Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

przy udziale Prokuratora Radosława Romaniuka

po rozpoznaniu w dniu 21 października 2015 r.

sprawy K. S.

oskarżonego o czyn z art. 284 § 3 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim

z dnia 16 lipca 2015 r. sygn. akt II K 1266/14

zaskarżony wyrok uchyla i na podstawie art. 45 § 1 kw w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 kpw umarza postępowanie w sprawie uznając, że koszty postępowania za obie instancje ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 553/15

UZASADNIENIE

K. S. został oskarżony o czyn z art. 284 § 3 kk, popełniony w dniu 27 lipca 2013 r. W toku postępowania ustalono, iż wartość przywłaszczonych przedmiotów wynosi łącznie 430 zł, a zatem nie przekracza 437,50 zł tj. ¼ minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2015 roku jest to kwota 1750 złotych (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 września 2014 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2015 r., Dz. U. z 2014 r., poz. 1220). Czyn K. S. pierwotnie zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 284 § 3 kk stanowi zatem wykroczenie określone w art. 119 § 1 kw.

K. S. został ukarany za w/w czyn stanowiący wykroczenie z art. 119 § 1 kw wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 16 lipca 2015 r., sygn. akt II K 1266/14 karą grzywny w wysokości 600 złotych. W w/w wyroku obciążono go również kosztami postępowania w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z dyspozycją art. 45 § 1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, a jeżeli w tym czasie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu.

Karalność wykroczenia popełnionego w dniu 27 lipca 2013 r. upłynęła zatem z dniem 26 lipca 2015 r. W dniu 27 lipca 2015 r. nastąpiło już jego przedawnienie.

Wyrok w przedmiotowej sprawie został wydany w dniu 16 lipca 2015 r., przed upływem w/w terminu przedawnienia. Orzeczenie to nie zdążyło się jednak uprawomocnić.

Od momentu przyjęcia kwalifikacji czynu K. S. jako wykroczenia z art. 119 § 1 kw, postępowanie w niniejszej sprawie toczyło się w trybie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. W postępowaniu odwoławczym stosowane winny być także przepisy kpw, nie zaś kpk.

Apelację od przedmiotowego wyroku można było zatem złożyć na piśmie w terminie 7 dni od daty otrzymania wyroku wraz z uzasadnieniem (art. 105 kpsw). Obrońca obwinionego odpis wyroku wraz z uzasadnieniem odebrał w dniu 10 sierpnia 2015 r. (zpo – k. 218), a zatem już po upływie 2 letniego terminu przedawnienia.

Na marginesie można dodać jedynie, iż apelacja wniesiona przez obrońcę obwinionego została wniesiona po terminie (24 sierpnia 2015 r. – data prezentaty Biura Podawczego Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim), albowiem przekroczyła 7-dniowy termin określony w art. 105 kpw. Wobec przedawnienia karalności wykroczenia oraz wniesienia środka odwoławczego po terminie za niecelowe uznano odnoszenie się do zarzutów w niej podniesionych.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 § 1 pkt 4 kpsw nie wszczyna się postępowania, w wszczęte umarza, gdy nastąpiło przedawnienie orzekania. Sytuacja opisana we wskazanym przepisie kpw zaistniała w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze wszystkie wskazane wyżej okoliczności, Sąd Okręgowy postanowił jak w sentencji, na podstawie art. 119 § 1 kpw w zw. z art. 624 § 1 kpk kosztami postępowania na zasadach słuszności obciążając Skarb Państwa.