Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:		SSO Jerzy Kozaczuk
Sędziowie:		SSO Krystyna Święcicka SSO Teresa Zawiślak (spr.)
Protokolant:	st.sekr.sądowy Ewa Olewińska

przy udziale Prokuratora Bożeny Grochowskiej-Małek

po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r.

sprawy I. W.

oskarżonego z art. 178 a §1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie

z dnia 13 stycznia 2015 r. sygn. akt II K 680/14

I.  wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że uchyla orzeczenie o wyłączeniu z zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, pojazdów do których prowadzenia uprawnia kat. „T” prawa jazdy;

II.  w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego I. W. na rzecz Skarbu Państwa 20 zł tytułem wydatków za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt II Ka 119/15

UZASADNIENIE

I. W. został oskarżony o to, że:

w dniu 11 września 2014r. o godzinie 17:00 w miejscowości K., gmina P., w woj. (...) kierował ciągnikiem rolniczym marki U. o nr rej. (...) po drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości I próba 0,63 mg/l, II – 0,87 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Garwolinie wyrokiem z dnia 13 stycznia 2015r.:

I.  oskarżonego I. W. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk i za czyn ten na podstawie art. 178a § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 20 złotych każda z nich;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, z wyłączeniem pojazdów do których prowadzenia uprawnia kategoria „T” prawa jazdy;

III.  na podstawie art. 63 § 2 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt II środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 11.09.2014r. do dnia 13.01.2015r.

IV.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 290 złotych tytułem kosztów postępowania, w tym 200 zł opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator.

Prokurator zaskarżył wyrok na niekorzyść oskarżonego w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym. Orzeczeniu temu, na podstawie art. 427 § 2 kpk oraz art. 438 pkt 4 kpk, oskarżyciel publiczny zarzucił rażącą niewspółmierność orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat z wyłączeniem spod tego zakazu pojazdów określonych kategorią „T”, podczas gdy okoliczności przedmiotowej sprawy w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu oraz w relacji do celów jakie środek ten powinien spełniać w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania, przemawiały za orzeczeniem przez Sąd przedmiotowego środka karnego bez wyłączenia spod zakazu jego obowiązywania wyżej wskazanej kategorii „T”.

Podnosząc powyższe zarzuty, prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, bez wyłączania spod tego zakazu uprawnień kierowania pojazdami określonymi kategorią „T”.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i w tym zakresie zasługuje na uwzględnienie.

Mając na uwadze, że apelacja nie kwestionuje ustaleń faktycznych, kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego oraz winy, należało uznać za niecelowe odnoszenie się do tych kwestii. Na potrzeby niniejszego uzasadnienia należało poprzestać tylko na stwierdzeniu, że Sąd Okręgowy w Siedlcach w pełni podziela stanowisko Sądu Rejonowego w tym zakresie.

Należy zgodzić się ze skarżącym, że w niniejszej sprawie problemem
jest kwestia środka karnego orzeczonego za popełniony przez I. W. czyn. W ocenie Sądu Okręgowego szczegółowa analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, iż Sąd Rejonowy orzekając środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z wyłączeniem pojazdów kategorii „T”, naruszył w pewien sposób ratio legis ustawowego zakazu określonego w art. 42 § 2 kk. Wskazać bowiem w tym miejscu należy, iż orzekając w zakresie środka karnego określonego w art. 42 § 2 kk nie można pomijać związku między rodzajem pojazdu, który sprawca prowadził w chwili popełnienia czynu, a zakresem orzeczonego przez sąd zakazu. Z zakresu orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów nie mogą być bowiem wyłączone uprawnienia do prowadzenia pojazdu takiego rodzaju, który sprawca prowadził, dopuszczając się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji ( wyrok SN z 07.01.2008r., II KK 225/07, OSNwSK 2008/1/6). Nadto zgodzić się należy ze stanowiskiem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, iż wykładnia celowościowa, niezbędna dla prawidłowego ustalenia normatywnej zawartości art. 42 § 2 kk prowadzi do wniosku, że w zakres orzeczenia o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych, w pierwszej kolejności, powinno wchodzić uprawnienie do prowadzenia pojazdu tego rodzaju, którym sprawca dopuścił się przestępstwa ( wyrok SN z 10.01.2007r., III KK 437/06, OSNKW 2007/3/29). Odnosząc zatem powyższe do realiów niniejszej sprawy i biorąc pod uwagę fakt, iż I. W. dopuścił się zarzucanego mu czynu prowadząc ciągnik rolniczy, stwierdzić należy, iż tego właśnie rodzaju pojazdy powinny zostać objęte w szczególności orzeczonym wobec oskarżonego środkiem karnym. Tymczasem, Sąd Rejonowy określając zakres przedmiotowego środka karnego wyłączył z rzeczonego zakazu pojazdy, do prowadzenia których niezbędne jest prawo jazdy kategorii „T”. Sąd Rejonowy wyłączając z orzeczonego wobec oskarżonego zakazu pojazdy, do prowadzenia których potrzebne jest prawo jazdy kategorii „T”, miał na celu umożliwienie mu prowadzenie ciągnika rolniczego, w związku z prowadzeniem przez niego gospodarstwa rolnego. Stanowisko to pozostaje jednak w sprzeczności z obowiązującą w tym zakresie judykaturą, zgodnie z którą przedmiotowym zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych objęte powinny być w szczególności pojazdy, którymi kierował sprawca popełniając przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Dlatego Sąd Okręgowy zdecydował się zmienić zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchylił orzeczenie o wyłączeniu z zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, pojazdów do których prowadzenia uprawnia kat „T” prawa jazdy. Tym samym, orzeczony wobec oskarżonego środek karny został rozszerzony do wszystkich rodzajów pojazdów mechanicznych. W pozostałej części wyrok utrzymano w mocy.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze, Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk.

Z tych względów, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.