Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Lidia Kopczyńska

Protokolant: st. sekr. sądowy Elżbieta Marciniak

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2017 r. w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa B. P. Sp. z o.o w W.

przeciwko (...) w C. (...) z siedzibą w C.

o zapłatę

orzeka

I.  zasądza od pozwanego (...) w C. (...) z siedzibą w C. na rzecz powoda B. P. Sp. z o.o w W. kwotę 29 512,76 zł ( dwadzieścia dziewięć tysięcy pięćset dwanaście złotych siedemdziesiąt sześć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

– 1 447,63 zł ( jeden tysiąc czterysta czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt trzy grosze) od dnia 29.05.2016r. do dnia zapłaty;

– 80,57 zł ( osiemdziesiąt złotych pięćdziesiąt siedem groszy) od dnia 31.05.2016r. do dnia zapłaty;

- 5284,44 zł( pięć tysięcy dwieście osiemdziesiąt cztery złote czterdzieści cztery grosze) od dnia 31.05.2016r. do dnia zapłaty;

– 430,50 zł ( czterysta trzydzieści złotych pięćdziesiąt groszy) od dnia 01.06.2016r. do dnia zapłaty;

– 246 zł od ( dwieście czterdzieści sześć złotych ) od dnia 01.06.2016r. do dnia zapłaty;

-1 230 zł ( jeden tysiąc dwieście trzydzieści złotych) od dnia 01.06.2016r. do dnia zapłaty;

– 63,29 zł ( sześćdziesiąt trzy złote dwadzieścia dziewięć groszy) od dnia 07.06.2016r do dnia zapłaty;

- 10 497,60 zł ( dziesięć tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt groszy) od dnia 16.06.2016r. do dnia zapłaty;

– 322,27 zł ( trzysta dwadzieścia dwa złote dwadzieścia siedem groszy) od dnia 18.06.2016r. do dnia zapłaty;

– 626,13 zł ( sześćset dwadzieścia sześć złotych trzynaście groszy) od dnia 21.06.2016r. do dnia zapłaty;

– 8 998,78 zł ( osiem tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem złotych siedemdziesiąt osiem groszy) od dnia 21.06.2016r. do dnia zapłaty;

– 285,55 zł ( dwieście osiemdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt pięć groszy) od dnia 25.06.2016r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego (...) w C. (...) z siedzibą w C. na rzecz powoda B. P. Sp. z o.o w W. odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od następujących kwot i dat:

- 6 308,06 zł ( sześć tysięcy trzysta osiem złotych sześć groszy) od 14.05.2016r. do 26.01.2017r.;

-28 545,70 zł ( dwadzieścia osiem tysięcy pięćset czterdzieści pięć złotych siedemdziesiąt groszy ) od dnia 15.05.2016r. do dnia 26.01.2017r;

-1 749,60 zł ( jeden tysiąc siedemset czterdzieści dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy) od dnia 24.05.2016r. do dnia 26.01.2017r;

-2 848,61 zł ( dwa tysiące osiemset czterdzieści osiem złotych sześćdziesiąt jeden groszy) od dnia 29.05.2016r. do dnia 26.01.2017r;

III. w pozostałym zakresie umarza postępowanie w sprawie;

IV. zasądza od pozwanego (...) w C. (...) z siedzibą w C. na rzecz powoda B. P. Sp. z o.o w W. kwotę 10 666 zł (dziesięć tysięcy sześćset sześćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

Sygn. akt I C 1262/16

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z (...). z siedzibą w W., reprezentowany przez radcę prawnego J. S., w pozwie złożonym w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 21 lipca 2016 r. wnosił o orzeczenie nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym obowiązku zapłaty na jego rzecz od pozwanego (...) w C. kwoty 68 964,73 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

- 6308,06 zł od dnia 14 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 28545,70 zł od dnia 15 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 1749,60 zł od dnia 24 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 1447,63 zł od dnia 29 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 2848,61 zł od dnia 29 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 80,57 zł od dnia 31 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 5284,44 zł od dnia 31 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 430,50 zł od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 246,00 zł od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 1230,00 zł od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 63,29 zł od dnia 7 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 10497,60 zł od dnia 16 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 322,27 zł od dnia 18 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 626,13 zł od dnia 21 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 8998,78 zł od dnia 21 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 285,55 zł od dnia 25 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wnosił o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawarł z pozwanym w dniu 24 lipca 2015 r. umowę nr (...), której przedmiotem była dzierżawa analizatorów wraz z wyposażeniem i (...), a także dostawa odczynników, gotowych podłoży oraz testów do badań mkrobiologiczynch. Następnie w dniu 11 sierpnia 2015 r. została zawarta umowa nr (...), przedmiotem której jest dostawa odczynników, kalibratorów, materiałów kontrolnych i zużywalnych do oznaczeń immunochemicznych wraz z dzierżawą analizator i (...). Z tytułu dostawy powód obciążył pozwanego fakturami VAT:

- nr (...) z dnia 13 kwietnia 2016 r. na kwotę 6308,06 zł z terminem płatności 13 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 14 kwietnia 2016 r. na kwotę 28545,70 zł z terminem płatności 14 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 22 kwietnia 2016 r. na kwotę 1749,60 zł z terminem płatności 23 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 28 kwietnia 2016 r. na kwotę 1447,63 zł z terminem płatności 28 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 28 kwietnia 2016 r. na kwotę 2848,61 zł z terminem płatności 28 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 29 kwietnia 2016 r. na kwotę 80,57 zł z terminem płatności 30 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 29 kwietnia 2016 r. na kwotę 5284,44 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 1 maja 2016 r. na kwotę 430,50 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 1 maja 2016 r. na kwotę 246,00 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 1 maja 2016 r. na kwotę 1230,00 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 6 maja 2016 r. na kwotę 63,29 zł z terminem płatności 6 czerwca 2016 r.,

- nr (...) z dnia 16 maja 2016 r. na kwotę 10497,60 zł z terminem płatności 15 czerwca 2016 r.,

- nr (...) z dnia 18 maja 2016 r. na kwotę 322,27 zł z terminem płatności 17 czerwca 2016 r.

- nr (...) z dnia 20 maja 2016 r. na kwotę 626,13 zł z terminem płatności 20 czerwca 2016 r.

- nr (...) z dnia 20 maja 2016 r. na kwotę 8998,78 zł z terminem płatności 20 czerwca 2016 r.

- nr (...) z dnia 25 maja 2016 r. na kwotę 285,55 zł z terminem płatności 24 czerwca 2016 r.

Powód wykonał zobowiązanie polegające na dostarczeniu pozwanemu w/w rzeczy. Pozwany nie zgłaszał zastrzeżeń co do jakości oraz formy i sposobu zapłaty. Wzywany do dobrowolnej zapłaty, nie negując zasadności roszczeń, dotychczas nie zapłacił należności i dlatego powód wystąpił z niniejszym pozwem (pozew wraz z załącznikami – k. 2–4 akt).

Postanowieniem z dnia 24 października 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu elektronicznym i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ciechanowie (postanowienie k. 5 akt).

W dniu 14 lutego 2017 r. pozwany (...) w C. złożył odpowiedź na pozew, w którym wnosił o oddalenie powództwa w całości, w szczególności co do kwoty 39451,97 zł uiszczonej w dniu 26 stycznia 2017 r. Ponadto wnosi o rozłożenie pozostałej kwoty na dwie miesięczne raty płatne na koniec marca oraz na koniec kwietnia 2017 r. Ponadto pozwany zakwestionował żądanie odsetek w wysokości określonych w ustawie o transakcjach handlowych. W niniejszej sprawie zasadne mogą być wyłącznie odsetki ustawowe (odpowiedź na pozew k. 23 akt).

Pismem procesowym z dnia 13 marca 2017 r. powód przyznał, że w dniu 26 stycznia 2017 r. pozwany wpłacił kwotę 39451,97 zł, która została zaksięgowana przez powódkę na poczet faktur VAT zgodnie z tytułem przelewu. W związku z uregulowaniem przez pozwanego części należności głównej, powód cofnął powództwo w odniesieniu do tej kwoty.

Ostatecznie powód wnosił o zasądzenie od pozwanego kwoty 29512,76 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot:

- 1447,63 zł od dnia 29 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 80,57 zł od dnia 31 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 5284,44 zł od dnia 31 maja 2016 r. do dnia zapłaty,

- 430,50 zł od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 246,00 zł od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 1230,00 zł od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 63,29 zł od dnia 7 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 10497,60 zł od dnia 16 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 322,27 zł od dnia 18 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 626,13 zł od dnia 21 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 8998,78 zł od dnia 21 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

- 285,55 zł od dnia 25 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty.

Ponadto wnosił o zasądzenie odsetek ustawowych od uregulowanych po terminie należności głównych od kwot:

- 6308,06 zł od dnia 14 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

- 28545,70 zł od dnia 15 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

- 1749,60 zł od dnia 24 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

- 2848,61 zł od dnia 29 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

Powód wnosił o zasądzenie kosztów procesu, gdyż część dochodzonej pozwem należności została wpłacona przez pozwanego już po wytoczeniu powództwa, przez co pozwanego należy uznać za przegrywającego proces w całości (pismo k. 27-29 akt).

Postanowieniem z dnia 29 marca 2017 r. Sąd zobowiązał pozwanego do złożenia, w ciągu 14 dni, oświadczenia czy wyraża zgodę na częściowe cofnięcie powództwa pod rygorem uznania, że taką zgodę wyraża. Zobowiązanie pozwany otrzymał w dniu 7 kwietnia 2017 r. Pomimo upłynięcia zakreślonego terminu, pozwany nie złożył żadnego oświadczenia (postanowienie k. 78 akt, potwierdzenie odbioru pisma k. 80 akt).

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pod nazwą (...) sp. z (...). z siedzibą w W. zawarł z pozwanym (...) Szpitalem Wojewódzkim w C. w dniu w dniu 24 lipca 2015 r. umowę nr (...), której przedmiotem była dzierżawa analizatorów wraz z wyposażeniem i (...), a także dostawa odczynników, gotowych podłoży oraz testów do badań mkrobiologiczynch. Umowa obowiązywała w okresie 2 lat od daty jej zawarcia. Następnie w dniu 11 sierpnia 2015 r. została zawarta umowa nr (...), przedmiotem której jest dostawa odczynników, kalibratorów, materiałów kontrolnych i zużywalnych do oznaczeń immunochemicznych wraz z dzierżawą analizator i (...). Również ta umowa obowiązywała przez 2 lata. W § 4 ust 1 umów strony ustaliły, że zamawiający szpital zapłaci za dostarczony mu towar w terminie 30 dni od daty dostarczenia faktury VAT (dowód: odpis z KRS k. 12-18, 24 akt, poświadczone kserokopie umów wraz z załącznikami k. 30-56 akt).

Powód dostarczył towar zgodnie z umową. Z tego tytułu powód obciążył pozwanego fakturami VAT:

- nr (...) z dnia 13 kwietnia 2016 r. na kwotę 6308,06 zł z terminem płatności 13 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 14 kwietnia 2016 r. na kwotę 28545,70 zł z terminem płatności 14 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 22 kwietnia 2016 r. na kwotę 1749,60 zł z terminem płatności 23 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 28 kwietnia 2016 r. na kwotę 1447,63 zł z terminem płatności 28 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 28 kwietnia 2016 r. na kwotę 2848,61 zł z terminem płatności 28 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 29 kwietnia 2016 r. na kwotę 80,57 zł z terminem płatności 30 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 29 kwietnia 2016 r. na kwotę 5284,44 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 1 maja 2016 r. na kwotę 430,50 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 1 maja 2016 r. na kwotę 246,00 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 1 maja 2016 r. na kwotę 1230,00 zł z terminem płatności 31 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 6 maja 2016 r. na kwotę 63,29 zł z terminem płatności 6 czerwca 2016 r.,

- nr (...) z dnia 16 maja 2016 r. na kwotę 10497,60 zł z terminem płatności 15 czerwca 2016 r.,

- nr (...) z dnia 18 maja 2016 r. na kwotę 322,27 zł z terminem płatności 17 czerwca 2016 r.

- nr (...) z dnia 20 maja 2016 r. na kwotę 626,13 zł z terminem płatności 20 czerwca 2016 r.

- nr (...) z dnia 20 maja 2016 r. na kwotę 8998,78 zł z terminem płatności 20 czerwca 2016 r.

- nr (...) z dnia 25 maja 2016 r. na kwotę 285,55 zł z terminem płatności 24 czerwca 2016 r.

Wskazane w fakturach terminy płatności ustalone były z zachowaniem 30 dniowego terminu płatności od daty wystawienia faktury (dowód: faktury VAT k. 57-75 akt).

Powód przyznał, że należności z faktur VAT:

- nr (...) z dnia 13 kwietnia 2016 r. na kwotę 6308,06 zł z terminem płatności 13 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 22 kwietnia 2016 r. na kwotę 1749,60 zł z terminem płatności 23 maja 2016 r.,

- nr (...) z dnia 28 kwietnia 2016 r. na kwotę 2848,61 zł z terminem płatności 28 maja 2016 r.

zostały przez pozwanego zapłacone 26 stycznia 2017 r., a do zapłaty pozostały odsetki liczone od dnia wymagalności każdej z faktur do chwili zapłaty 26 stycznia 2017 r. oraz kwota 29512,76 zł z pozostałych faktur objętych pozwem i dlatego do tych kwot ograniczył dochodzone pozwem żądanie (dowód: pismo k. 27-28 akt).

Pozostałe należności z przedstawionych faktur nie zostały przez pozwanego zapłacone. Pozwany nie zgłaszał zastrzeżeń co do jakości oraz formy i sposobu zapłaty. Wzywany do dobrowolnej zapłaty, nie negując zasadności roszczeń, dotychczas nie zapłacił należności (bezsporne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, a w szczególności: pozwu k. 2 – 4 akt, pisma ograniczającego powództwo k. 27-29 akt, odpowiedzi na pozew k. 23 akt, odpisu KRS k. 12-18, 24 akt, poświadczonej kserokopii umowy wraz z załącznikami k. 30-56 akt, poświadczonych kserokopii faktur VAT k. 57-75 akt.

Sąd jako wiarygodne ocenił dokumenty, gdyż ich prawdziwość nie budzi wątpliwości i żadna ze stron w toku procesu ich nie kwestionowała.

Pozwany nie kwestionował wysokości należności dochodzonej pozwem oraz faktu, iż dotychczas kwota dochodzona pozwem nie została przez niego zapłacona. Pozwany wnosił tylko o rozłożenie należności na raty ze względu na swoją trudną sytuację majątkową.

W tej sytuacji Sąd uwzględnił wszystkie dokumenty dołączone do pozwu i złożone przez strony. Przedłożone dokumenty rzeczywiście były sporządzone, a w ich treść nie ingerowano, nie były przerabiane. Sąd uznał, iż dołączone dokumenty stanowią uzupełnienie dowodów stanowiących załącznik do pozwu i dlatego mogą stanowić podstawę do wydania w sprawie rozstrzygnięcia.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powoda, po jego ograniczeniu pismem procesowym, zasługuje na uwzględnienie.

Strony niniejszego procesu łączyły 2 umowy dostawy i z tych też umów wynika roszczenie powoda. Zgodnie z art. 605 k.c. przez umowę dostawy dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzecz i do zapłacenia ceny.

W niniejszej sprawie wykonując umowy powód dzierżawił pozwanemu analizatory wraz z wyposażeniem i (...), a także dostarczył (...) w C. odczynniki, gotowe podłoża oraz testy do badań mkrobiologiczynch, kalibratory, materiały kontrolne i zużywalne do oznaczeń immunochemicznych. Z tytułu dostawy powód obciążył pozwanego fakturami VAT z terminem płatności 30 dni od daty dostarczenia faktury. Pozwany nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń do wystawionych faktur. (...) w C. nie spłacił należności w terminie wynikającym z zaaprobowanych przez siebie faktur. Tym samym bezspornym było, iż dostawca spełnił swój obowiązek i dostarczył zamówione materiały, zaś odbiorca odebrał te rzeczy, lecz za wystawione faktury VAT nie uiścił należności, mimo upływu terminu wskazanego w nich, a ustalonego zgodnie z treścią umów.

Dopiero w toku niniejszego postępowania w dniu 26 stycznia 2017 r. pozwany spłacił na poczet należności głównej kwotę w wysokości 39451,97 zł.

Wobec częściowej zapłaty przez pozwany szpital, powód w toku postępowania cofnął powództwo w tym zakresie. Postanowieniem z dnia 29 marca 2017 r. Sąd zobowiązał pozwanego do złożenia oświadczenia w ciągu 14 dni czy wyraża zgodę na częściowe cofnięcie powództwa pod rygorem uznania, że taką zgodę wyraża. Zobowiązanie pozwany otrzymał w dniu 7 kwietnia 2017 r. Pomimo upłynięcia zakreślonego terminu, pozwany nie złożył żadnego oświadczenia (postanowienie k. 78 akt, potwierdzenie odbioru pisma k. 80 akt).

Zgodnie z art. 203 §1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Z art. 203 § 3 k.p.c. wynika, że w razie cofnięcia pozwu poza rozprawą przewodniczący odwołuje wyznaczoną rozprawę i o cofnięciu zawiadamia pozwanego, który może w terminie dwutygodniowym złożyć sądowi wniosek o przyznanie kosztów. Gdy skuteczność cofnięcia pozwu zależy od zgody pozwanego, niezłożenie przez niego oświadczenia w tym przedmiocie w powyższym terminie uważa się za wyrażenie zgody. Natomiast stosownie do treści art 203 § 4 k.p.c. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

Sąd stwierdził, że z okoliczności sprawy nie wynika, by częściowe cofnięcie pozwu w niniejszej sprawie było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa, jak również pomimo upłynięcia zakreślonego terminu do złożenia oświadczenia, pozwany takiego oświadczenia nie złożył, co równoznaczne jest z wyrażeniem zgody. W tej sytuacji Sąd uznał, iż powód skutecznie cofnął pozew w obrębie kwoty – 39451,97 zł i w tym zakresie należało umorzyć postępowanie zgodnie z art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 k.p.c.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 605 k.c., Sąd zasądził pozostałą należność zgodnie z fakturami wystawionymi przez powoda.

Jak wynika z art. 476 zd. 1 k.c., dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Zgodnie zaś z art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

W niniejszej sprawie termin zapłaty należności upływał w terminie 30 dni od daty dostarczenia faktury i zostały określone w fakturach VAT.

Skoro pozwany nie uiścił należności w terminie płatności, od dnia następnego należą się wierzycielowi odsetki ustawowe do dnia zapłaty - zgodnie z art. 359 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. Ponieważ część należności już została przez pozwanego zapłacona, to od tych kwot powodowi należą się odsetki liczone od dnia wymagalności do dnia zapłaty tj. od:

- 6308,06 zł od dnia 14 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

- 28545,70 zł od dnia 15 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

- 1749,60 zł od dnia 24 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

- 2848,61 zł od dnia 29 maja 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.,

W treści wyroku Sąd nie zamieścił odrębnego punktu odnośnie oddalenia wniosku pozwanego o rozłożenie należności na raty, mając na uwadze stanowisko wyrażane w doktrynie. Odmowa rozłożenia świadczenia na raty albo wyznaczenia terminu do spełnienia świadczenia nie wymaga odrębnego orzeczenia w sentencji wyroku, lecz powinna być umotywowana w uzasadnieniu (K. Piasecki (w:) Kodeks postępowania cywilnego..., t. 1, red. K. Piasecki, s. 1504, Przemysław Telenga (w;) Komentarz aktualizowany do Kodeksu postępowania cywilnego).

Sąd nie uznał za zasadne rozłożenie zasądzonej należności na raty. Możliwość taka wynika z art. 320 k.p.c., zgodnie z którym w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przesłanką do rozłożenia świadczenia na raty jest pozytywna prognoza odnośnie spłaty, bowiem celem uregulowania z art. 320 k.p.c. jest zapewnienie dłużnikowi możliwości spłaty zadłużenia. Fakt prowadzenia przez pozwanego działalności o charakterze publicznym, która nie jest oparta o zysk, nie jest jednoznaczny z tym, iż w niniejszej sprawie zachodzą szczególne okoliczności, o których mowa w art. 320 k.p.c. W niniejszej sprawie Szpital wnosił o rozłożenie należności na dwie raty płatne do końca marca i do końca kwietnia 2017 r. Pomimo upłynięcia tych terminów, pozwany należności nie zapłacił, co wskazuje na gołosłowność pozwanego odnośnie chęci spłacenia należności w ratach. Taka postawa pozwanego również wskazuje na to, że należność rozłożona na zadeklarowane przez pozwanego raty nie będzie przez niego spłacana w przyszłości w ratach. W tej sytuacji, ze względu na dotychczasową postawię pozwanego, Sąd uznał za niecelowe rozłożenie należności na raty.

Równocześnie Sąd uznał za zasadne obciążanie w całości pozwanego kosztami procesu.

W odniesieniu do odpowiedzialności z tytułu kosztów procesu, cofnięcie pozwu traktowane jest jako przegranie sprawy, chyba że wywołane było zaspokojeniem roszczenia powoda w toku procesu (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 stycznia 2003, I ACz 6/03, OSA 2003/9/40).

W niniejszej sprawie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, powód cofnął częściowo powództwo z powodu zaspokojenia roszczenia przez pozwanego do kwoty 39451,97 zł. Tym samym zasadne jest żądanie powoda zwrotu całych kosztów procesu.

Zgodnie z art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. strona przegrywająca proces zobowiązana jest zwrócić koszty procesu. Na koszty składają się: opłata uiszczona przez powoda 3449 zł, koszty zastępstwa procesowego poniesione przez powoda w kwocie 7200 zł - wynagrodzenie radcy prawnego reprezentującego powoda, których wysokość wynika z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz.1804), a także opłata skarbowa od pełnomocnictwa, w kwocie 17,00 zł.

Z tych względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)