Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Kamila Rzucidło-Sidorska

Protokolant: Olga Olech

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2017 roku w Ciechanowie

na rozprawie

sprawy z powództwa T. K.

przeciwko (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą w W.

o zapłatę 17.438,80 zł

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą w W. na rzecz powódki T. K. kwotę 17.438,80 zł (siedemnaście tysięcy czterysta trzydzieści osiem złotych osiemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą w W. na rzecz powódki T. K. kwotę 3.289,00 zł (trzy tysiące dwieście osiemdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 2.417,00 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą
w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ciechanowie kwotę 1.976,98 zł (jeden tysiąc dziewięćset siedemdziesiąt sześć złotych dziewięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt. I C 432/16

UZASADNIENIE

Powódka T. K., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata A. R., pozwem z dnia 30 września 2013 r. wniosła
o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą w W. kwoty 17.438,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 23 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty. Ponadto wnosiła o zasądzenie zwrotu kosztów procesu,
w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych ewentualnie wg. spisu kosztów jeżeli taki zostanie złożony.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że dochodzona kwota stanowi równowartość szkody, którą powódka doznała w związku z uszkodzeniem swojego samochodu w wyniku zdarzenia z dnia 2 marca 2013 r., a która to szkoda nie została
w pełni zaspokojona przez ubezpieczyciela sprawcy kolizji. Wskazała, że mimo naprawy auta w autoryzowanej stacji obsługi M. (...)
sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O. i wypłaty przez pozwanego odszkodowania z ubezpieczenia OC, które pokryło m.in. tę naprawę, po jego obiorze samochód nadal nie pracował jak przed wypadkiem. Podczas jazdy nadal utrzymywał się hałas dobiegający z okolic prawego przedniego koła. Po natychmiastowym zgłoszeniu tego faktu ubezpieczycielowi i po przeprowadzeniu dokładnej diagnostyki auta w autoryzowanej stacji obsługi auta, ustalono, że hałasy dochodzą z przedniego mostu napędowego, który został uszkodzony na skutek wypadku z dnia 2 marca 2013 r. Z uzyskanych przez nią informacji wynika, że M. (...) nie przewiduje naprawy tego zespołu w warsztacie, konieczne jest tym samym wymiana całego podzespołu, którego naprawa wg. kosztorysu sporządzonego na jej zlecenie przez (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O. jest kwotą dochodzoną pozwem. Po analizie zgłoszenia pozwana w dniu 23 sierpnia 2013 r. drogą emailową odmówiła wypłaty żądanego odszkodowania (pozew - k. 5-6 akt).

Pozwany (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą w W. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego M. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Wskazywał, że powódka nie udowodniła, że doszło do uszkodzenia przedniego mostu napędowego w jej samochodzie oraz że deklarowane uszkodzenia powstały wskutek wypadku ubezpieczeniowego, a w konsekwencji, że to on ponosi odpowiedzialność, jak również wskazywał, że powódka nie udowodniła wysokości dochodzonego roszczenia. Ponadto wnosił o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych ewentualnie wg. spisu kosztów jeżeli taki zostanie złożony (odpowiedź na pozew – k. 26-30 akt).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 marca 2013 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy M. (...) o nr rej. (...), należący do powódki. Sprawczynią tego wypadku była kierująca samochodem osobowym marki R. (...) o nr rej. (...) K. R.. Sprawczyni prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mławie w sprawie o sygn. akt II W 340/13 z dnia 17 lipca 2013 r. została uznana za winną spowodowania kolizji drogowej i ukarana. Samochód sprawczyni tego wypadku objęty był w dacie zdarzenia ochroną ubezpieczeniową w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przez (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą w W..

bezsporne

Po kolizji, na skutek zgłoszenia przez poszkodowaną szkody ubezpieczycielowi, rzeczoznawca H. G., na zlecenie pozwanego poprowadził w dniu 4 marca 2013 r. oględziny pojazdu w zakresie uszkodzeń karoserii i uszkodzeń elementów wewnętrznych. Następnie w dniu 6 marca 2013 r. w/w rzeczoznawca ponownie dokonał oględzin pojazdu powódki po zdjęciu przedniej prawej karoserii pojazdu w celu przeprowadzenia badania uszkodzeń części wewnętrznych.

dowód: protokoły szkody sporządzone przez rzeczoznawcę H. G., po przeprowadzeniu oględzin pojazdu pozwanej w dniu 6 marca 2013 r. – k. 41-41v akt, dokumentacja fotograficzna - zdjęcia licznika – k. 45-46 akt, zdjęcia pojazdu powódki z oględzin w dniu 6 marca 2013 r. zrobione po zdjęciu elementów karoserii samochodu powódki – k. 42 akt

Po kolizji, powódka zleciła naprawę samochodu w autoryzowanej stacji napraw M. – (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O.. Naprawa pojazdu została wykonana po zatwierdzeniu jej kosztów przez ubezpieczyciela.

bezsporne

W toku postępowania likwidacyjnego w dniu 6 listopada 2013 r. pozwany wypłacił powódce odszkodowanie z ubezpieczenia OC w wysokości :

- 54.837,46 zł tytułem naprawy samochodu w autoryzowanej stancji naprawy marki M. (...),

- 4.649,40 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

bezsporne

W dniu 25 kwietnia 2013 r. tj. dzień przed odbiorem auta z serwisu, rzeczoznawca H. G. na zlecenie pozwanego przeprowadził oględziny samochodu powódki
w wyniku których stwierdził, że samochód został przetestowany przez pracownika stacji napraw bowiem po jego skończonej naprawie, a przed dniem jego odbioru samochodem powódki przejechano dystans 16 km. W jego ocenie samochód został całkowicie naprawiony zgodnie z przedstawioną pozwanemu przez powódkę kalkulacją kosztów naprawy.

dowód: opinia rzeczoznawcy H. G. z oględzin pojazdu powódki przeprowadzonych w dniu 25 kwietnia 2013 r. – k. 43 akt, zdjęcia licznika pojazdu powódki z dnia 4 marca i 25 kwietnia 2013 r. – k. 45-46 akt,

Po zakończeniu napraw pojazd powódki w dniu 26 kwietnia 2013 r. został odebrany
z serwisu przez jej syna. Podczas odbioru mężczyzna nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do stanu pojazdu powódki.

bezsporne

Na trasie O. (miasto w którym było naprawiane auto) – M. (miejsce zamieszkania powódki) syn T. K. stwierdził, że w samochodzie słychać jakieś szumy
i samochód inaczej pracuje, niż przed kolizją.

dowód: zeznania powódki – 00:05:30 - 00:06:26, 00:22:24 k. 281-282 akt

Powódka zgłosiła uszkodzenie pozwanemu natychmiast po odbiorze auta - w maju 2013 r., ponadto zgłosiła usterki związane z huczeniem w prawnym przednim kole
i podejrzeniem uszkodzenia łożyska do autoryzowanej stacji napraw M. – (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O.. Pojazd poddano jeździe próbnej przy zmianie obciążenia pojazdu (jazda po łukach, lewa i prawa storna) i nie stwierdzono typowego dla uszkodzenia łożyska zmiany hałasu. Wyeliminowania hałasu nie przyniosła również zamiana ogumienia. Kolejnym krokiem była jazda próbna na podnośniku bez obciążenia i osłuchanie stetoskopem układu napędowego. Hałasy słyszalne w trakcie jazdy, reklamowane przez poszkodowaną – w ocenie serwisu - pochodziły z przedniego mostu napędowego. M. (...) nie przewiduje naprawy tego zespołu w warsztacie.
W piśmie z dnia 2 sierpnia 2013 r. skierowanym do pozwanego (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O. zasugerował konieczność wymiany całego podzespołu.

dowód: zeznania powódki – 00:07:34 k. 281 akt, pismo M. – (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O. z dnia 2 sierpnia 2013 r. – k. 8 akt

W dniu 2 sierpnia 2013 r. rzeczoznawca H. G. na zlecenie pozwanego, ponownie przeprowadził oględziny pojazdu powódki oraz stwierdził, że brak jest podstaw do uznania, że zgłoszone przez powódkę uszkodzenie jest związane z zaistniałą kolizją drogową z marca 2013 r.

dowód: opinia rzeczoznawcy H. G. z oględzin pojazdu powódki przeprowadzonych w dniu 2 sierpnia 2013 r. – k. 47-49 akt

W trakcie badań pojazdu powódki przez biegłych sądowych na stanowisku warsztatowym oraz w trakcie jazdy próbnej słyszalne były nienaturalne, oddźwięki (szumy, wycia) wydobywające się z prawej przedniej części pojazdu. Badania szczegółowe przy wykorzystaniu stetoskopu wskazały na uszkodzenia przedniego mostu napędowego. Jest to defekt wtórny, który jest następstwem uderzenia kołem przednim prawnym samochodu M. (...) w prawny narożnik samochodu R. (...) podczas kolizji samochodów w dniu 2 marca 2013 r. Uszkodzenie to było niesłyszalne i ukryte w chwili zakończenia naprawy po kolizyjnej pojazdu, zaś uaktywniło się w trakcie trwania eksploatacji pojazdu i przedniego mostu napędowego pod obciążeniem. Mechanizm przedniego mostu napędowego znajdowało się bowiem w tzw. obszarze uszkodzeń wtórnych.

dowód: opinia zespołu 2 biegłych sądowych z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą
w W. Zakładu (...) – biegłego z zakresu badania wypadków drogowych i techniki samochodowej J. S. i biegłego z zakresu techniki i eksploatacji pojazdów samochodowych, ruchu drogowego i wypadków drogowych D. T. – k. 93-107 akt, opinia uzupełniająca zespołu 2 biegłych sądowych z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. Zakładu (...) – biegłego z zakresu badania wypadków drogowych i techniki samochodowej J. S. i biegłego z zakresu techniki e eksploatacji pojazdów samochodowych, ruchu drogowego
i wypadków drogowych D. T. – k. 178-186 akt, opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego J. F. – k.208-226 akt

Przedni most napędowy w samochodzie powódki nigdy nie był naprawiany, ani wymieniany – jest on cały czas w samochodzie. Jego wygląd wskazuje, że jest nie jest to przekładnia nowa, a jej głośna praca stwierdzona bezpośrednio po naprawie przez serwis przemawia za tym, że uczestniczył w przedmiotowej kolizji.

dowód: zeznania powódki – k. 00:11:32, 00:17:06, 00:20:11 – 00:20:56 – k. 281-282 akt, pismo z dnia 9 stycznia 2015 r. Lakierni (...) sp. j. z siedzibą w O. – k. 151 akt , pismo M. – (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O. z dnia 21 stycznia 2015 r. – k. 152 akt, opinia zespołu 2 biegłych sądowych z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. Zakładu (...) – biegłego z zakresu badania wypadków drogowych i techniki samochodowej J. S. i biegłego z zakresu techniki i eksploatacji pojazdów samochodowych, ruchu drogowego i wypadków drogowych D. T. – k. 93-107 akt, opinia uzupełniająca zespołu 2 biegłych sądowych z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. Zakładu (...) – biegłego z zakresu badania wypadków drogowych i techniki samochodowej J. S. i biegłego z zakresu techniki e eksploatacji pojazdów samochodowych, ruchu drogowego i wypadków drogowych D. T. – k. 178-186 akt, opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego J. F. – k.208-226 akt

Przednie mosty napędowe to zespoły elementów nośnych i mechanizmów napędowych, spełniające zadania osi przejmującej część ciężaru pojazdu oraz przekazujące napęd z wału napędowego na koła jezdne. W samochodach M. (...) są one bezobsługowe i praktycznie bezawaryjne. Ich okres bezproblemowej eksploatacji wacha się w granicach ok 300-400 tys. km. Samochód powódki w chwili kolizji miał przebieg ok 60 tys. km i był pojazdem 3-letnim, serwisowanym. Powódka był jego pierwszą właścicielką. Serwisant marki M. (...) nie przewiduje naprawy tego podzespołu. Nie ma też żadnych zestawów naprawczych przewidzianych dla napraw i jego regeneracji. Jedyną możnością usunięcia nieprawidłowości w działaniu zespołu napędowego osi przedniej jest jego wymiana. Koszt naprawy przedniego mostu napędowego w samochodzie powódki to kwota 17.438,80 zł.

dowód: opinia zespołu 2 biegłych sądowych z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. Zakładu (...) – biegłego z zakresu badania wypadków drogowych i techniki samochodowej J. S. i biegłego z zakresu techniki i eksploatacji pojazdów samochodowych, ruchu drogowego i wypadków drogowych D. T. – k. 93-107 akt, opinia uzupełniająca zespołu 2 biegłych sądowych z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. Zakładu (...) – biegłego z zakresu badania wypadków drogowych i techniki samochodowej J. S. i biegłego z zakresu techniki e eksploatacji pojazdów samochodowych, ruchu drogowego i wypadków drogowych D. T. – k. 178-186 akt, opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego J. F. – k.208-226 akt, prognoza kosztów napraw z dnia 5 września 2013 r. wykonana przez autoryzowaną stacji napraw M. – (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O. – k. 9-10 akt, zeznania powódki – 00:10:24 k 281, 00:08:13 – 00:09:34, 00:12:21, 00:28:48 k. 281, 283 akt

W okresie od dnia odbioru pojazdu powódki z serwisu – 26 kwietnia 2013 r. do dnia dokonania przez rzeczoznawcę H. G. w dniu 2 sierpnia 2013 r. ponownych oględzin przejechano nim dystans 8.056 km.

dowód: opinia rzeczoznawcy H. G. z oględzin pojazdu powódki przeprowadzonych w dniu 2 sierpnia 2013 r. – k. 47-49 akt

Wiadomością mailową z dnia 23 siąpienia 2013 r. ubezpieczyciel odmówił uwzględnienia tej szkody, jako nie mającej związku z zaistniałą kolizją drogową z marca 2013 r.

dowód: treść wiadomości mailowej – k. 11 akt

Przed kolizją powódka codziennie użytkowała auto i nigdy nie słyszała szumów. Obecnie jeździ nim prawie codziennie do pracy.

dowód: zeznania powódki – 00:08:13 – 00:09:34, 00:12:21, 00:28:48 k. 281, 283 akt, 00:25:12 – k. 283 akt

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dowodów,
a w szczególności akt szkody, dokumentów, zeznań powódki, jak również opinii i opinii uzupełniającej zespołu 2 biegłych sądowego z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą
w W. Zakładu (...) – biegłego z zakresu badania wypadków drogowych i techniki samochodowej J. S. i biegłego z zakresu techniki i eksploatacji pojazdów samochodowych, ruchu drogowego i wypadków drogowych D. T., a także opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego J. F..

Przedłożone przez strony dokumenty oraz dokumenty znajdujące się w aktach szkoły nie były przez strony kwestionowane, tym samym sąd nie znalazł podstaw by czynić to
z urzędu.

Sąd zgodnie z zaleceniami Sądu Najwyższego wskazanymi w wyroku z dnia 7 kwietnia 2005 r. w sprawie o sygn. akt II CK 572/04 (niepublikowany) dane konieczne do oceny związku przyczynowego i jego rozmiaru (normlany, przypadkowy) uzyskał przy pomocy opinii biegłych. Ponadto na podstawie ich ustalił okoliczności związane
z uszkodzeniem przedniego mostu napędowego w samochodzie powódki oraz wysokość kosztów naprawy tych uszkodzeń.

Zespół biegłych w osobach J. S. i D. T. swoje opinie (opinię i opinię uzupełniającą) wydali na podstawie bezpośrednich oględzin, przy pomocy różnych specjalistycznych urządzeń w tym stetoskopu oraz po przejechaniu się autem, natomiast biegły sądowy J. F. na podstawie fotografii i dokumentów. W cenie sądu opinie te są logiczne, spójne i opracowane w sposób fachowy, a ponadto mimo zastrzeżeń zgłoszonych do opinii zespołu biegłych, opina uzupełniająca tych biegłych, a następnie opinia biegłego F. w zasadzie treściowo się pokrywają. Biegli w swoich opiniach wyraźnie wskazali, że mechanizm przedniego mostu jest układem znajdującym się w obszarze tzw. uszkodzeń wtórnych. Wykluczyli ponadto, iż dźwięki wydobywające się z przodu samochodu to uszkodzone łożysko, ponadto wskazali, że uszkodzenia zespołu elementów nośnych i mechanizmów napędowych co do zasady nie mają związku z brakiem wymiany 1 z kół przez autoryzowany salon. Sąd dał wiarę ponadto ich twierdzeniom, że przednie mosty napędowe w samochodach M. (...) są bezobsługowe i praktycznie bezawaryjne. Ich okres bezproblemowej eksploatacji mieści się w granicach ok 300-400 tys. km. Wskazali, że przebieg samochodu powódki w chwili uszkodzenia wynosił ok 60 tys. km i był pojazdem stosunkowo nowym, serwisowanym. Tym samym w ich ocenie „trudno domniemywać by uszkodzenia tego mostu były wynikiem eksploatacji”. W ich ocenie jest to defekt wtórny
i jako uszkodzenie mogło być niesłyszalne i ukryte w chwili zakończenia naprawy pojazdu,
a uaktywnić się w trakcie trwania eksploatacji pojazdu i przedniego mostu napędowego pod obciążeniem. Ponadto zespół biegłych przygnał, iż koszt wymiany przedniego mostu wskazany na zlecenie usługi serwisowej przez powódkę opiewa na kwotę 17.438,80 zł. Powyższego stwierdzenia biegłych żadna ze storn w dalszym toku procesu nie kwestionowała. W związku z powyższym, sąd przyjął ustalenia dokonane w tych opiniach za własne.

Sąd dał wiarę również zeznaniom powódki, w których twierdziła, iż samochód po odbiorze z serwisu do chwili obecnej pracuje inaczej, potwierdzają to w całości opinie biegłych.

Sąd w toku procesu ustalił także w następstwie oświadczeń - salonu napraw M. (...) i lakierni (...). z siedzibą w O. oraz w oparciu o opinię biegłych sporną co do zasady kwestię miejsca położenia przedniego mostu napędowego – wątpliwości czy został on już przez powódkę wymieniony i oddany na złom, czy też nadal znajduje się
w samochodzie. W ocenie biegłych przedmiotowy most nie jest nowy, a jego głośna praca stwierdzona bezpośrednio po naprawie przemawia za tym, że uczestniczył w kolizji. Dokumentem potwierdzającym przekazanie złomu do skupu jest faktura, która określa tylko
1 pozycję pod nazwą „złom” oraz wagę – w aktach sprawy brak takiego dokumentu.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie sądu roszczenie powódki zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powódka T. K. dochodziła swego roszczenia na zasadach ogólnych, wynikających z art. 361 - 363 kc. Szkoda objęta odpowiedzialnością ubezpieczyciela podlega bowiem naprawieniu właśnie według tych ogólnych zasad. Wynika to z treści art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2003 nr 124 poz. 1152 z późn. zm.), zgodnie z którym z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie zaś z art. 36 ust. 1 cyt. ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Z powyższego wynika, że dla oceny roszczeń odszkodowawczych powoda z tytułu uszkodzenia jego pojazdu, należało określić – według ogólnych zasad prawa cywilnego – do jakich świadczeń byłby zobowiązany posiadacz lub kierowca samochodu. W niniejszej sprawie fakt odpowiedzialność kierowcy samochodu osobowego marki R. (...), nie był kwestionowany, jednakże pozwany kontestował swoją odpowiedzialność gwarancyjną wynikającą z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody w zakresie żądania wskazując na brak związku przyczynowego między wypadkiem z dnia 2 marca 2013 r., a uszkodzeniem w samochodzie powódki przedniego mostu napędowego (powołując się, iż wypłacił już stosowne odszkodowanie za szkody w karoserii i elementach wewnętrznych pojazdu w dniu 6 listopada 2013 r.). Ponadto wskazywał, iż pozwana nie udowodniła powstałej szkody i jej wysokości.

Sąd rozstrzygający niniejszą sprawę nie może zgodzić się z powyższymi twierdzeniami pozwanego. Zgodnym z prawdą jest wypłata odszkodowania przez pozwanego w dniu 6 listopada 2013 r. któremu to twierdzeniu powódka nie oponowała, natomiast żądane przez powódkę w procesie roszczenie wynika z ujawnienia się usterki już po odbiorze samochodu z salonu napraw, czyli ujawnieniu się w terminie późniejszym, co nie uchybia podejrzeniom, że mogła ona mieć również związek z wypadkiem, o czym sąd poniżej zważy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w toku procesu problemem stało się zlokalizowanie przedniego mostu napędowego w samochodzie powódki w celu zbadania jego stanu przez biegłych. Pełnomocnik powódki błędnie wskazał, iż most ten został wymontowany i znajduje się w autoryzowanej stacji obsługi M. – (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. Oddział w O.. Biegi uzyskali informację od stacji, iż został on oddany na złom. Później wskazano, iż został on oddany do lakierni. W ocenie sądu działania te spowodowane były niewiedzą powódki, albowiem – ze względu na to, że jest ona kobietą, a co do zasady naprawami samochodów zajmują się mężczyźni jako znawcy szeroko pojętego zagadnienia „naprawa” i „samochód”, prawdopodobnie – tak jak obiorem auta, jak i jego naprawą zajmował się syn powódki, zaś ona sama z uwagi na nieznajomość tematu udzielała błędnych informacji swojemu pełnomocnikowi. W ostateczności ustalono że most nie został wymontowany i nadal znajduje się w aucie powódki.

W niniejszej sprawie ekspertyzę tej części samochodu dokonało 3 biegłych –
2 w zespole i 1 samodzielnie, każda z tych opinii wskazuje, że mechanizm przedniego mostu jest układem znajdującym się w obszarze tzw. uszkodzeń wtórnych. Wykluczyli ponadto, iż dźwięki wydobywające się z przodu samochodu to uszkodzone łożysko, ponadto wskazali, że uszkodzenia zespołu elementów nośnych i mechanizmów napędowych co do zasady nie mają związku z brakiem wymiany 1 z kół przez autoryzowany salon. Sąd jest również zdania, że skoro przednie mosty napędowe w samochodach M. (...) są bezobsługowe
i praktycznie bezawaryjne, a ich okres bezproblemowej eksploatacji mieści w granicach ok 300-400 tys. km, natomiast przebieg samochodu powódki w chwili uszkodzenia wynosił ok 60 tys. km i był pojazdem stosunkowo nowym, serwisowanym, to trudno twierdzić, że uszkodzenia mostu były wynikiem eksploatacji. Opinie te pozwalają bez wątpienia stwierdzić, że jest to defekt wtórny i jako uszkodzenie mogło być niesłyszalne i ukryte
w chwili zakończenia naprawy pojazdu, a uaktywnić się w trakcie trwania eksploatacji pojazdu i przedniego mostu napędowego pod obciążeniem. Biegli wskazali ponadto, że wygląd mostu wskazuje, że nie jest on nowy, a jego głośna praca stwierdzona bezpośrednio po naprawie przez serwis przemawia za tym, że uczestniczył w przedmiotowej kolizji.

W tym miejscu warto wskazać na istotę związku przyczynowego wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 lutego 2006 r. w sprawie o sygn. akt III CSK 135/05 (nieopublikowany) Stosownie do art. 361 § 1 kc adekwatne są „normalne” następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. Normalnymi następstwami zdarzenia, z którego wynikła szkoda, są następstwa, jakie tego rodzaju zdarzenie jest w ogóle w stanie wywołać i w zwyczajnym biegu rzeczy, a nie tylko na skutek szczególnego zbiegu okoliczności, z reguły je wywołuje. Natomiast anormalne jest następstwo, gdy doszło do niego z powodu zdarzenia niezwykłego, nienormalnego, niemieszczącego się w granicach doświadczenia życiowego na skutek nadzwyczajnego zbiegu okoliczności, którego przeciętnie nie bierze się w rachubę. Nie wyłącza normalności w rozumieniu tego przepisu okoliczność, że mimo identycznych warunków zdarzenia określone następstwo nie zawsze występuje, ani też jego statystyczna rzadkość. Sformułowanie „normalne następstwo” nie musi oznaczać skutku koniecznego.

Tym samym zdaniem sądu w niniejszej sprawie przedmiotowa uszkodzenie przedniego mostu napędowego – jako szkoda wynikająca z wypadku z dnia 2 marca 2013 r. mogła ujawnić się dopiero po przejechaniu określonej liczbie km przez właścicielkę samochodu. Wcześniej uszkodzenia ten nie mogły zostać wykryte nawet przez takich specjalistów jak mechanicy autoryzowanego salonu (...). W tej sprawie zatem bezsprzecznie mamy do czynienia z ciągiem zdarzeń, które wynikają jeden z drugiego, mimo, iż ujawniły się one „od razu”. Tutaj trzeba też podkreślić, że mimo, iż zespól biegłych sądowych wskazał, że dystans jaki pokonał samochód powódki czyli ok 60 tys. km mógł doprowadzić do spotęgowania i nasilenia się zakresu przedmiotowego uszkodzenia
i niesprawności, to pozwany do tego oświadczenia się nie odniósł, przez co nie udowodnił ewentualnego wpływu tej eksploatacji auta powódki na dalsze uszkodzenia albo dalsze pogorszenie się stanu przedniego mostu napędowego, przez co nie skorzystał z ewentualnej próby zmiarkowania żądanego przez powódkę odszkodowania.

Należy zważyć, iż zgodnie z zasadami obowiązującymi w procedurze cywilnej ciężar gromadzenia materiału procesowego spoczywa na stronach (art. 232 kpc, art. 3 kpc, art. 6 kc). Przepis art. 6 kc określa reguły dowodzenia, to jest przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Przy czym sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc) spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., sygn. akt I CKU 45/96, OSNC 1997, nr 6-7 poz. 76). W ocenie sądu powódka spełniła obowiązek dowodzenia, przedstawiając niezbędne dokumenty, wnosząc o ich przedstawienie przez określone osoby, zeznając oraz wnosząc
o powołanie biegłych sądowych. W myśl art. 363 § 1 kc, naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego: bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Szkodą jest uszczerbek, jakiego doznała określona osoba w swych dobrach lub interesach. W efekcie owo naprawienie szkody ma zmierzać do odwrócenia w dobrach poszkodowanego skutków zdarzenia wyrządzającego mu szkodę i przywrócenia – w znaczeniu prawnym – stanu, jaki by istniał gdyby owo zdarzenie nie nastąpiło (Kodeks Cywilny Tom I „Komentarz do artykułów 1 - 534” pod redakcją prof. E. Gniewka C.H. BECK Warszawa 2004, str. 838 ).

Przenosząc te uwagi na grunt niniejszej sprawy, trzeba opowiedzieć się za takim sposobem ustalenia odszkodowania, które zapewni poszkodowanemu uzyskanie świadczenia umożliwiającego przywrócenie uszkodzonego samochodu do stanu sprzed wypadku. Dopiero wówczas dojdzie do pełnego odwrócenia skutków kolizji, za którą odpowiada ubezpieczyciel w ramach swej odpowiedzialności gwarancyjnej. W niniejszej sprawie powódka żądała wypłaty odszkodowania w kwocie 17.438,80 zł, w odniesieniu do której zespół biegłych sądowych wskazał, iż jest to kwota faktyczna którą ponosi się za wymianę tego typu zespołu elementów nośnych i mechanizmów napędowych.

Mając na uwadze powyższe i uznając, iż powódka udowodniła szkodę jak i jej wartość oraz związek przyczynowy zachodzący między tą szkodą a wypadkiem z dnia 2 marca 2013 r. sąd przychylił się ku jej żądaniu i orzekł jak w pkt I wyroku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie od wymienionej wyżej kwoty, sąd zasądził zgodnie
z żądaniem powódki, albowiem od tego dnia pozwany pozostawał w zwłoce odmawiając wypłaty należnego zdaniem sądu odszkodowania. Zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. ustawy zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie (powódka zgłosiła szkodę
w maju 2013 r., pozwany odmówił wypłaty odszkodowania w sierpniu 2013 r.). Stosownie zaś do ust. 2 cyt. artykułu w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia
o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie,
o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego
o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również
o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.

Natomiast w pkt II wyroku, sąd rozstrzygnął o kosztach procesu stosownie do
art. 98 kpc. Sąd zasądził tam od pozwanego (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą
w W. na rzecz wygrywającej ten proces powódki T. K. kwotę 3.289,00 zł. Na kwotę tę złożyły się: 872,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 2.400,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ustalonych w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 2002 nr 163 poz. 1348 z późn. zm.) oraz 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Z kolei w pkt III wyroku sąd na mocy art. 83 ust. 1 ustawy o kosztach w sprawach cywilnych w zw. z art. 113 ustawy o kosztach w sprawach cywilnych i art. 89 kpc nakazał ściągnąć od pozwanego (...) S.A. Oddział w P. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ciechanowie kwotę 1.976,98 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa, które zostały kredytowane na poczet należności z tytułu wynagrodzenia za sporządzenie przez zespół 2 biegłych sądowych z Instytutu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. Zakładu (...) i D. T. opinii w kwocie 398,73 zł oraz opinii uzupełniającej w kwocie 639,60 zł, jak również wynagrodzenia biegłego sądowego J. F. w kwocie 938,65 zł.

Mając powyższe na uwadze sąd orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)