Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII W 289/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2016-09-16

Sygn. akt VII W 289/16

WYROK

W MIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: st sekr. sądowy Agnieszka Chojnacka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16.09.2016 r. sprawy S. P., syna S. i J. z domu B., urodzonego (...) w R.

obwinionego o to, że:

w dniu 9.11.2015 r. o godz. 13.57 w P. na ul. (...) na stacji paliw (...) dokonał kradzieży (...) w ilości 29,64 l o wartości 59,87 zł przy użyciu pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...) na szkodę (...) Spółka z o.o. ul. (...), (...)-(...) G.

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw

1.  obwinionego S. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tą zmianą, iż stwierdza, że obwiniony dokonał przywłaszczenia (...) o wartości 59,87 zł i za to na podstawie art. 119 § 1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (sto) złotych;

2.  na podstawie art. 119 § 4 kw orzeka wobec obwinionego obowiązek naprawienia szkody w całości przez zapłatę na rzecz (...) Sp. z o.o. ul. (...) (...)-(...) G. kwoty 59,87 zł (pięćdziesiąt dziewięć złotych osiemdziesiąt siedem groszy);

3.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz kwotę 30 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt VII W 289/16

UZASADNIENIE

S. P. został obwiniony o to, że w dniu 09.11.2015r. o godz. 13:57 w P. na ul. (...) na stacji paliw (...) dokonał kradzieży (...) w ilości 29,64 l o wartości 59,87 zł przy użyciu pojazdu marki H. (...) o nr rej. (...) na szkodę (...) ul. (...) (...)-(...) G.

t. j. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09.11.2015r. S. P. przyjechał na stację paliw (...) przy ul. (...) w P. Podjechał swoim samochodem H. (...) o nr rej. (...) do dystrybutora . Zatankował gaz (...) do pełna . Należność za zatankowane paliwo wyniosła 79,87 zł. W trakcie tankowania obwiniony rozmawiał przez telefon komórkowy. Po zatankowaniu paliwa udał się do budynku stacji , aby zapłacić za paliwo. W budynku obsługiwała go nowa pracownica P. P.. Początkowo obwiniony chciał zapłacić należność kartą płatniczą. Ze względu na problem techniczny nie było to możliwe. Obwiniony zdecydował, ze zapłaci gotówką. P. P. poprosiła go przez pomyłkę o kwotę 20,00 złotych jako należność za tankowanie. Podał pracownicy banknot 100 złotowy. Pracownica przyjęła ten banknot i wydała obwinionemu pomyłkowo 80 zł reszty w trzech banknotach po 50,00 zł , 20,00 zł i 10 zł. Obwiniony te pieniądze przyjął , wyszedł z pomieszczenia i odjechał. Po jego odejściu pracownica stacji zorientowała się, że pomyliła się na niekorzyść stacji paliw.

( częściowo wyjaśnienia obwinionego k. 58-58 odwrót , zeznania P. P. k. 59, k. 6-7, zeznania R. B. k. 59, k. 4-5, nagranie z monitoringu płyta k. 2 )

Obwiniony nie zwrócił dotychczas brakującej kwoty.

( wyjaśnienia obwinionego k. 58-58 odwrót )

Obwiniony nie był dotychczas karany.

( oświadczenie obwinionego k. 58)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu.

Wyjaśnił, że podczas tankowania był zdenerwowany, spieszył się , ponieważ jechał do swojej matki do szpitala. Był wtedy wezwany przez szpital w sprawie mamy . Chciał zapłacić za tankowanie. Chciał zapłacić kartą. Ze względu na awarię komputera nie mógł użyć karty. Zaproponował , że zapłaci gotówką. Podał pracownicy banknot 100 złotowy i odebrał resztę nie patrząc i nie sprawdzając jaka to jest kwota. Następnie odjechał ze stacji.

( wyjaśnienia obwinionego k. 58-58 odwrót)

Sąd częściowo dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego. Wiarygodne są wyjaśnienia w części dotyczącej przyjazdu obwinionego na stację paliw , tankowania pojazdu i pierwotnego zamiaru zapłacenia za tankowanie. Wyjaśnienia w tej części są potwierdzone nie tylko zeznaniami świadków P. P. i R. B., lecz także zapisem z monitoringu stacji paliw.

Natomiast niewiarygodne są wyjaśnienia obwinionego, że również przez pomyłkę przyjął zbyt dużą resztę z gotówki od sprzedawcy na stacji paliw. Całkowicie przekonującym dowodem przeciwnym twierdzeniom obwinionego jest również zapis z monitoringu stacji wewnątrz pomieszczenia. Na nagraniu widać wyraźnie, że P. P. wyjmuje z kasy trzy banknoty i wręcza je obwinionemu w taki sposób, że widać, iż jest tam więcej niż jeden banknot. Obwiniony te banknoty chowa do portfela i wychodzi.

Zeznania świadków P. P. i R. B. zasługują na wiarę. Są jasne , logiczne i konsekwentne. Znajdują potwierdzenie w nagraniu z monitoringu na stacji paliw.

Pozostałe zebrane dowody nie budzą wątpliwości.

W stosunku do obwinionego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę w rozumieniu kodeksu wykroczeń.

Obwiniony S. P. wyczerpał dyspozycję art. 119 § 1 kw, ponieważ dokonał przywłaszczenia paliwa (...) na (...) (...) , w ten sposób, że po dokonaniu tankowania gazu (...) za kwotę 79,87 zł i wręczeniu sprzedawcy kwoty 100,00 złotych tytułem zapłaty za tankowanie przyjął od sprzedawcy kwotę 80,00 złotych reszty. Sąd zmienił opis czynu , gdyż obwiniony nie miał zamiaru dokonać kradzieży paliwa. Świadczy o tym fakt, że po zatankowaniu pojazdu udał się do kasy zapłacić za paliwo. Dopiero przyjęcie od sprzedawcy jako reszty kwoty 80,00 złotych zamiast prawidłowej około 20,00 złotych spowodowało, że obwiniony przywłaszczył 29,64 l paliwa, za które nie zapłacił.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Sąd miał na uwadze, że obwiniony w chwili czynu był zdenerwowany. Nie miał przemyślanego zamiaru popełnienia wykroczenia. Popełnił zarzucone mu wykroczenie impulsywnie, pod wpływem chwili, nie zastanawiając się nad skutkami takiego zachowania. Obwiniony nie był karany. Okoliczności obciążających Sąd nie stwierdził. Wobec tego Sąd uznał, ze kara 100,00 złotych grzywny jest wystarczającą dolegliwością dla obwinionego , która w sposób prawidłowy spełni wszelkie cele kary.

Wobec tego, że szkoda nie została naprawiona Sąd orzekł obowiązek je naprawienia w całości.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Wyrok zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. IV Wydział Karny z dnia 16.12.2016r. w sprawie IV Ka 670/16

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Wojnarowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Jolanta Korkus
Data wytworzenia informacji: