Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Chojnacka

po rozpoznaniu w dniach 9.01.2017 r., 2.03.2017 r., 10.04.2017 r., 5.05.2017 r., sprawy M. R. (1) z domu K., córki H. i E. z domu S., urodzonej (...) w P.

oskarżonej o to, że:

w dniu 10 lipca 2016 roku około godziny 20:00 w miejscowości P., gmina G. pobiła oskarżycielkę prywatną B. S. powodując u niej obrażenia ciała w postaci: stłuczenia okolicy międzyłopatkowej z niewielkim otarciem naskórka po stronie prawej, stłuczenia okolicy podoczodołowej lewej z drobną raną tłuczoną i z zasinieniem, stłuczenia okolicy jarzmowo-skroniowej lewej z obrzękiem i zasinieniem, drobnych zadrapań skóry na bocznej powierzchni ramienia lewego i przedramienia lewego, drobnoplamistych zasinień nad nadgarstkiem lewym, skupiska zadrapań skóry na przyśrodkowej powierzchni nad nadgarstkiem prawym, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała oskarżycielki prywatnej trwające nie dłużej niż 7 dni

tj. o czyn z art. 157 § 2 kk

1.  oskarżoną M. R. (1) z domu K. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu wyczerpującego dyspozycję art. 157 § 2 kk i za to na podstawie art. 157 § 2 kk wymierza jej karę 40 (czterdziestu) stawek dziennych grzywny , przyjmując wartość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

2.  zasądza od oskarżonej M. R. (2) na rzecz oskarżycielki prywatnej B. S. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania;

3.  zwalnia oskarżoną od opłaty.

Sygn. akt VIIK 443/16

UZASADNIENIE

Oskarżona M. R. (2) i oskarżycielka prywatna B. S. mieszkają w jednej wsi P.. Od dłuższego czasu są między nimi konflikty.

( wyjaśnienia oskarżonej k. 27-28, zeznania B. S. k. 29-30, zeznania D. S. k. 31-32, zeznania E. D. k. 32-33, zeznania E. W. k. 33, zeznania H. K. k. 33-34 , zeznania E. K. k. 46 )

W dniu 10 lipca 2016r. około godziny 20:00 B. S. wracała rowerem z lasu do domu. Jechała drogą przez wieś. Aby dojechać do swojego domu musiała przejechać obok domu, w którym mieszkała oskarżona. Gdy przejeżdżała obok jej domu oskarżona wyszła na drogę zatrzymała oskarżycielkę prywatną chwytając ją za bluzkę i ściągając z roweru. Rower się przewrócił. Oskarżona zaczęła wyrażać pretensje do B. S. , że oskarżycielka zaczepia ją i jej dzieci. Oskarżycielka zaczęła temu zaprzeczać. Gdy się schyliła, żeby podnieść rower oskarżona uderzyła ją w plecy. Następnie szarpała ją za bluzkę i biła po twarzy i głowie. Uderzyła ją pięścią pod lewe oko. Szarpała ją za ręce. Po czym zostawiła oskarżycielkę i odeszła. B. S. wróciła rowerem do domu. W domu byli jej rodzice J. i Z. S. oraz siostra D. S. z dwoma synami. B. S. z domu zadzwoniła na Policję i policjant doradził jej , aby jak najszybciej pojechała do szpitala.

Zadzwoniła po siostrę E. D. i jej męża D. D.. Razem z nimi pojechała do Szpitala (...) w R., gdzie udzielono jej pomocy medycznej. W wywiadzie oskarżycielka podała, że została pobita przez znaną sobie osobę, podrapana po twarzy i kończynach. Rozpoznano u niej stłuczenie okolicy podoczodołowej lewej z powierzchownym zranieniem skóry, otarcia skóry okolicy skroniowej lewej, obu przedramion i pleców, pobicie.

W wyniku pobicia przez oskarżoną pokrzywdzona doznała stłuczenia okolicy międzyłopatkowej z niewielkim otarciem naskórka po stronie prawej, stłuczenia okolicy podoczodołowej lewej z drobną raną tłuczoną i z zasinieniem, stłuczenie okolicy jarzmowo-skroniowej lewej z obrzękiem i zasinieniem, drobne zadrapania skóry

( jak od paznokci) na bocznej powierzchni ramienia lewego i przedramienia lewego, drobnoplamiste zasinienie nad nadgarstkiem lewym, skupiska zadrapań skóry ( łukowatych, strupy w kształcie paznokci) na przyśrodkowej powierzchni nad nadgarstkiem prawym. Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonej na czas nie dłuższy niż 7 dni.

( zeznania B. S. k. 28-30 , karta informacyjna porady k. 5, opinia lekarska k. 4, k. 46-48)

Oskarżycielka prywatna B. S. jest osobą pozostającą w zakresie sprawności intelektualnej na poziomie istotnie niższym niż przeciętny, dolnych rejestrach normy intelektualnej. W osobowości oskarżycielki zaznacza się nieufność, podejrzliwość, wrogość oraz skłonność do odczytywania ukrytych znaczeń codziennych wydarzeń. Oskarżycielka ujawnia skłonność do zniekształcania w ocenach zdarzeń i doświadczeń poprzez ich błędną interpretację w tym również do oceny postaw neutralnych jako wrogich. Z uwagi na powyższe pokrzywdzona może odzwierciedlać w zeznaniach sytuacje, które nie miały miejsca lub przebiegały inaczej niż zeznaje pokrzywdzona. Podobnie pokrzywdzona może konfabulować lub fantazjować, przy czym w tym wypadku konfabulacja nie będzie pochodną osłabionych procesów uwagi i pamięci ale raczej składową struktury osobowości pokrzywdzonej. Wypowiedzi pokrzywdzonej mogą pozostawać zniekształcone w/w czynnikami. Powyższe ustalenia nie oznaczają, że pokrzywdzona nie może złożyć relacji o faktach jakie obiektywnie miały miejsce, a jedynie wskazuje na fakt, że psychologicznego punktu widzenia istnieje podwyższone prawdopodobieństwo, że oskarżycielka zrelacjonuje zdarzenia w sposób zniekształcony i subiektywny. Z psychologicznego punktu widzenia zeznania pokrzywdzonej należy oceniać ostrożnie , ponieważ jej wiarygodność jest w dostrzegalny sposób zmniejszona.

( opinia psychologiczna k. 59-62)

Oskarżona była uprzednio karana.

(karta karna k. 21-22)

Oskarżona M. R. (2) nie przyznała się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśniła, iż takie zdarzenia jakie podaje w akcie oskarżenia B. S. w ogóle nie miało miejsca. B. S. ją bezpodstawnie pomawia, ponieważ są skłócone i to B. S. zaczepia ją i członków jej rodziny wyzywając ich wulgarnie.

( wyjaśnienia oskarżonej k. 27 - 28)

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonej stwierdzając , iż stanowią one wyraz przyjętej przez nią linii obrony. Długotrwały konflikt między oskarżoną a pokrzywdzoną w jakiś sposób tłumaczy agresywne zachowanie M. R. (2) wobec B. S..

Ze względu na treść opinii psychologicznej Sąd z dużą ostrożnością podszedł do zeznań B. S.. Sąd uznał je za wiarygodne w części w jakiej są potwierdzone innymi dowodami. Okoliczność, iż B. S. w dniu 10.07.2016 r. doznała obrażeń ciała potwierdza obiektywny dowód w postaci karty informacyjnej leczenia szpitalnego wystawionej przez Szpital (...) w R. k. 4 . Udzielając wywiadu lekarzowi przyjmującemu pokrzywdzona podała, że została pobita przez znaną sobie osobę. Lekarz opisał widoczne na pokrzywdzonej obrażenia ciała. Stwierdził pobicie. Relacja pokrzywdzonej o przebiegu zdarzenia znajduje odzwierciedlenie w obrażeniach ciała odniesionych przez nią w tym incydencie. Pokrzywdzona mówi o uderzeniu jej przez oskarżoną w plecy i odpowiada temu opisane w obdukcji stłuczenie okolicy międzyłopatkowej z niewielkim otarciem naskórka po stronie lewej. Wskazuje , że została uderzona przez oskarżoną pięścią pod lewe oko i odpowiada temu stłuczenie okolicy podoczodołowej lewej z drobną raną tłuczoną i zasinieniem. Podobnie jest z innymi obrażeniami. Dlatego Sąd dał wiarę oskarżycielce prywatnej co do okoliczności pobicia jej przez oskarżoną. Nie ma podstaw, aby twierdzić, iż oskarżycielka uknuła intrygę przeciwko oskarżonej i konsekwentnie ją realizowała.

Zeznania świadków D. S. i E. D. sióstr oskarżycielki wspierają jej zeznania . Świadkowie ci nie widzieli samego zdarzenia, ale widzieli pokrzywdzoną bezpośrednio po zajściu i potwierdzają fakt istnienia konfliktów między stronami.

Zeznania świadków H. K. i E. K. – rodziców oskarżonej- również potwierdzają fakt konfliktów między oskarżoną i oskarżycielką i w tym zakresie ich zeznania są wiarygodne. Natomiast nie są wiarygodne zeznania w/w świadków co do okoliczności , że nie było zdarzenia , o jakim mówi pokrzywdzona jako sprzecznym z jej przekonującymi zeznaniami . W ocenie Sądu świadkowie swoimi zeznaniami chcą poprawić sytuację procesową córki.

Sąd zaakceptował zeznania świadka E. W.. Świadek jest osobą obcą dla stron i niezainteresowaną wynikiem sprawy. Dlatego nie ma podstaw, aby odmówić mu wiary. Jego zeznania również potwierdzają fakt istnienia dłuższego konfliktu między stronami. Natomiast świadek nie posiadał żadnych informacji o zdarzeniu będącym przedmiotem sprawy.

Sąd zaakceptował opinie biegłego chirurga, gdyż są one szczegółowe, wyczerpujące, logicznie i przekonująco uargumentowane.

Sąd zaakceptował opinię biegłego psychologa, ponieważ jest jednoznaczna, dokładna i wyczerpująca. Nie ma podstaw, aby ją kwestionować i żadna ze stron jej nie kwestionowała.

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące zastrzeżeń.

Oskarżona M. R. (2) wyczerpała dyspozycję art.157 § 2 kk, ponieważ umyślnie w dniu 10.07.2016 r. kilkakrotnie uderzyła oskarżycielkę prywatną B. S. otwartą dłonią i pięścią w plecy, w twarz, szarpała za ręce, powodując u niej obrażenia ciała w postaci stłuczenia okolicy międzyłopatkowej z niewielkim otarciem naskórka po stronie prawej, stłuczenia okolicy podoczodołowej lewej z drobną raną tłuczoną i z zasinieniem, stłuczenie okolicy jarzmowo-skroniowej lewej z obrzękiem i zasinieniem, drobne zadrapania skóry ( jak od paznokci) na bocznej powierzchni ramienia lewego i przedramienia lewego, drobnoplamiste zasinienie nad nadgarstkiem lewym, skupiska zadrapań skóry ( łukowatych, strupy w kształcie paznokci) na przyśrodkowej powierzchni nad nadgarstkiem prawym. Obrażenia te spowodowały naruszenie czynności narządów ciała oskarżycielki prywatnej trwające nie dłużej niż 7 dni.

Uderzając pokrzywdzoną oskarżona działała z zamiarem wyrządzenia krzywdy fizycznej pokrzywdzonej.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Sąd uwzględnił stopień społecznej szkodliwości z czynu oskarżonej. Jako okoliczności obciążające Sąd poczytał uprzednią karalność oskarżonej, brak jakiejkolwiek skruchy ze strony oskarżonej, brak przeproszenia pokrzywdzonej oraz działanie ze złośliwości. Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował istniejący konflikt między stronami.

Z tych względów Sąd uznał, że kara 40 stawek dziennych grzywny po 20,00 złotych każda jest współmierna do stopnia społecznej szkodliwości tego czynu i wdroży oskarżoną do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości oraz uzmysłowi naganność jej postępowania.

Sąd obciążył oskarżoną kosztami sądowymi i obowiązkiem zwrotu na rzecz oskarżycielki prywatnej wniesionej opłaty.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.