Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2017 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Joanna Cisak- Nieckarz

Protokolant: sekretarz sądowy Dawid Lesiakowski

przy udziale Prokuratora: Tomasza Retyka, Piotra Cegiełki, Katarzyny Majda, Kamila Majdy

po rozpoznaniu w dniach: 17.11.2016 roku, 06.06.2017 roku, 27.07.2017 roku, 30.10.2017 roku

sprawy S. M. s. R. i K. z d. K., ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 05 czerwca 2015 r. przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w Oddziale (...) S.A. usiłował wyłudzić kredyt gotówkowy w kwocie 8000 zł w ten sposób, że złożył uprawnionemu pracownikowi mający istotne znaczenie pisemny wniosek potwierdzający nieprawdę co do posiadanych dochodów o udzielenie kredytu, lecz zamierzonego w celu nie osiągnął z uwagi na odmowę jego przyznania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  w miejscu i czasie jak w pkt. I działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował wyłudzić kredyt gotówkowy w kwocie 1000 zł w ten sposób, że złożył uprawnionemu pracownikowi mający istotne znaczenie pisemny wniosek potwierdzający nieprawdę co do posiadanych dochodów o udzielenie kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę jego przyznania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

III.  w dniu 02 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi (...) Sp. z.o.o. mający istotne znaczenie dla uzyskania kredytu pisemny poświadczający nieprawdę wniosek o wysokości osiąganego dochodu na podstawie którego zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę nr (...) o przyznanie limitu kredytowego w kwocie 2000 zł i wydanie karty, a następnie celowo nie spłacił ww. zobowiązania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzekanej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) Bank S.A.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IV.  w dniu 05 czerwca 2015 r. przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w P. (...) A. A. usiłował wyłudzić kredyt gotówkowy w kwocie 1119 zł w ten sposób, że złożył uprawnionemu pracownikowi mający istotne znaczenie dla uzyskania kredytu oświadczenie o udzielenie kredytu potwierdzający nieprawdę co do posiadanych dochodów, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę jego przyznania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę B. (...)

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

V.  w dniu 05 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi sklepu (...) mającą istotne znaczenie dla uzyskania kredytu pisemną poświadczającą nieprawdę umowę o wysokości osiągniętego dochodu na podstawie której zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę numer (...) kredytu na zakup towarów w kwocie 1788,42 zł, a następnie celowo nie spłacił ww. zobowiązania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) Bank (...) S.A.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

VI.  w dniu 05 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi sklepu (...) S.A. mającą istotne znaczenie dla uzyskania kredytu pisemną poświadczającą nieprawdę umowę o wysokości osiągniętego dochodu na podstawie której zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę numer (...) kredytu na zakup towarów w kwocie 1009,83 zł, a następnie celowo nie spłacił ww. zobowiązania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) Bank (...) S.A.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

1.  oskarżonego S. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów:

a/ opisanych w pkt I i II, przy czym z ich opisów eliminuje zapisy „z góry powziętym zamiarem”, a nadto przyjmuje, że czyny te zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, w sposób podobny a każdy z nich wyczerpuje dyspozycję art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jeden) rok pozbawienia wolności;

b/ opisanych w pkt III, V i VI, przy czym z ich opisów eliminuje zapisy „z góry powziętym zamiarem”, a nadto ustala, że potwierdzające nieprawdę oświadczenia przedłożono osobom działającym na rzecz kredytodawcy, zarzut w pkt III uzupełnia o ustalenie, iż wysokość niezrealizowanego zobowiązania wynosi 1994,72 złote, zaś w miejsce opisanego w pkt V numeru umowy przyjmuje - (...), a na nadto przyjmuje, że opisane w pkt III, V i VI czyny zostały popełnione w krótkich odstępach czasu, w sposób podobny a każdy z nich wyczerpuje dyspozycję z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jeden) rok i 4 (cztery) miesiące pozbawienia wolności,

c/ opisanego w IV czynu wyczerpującego dyspozycję art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk, przy czym z jego opisu eliminuje zapisy „z góry powziętym zamiarem” i za to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 91 § 2 kk orzeczone wobec oskarżonego jednostkowe kary pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonemu łączną karę 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego S. M. obowiązki naprawienia szkody poprzez zapłatę:

a/ na rzecz pokrzywdzonego (...) Bank S.A. kwoty 1994,72 zł (jeden tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt cztery złote siedemdziesiąt dwa grosze),

b/ na rzecz pokrzywdzonego (...) Bank (...) S.A. kwoty 2798,25 zł (dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt osiem złotych dwadzieścia pięć groszy);

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego A. Z. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu przez obrońcę wyznaczonemu do dnia 22.02.2017roku urzędu;

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata T. K. kwotę 929,88 zł (dziewięćset dwadzieścia dziewięć złotych osiemdziesiąt osiem groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu przez obrońcę wyznaczonemu z urzędu od dnia 22.02.2017roku;

6.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, wydatki przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VII K 192/16

UZASADNIENIE

S. M. został oskarżony o to, że:

VII.  w dniu 05 czerwca 2015 r. przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w Oddziale (...) S.A. usiłował wyłudzić kredyt gotówkowy w kwocie 8000 zł w ten sposób, że złożył uprawnionemu pracownikowi mający istotne znaczenie pisemny wniosek potwierdzający nieprawdę co do posiadanych dochodów o udzielenie kredytu, lecz zamierzonego w celu nie osiągnął z uwagi na odmowę jego przyznania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

VIII.  w miejscu i czasie jak w pkt. I działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłował wyłudzić kredyt gotówkowy w kwocie 1000 zł w ten sposób, że złożył uprawnionemu pracownikowi mający istotne znaczenie pisemny wniosek potwierdzający nieprawdę co do posiadanych dochodów o udzielenie kredytu, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę jego przyznania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IX.  w dniu 02 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi (...) Sp. z.o.o. mający istotne znaczenie dla uzyskania kredytu pisemny poświadczający nieprawdę wniosek o wysokości osiąganego dochodu na podstawie którego zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę nr (...) o przyznanie limitu kredytowego w kwocie 2000 zł i wydanie karty, a następnie celowo nie spłacił ww. zobowiązania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzekanej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) Bank S.A.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

X.  w dniu 05 czerwca 2015 r. przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w (...) Usług (...) usiłował wyłudzić kredyt gotówkowy w kwocie 1119 zł w ten sposób, że złożył uprawnionemu pracownikowi mający istotne znaczenie dla uzyskania kredytu oświadczenie o udzielenie kredytu potwierdzający nieprawdę co do posiadanych dochodów, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odmowę jego przyznania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę Banku (...) S.A.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XI.  w dniu 05 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi sklepu (...) mającą istotne znaczenie dla uzyskania kredytu pisemną poświadczającą nieprawdę umowę o wysokości osiągniętego dochodu na podstawie której zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę numer (...) kredytu na zakup towarów w kwocie 1788,42 zł, a następnie celowo nie spłacił ww. zobowiązania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) Bank (...) S.A.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

XII.  w dniu 05 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi sklepu (...) S.A. mającą istotne znaczenie dla uzyskania kredytu pisemną poświadczającą nieprawdę umowę o wysokości osiągniętego dochodu na podstawie której zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę numer (...) kredytu na zakup towarów w kwocie 1009,83 zł, a następnie celowo nie spłacił ww. zobowiązania, gdzie czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za podobne przestępstwo umyślne, czym działał na szkodę (...) Bank (...) S.A.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

W toku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2015 roku S. M. nie świadczył pracy na rzecz (...)

S.A. P. (...) w P., podejmował prace dorywcze, jego dochody wahały się od 2.200 zł. do 2.400 zł.. Korzystał z pomocy W. C. (1), z jego gościnności.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 72

częściowo zeznania świadka W. C. (1) – k. 189v-190/

W dniu 05 czerwca 2015 r. przy ul. (...) w P. w Oddziale (...) S.A. S. M. wraz z wnioskiem o kredyt na kwotę 1.000 zł, złożył uprawnionemu pracownikowi M. M. pisemne oświadczenie potwierdzające, że jest zatrudniony jako pracownik fizyczny na podstawie umowy na czas nieokreślony w (...) S.A. przedsiębiorstwo (...) w P. Wniosek został anulowany z powodu błędu przy wprowadzaniu.

/dowód: wniosek o produkt kredytowy k. 12-13 zbiór A

zeznania świadka A. M. k. 1 v. zbiór B

zeznania świadka M. M. k. 5v ze zbioru B, k. 73-74

wyjaśnienia oskarżonego S. M. k. 74, 130-131 v/

W dniu 05 czerwca 2015 r. oskarżony S. M. złożył w Oddziale (...) S.A. przy ul. (...) w P., uprawnionemu pracownikowi M. M., wniosek o kredyt gotówkowy w kwocie 8.000 zł.. S. M. ponownie wskazał, że jest zatrudniony jako pracownik fizyczny na podstawie umowy na czas nieokreślony w (...) S.A. Przedsiębiorstwie (...) w P. z miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 2.200 zł..

Kredyt nie został przyznany, ponieważ S. M. nie dostarczył dokumentu dochodowego, rachunku za media oraz drugiego dokumentu ze zdjęciem.

/dowód: wniosek o produkt kredytowy k. 6-8 zbiór A

zeznania świadka M. M. k. 5v ze zbioru B, k. 73-74

zeznania świadka A. M. k. 1 v. zbiór B

wyjaśnienia oskarżonego S. M. k. 74, 130-131v/

W dniu 02 czerwca 2015 roku, przy ul. (...) w P. S. M., w celu uzyskania kredytu złożył pisemny poświadczający nieprawdę wniosek o wysokości osiąganego dochodu, na podstawie którego zawarł z przedstawicielem banku (...) S.A. umowę nr (...) o przyznanie limitu kredytowego w kwocie 2.000 zł i na jej podstawie została wydana karta. S. M. we wniosku wskazał, że pracuje na czas nieokreślony od 01.06.2001 r. w firmie (...). ul. (...) z dochodem 2.200 zł oraz jego dochód nie posiada obciążenia. Karta została wydana S. M.. Za pomocą karty przeprowadzono sześć transakcji w (...). w okresie od 02.06.2015r. do 10.06.2015r. na łączną kwotę 1994,72 zł..

S. M. nie spłacił ww. zobowiązania. Wszczęto wobec niego wewnętrzne postępowanie windykacyjne.

/dowód: wniosek o przyznanie limitu i wydanie karty kredytowej k. 70-71 zbiór A

potwierdzenie odbioru karty – k. 71 zbiór A

umowa o przyznanie limitu kredytowego k. 66-68, zbiór A

zestawienie operacji – k. 94 zbiór A

zeznania świadka J. B. k. 11v. -12 zbiór B/

W dniu 05 czerwca 2015 r. przy ul. (...) w P. w, S. M. złożył działającej na rzecz pożyczkodawcy A. A. prowadzącej działalność pod nazwą (...) Banku (...) S.A. wniosek o kredyt gotówkowy w kwocie 1119 zł wraz z ustnym oświadczeniem o zatrudnieniu w firmie (...) S.A. Przedsiębiorstwo (...) ul. (...), z deklarowanym dochodem miesięcznym 2.200 zł netto. Jednakże w toku telefonicznej weryfikacji zatrudnienia, nie udało się skontaktować z upoważnionym pracownikiem zakładu pracy, celem potwierdzenia oświadczenia wnioskodawcy. S. M. został zobowiązany do przedłożenia dodatkowych dokumentów w postaci: wyciągu z rachunku bankowego za ostatnie 3 miesiące lub potwierdzeń opłacania bieżących rachunków (czynsz/media). S. M. nie dostarczył wymaganych dokumentów, w skutek czego jego wniosek kredytowy został odrzucony w dniu 17.06.2015 r.

/ dowód: pismo informacyjne k. 79 zbiór A

dokumentacja banku k. 84-86; zbiór A

zeznania świadka L. Z. k. 16-17 zbiór B

wyjaśnienia oskarżonego k.74 v/

W dniu 05 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. S. M. przedłożył pracownikowi sklepu (...), w celu uzyskania kredytu dowód osobisty oraz złożył oświadczenie o dochodach z tytułu umowy o pracę w (...) ul. (...) w P. w wysokości 2.200 zł miesięcznie na stanowisku pracownika fizycznego. Na jego podstawie ustalono zdolność kredytową wnioskodawcy i przyznano kredyt na zakup towarów w kwocie 1788,42 zł.. S. M. podpisał umowę kredytu numer (...) z (...) Bank (...) S.A., której integralną część stanowi oświadczenie o dochodach. Towar został wydany.

S. M. nie spłacił żadnej raty kredytu.

/ dowód: zeznania świadka E. S. k. 72-72 v., k. 25 v. zbiór B

umowa kredytu wraz z oświadczeniem k 99-101, 102 zbiór A

wyjaśnienia S. M. k. 72 v.-73/

W dniu 05 czerwca 2015 roku przy ul. (...) w P. S. M. przedłożył pracownikowi sklepu (...) S.A. dowód osobisty oraz złożył oświadczenie o dochodach z tytułu umowy o pracę w (...) ul. (...) w P. w wysokości 2.200 zł miesięcznie, na stanowisku pracownika fizycznego. Na podstawie oświadczenia o wysokości osiągniętego dochodu zawarł z (...) Bank (...) S.A. pisemną umowę numer (...) kredytu na zakup wieży Samsung w kwocie 1009,83 zł. Oświadczenie o dochodach stanowi integralną część umowy o kredyt. Towar został wydany.

S. M. nie spłacił żadnej z rat kredytu.

/dowód: zeznania świadka E. S. k. 72-72 v., k. 25 v. zbioru C

umowa kredytu wraz z oświadczeniem k. 105-107, 108 zbiór A

wyjaśnienia S. M. k. 72 v.-73/

S. M. był wielokrotnie karany, w tym:

-wyrokiem Sądu(...) w P. z dnia (...)r. wydanym w sprawie (...)

a/ za czyn z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności,

b/ za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności,

c/ za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności,

d/ za czyn z art. 278 § 1 i 5 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności,

e/ za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności,

f/ karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą skazany odbył w okresie od 17.07.2014r. do 22.10.2014r. z zaliczeniem okresu tymczasowego aresztowania od 14.10.2008r. do 29.10.2008r., 13.11.2008r. do 25.11.2008r., 10.12.2008r. do 09.01.2009r., 18.04.2009r. do 17.08.2009r., 27.08.2009r. do 25.11.2010r..

- wyrokiem Sądu (...) w P. (...) z dnia (...) w sprawie (...)

a/ za czyn z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b/ za czyn z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

c/ karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, którą S. M. odbył w okresie od 16.12.2011r. do 17.06.2014r..

/odpis wyroku Sądu (...) w P. (...) z dnia (...). w sprawie (...)prawomocnego dnia 15.09.2011 r. k. 51-52 zbiór A

obliczenie kary - k. 53 zbiór A/

odpis wyroku Sądu (...) w P. (...) z dnia (...). w sprawie (...) - k. 73-75 zbiór A

obliczenie kary - k. 76 zbiór A,

zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy - k. 77 zbiór A

karta karna – k. 38-40 zbiór A/

S. M. ma 37 lat, wykształcenie podstawowe, z zawodu ślusarz. Do marca 2016 r. tj. do momentu osadzenia w Z. (...)w P. oskarżony pracował dorywczo. Nie ma własnych dochodów. Jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie posiada majątku.

/dane podane przez oskarżoną na rozprawie – k. 71 v/

S. M. nie jest chory psychicznie. Sprawność intelektualna badanego prawidłowa, nie jest upośledzony umysłowo ani otępiały. Rozpoznano u badanego nieprawidłowe cechy dyssocjalne, co jednakże w czasie zarzucanych mu czynów nie powodowało zniesienia ich znaczenia ani zdolności kierowania swoim postępowaniem. W czasie popełnienia zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność zrozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, nie występowała w czasie popełniania zarzucanych mu czynów psychoza. S. M. jest uzależniony od alkoholu, przy czym jeśli w czasie zarzucanych mu czynów był w stanie nietrzeźwości, to mógł i powinien przewidzieć wpływ tego stanu na swoją poczytalność.

/dowód: opinia biegłych psychiatrów – k. 97-106/

S. M. przesłuchiwany w charakterze podejrzanego, przyznał się do czynów zarzucanych w pkt 1-6, odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania.

/wyjaśnienia oskarżonego S. M. – k. 177-179 zbiór A/

S. M. przesłuchiwany w charakterze oskarżonego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Jak wyjaśnił, wziął na własny użytek rzeczy które przywieziono do jego domu z (...), rzeczy tych nie sprzedał. Oskarżony wskazał, że chciał spłacać zadłużenie, lecz przebywał w szpitalu przez na dwa miesiące z powodu podjęcia terapii alkoholowej. Oskarżony wskazał, że wówczas pracował przy wykończeniu wnętrz i osiągał dochody w granicach 2.200-2.400 zł, bez umowy o pracę. Podczas pobytu w szpitalu w B., dzwonili do niego pracownicy banku, wyjaśniał im, że jest w szpitalu nie może wyjść i spłacić. Oskarżony wskazał, że leczy się psychiatrycznie od 2006 roku. S. M. leczył się również od alkoholu, ma omamy alkoholowe. Oskarżony wyjaśnił, że chciał wziąć pieniądze z banków w których składał wnioski na leczenie postępującej choroby HCV – wirusowe zapalenie wątroby typu C. Oskarżony wyjaśnił, że nie pracował w tym zakładzie, który podawał biorąc pożyczki i potwierdził, że na okazanych mu podczas postępowania dowodowego wnioskach i umowach widniały jego podpisy. Ubiegając o kredyty był po alkoholu i po środkach psychotropowych, które dozował mu W. C. (1), za jego wiedzą. W jednym z banków był również z W. C. (1) i przedstawicielowi tego banku został podany numer telefonu W. C., bowiem umówili się, że to on odbierze telefon z banku i przedstawi się jako pracodawca oskarżonego.

W kolejnych wyjaśnieniach oskarżony wskazywał, że działał na polecenie wuja W. C. (1). Korzystał z jego gościnności, a W. C. (1) wykorzystał fakt, że oskarżony nie miał gdzie mieszkać i był alkoholikiem. Pożyczki miał zaciągać oskarżony, a zakupione tak rzeczy trafić do mieszkania wuja. Jak dalej wyjaśnił, przystał na taką propozycję, ponieważ był naiwny i nie miał gdzie mieszkać. Nie wspominał wcześniej o tym, bronił wuja. Aktualnie nie chce już tego ukrywać. Ponieważ W. C. (1) zerwał z nim kontakt, nie realizuje obietnicy pomocy, oskarżony nie widzi już powodu dla którego miałby całą winę wziąć na siebie. Przekazał W. C. (1) 50 zł, ten miał zapłacić ratę w jednym z banków. Nie wywiązał się z obietnicy. W. C. (1) wziął także pieniądze od ojca oskarżonego. S. M. wskazał, że z W. C. (1) nie łączy go żadne pokrewieństwo.

Co do udzielonych pożyczek oskarżony dodatkowo wyjaśnił, że nie przedstawił zaświadczeń o wysokości i źródłach dochodów, pożyczkodawcy opierali się na oświadczeniach słownych.

/ wyjaśnienia oskarżonego k. 72, 130-131 v., k 150-151 /

Sąd dokonał następującej oceny zgromadzonych dowodów i zważył, co następuje:

Wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim przyznaje fakt złożenia wniosków kredytowych, zawartych tam informacji o źródłach i wysokości dochodów, zawarciu umów kredytowych, nie można odmówić prawdziwości. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego S. M. stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy, na podstawie którego Sąd poczynił istotne w sprawie ustalenia faktyczne. Wypadają pozytywnie, bo są też prawdopodobne w kontekście i na tle innych dowodów. Oskarżony konsekwentnie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W toku postępowania przed sądem podawał, że na okazanych mu umowach i wnioskach kredytowych widnieją jego podpisy. Oskarżony w sposób dokładny określał okoliczności popełnionych przez niego czynów, jakie czynności podejmował ubiegając się o kredyty. Nadto należy wskazać, że wyjaśnienia oskarżonego odpowiadają zeznaniom świadków przesłuchanych w sprawie. Zawarcie, bądź próba zawarcia umów pożyczkowych opisanych w zarzutach, w realiach tej sprawy nie budzi żadnych wątpliwości. Wskazują na to, poza dowodami z dokumentów – wniosków o kredyt, umów kredytowych, także zeznania świadków – reprezentantów poszczególnych instytucji pożyczkowych. Relacjom świadków: E. S., M. M. oraz świadków przesłuchanych w toku postępowania przygotowawczego, których zeznania zostały ujawnione przez odczytanie tj. L. Z., J. B., A. M., nie można odmówić przymiotu wiarygodnych. Świadkowie zeznają co do okoliczności znanych im z tytułu obowiązków zawodowych, zasadniczo co do procedur obowiązujących przy zawieraniu tego typu pożyczek. W zakresie w jakim świadkowie odnoszą się do wniosków i umów będących przedmiotem zainteresowania w tej sprawie, przytaczane przez wskazanych okoliczności wynikają z wspomnianych wyżej dokumentów kredytowych, przywołanych w części pierwszej uzasadnienia, będących podstawą ustaleń faktycznych.

Wątpliwości budzą tylko te wyjaśnienia, w których oskarżony po pierwsze deklaruje , iż zamierzał spłacić zaciągnięte zobowiązania, po wtóre wskazuje na udział w zdarzeniach także W. C. (1), plasując go jako pomysłodawcę procederu, w jakim uczestniczył oskarżony. Deklaracje i wyjaśnienia te, są bądź to nieracjonalne – w kontekście kondycji majątkowej i zarobkowej oskarżonego imającego się prac dorywczych, bądź pozostają w opozycji do zeznań świadka W. C. (1), który przyznaje, iż otoczył opieką oskarżonego, kiedy ten był bez środków do życia, bez mieszkania. W. C. (1) odwołał się przy tym do uprzedniej znajomości z oskarżonym, oraz swoich doświadczeń zawodowych, jest bowiem opiekunem osób starszych i wymagających pomocy. Istotne dla oceny tych wyjaśnień oskarżonego jest nadto etap, na jakim pojawia się sugestia o udziale, czy wręcz zamyśle W. C. (1) wprowadzenia oskarżonego do przestępczego procederu. W kontekście wspomnianych okoliczności ostatnie wyjaśnienia oskarżonego, to próba przeniesienia odpowiedzialności za zdarzenia opisane w akcie oskarżenia na osobę trzecią, kosztem własnej odpowiedzialności, a to jej umniejszenia. Wybór osoby W. C. (1) nie jest przypadkowy, sam oskarżony wspomina o motywach, dla których wskazuje W. C. (1). W. C. (1) – w świetle tych wyjaśnień – nie wywiązał się z obietnicy wsparcia oskarżonego, kiedy ten został pozbawiony wolności. Sam W. C. (1) jednoznacznie i stanowczo podkreśla, iż nie chce mieć aktualnie z oskarżonym nic wspólnego i odwołuje się do niewłaściwych zachowań tego, w okresie, w jakim świadek udzielał oskarżonemu wsparcia. Oceny tej nie zmieniają zeznania świadka M. M., która podała, że W. C. (1) był z oskarżonym w dniu 5 czerwca 2015 r. podczas zawierania umowy kredytu przez oskarżonego, jako osoba towarzysząca. Został również podany jego numer telefonu jako numer kontaktowy oskarżonego oraz jego adres zamieszkania. W świetle zeznań W. C. (1), w tym okresie oskarżony pod jego adresem przebywał, a świadek otoczył oskarżonego opieką.

Zgromadzony materiał dowodowy daje podstawy do przyjęcia, że oskarżony w dniach w dniu 2 i 5 czerwca 2015 r., przy czym co do czynów I i II, oraz czynów III, V i VI działając nadto krótkich odstępach czasu, w sposób podobny, usiłował doprowadzić podmioty pokrzywdzone lub doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez przyznanie kredytów w kwotach wyżej opisanych, przy czym oskarżony wprowadził te podmioty (ich reprezentantów, przedstawicieli) w błąd co do okoliczności istotnych dla przyznania kredytów, bo podał nieprawdę, co do źródła zarobkowania, tj. okoliczności istotnej dla oceny zdolności kredytowej wnioskodawcy. Informacje te przybierały postać pisemnych wniosków, bądź wniosków stanowiących integralna część umowy kredytu. Jak już zaznaczono, zgromadzony i omówiony wyżej materiał dowodowy daje podstawy do przypisania oskarżonemu zarzucanych mu czynów, wyczerpujących odpowiednio, w przypadku czynów :

- opisanych w pkt I i II, dyspozycję art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk w brzmieniu na datę popełnienia czynu,

- opisanych w pkt III, V i VI, dyspozycję z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk w brzmieniu na datę popełnienia, zarzut w pkt III uzupełniono o ustalenie, iż wysokość niezrealizowanego zobowiązania wynosi 1994,72 złote, zaś w miejsce opisanego w pkt V numeru umowy przyjęto - o103132010003405,

- opisanego w IV czynu wyczerpującego dyspozycję art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk w brzmieniu na datę popełnienia.

Istota przestępstwa określonego w art. 286 § 1 KK, jako doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem, sprowadza się do trzech wymienionych w tym przepisie sposobów:

- wprowadzenie w błąd,

- wyzyskanie błędu,

- wyzyskanie niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Jeżeli chodzi o dwa pierwsze sposoby działania, to zawsze przy ich stosowaniu warunkiem zrealizowania skutku jest błąd po stronie pokrzywdzonego. Może to być błąd co do osoby, błąd co do rzeczy, błąd co do zjawiska lub zdarzenia. W sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie /rozbieżność między rzeczywistością/, zaś w przypadku wyzyskania błędu ta rozbieżność już istnieje, a sprawca nie koryguje jej, lecz korzysta z tego błędu dla uzyskania przez siebie, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, niekorzystnej dla pokrzywdzonego decyzji majątkowej (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02 grudnia 2002 roku sygn. akt. IV KKN 135/00).Przepis art. 286 § 1 k.k. nie wymaga, aby dla wprowadzenia w błąd sprawca podejmował szczególne czynności, polegające na działaniu podstępnym lub chytrym. Dla uznania, iż mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd, wystarczające jest każde, jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (vide: wyrok SN z 26 czerwca 2003 r., V KK 324/02, LEX nr 80291). Wprowadzenie w błąd dotyczyć musi natomiast istotnych okoliczności danej sprawy, które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o rozporządzeniu mieniem. Innymi słowy, działanie mające na celu wywołanie błędu odnosić się musi do okoliczności powodującej, że rozporządzenie mieniem ma charakter niekorzystny (vide wyrok SN z 28 czerwca 2000 r., III KKN 86/98, OSP 2001, z. 1, poz. 10; wyrok SN z 30 sierpnia 2000 r., V KKN 267/00, OSP 2001, z. 3, poz. 51). Występek opisany w art. 286 § 1 kk jest przestępstwem skutkowym. Skutkiem działania sprawcy jest rozporządzenie przez pokrzywdzonego mieniem. Jak podnosi się w literaturze przedmiotu, pojęcie "rozporządzenia mieniem" rozumieć należy na gruncie art. 286 § 1 kk autonomicznie. Przez rozporządzenie mieniem rozumieć należy wszelkie czynności prowadzące do zmiany stanu majątkowego, w szczególności zmiany we władaniu mieniem (por. W. Cieślak, Rozporządzenie mieniem jako znamię wymuszenia rozbójniczego, s. 53; T. Oczkowski, Oszustwo jako przestępstwo majątkowe i gospodarcze, s. 65). Rozporządzenie mieniem może nastąpić we wszelkich formach przewidzianych przez przepisy prawa, a więc zarówno takich, które przyjmują postać czynności rozporządzających w rozumieniu prawa cywilnego, jak i takich, które sprowadzają się do czynności zobowiązujących lub czynności zobowiązująco-rozporządzających. Odnosząc się do pojęcia rozporządzenia mieniem SN stwierdził, że "rozporządzenie mieniem w rozumieniu art. 264 k.k. z 1932 r. nie oznacza jedynie dyspozycji o skutkach rzeczowych; wystarczy nawet rozporządzenie o skutkach obligacyjnych" (Zbiór Orzeczeń Sądu Najwyższego Izby II Karnej 1932, nr 11, poz. 215). Działanie sprawcy znamionuje nadto określony cel – osiągnięcie korzyści majątkowej. Dla realizacji znamienia działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, sprawca bynajmniej nie musi dążyć do przywłaszczenia mienia stanowiącego przedmiot oszukańczych zabiegów, wystarczy, że zamierza osiągnąć korzyść majątkową wynikającą z niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osobę czy inny podmiot wprowadzony w błąd (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2002 roku sygn. akt III KK 230/02).

Jednocześnie należy wskazać, że przedmiotem wykonawczym oszustwa finansowego określonego w art. 297§1 kk jest podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne pisemne oświadczenie. Pojęcie dokumentu należy rozumieć zgodnie z art. 115 § 14 KK (z uwzględnieniem falsyfikatów), natomiast pisemne oświadczenie – jako wypowiedź skonkretyzowanej osoby (niekoniecznie sprawcy omawianego przestępstwa) zamieszczoną na piśmie. "Oświadczeniami w rozumieniu art. 297 § 1 KK będą zarówno pisma wymagane przez przepisy prawa w trybie postępowania prowadzonym dla uzyskania wsparcia finansowego jednej z instytucji wymienionych w tym przepisie, jak i oświadczenia samorzutnie przedkładane przez sprawcę podczas postępowania prowadzonego w związku z ubieganiem się np. o uzyskanie kredytu" (post. SN z 7.3.2013 r., V KK 304/12, Legalis). W ocenie SN oświadczenie takie nie musi być zawarte w odrębnym dokumencie, może nawet stanowić fragment umowy kredytowej, podpisanej przez kredytobiorcę (tamże). Oświadczenie to ma dotyczyć okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania jednego z chronionych instrumentów finansowych, czyli takich, których rzetelne przedstawienie byłoby przeszkodą dla przyznania tych świadczeń w porównywalnym zakresie. Podkreślić należy, iż: "Zawarty w art. 297 § 1 KK zwrot "okoliczności o istotnym znaczeniu" należy wiązać z nierzetelnymi, pisemnymi oświadczeniami, a nie z fałszywymi lub stwierdzającymi nieprawdę dokumentami" (wyr. SN z 26.11.2014 r., II KK 141/14, OSNKW 2015, Nr 5, poz. 42; podobnie wyr. SA w Katowicach z 12.2.2015 r., II AKa 435/14, Legalis; wyr. SA w Katowicach z 15.7.2016 r., II AKa 160/16, Legalis; inaczej wyr. SA w Szczecinie z 21.1.2016 r., II AKa 209/15, niepubl.).

Oszustwo finansowe jest przestępstwem formalnym, z narażenia na niebezpieczeństwo abstrakcyjne. Oszustwo finansowe może być popełnione tylko umyślnie. Jest przestępstwem kierunkowym; do jego znamion należy cel, którego treść określono jako uzyskanie wymienionych w art. 297 § 1 KK instrumentów finansowych. Jego dokonanie następuje niezależnie od tego, czy doszło do udzielenia świadczenia, o które ubiegał się sprawca (wyr. SN z 17.10.2006 r., WA 28/06, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 1964; wyr. SA w Łodzi z 26.7.2000 r., II Aka 93/00, Prok. i Pr. – wkł. 2002, Nr 1, poz. 24; wyr. SA w Warszawie z 24.6.2013 r., II AKa 188/13, Legalis; R. Zawłocki, w: Królikowski, Zawłocki (red.), Kodeks karny. Część szczególna, t. II, 2013, s. 755), a także od tego, czy mający go udzielić został wprowadzony w błąd (wyr. SA w Lublinie z 27.11.2012 r., II AKa 245/12, Legalis) i czy w ogóle zapoznał się z treścią przedkładanego przez sprawcę dokumentu lub oświadczenia. Jeśli sprawca, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził podmiot określony w art. 297 § 1 KK do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, to jego czyn wypełnia ponadto znamiona oszustwa z art. 286 § 1 KK (wyr. SA w Lublinie z 18.6.2002 r., II AKa 343/01, OSA 2003, Nr 2, poz. 7; wyr. SA w Katowicach z 14.12.2012 r., II AKa 324/12, KZS 2013, Nr 5, poz. 59; wyr. SA w Katowicach z 16.2.2017 r., II AKa 525/16, Legalis; wyr. SA w Warszawie z 11.4.2016 r., II AKa 413/15, Legalis).

Przenosząc powyższe rozważania natury teoretyczno prawnej na grunt przedmiotowej sprawy. Nie ulega wątpliwości, że we wnioskach o pożyczkę S. M. podawał informacje nieprawdziwe, a istotne dla decyzji o przyznaniu pożyczki. Były to bowiem informacje o dochodach i źródłach zarobkowania, niejednokrotnie – innych zobowiązaniach. Czyny zarzucane w pkt I, II, IV zostały zatrzymane na etapie usiłowania, albowiem wniosek opisany w pkt II anulowano, zaś w przypadkach opisanych w pkt I oraz IV nie przyznano kredytu z powodów leżących po stronie oskarżonego – brak wymaganych dokumentów, bądź brak możliwości potwierdzenia zatrudnienia. Czyny opisane w pkt III, V, VI weszły w fazę dokonania, polegającego na przyznaniu kredytu, limitu kredytowego. Rozporządzenia mieniem były niekorzystne, zasadzały się bowiem na błędnych danych istotnych dla oceny zdolności kredytowej i ryzyka kredytowego, oskarżony nie wywiązał się z żadnego ze zobowiązań. Nie ulega wątpliwości, że działania te były ukierunkowane na dosięgnięcie korzyści majątkowej w postaci przyznania pożyczek gotówkowych, bądź kredytów na zakup towarów np. wieży Samsung, mebli.

Podkreślić tylko należy, że opisanych wyżej czynów oskarżony S. M. dopuścił się po upływie 7 miesięcy i 11 dni (czyn z pkt III), 14 dni (pozostałe czyny) od wykonania w kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu (...) w P. (...) z dnia (...) r. w sprawie(...) obejmującej jednostkowe kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczone za czyny z art. 278 § 1 kk, bądź art. 278 § 5 kk (a zatem czyny podobne – tożsamość rodzajowa). Tym samym uzasadnione jest twierdzenie, iż oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa o jakim mowa w art. 64 § 1 kk.

Winy oskarżonego S. M. co wszystkich zarzucanych mu czynów, zostały udowodnione. Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim ukierunkowanym na osiągnięcie korzyści majątkowej.

Oskarżony jest osobą zdatną do zawinienia, ze względu na wiek, jak i pełną poczytalność. Oskarżony jest zdolny do rozpoznania bezprawności swoich czynów, znajduje się w sytuacji, która nie wyklucza możliwości dania posłuchu normie prawnej. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynów oskarżonego lub jego winę. Stwierdzenie to jest w pełni uzasadnione nadto w świetle orzeczenia sądowo-psychiatrycznego dotyczącego oskarżonego. Z opinii biegłych psychiatrów jednoznacznie wynika, że oskarżony w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia i zdolność kierowania swoim postępowaniem, pomimo że jak wskazywał oskarżony był pod wpływem alkoholu lub środków psychotropowych. Z dokumentacji medycznej oskarżonego wynika, że w styczniu 2015 r. był leczony z powodu krótkotrwałej psychozy alkoholowej o obrazie majaczenia alkoholowego – delirum. Choroba ta trwa kilka dni i zwykle ustępuje bez śladu. Biegli dysponowali tą informacją, oraz po przeprowadzeniu badań oskarżonego jednoznacznie zaopiniowali, iż oskarżony w czasie zarzucanych oskarżonemu czynów nie występowały u niego objawy choroby psychicznej, zachowywał się zbornie, celowo i nawiązywał rzeczowy kontakt z pracownikami placówek finansowych i handlowych. Gdyby w czasie zarzucanych mu czynów był pod wpływem alkoholu, biegli doszli do przekonania, iż oskarżony mógł i powinien przewidzieć wpływ tego stanu na swoją poczytalność (k. 96-106 akt sądowych). W ocenie Sądu opinia ta jest jasna, pełna, kompletna i nie zawiera sprzeczności. Traktuje o poczytalności oskarżonego w chwili czynów i jego aktualnym stanie zdrowia. Pochodzi od dwóch lekarzy psychiatrów, osób obiektywnych i bezstronnych, całkowicie nie zainteresowanych w rozstrzygnięciu toczącego się postępowania na korzyść którejkolwiek ze stron procesu. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynów oskarżonego lub ich winę.

Stopień społecznej szkodliwości każdego z przypisanych oskarżonym czynów (ujmowanych odrębnie) należy ocenić jako znaczny, z uwagi na sposób działania, wysokość szkody.

Uznając winę oskarżonego za udowodnioną, w sposób wyżej opisany, sąd uznał za zasadne wymierzenie oskarżonemu kary:

a/ 1 rok pozbawienia wolności za czyny opisane w pkt I i II,

b/ 1 rok i 4 miesiące pozbawienia wolności za czyny opisane w pkt III, V i VI,

c/ 10 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisanego w IV;

Wyżej opisane kary są adekwatne do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości jego czynów, a uwzględniają:

a/ okoliczności obciążające:

- naruszenie jednym czynem kilku prawem chronionych dóbr, co wymagało sięgnięcia po kumulatywną kwalifikacje prawną,

- wysokość szkody majątkowej (...) Bank S.A. oraz (...) Bank (...) S.A.

- uprzednia karalność za czyny podobne,

- działanie w warunkach powrotu do przestępstwa,

- działanie w warunkach art. 91 § 1 kk;

b/ okoliczności łagodzące:

- przyznanie się do popełnienia zarzucanych czynów.

Orzeczone wobec oskarżonego S. M. jednostkowe kary pozbawienia wolności na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 91 § 2 kk połączono wymierzając kare łączną karę 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z uwzględnieniem związków podmiotowo-przedmiotowych między poszczególnymi czynami, nakazujących sięgnięcie po zasadę aspiracji, z uwagi na podobny sposób działania, nieznaczne odstępy czasowe, zróżnicowanie pokrzywdzonych. Sąd Są.

W ocenie Sądu nie ma natomiast podstaw do zastosowania wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Rozstrzygnięciu takiemu sprzeciwia się fakt uprzedniej, wielokrotnej karalności, w tym za występki podobne, działanie w warunkach powrotu do przestępstwa. W odniesieniu do oskarżonego nie jest możliwe postawienie pozytywnej prognozy kryminologicznej. Także okoliczności dotyczące czynów S. M. rodzaj okoliczności obciążających, ich przewaga, nie dają podstaw do orzeczenia kary z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia jej wykonania. Również względy społecznego oddziaływania kary przemawiają przeciwko stosowaniu wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Społeczne oddziaływanie kary jako jeden z celów kary jest podyktowane potrzebą przekonania społeczeństwa o nieuchronności kary za naruszenie dóbr chronionych prawem i nieopłacalności zamachów na te dobra, wzmożenia poczucia odpowiedzialności, ugruntowania poszanowania prawa i wyrobienia właściwego poczucia sprawiedliwości oraz poczucia bezpieczeństwa (...). Oznaczają przede wszystkim potrzebę wymierzenia takich kar, które odpowiadają społecznemu poczuciu sprawiedliwości, dają gwarancję skutecznego zwalczania przestępczości oraz tworzą atmosferę zaufania do obowiązującego systemu prawnego (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 12.01.2006 r., II Aka 290/05, LEX nr 168034).

Mając na uwadze, iż pokrzywdzeni (...) Bank S.A. oraz (...) Bank (...) S.A. - złożyli przez przedstawicieli wnioski o naprawienie szkody, Sąd w oparciu o treść art. 46 § 1 kk nałożył na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę:

a/ na rzecz pokrzywdzonego (...) Bank S.A. kwoty 1994,72 zł odpowiadającej wysokości łącznych transakcji z wykorzystaniem limitu kredytowego ustalonego na kwotę 2.000 zł.,

b/ na rzecz pokrzywdzonego (...) Bank (...) S.A. kwoty 2798,25 zł. odpowiadającej kwocie przyznanego kredytu na zakup towarów.

W przedmiocie kosztów obrony udzielonego oskarżonemu przez obrońców ustanowionych z urzędu Sąd orzekł w oparciu o treść § 4 ust 1 i 3 oraz § 17 ust 2 pkt 3 w zw. z § 17 ust. 6, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015r., poz. 1801), oraz w oparciu o treść § 4 ust 1 i 3 oraz § 17 ust 2 pkt 3 w zw. z § 17 ust. 6§ 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2015 r. poz. 1805) z uwzględnieniem terminów rozprawy, w których obrońca oskarżonej brał udział oraz stawkę podatku VAT.

Na podstawie ww. przepisów:

- zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata T. K. kwotę 929,88 zł ,

- zasądził od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego A. Z. kwotę 516,60 zł.

Zmiana obrońcy w toku postępowania rozpoznawczego była podyktowana oświadczeniem radcy prawnego z dnia 09.01.2017r. o nawiązaniu stosunku pracy, a w konsekwencji braku podstawy prawnej do dalszego świadczenia pomocy prawnej oskarżonemu (k. 81-82 akt sądowych).

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych w całości, mając na względzie jego sytuację majątkową fakt, iż oskarżony nie posiada dochodów, jest aktualnie pozbawiony wolności, nie posiada majątku. W tym stanie rzeczy uzasadniona jest ocena, że uiszczenie kosztów sądowych chociażby w części byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe, a ewentualna egzekucja, przy braku składników majątkowych okazałaby się bezskuteczna.