Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie :

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kałuża

Protokolant: Ewelina Karbowiak

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie sprawy z powództwa L. B. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową H. B.

przeciwko A. K.

o zmianę orzeczenia w zakresie alimentów - podwyższenie alimentów

1.  oddala powództwo,

2.  nie obciąża powódki obowiązkiem zwrotu pozwanemu kosztów procesu.

Sygn. akt III RC 430/16

UZASADNIENIE

Pozwem, który wpłynął do Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim w dniu 14 września 2016 roku małoletnia L. B., reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową H. B. wniosła o podwyższenie alimentów od ojca A. K., po raz ostatni ustalonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 14 grudnia 2015 r. sygn. akt III RC 583/15 zmienionych wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 07 marca 2016 roku w sprawie sygn. akt II Ca 106/16, z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 700 złotych miesięcznie, począwszy od dnia 14 września 2016 roku, płatnej do 10-tego dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w wypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że potrzeby małoletniej powódki wzrosły wraz z jej rozwojem, a na obecnym jego etapie potrzebuje ona zabawek, również tych edukacyjnych oraz korzysta z basenu. Podniesiono, że przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki nie może podjąć pracy zarobkowej z uwagi na potrzebę opieki nad L. B., a obecnie ma żadnych źródeł dochodu.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki podtrzymała powództwo.

Pełnomocnik powoda wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2015 roku w sprawie sygn. akt III RC 583/15 Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim zasądził od A. K. na rzecz małoletniej L. B. alimenty w kwocie po 500 złotych miesięcznie, płatne z góry poczynając od dnia 01 października 2015 roku, w terminie do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej – H. B..

/dowód: wyrok – k.14 akt sprawy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. sygn. III RC 583/15/

Wyrokiem z dnia 07 marca 2016 roku w sprawie sygn. akt II Ca 106/16 Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim zmienił wyżej wskazane orzeczenie Sądu Rejonowego w ten sposób, że zasądzone od A. K. na rzecz małoletniej L. B. alimenty w kwocie po 500 złotych miesięcznie obniżył do kwoty po 400 złotych miesięcznie.

Wyrok stał się prawomocny w dniu 07 marca 2016 roku.

/dowód: wyrok – k.45 akt sprawy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. sygn. III RC 583/15, kserokopia odpisu wyroku wraz ze wzmianką o prawomocności – k.5-5v/

Wówczas przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki H. B., miała 21 lat. Do kwietnia 2015 roku pracowała jako sprzedawca, otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie minimalne. Od września 2015 roku otrzymywała zasiłek macierzyński w wysokości 991,10 złotych. Mieszkała wraz z małoletnią powódką u jej rodziców, w mieszkaniu w bloku. Mieszkał z nimi również jej pełnoletni brat. Przedstawicielka ustawowa małoletniej L. B. partycypowała w kosztach utrzymania mieszkania w wysokości 200 złotych miesięcznie. Jej rodzice ponosili opłaty: za czynsz i wodę w wysokości 600 złotych miesięcznie, za TV i Internet w wysokości 90 złotych miesięcznie, za gaz w kwocie 40 złotych miesięcznie. Rodzice H. B. ponosili również koszty związane z jej wyżywieniem. Miesięczny koszt środków czystości przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki wynosił 30 złotych. H. B. spłacała raty zaciągnięte na zakup mebli w kwocie po 213 złotych miesięcznie.

L. B. była wówczas dzieckiem zdrowym. Koszty związane z jej pielęgnacją kształtowały się następująco: pampersy – 300 złotych miesięcznie, mleko -150/200 złotych miesięcznie, chusteczki – 60 złotych miesięcznie, oliwki, żel do kąpieli – 300 złotych miesięcznie w tym sam koszt żelu to 69 złotych (jedna butelka wystarcza na dwa miesiące stosowania). Ubrania dla małoletniej powódki jej przedstawicielka ustawowa kupowała jej co miesiąc, przeznaczając na ten cel kwotę 100 – 200 złotych. Małoletnia powódka w celu zniwelowania u niej niedoboru żelaza podawane miała odpowiednie środki, których koszt wynosił 40 złotych miesięcznie.

/dowód: znajdujące się w skatach sprawy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim sygn. III RC 583/15: zaświadczenie o wypłacanych zasiłkach -k.9, zeznania H. B. z rozprawy z dnia 14 grudnia 2015 roku – czas nagrania 05 minuta 29 sekunda – 14 minuta 14 sekunda, 21 minuta 30 sekunda – 21 minuta 42 sekunda –k.11v i 12/

Podczas ostatniego ustalania alimentów pozwany A. K. miał 21 lat, z zawodu był fryzjerem. Pracował w Salonie (...) w wymiarze ½ etatu. Otrzymywał z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie oscylującej między 2 300 – 3 000 złotych netto miesięcznie. Otrzymywał wynagrodzenie w zależności od ilości obsłużonych klientów oraz napiwki.

W roku 2015 pozwany był na wyciecze w Czechach z kolegą. W grudniu 2014 był na wycieczce w Egipcie, której koszt wyniósł 2 000 złotych, a środki na ten cel pozwany otrzymał z okazji 18 urodzin.

/dowód: znajdujące się w skatach sprawy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim sygn. III RC 583/15: zeznania H. B. z rozprawy z dnia 14 grudnia 2015 roku - czas nagrania 05 minuta 29 sekunda – 14 minuta 14 sekunda –k.11v i zeznania A. K. z rozprawy z dnia 14 grudnia 2015 roku – czas nagrania 14 minuta 14 sekunda – 21 minuta 30 sekunda –k.11v-12/

Pozwany mieszkał wraz ze współlokatorką w wynajmowanym mieszkaniu, które składało się z 2 pokoi. A. K. ponosił z tego tytułu koszt za wynajem oraz opłaty eksploatacyjne w kwocie po 800 złotych miesięcznie. Opłacał również TV w kwocie 30 złotych miesięcznie. Wydatki związane z telefonem komórkowym i Internetem ponosiła jego matka. Koszt wyżywienia, który pozwany ponosił to kwota 200 złotych miesięcznie. Często jadał obiady u rodziców. Na zakup środków czystości A. K. wydawał 20 złotych miesięcznie. Pozwany kupował ubrania raz na trzy miesiące w postaci bluz, których koszt wynosi 50 złotych oraz spodni. Pozwany użytkował samochód, który jest własnością jego matki marki R., rok produkcji 1997.

/dowód: znajdujące się w skatach sprawy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim sygn. III RC 583/15: zeznania A. K. z rozprawy z dnia 14 grudnia 2015 roku – czas nagrania 14 minuta 14 sekunda – 21 minuta 30 sekunda –k.11v-12/

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki obecnie ma 22 lata. Ukończyła szkołę zawodową o profilu kosmetycznym. Jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna, z prawem do zasiłku półrocznego. Jest osobą zdrową, nie cierpi na żadne choroby przewlekłe. Na zakup ubrań oraz kosmetyków przeznacza ona kwotę 50 złotych miesięcznie.

/dowód: zeznania H. B. z rozprawy z dnia 10 października 2016 roku – czas nagrania 00:04:19 – 00:12:59 – k.22v/

Decyzją Prezydenta Miasta P. z dnia 15 stycznia 2016 roku nr (...) przyznano H. B. zasiłek rodzinny na L. B. w kwocie 89,00 zł na okres od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia 31 października 2016 roku oraz dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka, przyznany na L. B. w kwocie 1000,00 zł jednorazowo za styczeń 2016 roku.

/dowód: decyzja Prezydenta Miasta P. nr (...) – k.13/

H. B. otrzymywała zasiłek macierzyński w okresie od dnia 01 kwietnia 2016 roku do dnia 30 września 2016 roku, który był wypłacany co miesiąc w wysokości oscylującej między 1081,67 zł – 907,82 zł netto.

/dowód: zaświadczenie o wypłacanych zasiłkach z dnia 05 października 2016 r. – k. 14/

Decyzją Prezydenta Miasta P. z dnia 05 maja 2016 roku nr (...)przyznano H. B. świadczenie wychowawcze na L. B. w kwocie 500 zł na okres od dnia 01 kwietnia 2016 roku do dnia 30 września 2017 roku.

/dowód: decyzja Prezydenta Miasta P. nr (...)– k.15-15v/

Od chwili uprawomocnienia się orzeczenia ustalającego alimenty w dniu 07 marca 2016 roku małoletnia powódka zaczęła chodzić. Wiąże się z tym potrzeba zakupu obuwia dla małoletniej, którego koszt w lecie 2016 roku wyniósł 50 zł, jesienią 2016 roku wyniósł 80 zł, a obuwie na zimę stanowi koszt 150 zł. Na zakup odzieży dla małoletniej H. B. przeznacza kwotę 150 złotych miesięcznie.

/dowód: zeznania H. B. z rozprawy z dnia 10 października 2016 roku – czas nagrania 00:04:19 – 00:12:59 – k.22v/

Małoletnia rozpoczęła uczęszczać na basen kilka razy w tygodniu. Z uwagi na jej wiek, wstęp jest dla niej bezpłatny, natomiast dla H. B. bilet stanowi koszt 9 zł, a w niedziele 10 zł.

/dowód: zeznania H. B. z rozprawy z dnia 10 października 2016 roku – czas nagrania 00:04:19 – 00:12:59 – k.22v, kserokopia cennik usług krytej pływalni – k.16/

Małoletnia L. B. jest obecnie karmiona obiadami przygotowywanymi przez H. B.. Koszt jednego z nich to około 10 zł.

Na miesięczne koszty związane z pielęgnacją małoletniej składają się: pampersy – 200 – 220 zł, płyn do kąpieli - 35 zł, krem nawilżający – 20 zł, krem pod pieluchę – 10 zł, chusteczki nawilżające – 40 zł, płyn do płukania i prania 25 zł.

W ostatnim czasie małoletnia L. dwukrotnie zachorowała, co wiązało się z kosztami leczenia w wysokości 80 zł.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki wraz z L. mieszka u swoich rodziców w ich mieszkaniu. Mieszka w nim również 27 – letni brat H. B.. Przekazuje ona kwotę 200 złotych miesięcznie rodzicom na utrzymanie lokalu, jak również częściowo robi zakupy spożywcze z własnych środków.

Opłaty związane z utrzymaniem lokalu to kwoty: 500 – 600 zł tytułem czynszu, w który wliczona jest również zaliczka na wodę oraz wywóz śmieci, 190 zł opłaty za energię elektryczną co dwa miesiące, poniżej 100 zł opłaty za gaz, 98 zł opłaty za TV i Internet.

/dowód: zeznania H. B. z rozprawy z dnia 10 października 2016 roku – czas nagrania 00:04:19 – 00:12:59 – k.22v/

Pozwany A. K. ma 22 lata, wykonuje zawód fryzjera. Jest zatrudniony w salonie (...) w wymiarze ½ etatu. Nie ma ustalonych stałych godzin pracy, zdarza się, że jest to od godziny 12.00 bądź od 8.00 do 10.00 bądź 11.00. Pracuje w ciągu tygodnia 40 – 45 godzin.

Mieszka on wspólnie z konkubiną oraz jej bratem. Wynajmują lokal mieszkalny za kwotę 720 zł miesięcznie. Ponoszą dodatkowo opłaty w kwocie 80 – 90 zł miesięcznie za energię elektryczną, gazu z butli co dwa miesiące, za TV w wysokości 15 zł miesięcznie, za Internet 35 zł miesięcznie. Partnerka życiowa pozwanego pracuje zarobkowo jako sprzedawca w sklepie. W większej części to brat konkubiny pozwanego ponosi opłaty związane z lokalem, gdyż utrzymuje się on z najwyższego wynagrodzenia za pracę niż jego współlokatorzy.

A. K. przeznacza kwotę około 40 złotych miesięcznie na zakupy spożywcze, które w pozostałej części wykonują jego konkubina i jej brat. Na zakup środków czystości wydaje kwotę 20 zł w częstotliwości raz na kilka miesięcy.

Użytkuje on okresowo samochód ojca, który mu użyczył, gdyż w związku charakterem wykonywanej przez niego pracy (ojciec pozwanego jest kierowcą TIR-a), nie jest mu obecnie potrzebny.

Pozwany nie posiada nieruchomości, samochodu. Jest właścicielem pozłacanego zegarka, który otrzymał w prezencie od rodziny.

/dowód: zeznania A. K. z rozprawy z dnia 10 października 2016 roku – czas nagrania 00:12:59 – 00:19:42 – k.22v-23/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dokumentów, jak również dowodu z zeznań stron postępowania w zasadniczym zakresie.

Sąd oddalił wniosek przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki o dopuszczenie do materiału dowodowego płyty CD, na której znajduje się nagranie z końca 2015 roku na okoliczność rzeczywistych dochodów pozwanego. Przedmiotem analizy Sądu w niniejszym postępowaniu pozostaje okres od 07 marca 2016 roku tj. chwili uprawomocnienia się wyroku po raz ostatni ustalającego alimenty (którym Sąd jest związany), aż do chwili zamknięcia rozprawy. Wskazany wniosek H. B., dotyczy nagrania utrwalającego – według jej twierdzeń – oświadczenia złożonego przez pozwanego pod koniec 2015 roku, a więc jeszcze przed dniem 07 marca 2016 roku. Winien on być, więc podstawą rozważań Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. w postępowaniu toczącym się pod sygn. akt III RC 583/15, w którym H. B. miała możliwość dołączenia wspomnianej płyty CD do materiału dowodowego, czego nie uczyniła. W związku z tym należało oddalić tenże wniosek dowodowy.

Pominięto w niniejszych rozważaniach zeznania pozwanego w zakresie, w którym twierdził on, że otrzymuje wynagrodzenie za pracę w wysokości 770 złotych netto miesięcznie. W związku z liczbą godzin, którą A. K. deklarował, iż przepracowuje w ciągu tygodnia, okoliczność ta budzi wątpliwości i jest niezgodna z zasadami współżycia społecznego. Sąd, więc miał podstawy, aby uznać, iż zeznanie takie zostało złożone na potrzeby niniejszego postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 138 k.r.o. każda ze stron może domagać się zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany stosunków. Przez zmianę stosunków rozumieć należy istotne zwiększenie bądź zmniejszenie możliwości majątkowych, zarobkowych zobowiązanego lub też zmniejszenie lub zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do świadczenia alimentacyjnego.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpiła zmiana stosunków mogąca skutkować podwyższeniem alimentów.

W okresie niespełna pół roku, jaki upłynął od momentu kiedy zostały ustalone alimenty na rzecz małoletniej powódki Sąd nie dostrzegł zmiany, która polegałaby na wzroście jej usprawiedliwionych potrzeb. Istotnie, małoletnia L. B. znajduje się w fazie intensywnego rozwoju, jednak zarówno koszty jej wyżywienia, odzieży, środków higienicznych, jak i leczenia nadal pozostają analogiczne w odniesieniu do ustaleń faktycznych poczynionych w ramach ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów od pozwanego na rzecz powódki. Strona powodowa nie wykazała w tym zakresie żadnych istotnych zmian, które należałoby uwzględnić w niniejszym orzeczeniu.

Zmiana obowiązku alimentacyjnego polegająca na jego podwyższeniu może również w świetle przepisu art. 138 k.r.o. być spowodowana zmianą sytuacji po stronie pozwanego. Jak wynika jednak z zebranego materiału dowodowego A. K. nadal wykonuje pracę zarobkową jako fryzjer, na warunkach zatrudnienia niezmiennych od daty ostatniego ustalenia alimentów. Brak jest również nowych okoliczności, które wpływałyby na możliwości zarobkowe i majątkowe obowiązanego.

W związku z powyższym należało oddalić powództwo o podwyższenie alimentów od A. K. na rzecz małoletniej L. B., jako bezzasadne.

Korzystając z dobrodziejstwa płynącego z treści art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył powódki kosztami postępowania uwzględniając jej sytuację materialną i osobistą.