Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR P. Nowak

Protokolant: sekr. sąd. E. Grabarz

w obecności Rej. Prokuratora:

po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 12 czerwca 2017r.

sprawy E. G. – ur. (...) w B., s. D. i M. z domu Ł. ,

oskarżonego o to, że:

w dniu 02 maja 2017r. o godz. 07:45 w ruchu lądowym w miejscowości M., pow. (...), woj. (...) jechał jako kierujący samochodem osobowym marki T. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,26 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art 178a § 1 kk

1)  oskarżonego E. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178a§1 k.k. wymierza mu karę 90 (dziewięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

2)  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 (trzech) lat;

3)  na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 02 maja 2017 roku;

4)  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego E. G. na rzecz Funduszu (...) świadczenie pieniężne w kwocie 5 000 (pięciu tysięcy) złotych;

5)  wymierza oskarżonemu 90 (dziewięćdziesiąt) złotych opłaty i zasądza od niego na rzecz Skarbu Państwa 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.

Sygn. akt II K 292/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 01 maja 2017 roku oskarżony E. G. w godzinach wieczornych wypił piwo w ilości około dwóch litrów, a także około 200 mililitrów wódki. Następnego dnia około godz. 7.45 usiadł za kierownicę samochodu T. (...). Pasażerem tego pojazdu był jego kolega J. T.. W miejscowości M. oskarżony najprawdopodobniej usnął za kierownicą, na skutek czego zjechał do przydrożnego rowu.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego E. G. k. 12/.

W tym czasie na terenie B. służbę pełnił patrol (...) Komendy Powiatowej Policji w B., w skład którego wchodzili sierż. sztab. M. B., sierż. K. S. oraz st. post. K. W.. O godzinie 7.45 policjanci zostali poinformowani przez dyżurnego KPP w B. o samochodzie znajdującym się w przydrożnym rowie w miejscowości M.. Po przyjeździe na miejsce policjanci zastali w rowie samochód marki T. (...), a w nim siedzącego za kierownicą oskarżonego E. G. i zajmującego miejsce pasażera J. T.. Ponieważ od obu mężczyzn wyczuwalna była woń alkoholu, zostali oni zbadani na stan trzeźwości.

/dowód: notatka urzędowa k. 1 /.

Przeprowadzone badania wykazały o godzinie 08.01 obecność 0,26 mg/l alkoholu w wydychanym przez oskarżonego E. G. powietrzu, zaś o godzinie 08.18 - 0,28 mg/l alkoholu.

Kolejne badania przeprowadzone o godz. 09.22, 09.56 i 10.30 wykazały odpowiednio 0,16 mg/l, 0,14 mg/l i 0.10 mg/l alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu.

/dowód: protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego k. 2 4, , świadectwo legalizacji urządzenia pomiarowego k. 3, 5/.

E. G. nie był uprzednio karany.

/dowód: dane o karalności k. 17/.

Przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że dzień przed zdarzeniem wypił około dwóch

litrów piwa i 200 mililitrów wódki. Następnego dnia w godzinach rannych jechał wraz z kolegą samochodem T. (...). Samochodem kierował oskarżony i w miejscowości M. najprawdopodobniej zasnął za kierownicą, na skutek czego wjechał do przydrożnego rowu. Następnie po jakimś czasie na miejsce zdarzenia przyjechał patrol Policji. Zbadano go na stan trzeźwości i okazało się, że jest nietrzeźwy.

Na etapie postępowania przygotowawczego oskarżony wyraził zgodę na zastosowanie wobec niego instytucji dobrowolnego poddania się karze i wydania wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy skutkującego wymierzeniem kary zasadniczej 90 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 złotych każda, orzeczeniem środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat oraz orzeczeniem świadczenia na rzecz Funduszu (...)w kwocie 5000 złotych i obciążeniem go kosztami postępowania.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego E. G. k. 12/.

Sąd zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w sposób nie budzący wątpliwości pozwala przyjąć, iż oskarżony popełnił zarzucane mu przestępstwo, zwłaszcza że w toku postępowania E. G. nie kwestionował swojego sprawstwa.

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za wiarygodne, albowiem znajdują one potwierdzenie w innych źródłach dowodowych w postaci protokołu użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego /k. 2 i 4/ oraz treści notatki urzędowej Policji /k. 1/.

Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie ilości spożytego przez niego alkoholu. Tym bardziej, że w przedmiotowym postępowaniu brak jest jakiegokolwiek innego dowodu, który podważałby wiarygodność wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie, zaś wynikająca z badań tendencja spadkowa zawartości alkoholu uzasadnia przyjęcie, iż oskarżony znajdował się w fazie eliminacji spożytego alkoholu z organizmu, a więc musiał zakończyć jego spożywanie co najmniej dwie godziny przed zasiądnięciem za kierownicę pojazdu.

Zeznania świadka J. T. mają charakter drugorzędny, bowiem potwierdzają wyłącznie fakt, iż kierowcą samochodu T. (...) był właśnie oskarżony, zaś w pozostałych kwestiach związanych ze zdarzeniem (w tym w zakresie ilości spożywanego przez oskarżonego alkoholu) z uwagi na stan upojenia alkoholowego świadek nie był w stanie się wypowiedzieć.

Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności Sąd uznał, iż wina E. G. nie budzi żadnych wątpliwości. Przypisany oskarżonemu czyn niewątpliwie miał charakter zawiniony. Oskarżony jest osoba pełnoletnią, w chwili czynu nie miał w żaden sposób ograniczonej zdolności rozumienia znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

Zachowanie oskarżonego polegające na tym, że w dniu 02 maja 2017 roku o godzinie 07.45 w miejscowości M., gm. B., jechał jako kierujący samochodem T. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości - 0,26 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu – wyczerpuje dyspozycję art. 178a § 1 kk.

Do bytu przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk wystarczy samo prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Nie ma przy tym znaczenia, czy kierując pojazdem naruszył jeszcze inne przepisy ruchu drogowego, czy też nie. Popełnione ono zostaje, umyślnie, w momencie gdy pijany kierowca wsiada za kierownicę pojazdu i rusza w drogę. Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, iż w wydychanym przez E. G. powietrzu stwierdzono obecność 0,26 mg/l alkoholu, zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk, będąc przy tym czynem zawinionym, karygodnym i społecznie szkodliwym w stopniu wyższym niż znikomy.

Sąd wymierzając oskarżonemu karę miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK. Jako okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego Sąd potraktował jego przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu oraz uprzednią sądową niekaralność.

Sąd uznał, że nie ma potrzeby orzekania w stosunku do oskarżonego kary pozbawienia wolności nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Stopień nietrzeźwości E. G. był relatywnie niewielki. Sąd zachowanie oskarżonego poczytał jako jednorazowy wybryk, a mając na względzie jego uprzednią niekaralność zakłada, iż podobne zachowanie nie zdarzy się w przyszłości. Tym samym nie ma potrzeby sięgania po najsurowszy rodzaj kary przewidziany przez art. 178a § 1 KK. Dlatego też Sąd skorzystał z możliwości, jaką daje mu ten przepis i orzekł wobec oskarżonego karę łagodniejszego rodzaju, tj. karę grzywny samoistnej.

Zdaniem Sądu kara 90 stawek dziennych grzywny ta jest adekwatna do stopnia winy E. G. oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu. Spełni także cele kary w

zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania oraz cele represyjne względem osoby oskarżonego.

Określając wysokość jednaj stawki dziennej na kwotę 10 złotych Sąd uznał, iż odpowiada ona aktualnej kondycji finansowej i majątkowej oskarżonego i nie powinna stanowić dla niego nadmiernej uciążliwości, zwłaszcza że jest osiąga on regularne dochody z tytułu zatrudnienia oraz nie posiada nikogo na utrzymaniu.

Stosownie do treści art. 42 § 2 kk Sąd zobligowany był, by orzec w stosunku do oskarżonego E. G. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego. Orzekając środek karny w minimalnym ustawowym rozmiarze, tj. 3 lat Sąd miał na uwadze wagę naruszonej przez oskarżonego zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, jego stopień nietrzeźwości oraz masowość tego typu przestępstw. Ów środek karny ma za zadanie ochronę bezpieczeństwa w komunikacji pełniąc funkcję zabezpieczającą. Jego ratio legis polega na tym, by osoby nie przestrzegające zasad bezpieczeństwa wyłączyć z ruchu drogowego, celem zapewnienia tegoż bezpieczeństwa innym użytkownikom ruchu. W tej sytuacji zarówno wzgląd na wychowawczy aspekt kary, jak i wzgląd na społeczną szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu uzasadniały konieczność orzeczenia wobec oskarżonego kary zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w wymiarze 3 lat.

Z mocy prawa na poczet orzeczonego środka karnego zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 02 maja 2017 roku.

Sąd stosownie do treści art. 43a § 2 KK zobligowany był do orzeczenia od oskarżonego świadczenia pieniężnego na rzecz Fundacji (...) Orzekając owo świadczenie w najniższym ustawowym rozmiarze tj. 5000 PLN Sąd miał na uwadze relatywnie niewielki stopień nietrzeźwości oskarżonego w chwili zdarzenia.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 2 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), nakładając na oskarżonego obowiązek zwrotu kosztów sądowych w kwocie 160 złotych, w tym opłaty w kwocie 90 złotych.