Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 118/18 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2019-01-10

Sygn. akt III K 118/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO Tomasz Olszewski

Protokolant starszy sekretarz sądowy Bożena Wolfram

przy udziale prokuratora Lucjana Nowakowskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2019 r.

sprawy

D. D. (1) syna R., (...)

skazanego prawomocnymi:

I.  wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) W.M. w W. z dnia 26 kwietnia 2016 roku w sprawie (...), za czyn popełniony w dniu 16 kwietnia 2012 roku, na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia 18 kwietnia 2017 roku w sprawie (...), za czyn popełniony okresie od 18 kwietnia 2012r. do 20 maja 2012r., na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat oraz karę grzywny w wysokości 140 stawek dziennych po 20 zł;

III.  wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 10 października 2013 roku sprawie (...) za czyn popełniony w dniu 10 października 2012 roku, na karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych; postanowieniem z dnia 22 lutego 2018 r. zamieniono karę grzywny na zastępczą karę 25 dni pozbawienia wolności; skazany odbył tę karę w całości;

IV.  wyrokiem Sądu Rejonowego (...) w W. z dnia 15 października 2014 roku w sprawie (...), za czyn popełniony w dniu 28 marca 2012 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat; postanowieniem z dnia 14 lutego 2018 roku w sprawie zarządzono D. D. (2) wykonanie powyżej kary;

V.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w P. z dnia 8 maja 2003r. w sprawie(...);

orzeka

1. na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk, art. 89 § 1b kk:

1. kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach opisanych w punktach: I., II. i IV. niniejszego wyroku łączy i wymierza D. D. (1) karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

2. na podstawie art.572 kpk umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w pozostałym zakresie dotyczącym skazań zawartych w wyrokach opisanych w punktach III. i V. niniejszego wyroku;

3. na podstawie art. 577 kpk zalicza D. D. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności:

a) od dnia 20 grudnia 2013r. godzina 19:00 do dnia 17 listopada 2014r. godzina 19:00,

b) od dnia 12 grudnia 2014r. godzina 19:00 do dnia 9 grudnia 2015r. godzina 14:55,

c) od dnia 25 czerwca 2018r. godzina 7:20,

4. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat E. M. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60\100) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

5. koszty postępowania związane z wydaniem wyroku łącznego przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III K 118/18

UZASADNIENIE

D. D. (1) w dniu 16 sierpnia 2018 roku wniósł o wydanie wobec niego wyroku łącznego obejmującego skazania ze spraw Sądu Rejonowego (...) M. w W. o sygnaturach (...)oraz (...).

D. D. (1) jest osobą wielokrotnie karaną. Skazano go między innymi wyrokiem Sądu Rejonowego (...) w W. z dnia 26 kwietnia 2016 roku w sprawie (...)za czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 §1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 §1 kk popełniony w dniu 16 kwietnia 2012 roku na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od 20 grudnia 2013 roku godz. 19:00 do 17 listopada 2014 roku godz. 19:00 oraz od 12 grudnia 2014 roku godz. 19:00 do 9 grudnia 2015 roku godz. 14:55. Skazany odbywa karę pozbawienia wolności od 25 czerwca 2018 roku godz. 7:20.

/ informacja o karalności k. 31, opinia o skazanym k. 18, informacja o pobytach i orzeczeniach k. 21v, odpis wyroku Sądu Rejonowego (...) M. w W. k. 73-75v, kserokopia obliczenia kary k. 76/

Sąd Rejonowy w P.wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2017 roku w sprawie (...) skazał D. D. (1) za czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w okresie od 18 kwietnia 2012 roku do 20 maja 2012 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat oraz na podstawie art. 71 § 1 kk karę grzywny w wymiarze 140 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20 złotych. Postanowieniem z dnia 20 lutego 2018 roku zamieniono wobec skazanego karę grzywny na zastępczą karę pozbawienia wolności. W dniu 29 maja 2018 roku uiszczono grzywnę. Kara pozbawienia wolności nie została zarządzona do wykonania.

/ informacja o karalności k. 31, odpis wyroku Sądu Rejonowego w P. k. 79-81v, notatka urzędowa k. 114/

D. D. (1) został skazany także wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 10 października 2013 roku w sprawie (...) za czyn z art. 263 § 2 kk popełniony w dniu 10 października 2012 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat oraz karę grzywny wymierzoną na podstawie art. 71 § 1 kk w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10 złotych. Postanowieniem z dnia 16 października 2014 roku Sądu Okręgowego w W. zarządzono wobec skazanego wykonanie 25 dni zastępczej kary pozbawienia wolności w zamian za nieuiszczoną grzywnę. Karę zastępczą pozbawienia wolności skazany odbył w okresie od 17 listopada 2014 roku do 12 grudnia 2014 roku.

/ informacja o karalności k. 31, informacja o pobytach i orzeczeniach k. 22, odpis wyroku Sądu Okręgowego w P. k. 95-110, postanowienie Sądu Okręgowego wW. k. 1039 -1039v t. VII akt wykonawczych sprawy (...), kserokopia obliczenia wykonania k. 111, kserokopia zawiadomienia o zwolnieniu ze sprawy k. 112/

Nadto D. D. (1) został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego (...) w W. z dnia 15 października 2014 roku w sprawie (...) za czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 28 marca 2012 na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat. Postanowieniem z dnia 14 lutego 2018 Sąd Rejonowy (...) P. w W. zarządzono wobec skazanego wykonanie kary pozbawienia wolności. Skazany nie rozpoczął odbywania kary pozbawienia wolności.

/ informacja o karalności k. 31, opinia o skazanym k. 18, informacja o pobytach i orzeczeniach k. 21, odpis wyroku Sądu Rejonowego (...) w W. k. 94/

Wobec D. D. (1) zapadł uprzednio wyrok łączny Sądu Rejonowego w P. z dnia 8 maja 2003 roku w sprawie o sygn. akt (...).

Wydając wyrok łączny Sąd Rejonowy w P. wziął pod uwagę osiem skazań, na które złożyły się następujące wyroki :

- Sądu Rejonowego w P. z dnia 23 maja 2001 roku w sprawie (...) za czyn z art. 279 §1 kk popełniony w nocy z dnia 24 na 25 stycznia 2001 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat oraz karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20 złotych. Postanowieniem z dnia 23 lipca 2002 roku Sąd Rejonowy w P. zarządził wobec skazanego wykonanie kary pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 14 lutego 2003 roku zarządzono wykonanie 20 dni zastępczej kary pozbawienia wolności. Karę zastępczą pozbawienia wolności skazany odbył w okresie od 6 marca 2003 roku do 26 marca 2003 roku;

- Sądu Rejonowego w P. z dnia 19 września 2001 roku w sprawie (...) za czyn z art. 279§1 kk popełniony w nocy z 29 na 30 marca 2001 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat oraz 50 stawek dziennych grzywny ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10 złotych. Postanowieniem Sądu Rejonowego w P. z 7 sierpnia 2002 roku zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności. Postanowieniem Sądu Rejonowego w P. z 26 sierpnia 2002 roku orzeczono wykonanie 25 dni zastępczej kary pozbawienia wolności. D. D. (1) karę zastępczą odbył w okresie od 20 września 2002 roku do 15 października 2002 roku;

- Sądu Rejonowego w P. z dnia 8 maja 2002 roku sygn. akt (...) za czyn z art. 279 § 1 kk popełniony w dniu 25 kwietnia 2001 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w P. z dnia 17 października 2002 roku (...) za czyn z art. 280 § 1 kk popełniony w lutym 2001 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w P. z dnia 20 maja 2002 roku w sprawie (...)za czyn z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zb. z art. 27 5§ 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 22 lutego 2002 roku na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet kary zaliczono skazanemu okres zatrzymania od 27 lutego 2002 roku do 01 marca 2002 roku;

- Sądu Rejonowego w P. z dnia 5 czerwca 2002 roku w sprawie (...) za czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 kk popełniony w okresie od 24 stycznia 2002 roku do 31 stycznia 2002 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w P. z dnia 28 czerwca 2002 roku w sprawie (...) za czyn z art. 279 § l kk popełniony w dniu 20 lipca 2001 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w P. z dnia z dnia 7 czerwca 2002 roku w sprawie (...) za dwa czyny z art. 190 § kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełniony w dniach 5,6,7 stycznia 2002 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz z art. 288 § 1 kk popełniony w dniu 7 stycznia 2002 roku na karę miesięcy pozbawienia wolności. Jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i wymierzono wobec D. D. (1) karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Rejonowy w P. wyrokiem łącznym w sprawie (...) wymierzył skazanemu dwie kary łączne pozbawienia wolności. Pierwsza z nich w wymiarze 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności objęła skazania ze spraw (...), (...), (...) oraz(...), na poczet której zaliczono skazanemu okres od 3 czerwca do 20 września 2002 roku. Druga zaś kara łączna w wymiarze 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności objęła skazania ze spraw (...), (...), (...) oraz (...), na poczet której zaliczono skazanemu okresy tymczasowego aresztowania i zatrzymania od 10 maja do 22 maja 2002 roku, od 1 czerwca do 3 czerwca 2002 roku, od 27 lutego do 01 marca 2002 roku, od 15 października 2002 roku do 06 marca 2003 roku, od 26 marca 2003 roku do 07 maja 2003 roku. Sąd Rejonowy w P. w przedmiotowym wyroku odmówił objęcia wyrokiem łącznym kar grzywny ze spraw (...) i (...) jako wykonanych w całości.

W okresie od 26 marca 2003 roku do 21 lipca 2006 roku skazany odbył karę łączną 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności. Karę łączną 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności odbywał okresie od 21 lipca 2006 roku do 11 czerwca 2007 roku, kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony z odbycia reszty kary przez Sąd Okręgowy w R.w sprawie (...).

/karta karna k. 31, informacja o pobytach i orzeczeniach k. 23 – 24, odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w P. k. 82-82v, kserokopia obliczeń kary k. 83, 85, zawiadomienia o zwolnieniu ze sprawy k. 84,86, odpis wyroku Sądu Rejonowego w P. w sprawie (...) k. 87-87v, odpis wyroku Sądu Okręgowego w sprawie (...)k. 88, odpis wyroku Sądu Rejonowego w P. w sprawie (...) k. 89-89v, odpis wyroku Sądu Rejonowego w P. w sprawie (...) k. 90-90v, odpis wyroku Sądu Rejonowego w P. w sprawie (...) k. 91-91v, odpis wyroku Sądu Rejonowego w P. w sprawie (...) k. 92-92v/

D. D. (1) deklaruje wykształcenie podstawowe, jest żonaty, jednakże żyje w nieformalnym związku. Z małżeństwa ma córkę, która mieszka z rodzicami żony będącymi dla niej rodziną zastępczą. Skazany posiada ograniczoną władzę rodzicielską, nie ma orzeczonych alimentów na rzecz córki. D. D. (1) przed osadzeniem podejmował prace dorywcze głównie jako pracownik remontowo – budowlany. Z relacji kuratora wynikało, że skazany ma problem z nadużywaniem alkoholu. Jego partnerka nie zgłaszała jednak uwag co do jego zachowania.

Skazany wielokrotnie przebywał w warunkach izolacji penitencjarnej – czy jako skazany, czy tymczasowo aresztowany. Podczas jego poprzedniego pobytu z jednostce penitencjarnej jego zachowanie oceniane było jako naganne, był on karany dyscyplinarnie m.in. za nawiązywanie nielegalnych kontaktów. Wobec przełożonych starał się zachowywać regulaminowo lecz w sytuacjach dla niego niekorzystnych przyjmował postawy roszczeniowe. Był objęty profilaktyką presuicudalną II rzędu. Podczas ostatniego osadzenia nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego, nie podejmował zatrudnienia.

Aktualnie skazany przebywa w izolacji penitencjarnej od dnia 25 czerwca 2018 roku. D. D. (1) został doprowadzony do odbycia kary. Jego zachowanie jest obecnie oceniane jako poprawne, niczym nie wyróżniające się. Dotychczas nie był ani nagradzany, ani karany dyscyplinarnie. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. W grupie współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo, wobec przełożonych prezentuje postawy regulaminowe. D. D. (1) odbywa karę w systemie zwykłym. Z przeprowadzonej rozmowy z psychologiem wynikało, ze skazany potwierdził występowanie u niego w przeszłości objawów uzależnienia od alkoholu, zaprzeczył jednocześnie by w ciągu ostatniego roku przed osadzeniem nałogowo spożywał alkoholu, w związku z czym nie kwalifikuje się do leczenia w ramach odbywanej kary. Skazany nie przejawia zachowań autoagresywnych, nie był też uczestnikiem zdarzeń nadzwyczajnych. Dotąd nie korzystał z zezwoleń na czasowe opuszczenie jednostki.

Skazany nie jest obecnie zatrudniony, wykazuje jednak motywację do podjęcia pracy. Został skierowany na kurs w zawodzie technolog robót wykończeniowych w budownictwie.

D. D. (1) uczestniczy w zajęciach kulturalno – oświatowych na terenie jednostki. Kontakt zewnętrzny skazany utrzymuje w formie widzeń, korespondencji i rozmów telefonicznych z konkubiną. Otrzymuje od niej wszelką pomoc i wsparcie.

Skazany wypowiada się krytycznie na temat popełnionych przestępstw.

/ opinia o skazanym k. 19/

Żaden z dowodów przeprowadzonych na rozprawie głównej, w szczególności w postaci informacji o karalności, odpisów wyroków, opinii o skazanym, informacji o pobytach i orzeczeniach, kserokopii obliczeń kary oraz zawiadomień o zwolnieniu ze sprawy nie był kwestionowany przez żadną ze stron. Sąd także nie miał żadnych wątpliwości co do ich rzetelności i wiarygodności. Żadna ze stron nie żądała uzupełnienia postępowania dowodowego.

Zgodnie z art. 569 § 1 kpk wyrok łączny wydaje się w przypadku spełnienia przesłanek do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec, której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów.

Na wstępie wskazać należy, iż wyroki skazujące w sprawach (...) oraz (...) zapadły i uprawomocniły się po dniu 1 lipca 2015 roku a zatem – po wejściu w życie przepisów nowelizujących Kodeks karny m.in. w części dotyczącej zasad orzekania kary łącznej.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy wprowadzającej owe zmiany, zawierającym regułę intertemporalną, przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego w znowelizowanym brzmieniu nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem 1 lipca 2015 roku, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie omawianych zmian.

Ponieważ w niniejszej sprawie konfiguracja skazań wskazuje, że D. D. (1) skazany został kilkakrotnie wyrokami jednostkowymi, z których dwa wydane zostały po dniu 1 lipca 2015 roku (pozostałe wydane zostały i uprawomocniły się przed tą datą) Sąd Okręgowy wyraża pogląd, że orzekanie kary łącznej winno być rozpatrywane przez pryzmat reguły intertemporalnej zawartej w art. 4 § 1 kk, zgodnie z którą gdy w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, należy stosować ustawę nową, chyba że ustawa obowiązująca poprzednio była względniejsza dla sprawcy.

Podkreślić należy, iż Sąd winien każdorazowo rozważyć „względność” ustaw przy porównaniu stanu normatywnego z daty orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego oraz stanu normatywnego z czasu popełnienia każdego z przestępstw wchodzących w skład zbiegu ( wyrok SN z dnia 09 stycznia 2015 IV KK 224/14). Zasada intertemporalności, przy wydawaniu wyroków łącznych winna skutkować w pierwszej kolejności rozważeniem przez orzekający sąd, która z konkurencyjnych ustaw w danym układzie procesowym jest względniejsza dla sprawcy ubiegającego się o wydanie wyroku łącznego ( tak: wyrok SN z dnia 25 czerwca 2014r., II KK 139/14).

W aktualnym stanie prawnym łączeniu podlegają jedynie kary lub kary łączne podlegające w całości lub w części wykonaniu. Odmienne uregulowanie zawierał kodeks karny w art. 92 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015r. Zgodnie z nim wydaniu wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary zostały już w całości bądź w części wykonane. Rozwiązanie to w przypadku gdyby skazany odbył w całości kary jednostkowe, które podlegałyby łączeniu byłoby korzystne.

W obecnym stanie prawnym łączeniu podlegają również uprzednio orzeczone kary łączne, bez konieczności ich rozwiązania, a tym samym określania wymiaru kary na podstawie wszystkich orzeczonych kar jednostkowych, co ma istotne znaczenie przy ustaleniu wymiaru kary łącznej możliwej do orzeczenia.

W kodeksie karnym w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015r. brak regulacji obecnie obowiązującej w 89 § 1b, zgodnie z którą w przypadku wymierzenia kary łącznej bez warunkowego zawieszenia jej wykonania przyjąć należy, że miesiąc pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia równy jest 15 dniom kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W niniejszej sprawie zastosowanie przez Sąd nowej regulacji odniosło skutek w odniesieniu do kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 722/13 co skutkowałoby przyjęciem, że orzeczona tym wyrokiem kara 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest równoważna karze 1 roku bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Tak przyjęta kara stanowiłaby następnie podstawę do orzeczenia kary łącznej co także należy uznać za rozwiązanie korzystne dla skazanego, który został skazany na kary z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, a które nie zostały dotąd zarządzone.

Wskazać należy, iż zgodnie z w art. 85 kk ( w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 roku) wyrok łączny wydaje się wówczas gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw. Przyjmując zatem ugruntowany w orzecznictwie i doktrynie pogląd uznać należy, iż wymóg art. 85 kk, że połączeniu mogą podlegać jedynie kary orzeczone za przestępstwa popełnione zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, trzeba rozumieć nie, jako w ogóle pierwszy wyrok skazujący, ale chronologicznie pierwszy wyrok, zamykający daną grupę przestępstw pozostających w realnym zbiegu. Ustawodawca mówiąc o pierwszym wyroku, nie ogranicza przy tym możliwości łączenia w zbieg realny przestępstw popełnionych do tej tylko chwili, w której sprawca po raz pierwszy zostaje skazany, lecz chodzi tu o pierwsze skazanie za przestępstwo należące do grupy czynów nieprzedzielonych żadnym wyrokiem skazującym.

Analiza konfiguracji dat przestępstw, za które skazany został D. D. (1) z datami wydanych wyroków, potwierdza spełnienie warunków określonych w art. 85 kk i umożliwiających objęcie węzłem kary łącznej skazań ze spraw (...), (...) i (...).

Wyrok w sprawie (...) natomiast nie podlega łączeniu zarówno na gruncie poprzednio jak i obecnie obowiązujących przepisów ustawy karnej. Wyrokiem tym D. D. (1) został bowiem skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat. Okres próby zakończył się wobec D. D. (1) w dniu 18 października 2015 roku, kara nie została skazanemu zarządzona. Węzłem kary łącznej w wyroku łącznym nie może być objęta kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jeśli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie nastąpiło prawomocne zarządzenie jej wykonania. Tym samym brak jest możliwości połączenia orzeczonej tym wyrokiem kary z jakąkolwiek inną karą.

Na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów Sąd mógłby orzec wobec skazanego karę łączną pozbawienia wolności ze spraw (...), (...) i (...). Sąd miałby możliwość wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 6 lat pozbawienia wolności.

W odniesieniu do wcześniejszych skazań, jak już wskazano, wszystkie zostały pochłonięte prawomocnym wyrokiem łącznym w sprawie (...). Następujące po przedmiotowym wyroku przestępstwa nie zostały popełnione przez skazanego w relacji czasowej, która miałaby wpływ na wskazany wyrok poprzez konieczność jego wzruszenia.

Ważąc wszystkie powołane wyżej okoliczności na podstawie art. 4 § 1 kk Sąd zastosował ustawę w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 lipca 2015 roku uznając, iż jest ona dla skazanego ustawą względniejszą.

Przesłanki orzeczenia kary łącznej określa aktualnie art. 85 §1 kk, wedle którego, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Jednakże stosownie do § 2 powołanego przepisu podstawą orzeczenia kary łącznej są kary wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części.

Stosując zasady określone w 85 §1 kk Sąd Okręgowy orzekł więc wobec D. D. (1) karę łączną za przestępstwa z wyroków w sprawach (...), (...)oraz (...).

Jednocześnie Sąd umorzył postępowanie co do wydania wyroku łącznego w zakresie dotyczącym skazań w sprawach (...) ( brak możliwości połączenia z uwagi na upływ okresu próby i dalszych 6 miesięcy) oraz w sprawie (...). Kary łączne z wyroku łącznego zostały bowiem wykonane. Kara łączna 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności została wykonana z dniem 21 lipca 2006 roku. Natomiast kara łączna 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności z dniem 11 czerwca 2007 roku, kiedy to skazany został warunkowo przedterminowo zwolniony z odbycia reszty kar. Co do zasady datą wykonania kary pozbawienia wolności jest dzień, w którym upłynął okres, na jaki została orzeczona lecz kara pozbawienia wolności może być też uznana za wykonaną wcześniej, co ma miejsce w przypadku warunkowego przedterminowego zwolnienia. Wtedy karę pozbawienia wolności należy uznać za wykonaną w dacie warunkowego zwolnienia, co przy warunkowym przedterminowym zwolnieniu wymaga jednak upływu okresu próby i 6 miesięcy, jeżeli nie odwołano warunkowego zwolnienia. Tym samym kara łączna 4 lat i 2 miesięcy winna zostać uznana za wykonaną w dniu 11 czerwca 2007 roku, a więc w dacie warunkowego zwolnienia, które jak wynika z akt sprawy nie zostało skazanemu odwołane.

Zastosowanie zasady absorpcji, asperacji, czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami, jakie zachodzą pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo – podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Wymierzając kary w wyroku łącznym pamiętać należy o tym, że sąd nie powinien brać pod uwagę tych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru poszczególnych kar wymierzonych prawomocnymi wyrokami podlegającymi połączeniu. Oznaczałoby to bowiem „podwójne” premiowanie skazanego lub „podwójne” jego napiętnowanie.

Wymierzając karę łączną Sąd rozważył więc przede wszystkim to, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary jednostkowe istnieje ścisły związek podmiotowo – przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto, czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym kształtowaniem kary łącznej.

W myśl zasady wyrażonej w art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 lipca 2015 roku Sąd wymierzając karę łączną orzeka ją w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności, 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Wspomnieć w tym miejscu należy, że dla określenia ram czasowych, jakie Sąd brał pod uwagę podczas kształtowania wymiaru kary łącznej w niniejszym przypadku, Sąd miał na względzie fakt, że w sprawie (...) zakończonej wydaniem wyroku przez Sąd Rejonowy w P. oskarżony uiścił grzywnę w wysokości 140 stawek dziennych, co w praktyce oznaczało, że (zgodnie z art.71 § 2 kk) kara pozbawienia wolności orzeczona obok kary grzywny uległa skróceniu o okres odpowiadający połowie liczby uiszczonych stawek dziennych grzywny. W tym przypadku oznaczało to pomniejszenie kary dwóch lat pozbawienia wolności o siedemdziesiąt dni.

Orzekając karę łączną Sąd uwzględnił związek podmiotowo – przedmiotowy, odstępy czasowe między poszczególnymi czynami, opinię z Aresztu Śledczego, wiek i warunki osobiste skazanego. Wymierzając D. D. (1) karę łączną pozbawienia wolności Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim zastosował zasadę częściowej kumulacji.

Przestępstwo ze sprawy (...) to przestępstwo wprowadzania do obrotu środków odurzających popełnione w warunkach czynu ciągłego i recydywy ( czyn z art.56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2005r. nr 179, poz. 1485 z późń zm. ) w zw. z art. 12 kk, w zw. z art. 64 §1 kk). Przestępstwo ze sprawy (...)to przestępstwo oszustwa, fałszerstwa dokumentów popełnione w zbiegu ( czyn z art. 286§1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11§ 2 kk ). Natomiast czyn ze sprawy (...) to przestępstwo pomocnictwa przy popełnieniu w zbiegu przestępstwa oszustwa, fałszerstwa dokumentów, oszustwa kredytowego, popełnione przez skazanego w warunkach recydywy ( czyn z art. 286§1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11§ 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk).

Wszystkie przestępstwa z wyroków opisanych w punktach I., II. oraz IV. zostały popełnione w bliskiej więzi czasowej popełniane były następująco po sobie. Czyn ze sprawy (...) w dniu 28 marca 2012 roku, następnie - ze sprawy (...) - w dniu 16 kwietnia 2012 roku i ze sprawy (...) - w okresie od 18 kwietnia 2012 roku do 20 maja 2012 roku.

Należy podkreślić, iż instytucja kary łącznej nie może być pojmowana jako instrument łagodzenia orzeczonych uprzednio kar. W żaden sposób nie ma służyć premiowaniu skazanego przez ograniczenie jego odpowiedzialności karnej lecz ma rzeczywiście oddać zawartość kryminalną czynów, jakich się dopuścił, nie może być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego.

Podkreślić też należy, iż obowiązujące przepisy prawa nie wprowadzają automatyzmu w zakresie kształtowania kary łącznej. Jej indywidualizacja w każdym konkretnym przypadku należy do sądu, który poza stosowaniem ogólnych dyrektyw i zasad wymiaru kary uwzględnia nadto całokształt czynów przestępnych oraz podmiotowo-przedmiotowe relacje między nimi zachodzące, zaś popełnienie więcej niż jednego przestępstwa jest okolicznością, przemawiającą za odstępstwem od zasady pełnej absorpcji. Popełnienie większej ilości przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Zastosowanie zasady absorpcji, tak jak wnosił o to obrońca, wobec D. D. (1) byłoby nadmiernym premiowaniem skazanego, którego dotychczasowa postawa i droga życiowa w żaden sposób tego nie uzasadnia.

Skazany ma 37 lat. Mimo to został już kilkakrotnie prawomocnie skazany wyrokami różnych sądów. Odnotować należy przy tym, iż czyny za które wymierzono kary jednostkowe podlegające łączeniu popełnił w krótkim odstępie czasu - od 28 marca 2012 roku do 20 maja 2012 roku, godziły w różne dobra prawne – przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przy czym dwa z nich popełnił warunkach recydywy. Jak wynika z ustalonych w toku postępowania faktów D. D. (1) uprzednio dopuszczał się kilkakrotnie kradzieży z włamaniem, rozbojów, gróźb karalnych. Wydano wobec niego wyrok łączny – kary 3 lata i 9 miesięcy oraz 4 lata i 2 miesiące. Skazany został warunkowo przedterminowo zwolniony w odbycia reszty wspomnianych kar. Choć warunkowe zwolnienie nie zostało skazanemu odwołane, to trudno uznać by D. D. (1) wyciągnął właściwe wnioski z uprzednio stosowanych wobec niego kar pozbawienia wolności. Po kolejnych 5 latach od warunkowego zwolnienia pełnił bowiem szereg przestępstw.

Jak wynika z nadesłanej opinii sporządzonej dla potrzeb niniejszego postępowania w Areszcie Śledczym w W.G. podczas jego poprzedniego pobytu z jednostce penitencjarnej jego zachowanie oceniane było jako naganne, był on karany dyscyplinarnie m.in. za nawiązywanie nielegalnych kontaktów. Wobec przełożonych starał się zachowywać regulaminowo lecz w sytuacjach dla niego niekorzystnych przyjmował postawy roszczeniowe.

Aktualnie skazany przebywa w jednostce penitencjarnej od dnia 25 czerwca 2018 roku. D. D. (1) został doprowadzony do odbycia kary. Jego zachowanie jest obecnie oceniane jako poprawne, niczym nie wyróżniające się. Dotychczas nie był ani nagradzany, ani karany dyscyplinarnie. D. D. (1) odbywa karę w systemie zwykłym. Okoliczności te świadczą jednak jedynie o podporządkowaniu się rygorom związanym z wykonywaniem kary. Właściwe zachowanie jest obowiązkiem wynikającym z odbywania kary, nie wyróżnia to skazanego w żaden sposób, nie świadczy też o diametralnej zmianie dotychczasowej drogi życiowej skazanego.

Ważąc wszystkie okoliczności istotne dla ustalenia wymiaru kar łącznych Sąd Okręgowy uznał, że optymalną karą łączną a więc taką, która najpełniej uwzględni dyrektywy jej wymiaru będzie kara łączna 4 lat pozbawienia wolności.

Jednocześnie na podstawie art. 577 kpk Sąd zaliczył D. D. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności:

- od dnia 20 grudnia 2013r. godzina 19:00 do dnia 17 listopada 2014r. godzina 19:00,

- od dnia 12 grudnia 2014r. godzina 19:00 do dnia 9 grudnia 2015r. godzina 14:55,

- od dnia 25 czerwca 2018r. godzina 7:20.

Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej D. D. (1) z urzędu przez adwokat E. M. Sąd ustalił na podstawie § 2.1, § 4.3, § 17.5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016r. ( Dz. U. z 2016r. poz. 1714).

Koszty postępowania związanego z wydaniem wyroku łącznego Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa mając na uwadze sytuację majątkową skazanego i wymiar orzeczonej bezwzględnej kary pozbawienia wolności.

ZARZĄDZENIE

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Sochacka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Tomasz Olszewski
Data wytworzenia informacji: