Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 14 czerwca 2013 r. powód M. R. wniósł o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 12 listopada 2012 r. sygn. akt BTE (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 18 grudnia 2012 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w S.z dnia 17 grudnia 2012 r. sygn. akt I Co (...). Powód wniósł ponadto o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W zakresie wniosków dowodowych powód wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów wskazanych w treści uzasadnienia pozwu, dowodu z przesłuchania stron i dowodu z zeznań świadka E. M. (aktualne nazwisko (...)).

Jako podstawę swojego roszczenia powód wskazał dokonanie potrącenia z wierzytelności przysługującej pozwanemu wierzycielowi, wierzytelności przysługującej powodowi wobec pozwanego tytułem odszkodowania za szkody poniesione przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i (...) spółkę komandytową z siedzibą w B. wskutek zawinionego działania pozwanego Banku, polegającego na bezpodstawnym zwlekaniu z ostatecznym zawarciem umowy kredytu oraz niewywiązywaniu się przez Bank z tej umowy. Powód wskazał, że wierzytelności przysługujące w/w spółce nabyła od spółki (...), która następnie przeniosła na powoda część spośród tych wierzytelności, obejmującą roszczenie o wypłatę odszkodowania z tytułu szkody rzeczywiście poniesionej oraz utraconych korzyści, związanych z utratą kontraktów gospodarczych z firmą (...) na skutek działań pozwanego. Wysokość swojej wierzytelności powód określił na łączną kwotę 1.082.326,96 euro, co stanowi według kursu średniego NBP na dzień 31.12.2012 r. równowartość kwoty 4.424.769,08 zł. (pozew –k.2-8)

W odpowiedzi na pozew pozwany Bank (...) SA z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm prawem przepisanych. Pozwany zakwestionował istnienie po stronie powoda, co do zasady i wysokości jakichkolwiek wierzytelności, w tym wierzytelności którą powód przedstawił do potrącenia w dniu 10 czerwca 2013 r., a zatem zakwestionował skuteczność dokonanego potrącenia. Pozwany podniósł, że zrealizował należycie wszelkie swoje zobowiązania wynikające z umowy kredytu obrotowego nieodnawialnego. Pozwany podniósł, że powód nie przedstawił żadnych dokumentów na okoliczność, że faktycznie zostały zapłacone firmie (...) kary umowne na kwotę 34.519,10 euro oraz, że ich naliczenie było spowodowane nienależytym działaniem pozwanego. Abstrahując od powyższego, pozwany podniósł, że wierzytelność powoda jest niewymagalna, ponieważ pozwany nie został nigdy wezwany do spełnienia tego świadczenia, ani przez spółkę (...), ani przez M. S., ani przez powoda. (odpowiedź na pozew –k.169-171 odwrót)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) sp. z o.o. i Wspólnicy Sp. K. w B. (sprzedający) zawarła z K. A. (kupującym) umowę kupna sprzedaży, której przedmiotem było 6 sztuk nadwozi na podwoziach dostarczonych przez kupującego. Cena kupna wynosiła 99.560 euro za każde nadwozie. Kupujący zobowiązał się zapłacić 30% ceny najpóźniej 7 dni roboczych od zamówienia. Pozostałe 70% kupujący zobowiązał się zapłacić 8 dni po odbiorze nadwozia przez kupującego w B. albo dostawie do K.. W umowie przewidziana została kara umowna, którą kupujący zobowiązał się zapłacić w wysokości 2,5% ceny kupna za dane nadwozie za każdy tydzień w przypadku udostępnienia podwozia niezgodnie z harmonogramem. W przypadku nie przestrzegania harmonogramu przez sprzedającego był on zobowiązany zapłacić kupującemu od 2 tygodnia karę umowną w wysokości 2,5% ceny kupna za dane nadwozie. W umowie zostały określone terminy dostarczenia podwozia i terminy, w których nadwozia miały być gotowe do odbioru. Umowa została opatrzona datą 26.05.2008 r. (tłumaczenie przysięgłe z języka niemieckiego umowy kupna sprzedaży –k.35- 36)

W dniu 11 listopada 2010 r. strony umowy złożyły oświadczenie, w którym wskazały, że w umowie kupna błędnie podano datę 28 maja 2008 r. jako datę zawarcia umowy, a umowa kupna została zawarta w dniu 28 maja 2010 r. (tłumaczenie oświadczenia –k.38)

W dniu 11 czerwca 2010 r. Spółki (...) złożyła w pozwanym Banku wniosek kredytowy- o udzielenie kredytu obrotowego odnawialnego w kwocie 500.000 zł. Wniosek ten został zaopiniowany negatywnie przez analityka Banku w sierpniu 2010 r. (zeznania świadka R. O. – protokół rozprawy z dnia 19 marca 2014 r. 00:12:37-00:14:18, notatka służbowa –k.271-272, wniosek o udzielenie kredytu –k.273-274)

Pomiędzy czerwcem 2010 r. a sierpniem 2010 r. była prowadzona korespondencja mailowa pomiędzy powodem i E. M. a A. W. – dyrektorem sprzedaży Centrum Korporacyjnego (...) w Ł.. Korespondencja ta dotyczyła zabezpieczeń kredytu, o który ubiegała się firma (...), dokumentów finansowych firmy powoda oraz możliwości udzielenia kredytu. W mailu z dnia 6 sierpnia 2010 r. A. W. napisała m.in., że w chwili obecnej pracuje nad tym, aby firma powoda otrzymała kredyt około 250 – 300.000 zł, ale nie obiecuje, że jej się to uda. (wydruki e-maili –k.43-49)

W dniu 4 października 2010 r. spółka (...) złożyła kolejny wniosek kredytowy. Został on zarejestrowany tego samego dnia. Również tego samego dnia doradca potwierdził złożenie kompletu dokumentów. W dniu 7 października 2010 r. do wniosku został przydzielony analityk, który tego samego dnia potwierdził złożenie kompletu dokumentów. (historia wniosku –k.275)

W dniu 11 października 2010 r. zgromadzenie wspólników (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wyraziło zgodę na zaciągnięcie w imieniu (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i (...) Spółka komandytowa zobowiązania kredytowego w kwocie 908.000 zł z przeznaczeniem na sfinansowanie wykonania kontraktu z firmą (...). (protokół –k.284)

Tego samego dnia M. R. jako komandytariusz spółki wyraził zgodę na zaciągnięcie przez (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i (...) Spółka komandytowa zobowiązania kredytowego w wysokości do 908.000 zł. (oświadczenie –k.286)

W dniu 12 października 2010 r. została wydana pozytywna warunkowa decyzja kredytowa. (opinia –k.276-279)

W dniu 26 października 2010 r. powód otrzymał od A. W. warunki konieczne do spełnienia przed podpisaniem umowy kredytowej oraz warunki uruchomienia środków przewidziane do wpisania do umowy kredytowej. (wydruk e- maila –k.60-63)

W dniu 28 października 2010 r. została wydana pozytywna decyzja kredytowa dotycząca kredytu obrotowego na kwotę 908.000 zł. (decyzja kredytowa –k.267-270)

W dniu 5 listopada 2010 r. pomiędzy Bankiem (...) SA z siedzibą w W. a (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i (...) Spółką komandytową z siedzibą w B. została zawarta umowa nr (...) kredytu obrotowego nieodnawialnego złotowego. (...) SA udzielił kredytobiorcy kredytu obrotowego nieodnawialnego w kwocie 908.000 zł w złotych polskich na okres od 5.11.2010 r. do 4.03.2011 r. z przeznaczeniem na finansowanie bieżącej działalności. Kredyt miał być postawiony do dyspozycji kredytobiorcy w całej kwocie w terminie od 8.11.2010 r. do 6.01.2011 r. Wykorzystanie kredytu miało następować bezgotówkowo w drodze realizacji przez (...) SA zleceń płatniczych kredytobiorcy w ciężar rachunku kredytowego poprzez realizację przez Bank dyspozycji Klienta odpowiadających celom, na sfinansowanie których został udzielony kredyt. Zlecenia płatnicze miały być realizowane na podstawie złożonych przez Kredytobiorcę faktur lub innych dokumentów potwierdzających istnienie zobowiązania Kredytobiorcy, zaakceptowanych przez Bank. Warunkiem uruchomienia środków z kredytu było przeprowadzenie przez pracownika Banku inspekcji nieruchomości położonej w Z., stanowiącej prawne zabezpieczenie spłaty kredytu oraz sporządzenie raportu z wykonanej czynności wraz z dokumentacją zdjęciową. (umowa kredytu –k.11-21)

Źródłem spłaty kredytu miały być środki, które Spółka (...) miała uzyskać w ramach kontraktu z firmą (...). (zeznania świadka R. O. – protokół rozprawy z dnia 19 marca 2014 r. 00:14:18-00:15:17)

W dniu 26 listopada 2010 r. w imieniu spółki (...) zostało złożone oświadczenie, że w związku z uruchomieniem kredytu Spółka poniesie wszelkie koszty związane z przekroczeniem terminu płatności faktur do kontrahentów Spółki. Zobowiązanie to dotyczyło wszystkich faktur złożonych w (...) SA, które są przeterminowane w dniu ich złożenia do banku. (oświadczenie –k.180 odwrót)

Spółka (...) dostarczyła do pozwanego Banku 13 zestawień faktur w okresie od 29 listopada 2010 r. do 15 grudnia 2010 r. (zestawienia –k.78-84)

W dniu 9 grudnia 2010 r. powód złożył oświadczenie, w którym stwierdził że wszystkie złożone do wypłaty faktury dotyczą realizacji kontraktu z firmą (...) z dnia 26.05.2010 r. (oświadczenie –k.180)

Bank (...) w Ł. po spełnieniu warunków do wypłaty kredytu obrotowego w dniu 13 grudnia 2010 r. rozpoczął proces wypłacania środków. (wydruk e- maila –k.64)

W dniu 21 grudnia 2010 r. powód został poinformowany, że Bank nie realizuje faktur P.. (wydruk e- maila –k.65)

Przed uzyskaniem kredytu obrotowego powód, w maju 2009 r., uzyskał w (...) kredyt hipoteczny w kwocie około 3 mln. zł. Kredyt mieszkaniowy był załatwiony bardzo szybko, ponieważ powód bardzo szybko przedstawił wymagane dokumenty. Od złożenia wniosku do udzielenia kredytu upłynął okres nie dłuższy niż 4 tygodnie. Dokumenty potrzebne do udzielenia kredytu obrotowego z różnych przyczyn były dostarczane w czasie dłuższym niż w przypadku kredytu mieszkaniowego. Cała procedura związana z ubieganiem się o kredyt obrotowy trwała kilka miesięcy. Spółka powoda czekała ze złożeniem wniosku kredytowego na sygnał ze strony banku, że na podstawie złożonych dokumentów wniosek ma szanse powodzenia. (zeznania świadka M. C. – protokół rozprawy z dnia 14 maja 2014 r. 00:08:26-00:35:26, zeznania powoda M. R. – protokół rozprawy z dnia 14 maja 2014 r. 00:43:00-01:16:50)

W dniu 23 lutego 2011 r. K. A. odstąpiła od umowy sprzedaży z dnia 26.05.2010 r. zawartej z (...) sp. z o.o. i Wspólnicy Sp. K. w B.. Przyczyną odstąpienia była zwłoka w wykonaniu przez sprzedającego zobowiązania, tj. brak wykonania nadwozi w terminach wskazanych w umowie sprzedaży. (oświadczenie o odstąpieniu od umowy sprzedaży –k.41-42)

Postanowieniem z dnia 17 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy w Skierniewicach nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) wystawionemu przez Bank (...) w W. w dniu 12 listopada 2012 r. przeciwko M. R. z ograniczeniem odpowiedzialności do kwoty 6.000.000 zł. W/w tytuł egzekucyjny dotyczył zadłużenia powoda wobec pozwanego z tytułu umowy kredytu hipotecznego. (postanowienie –k.35, (...)k.3, wniosek –k.2 załączonych akt I Co (...))

Następnie na wniosek wierzyciela została wszczęta egzekucja na podstawie w/w tytułu wykonawczego przez Komornika przy Sądzie Rejonowym w S.. (załączone akta Km 274/13)

W dniu 9 maja 2013 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. i Wspólnicy Sp. K. w B. (cedentem) a M. S. (cesjonariuszem) została zawarta umowa przelewu wierzytelności. Cedent przeniósł na cesjonariusza wszelkie wierzytelności przysługujące mu wobec dłużnika – Banku (...) SA z siedzibą w W. z tytułu szkody powstałej w wyniku zawinionego działania dłużnika tj. niewywiązania się przez dłużnika z zawartej umowy kredytu obrotowego. Przedmiotem umowy przelewu było odszkodowanie z tytułu szkody poniesionej w związku z utratą kontaktu ze Spółką (...) na łączną kwotę 1.082.326,96 euro, co stanowi według kursu średniego NBP na dzień 31.12.2012 r. równowartość kwoty 4.424.769,08 zł oraz odszkodowanie z tytułu szkody poniesionej w związku z utratą dofinansowania ze środków (...) w kwocie 1.679.385 zł. Wierzytelności będące przedmiotem przelewu zostały szczegółowo określone w załączniku nr 1 do umowy. (umowa przelewu wierzytelności –k.131-133, załącznik nr 1 –k.134)

W dniu 10 czerwca 2013 r. cedent zawiadomił dłużnika o przelewie wierzytelności. (pismo wraz z dowodem nadania –k.136)

W dniu 28 maja 2013 r. pomiędzy M. S. (cedentem) a M. R. (cesjonariuszem) została zawarta umowa przelewu wierzytelności. Cedent przeniósł na cesjonariusza część wierzytelności, których dotyczyła umowa przelewu z dnia 9 maja 2013 r. tj. wierzytelność określoną w pkt. 1 załącznika nr 1 do umowy z dnia 9 maja 2013 r. z tytułu odszkodowania z tytułu szkody poniesionej w związku z utratą kontaktu ze Spółką (...) na łączną kwotę 1.082.326,96 euro, co stanowi według kursu średniego NBP na dzień 31.12.2012 r. równowartość kwoty 4.424.769,08 zł (umowa przelewu wierzytelności –k.137-139, załącznik nr 1 –k.140)

W dniu 10 czerwca 2013 r. cedent zawiadomił dłużnika o przelewie wierzytelności. (pismo wraz z dowodem nadania –k.142)

W dniu 10 czerwca 2013 r. powód złożył pozwanemu oświadczenie o potrąceniu wierzytelności, doręczone w dniu 13 czerwca 2013 r. Powód oświadczył że dokonuje potrącenia przysługującej mu wobec pozwanego wierzytelności w kwocie 4.424.796,08 zł nabytej przez niego umową cesji z dnia 28 maja 2013 r. od M. S., z przysługującą pozwanemu od powoda wierzytelnością wynikającą z umowy kredytu hipotecznego nr (...)/H. z dnia 11 maja 2009 r. (oświadczenie o potrąceniu wierzytelności wraz z dowodem nadania –k.143)

W odpowiedzi na oświadczenie o potrąceniu pozwany oświadczył, że nie uznaje go bowiem po stronie powoda nie istnieje żadna wierzytelność, która mogłaby zostać przedstawiona do potrącenia. (pismo –k.176, dowód doręczenia –k.177)

W dniu 5 marca 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4.424.769,08 zł tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie zawartej w dniu 5 listopada 2010 r. umowy kredytu obrotowego nr (...), w terminie 7 dni od doręczenia wezwania. (wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania –k.304-305)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów. W ocenie Sądu najistotniejsze dla rozstrzygnięcia sprawy są dowody z dokumentów. Zeznania przesłuchanych świadków aczkolwiek wiarygodne, jednak nie wnoszą do sprawy nic istotnego. Zeznania świadków dotyczą w większości ogólnych procedur stosowanych w pozwanym Banku przy udzielaniu kredytów, zawierają bardzo mało szczegółów dotyczących konkretnie kredytu udzielonego spółce (...). Fakt, że świadkowie nie pamiętali szczegółowo okoliczności związanych z zawarciem i realizacją przedmiotowej umowy kredytowej jest o tyle zrozumiały, że od wydarzeń tych upłynęło ponad 3 lata.

Zeznania powoda Sąd uznał za niewiarygodne w zakresie szkody poniesionej przez powoda na skutek rzekomego nieprawidłowego działania banku. Zeznania powoda w zakresie wysokości szkody są gołosłowne i nie poparte żadnymi innymi dowodami.

Sąd oddalił poniższe wnioski dowodowe powoda z uwagi na treść art. 843 par. 1 KPC w związku z art. 207 par. 6 KPC. W ocenie Sądu nic nie stało na przeszkodzie, aby poniższe wnioski dowodowe zostały zgłoszone już w pozwie, a uwzględnienie spóźnionych wniosków dowodowych strony powodowej spowodowałoby zwłokę w rozpoznaniu sprawy. Dotyczy to: wniosku o zobowiązanie strony pozwanej do złożenia kompletnej dokumentacji związanej z udzieleniem kredytu obrotowego, zgłoszonego na rozprawie w dniu 22 listopada 2013 r., a także wniosków dowodowych zawartych w punktach 1-5 pisma powoda z dnia 27 listopada 2013 r. Należy podkreślić, iż niektóre z wniosków dowodowych strony powodowej zgłoszone w toku procesu zostały uwzględnione. Stało się tak w przypadku dowodów, których istnienie lub przydatność dla rozstrzygnięcia sprawy ujawniły się w toku postępowania dowodowego. Taka sytuacja nie występuje jednak w odniesieniu do dowodów wymienionych powyżej.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 840 § 1 pkt. 2 KPC dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub w części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Zdarzeniem, wskutek którego zobowiązanie wygasa w rozumieniu art. 840 § 1 pkt. 2 KPC jest przede wszystkim wykonanie zobowiązania, niemniej przepis o którym mowa ma na uwadze wszystkie sposoby wygaśnięcia zobowiązania a więc zarówno potrącenie, odnowienie, zwolnienie z długu przez wierzyciela jak i inne przewidziane prawem.

Zgodnie z treścią ar. 498 KC, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelności z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko, co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym. Koniecznym jest ponadto złożenie przez zainteresowaną osobę stosownego oświadczenia (art. 499 KC). Dopuszczalność potrącenia uzależniona jest zatem od współistnienia ustawowo określonych przesłanek. Pierwszą z nich jest wzajemność wierzytelności, tj. wymóg aby potrącający był równocześnie dłużnikiem i wierzycielem swego wierzyciela a nadto ich świadczenia były jednorodzajowe, tzn. by przedmiotem świadczeń były bądź pieniądze bądź rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Przesłanką potrącenia jest również wymaganie zaskarżalności obu potrącanych wierzytelności, te bowiem powinny nadawać się do dochodzenia przed sądem lub innym organem państwowym. Ostatnią przesłanką potrącenia jest wreszcie wymagalność obu wierzytelności, a ściślej wymagalność wynikających z nich roszczeń (art. 120 § 1 KC). Oznacza to, że zarówno jeden jak i drugi wierzyciel mogą nawzajem żądać od siebie spełnienia należnych im świadczeń.

Jako podstawę powództwa powód wskazał dokonanie potrącenia wierzytelności w kwocie 4.424.769,08 zł, którą nabył w dniu 28 maja 2013 r. od M. S. w drodze umowy przelewu wierzytelności, która z kolei przedmiotową wierzytelność nabyła w dniu 9 maja 2013 r. od (...) sp. z o.o. i (...) Spółka komandytowa, z wierzytelnością pozwanego dochodzoną w oparciu o w/w tytuł wykonawczy.

Powództwo jest bezzasadne i podlega oddaleniu.

Powód nie wykazał, ani co do zasady, ani co do wysokości, istnienia wierzytelności, którą przedstawił do potrącenia, a zatem dokonane potrącenie należy uznać za bezskuteczne. Powód przedstawił do potrącenia wierzytelność rzekomo przysługującą pierwotnie (...) sp. z o.o. i Wspólnicy Sp. k. w zakresie kwoty 4.424.769,08 zł z tytułu: utraconych korzyści związanych z realizacją kontraktu ze Spółką (...) i szkody rzeczywistej w postaci naliczonych przez K. kar umownych.

Ewentualną odpowiedzialność pozwanego w niniejszej sprawie należy rozpatrywać według przesłanek odpowiedzialności kontraktowej. Aby niniejsze powództwo mogło zostać uwzględnione powód musiałby udowodnić następujące okoliczności: nienależyte wykonanie przez pozwanego umowy kredytu obrotowego zawartej przez pozwanego z (...) sp. z o.o. i Wspólnicy Sp. k., szkodę poniesioną przez niego na skutek powyższego oraz związek przyczynowy pomiędzy nienależytym wykonaniem umowy a poniesieniem szkody (art. 471 KC).

W ocenie Sądu powód nie udowodnił ani nienależytego wykonania umowy przez Bank, ani poniesionej szkody, ani co oczywiste w takim przypadku, związku pomiędzy realizacją umowy a szkodą.

Należy stwierdzić, iż przedmiotem oceny pod kątem należytego wykonania umowy mogą być tylko działania pozwanego podejmowane po dniu 5 listopada 2010 r., tj. po dacie zawarcia umowy kredytu obrotowego. Do tego czasu strony nie były związane żadnym stosunkiem umownym. Pozwany nie był w ogóle zobowiązany udzielić spółce (...) kredytu, a tym bardziej nie miał obowiązku udzielić kredytu w określonym terminie. Spółka (...) nie otrzymała od pozwanego Banku promesy kredytowej. Pozwany, zgodnie ze swobodą kontraktową miał prawo zdecydować, kiedy sytuacja dojrzała do zawarcia umowy kredytowej, a spółka (...), zgodnie ze swobodą kontraktową mogła na każdym etapie negocjacji zadecydować, że z powodu przedłużającej się procedury udzielenia kredytu nie jest już zainteresowana zawarciem umowy. Kwestia ewentualnego opóźnienia w zawarciu umowy nie może zatem być podstawą żadnych roszczeń powoda. Należy jednak stwierdzić, że całkowicie gołosłowne są twierdzenia powoda, iż pomimo spełnienia przez potencjalnego kredytobiorcę wszystkich warunków, pozwany Bank opóźniał przyznanie kredytu. Powód nie udowodnił, aby spółka (...) otrzymała od Banku, w jakiejkolwiek formie, zapewnienie udzielenia i uruchomienia kredytu w określonym terminie. Należy zauważyć, że spółka (...) otrzymała pozytywną decyzję kredytową w ciągu 4 tygodni od złożenia wniosku kredytowego. Zdaniem Sądu czas rozpoznania wniosku kredytowego nie był nadmiernie długi, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę dość wysoką kwotę kredytu i jego charakter. Pomiędzy wydaniem decyzji kredytowej a zawarciem umowy upłynęło zaledwie osiem dni (wliczając dni świąteczne).

W ocenie Sądu pozwany zrealizował należycie wszelkie swoje zobowiązania wynikające z umowy kredytu obrotowego nieodnawialnego. Należy wskazać, że spółka (...) przed zawarciem umowy kredytu obrotowego znała warunki konieczne do spełnienia przed podpisaniem umowy kredytowej oraz warunki uruchomienia środków przewidziane do wpisania do umowy kredytowej. Bank uruchomił wypłatę kredytu w dniu 13 grudnia 2010 r., czyli w terminie określonym w par. 3 ust. 1 umowy. Nie wystąpiło zatem opóźnienie w uruchomieniu kredytu. W par. 3 ust. 3 umowy zostało określone, że zlecenia płatnicze będą realizowane na podstawie złożonych przez Kredytobiorcę faktur lub innych dokumentów potwierdzających istnienie zobowiązania Kredytobiorcy, zaakceptowanych przez Bank. Powód nie udowodnił, że otrzymał z Banku zapewnienie, że Bank będzie akceptował faktury proforma. Nieudowodnione zostały twierdzenia powoda, że kredyt był realizowany niezgodnie z postanowieniami umowy.

Powyższe okoliczności przesądzają o braku odpowiedzialności kontraktowej pozwanego, a zatem również o bezzasadności powództwa. Należy jednak dodać, że powód nie udowodnił, że poniósł szkodę w wysokości kwoty, którą chce potrącić, ani w zakresie szkody rzeczywistej, ani w zakresie utraconych korzyści. Wobec nieudowodnienia istnienia wierzytelności przedstawionej do potrącenia, dokonane potrącenie należy uznać za bezskuteczne. Zobowiązanie powoda wobec pozwanego banku stwierdzone tytułem wykonawczym, który powód w niniejszym procesie próbował obalić nie wygasło zatem. Brak było więc podstaw do pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 KPC, stosując zasadę odpowiedzialności za wynik sporu. Powód przegrał proces, jest więc zobowiązany zwrócić pozwanemu poniesione koszty procesu, na które złożyły się koszty zastępstwa procesowego i opłata skarbowa od pełnomocnictwa.