Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V GC 2136/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kaliszu z 2019-12-30

Sygnatura akt: V GC 2136/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kalisz, dnia 10 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa P. G.

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powoda P. G. kwotę 2 632,90 zł (dwa tysiące sześćset trzydzieści dwa złote 90/100 ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 09 czerwca 2018r do dnia zapłaty

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 123 zł (sto dwadzieścia trzy złote ) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917 zł (dziewiętnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

3.  zwraca powodowi kwotę 239,64 zł (dwieście trzydzieści dziewięć złotych 64/100) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet opinii biegłego

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 2136/18

UZASADNIENIE

Powód P. G. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P. w K. wniósł w dniu 29 czerwca 2018r. pozew przeciwko Towarzystwu (...) w W. o zapłatę kwoty 2.632,90 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 9 czerwca 2018r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że legitymacja czynna powoda uzasadniona jest umową cesji wierzytelności z dnia 6 lutego 2018r. zawartą pomiędzy powodem i poszkodowanym Ł. W. zamieszkałym w K. właścicielem pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...). Powód nabył roszczenie o zwrot kosztów z tytułu najmu pojazdu zastępczego przysługujące cedentowi w związku ze szkodą komunikacyjną likwidowaną przez pozwanego. Na skutek zaistniałego zdarzenia właściciel pojazdu zmuszony był oddać uszkodzony pojazd do warsztatu samochodowego co implikowało konieczność najmu pojazdu zastępczego. W dniu 6 lutego 2018r. poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego. Przedmiotem umowy najmu był pojazd N. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Czynsz najmu ustalony został na kwotę 200 zł netto za dobę. Łączny okres płatnego najmu wynosił 28 dni, kiedy to poszkodowany nie mógł korzystać ze swojego samochodu z powodu likwidacji szkody i naprawy jego uszkodzonego pojazdu. Najem obejmował samochód o klasie zasadniczo podobnej do uszkodzonego, przy uwzględnieniu stawek czynszu najmu obowiązujących na lokalnym rynku w usługach tego typu. Umową cesji wierzytelności z dnia 6 lutego 2018r. powód nabył od poszkodowanego wierzytelność w postaci prawa do odszkodowania z tytułu najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą, w tym roszczenie o zapłatę odsetek. W dniu 25 maja 2018r. powód wystawił fakturę VAT na kwotę 6.888 zł brutto – tytułem czynszu najmu przez cedenta pojazdów zastępczych na okres 28 dni tj. okres naprawy pojazdu należącego do cedenta uszkodzonego w wyniku wypadku. Pozwany decyzją przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 4.255,10 zł uznając co do zasady roszczenie powoda. Pozwany uznał okres 23 dni wynajmu i zmodyfikował stawkę do kwoty 150,41 zł netto za dzień wynajmu.

Do pozwu załączono decyzję pozwanego z dnia 4 czerwca 2018r., fakturę VAT nr (...) z 25 maja 2018r. na kwotę 6.888 zł, umowę najmu pojazdu oraz cesji wierzytelności, oświadczenie warsztatu o przebiegu naprawy pojazdu, formularz informacji szkody, kalkulację naprawy, kosztorys naprawy wykonany na zlecenie pozwanego, decyzje pozwanego, wezwanie pozwanego do zapłaty.

W dniu 2 sierpnia 2018r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu, sygn. akt V GNc 3506/18.

Pozwany, zachowując ustawowy termin wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazał, że ustalając wysokość odszkodowania przyjęto stawkę dzienną za wynajem pojazdu zastępczego na kwotę 150,41 zł netto – 185 zł brutto zamiast 200 zł netto (246 zł brutto). Uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego został uznany w wymiarze 23 dni uwzględniając oczekiwanie na oględziny, technologiczny czas naprawy, dni organizacyjne oraz dni wolne od pracy. Pozwany kwestionuje twierdzenia pozwu, iż wypożyczalnie pojazdów na terenie K. oraz okolic stosują stawki za wynajem pojazdów tej klasy co uszkodzony B. (...) segment B w stawce 150 zł netto – 184,50 zł brutto. Stawki te są dużo niższe niż przyjęta przez stronę powodową, a na terenie K. i okolic oscylują w granicach 100 zł brutto. Pomimo informacji przekazanych Ł. W. przez pozwanego w piśmie z dnia 1 lutego 2018r., a dotyczących zasad bezgotówkowego najmu pojazdu zastępczego w wypożyczalni współpracującej z pozwanym (...) oraz wysokości do jakiej nastąpi zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w przypadku skorzystania z takich usług w innym – wybranym przez siebie przedsiębiorstwie w/w najął pojazd zastępczy u innego przedsiębiorcy nie mającego siedziby na rynku lokalnym i za stawkę dzienną znacznie wyższą niż poszkodowany mógł skorzystać u partnera poszkodowanego tj. za 246 zł brutto zamiast 185 zł brutto.

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 28 lutego 2019r. powód podtrzymał żądanie pozwu

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Do zdarzenia doszło w dniu 30 stycznia 2018r. w K.. Uszkodzeniu uległ należący do Ł. W. pojazd marki B. (...) nr rej. (...). Sprawca zdarzenia w spisanym oświadczeniu przyznał się do spowodowania kolizji i wskazał, że jest ubezpieczony u pozwanego. Uszkodzeniu uległo dwoje drzwi z jednego boku. N. drzwi, na skutek uderzenia wytworzyła się szczelina. Samochodem nie można było jeździć. Ł. W. szkodę zgłosił telefonicznie w dniu 1 lutego 2018r. około godziny 14. Zadzwonił do warsztatu – serwisu (...) by zapytać, czy jest tam możliwość naprawy auta. Po otrzymaniu potwierdzenia podstawił auto aby wyceniono naprawę. W czasie rozmowy telefonicznej zaproponowano mu najem pojazdu zastępczego. Ł. W. potrzebował samochód zastępczy w celu dojazdów do pracy i do odwożenia dziecka do przedszkola. Zdecydował się na ofertę B. ponieważ otrzymał ją pierwszą. Potrzebował samochodu od razu. Z powodem skontaktował się pracownik serwisu. Przedstawiono mu propozycję wynajęcia samochodu N. (...). Samochody zastępcze z firmy (...) były zajęte. Nie można było rozpocząć naprawy dopóki nie było rzeczoznawcy, na którego czekano długo, około dwóch tygodni. Ł. W. nie zdecydował się ostatecznie na naprawę w serwisie (...). Odszkodowanie, które przyznał pozwany nie wystarczyłoby na naprawę w tym warsztacie. Początkowo pozwany przyznał kwotę 4.000 zł. W warsztacie oświadczono, że taka kwota nie wystarczy na naprawę. Przewidywano kwotę około 10.000 zł. 5 marca 2018r. poszkodowany otrzymał ostateczną decyzję pozwanego. W mailu z 5 marca 2018r. załączono decyzję z 27 lutego 2018r. Otrzymał wówczas odszkodowanie w wysokości 7.300 zł. Wtedy przekazano pieniądze na jego konto. Otrzymał informację o cenie najmu B. (...) – 270 zł netto za dobę. Nie była to oferta, tylko taka informacja. Po odebraniu samochodu z warsztatu naprawił samochód własnymi siłami. Kuzyn poszkodowanego, mechanik samochodowy pomógł mu kupić części. Jest on mechanikiem samochodowym.

Dowód: zeznania Ł. W. (00:06:59 – 00:40:24 minuta

rozprawy z dnia 5.04.2019r. k. 58 – 60 akt)

W dniu 6 lutego 2018r. powód zawarł z Ł. W. umowę najmu pojazdu oraz cesji wierzytelności, na podstawie której wynajął mu samochód marki N. (...) nr rej. (...), rok produkcji 2017. Ustalono kwotę najmu dobowego na 200 zł netto. W § 6 umowy najemca przelał na rzecz powoda swoją wierzytelność - prawo do odszkodowania z tytułu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego wobec pozwanego.

Dowód: umowa najmu pojazdu oraz cesji wierzytelności z 6.02.2018r. (k. 14

– 14v akt)

W dniu 17 stycznia 2018r. Ł. W. oświadczył, że w następstwie szkody w pojeździe B. (...) nr rej. (...), między innymi, nie miał możliwości korzystania z innego pojazdu, posiada inne pojazdy ale korzystanie z nich w trakcie likwidacji szkody nie było możliwe, pojazd wykorzystuje do codziennego i sprawnego dojazdu do pracy, do opieki nad członkami rodziny.

Dowód: formularz informacji szkody z 6.02.2018r. (k. 15 akt)

W dniu 6 lutego 2018r. Ł. W. zwrócił się do pozwanego o przekazanie należności za wynajem samochodu zastępczego na rachunek bankowy powoda.

Dowód: pismo do pozwanego z 6.02.2018r. (k. 13v akt)

Z oświadczenia warsztatu o przebiegu naprawy wynika, że zgłoszenia szkody w towarzystwie ubezpieczeniowym dokonano w dniu 30 stycznia 2018r., opis szkody (pierwsze oględziny) wykonane przez towarzystwo ubezpieczeniowe nastąpiły w dniu 16 lutego 2018r., kalkulację naprawy sporządzoną przez towarzystwo ubezpieczeniowe dostarczono do warsztatu w dniu 27 lutego 2018r. Odbiór pojazdu przez klienta nastąpił w dniu 6 marca 2018r.

Dowód: oświadczenie warsztatu o przebiegu naprawy pojazdu (k. 13 akt)

W dniu 26 lutego 2018r. pozwany dokonał wyceny naprawy pojazdu do szkody z dnia 30 stycznia 2018r. na kwotę 7.300,58 zł.

Dowód: wycena naprawy pojazdu (k. 16 – 16v akt)

W dniu 4 czerwca 2018r. pozwany przyznał powodowi odszkodowanie za wynajem pojazdu zastępczego kwocie 4.255,10 zł.

Dowód: decyzja pozwanego z dnia 4.06.2018r. (k. 11 akt)

Ł. W. odebrał od powoda samochód zastępczy w dniu 6 lutego 2018r. o godzinie 14.30, a zwrócił w dniu 6 marca 2018r. o godzinie 7:15).

Dowód: protokół zdawczo odbiorczy (k. 15 v akt)

W dniu 25 maja 2018r. powód wystawił wobec Ł. W. fakturę VAT (...) z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego N. (...) na czas naprawy pojazdu B. (...) kwotę 6.076,20 zł, płatną w dniu 8 czerwca 2018r. W załączniku do faktury wskazano, że najem wyniósł 28 dni za cenę 200 zł netto.

Dowód: faktura VAT (...) z 25.05.2018r. z załącznikiem (k.12 –

12 v akt)

Pełny rzeczywisty czas niezbędny na przeprowadzenie procesu likwidacji szkody dla samochodu marki B. o nr rej. (...) (...) po zdarzeniu z dnia 30 stycznia 2018r., na który składa się merytoryczna i techniczna likwidacja szkody mógłby wynieść w rozpatrywanym przypadku około 35 do 37 kolejnych dni kalendarzowych. Konieczny okres technicznej naprawy pojazdu zawiera się w przedziale od 6 do 8 dni roboczych. Stawka 200 zł netto czyli 246 zł brutto zawiera się w przedziale stosowanych stawek za wynajem podobnych pojazdów zastępczych do N. Q. z segmentu typu (...). Średnia stawka dobowa najmu pojazdów z segmentu N. (...) wyliczona na podstawie zebranych wyżej ofert wynosi 200,75 netto.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr M. S. (k. 87- 90

akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadka Ł. W. oraz opinii biegłego sądowego mgr M. S..

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę wywołaną przez sprawcę kolizji drogowej w dniu 30 stycznia 2018r. była umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika z przepisu art. 436 § 1 k.c., zgodnie z którym odpowiedzialność określoną w art. 435 k.c. ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. W art. 435 §1 kodeksu cywilnego przewidziano odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Zgodnie zaś z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2013r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 392 ze zm.) ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. W art. 36 ust. 1 ustawy wskazano, że odszkodowanie ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym. Oznacza to, że o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od zakładu ubezpieczeń decydują przepisy kodeksu cywilnego, a w szczególności art. 361-363 oraz 444 – 447.

Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 8 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej). Ubezpieczyciel odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody, na zasadach określonych w kodeksie cywilnym. Odpowiada więc za normalne następstwa działania bądź zaniechania, z którego szkoda wynikła. W tych granicach naprawienie szkody powinno obejmować wszystkie straty, które poszkodowany poniósł wskutek zaistnienia szkody (art. 361 § 2 k.c.). Przedstawione reguły nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego w sytuacji jego uszkodzenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem samochodu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu.

W toku likwidacji szkody pozwany uznał swoją odpowiedzialność za szkodę i pokrył koszty naprawy. Nie uznał natomiast zasadności wynajmu pojazdu zastępczego przez cały okres najmu i za stawkę określoną przez powoda.

Postępowanie dowodowe, a w szczególności opinia biegłego świadczą jednak o zasadności roszczeń powoda. Okres najmu znajduje usprawiedliwienie wobec długości prowadzonego przez pozwanego postępowania likwidacyjnego, zaś zastosowana stawka najmu nie przekracza średnich stawek najmu obowiązujących na rynku lokalnym.

Postępowanie dowodowe nie potwierdziło, że pozwany proponował poszkodowanemu najem pojazdu zastępczego za kwotę 185 zł brutto. Pozwany nie przedstawił pisma z dnia 1 lutego 2018r., w którym rzekomo informował poszkodowanego o wysokości do jakiej nastąpi zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w przypadku skorzystania z takich usług w innym wybranym przez siebie przedsiębiorstwie. W aktach szkody załączonych do akt sprawy na płycie CD również brak jest jakichkolwiek informacji o stawkach najmu pojazdów zastępczych. Natomiast na stronie internetowej pozwanego stawki najmu pojazdów zastępczych marki B. są wyższe niż stawka najmu zastosowana przez powoda.

W uchwale z dnia 15 lutego 2019r. III CZP 84/18, Sąd Najwyższy stwierdził, że odpowiedzialność ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego obejmuje także celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione przez poszkodowanego na najem pojazdu zastępczego w okresie przedłużającej się naprawy, chyba że są one następstwem okoliczności za które odpowiedzialność ponosi poszkodowany lub osoba trzecia.

Powództwo podlegało więc uwzględnieniu.

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek przelewu wierzytelności.

Zgodnie bowiem z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Odpowiedzialność pozwanego względem powoda z tytułu przelanej wierzytelności jest taka sama jak wobec poszkodowanego.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 817 §1 k.c.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z wynikającą z niego zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór pozwanego.

Powód wygrał sprawę w 43,45 %. Na koszty postępowania podlegające zwrotowi od pozwanego złożyła się opłata sądowa od pozwu oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w kwocie 900 zł w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz. 1800 ze zm.) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

Sąd zwrócił ponadto pozwanemu niewykorzystaną zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Piotr Atłas
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś
Data wytworzenia informacji: