Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 20 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Marian Raszewski

S.S.O. Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) Bank (...) S.A. w G.

przeciwko dłużnikowi J. M.

o egzekucję świadczeń pieniężnych

na skutek skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w K. A. S. w sprawie sygn. akt Km 1479/13 w postaci postanowienia o kosztach postępowania egzekucyjnego z dnia 31 grudnia 2015 r.

w przedmiocie zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Krotoszynie

z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. akt I Co 20/16

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego w Krotoszynie z dnia 28 kwietnia 2016 r., wydane w sprawie sygn. akt I Co 20/16 w ten sposób, że nadać mu następujące brzmienie:

„1. uchylić zaskarżoną czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Krotoszynie A. S. w sprawie sygn. akt Km 1479/13 w postaci postanowienia z dnia 31 grudnia 2015 r. o kosztach postępowania egzekucyjnego ,

2. zasądzić od wierzyciela na rzecz dłużnika J. M. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego.”,

II.  zasądzić od wierzyciela na rzecz dłużnika J. M. kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego .

S.S.O. Marian Raszewski S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski

Sygn. akt II Cz 472/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Krotoszynie oddalił skargę dłużnika J. M. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Krotoszynie A. S. w sprawie sygn. akt Km 1479/13 w postaci postanowienia o kosztach postępowania egzekucyjnego z dnia 31 grudnia 2015 r. oraz obciążył dłużnika kosztami postępowania skargowego.

W uzasadnieniu, powołując się na brzmienie art. 770 k.p.c., Sąd Rejonowy wskazał,
iż dłużnik zobowiązany jest zwrócić wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Do kosztów tych Sąd Rejonowy zaliczył stawkę podatku VAT, którą Komornicy Sądowi są zobowiązani uiszczać od 1 października 2015 r.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł dłużnik zaskarżając je w całości
i domagając się uchylenia postanowienia Komornika Sądowego o kosztach postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu swojego stanowiska dłużnik podniósł, iż nie zgadza się
na dodatkowe obciążenie kwotą 2.380,05 zł.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Analizując zarzuty zażalenia oraz materiał zgromadzony w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Krotoszynie prowadzonej pod sygn. I Co 20/16 oraz akt komorniczych, zarejestrowanych pod sygn. akt Km 1479/13, nie sposób podzielić rozważań zawartych
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

W pierwszej kolejności wskazać należy na wątpliwości w zakresie przyjętego przez Sąd Rejonowy umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego pod sygn. akt
Km 1479/13. Z treści postanowienia Komornika Sądowego z dnia 25 listopada 2015 r. wynika bowiem wprost, iż umorzono jedynie egzekucję z nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej nr (...). W obliczu prowadzenia egzekucji również z wierzytelności dłużnika wobec Urzędu Skarbowego w K. (zajęcie wierzytelności k. 2.02.2015 r.) oraz świadczeń emerytalno – rentowych z ZUS (zajęcie świadczeń z dnia 29 grudnia 2014 r.) nie sposób podzielić stanowiska, iż umorzenie postępowania egzekucyjnego zostało
w niniejszej sprawie rzeczywiście umorzone w całości. Zauważyć przy tym należy,
że wspomniane i zupełnie pominięte w postanowieniu z dnia 25 listopada 2015 r. czynności podjęte zostały po ponownym podjęciu postępowania egzekucyjnego, na wniosek wierzyciela, co nastąpiło mocą postanowienia z dnia 14 kwietnia 2014 r.

Wnioskiem z dnia 11 lipca 2014 r. wierzyciel wniósł o rozszerzenie egzekucji
i wyegzekwowanie kwot 13.523,72 zł, 3777,06 wraz z dalszymi odsetkami od kwoty 13.523,72 zł oraz kosztów sądowych w kwocie 67 zł. W toku postępowania wierzyciel złożył również szereg pism, w których ograniczał egzekucję z uwagi na wpłaty dokonywane przez dłużnika bezpośrednio na rachunek wierzyciela. Z akt komorniczych wynika jednoznacznie, iż w sumie należności wpłacone przez dłużnika bezpośrednio wierzycielowi stanowią kwotę 14.500 zł (a nie jak to wskazał Komornik Sądowy w odpowiedzi na skargę – k. 15 – kwotę 12.900 zł). Wbrew twierdzeniom Komornika Sądowego w uzasadnieniu postanowienia z dnia 25 listopada 2015 r. o umorzeniu egzekucji z nieruchomości, powtórzonym przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, z akt komorniczych nie wynika, aby dłużnik zwolnił się z długu dokonując spłaty całości zadłużenia. Co więcej z notatki urzędowej datowanej na dzień 1 grudnia 2015 r. a zatem już po wydaniu przez Komornika Sądowego postanowienia z dnia 25 listopada 2015 r. o umorzeniu egzekucji z nieruchomości wynika jednoznacznie, iż zaległości dłużnika w sprawie Km 1479/13 wynoszą 7.910,56 zł.

Wszystkie te nieścisłości prowadzą do wniosku, iż rozstrzygnięcie o kosztach postępowania egzekucyjnego było przedwczesne, albowiem do postępowania egzekucyjnego odpowiednie zastosowanie ma art. 108 § 1 k.p.c.

Wskazania także wymaga, iż Sąd Rejonowy w swojej analizie zaskarżonego postanowienia Komornika Sądowego zupełnie pominął fakt, że ustawodawca w art. 49 a ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, wyraźnie rozróżnił wysokość należnej Komornikowi opłaty w sytuacji wyegzekwowania należności przez Komornika w toku postępowania egzekucyjnego od opłaty należnej od świadczenia spełnionego przez dłużnika bezpośrednio wierzycielowi (por. również uchwała SN
z 29 października 2009 r. w sprawie sygn. akt III CZP 82/09, publ. OSNC z 2010, Nr 5,
poz. 67, por. również wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26.02.2013 r., sygn. akt SK 12/11, opublikowanego 14.03.2013 r. w Dz.U. poz. 350).

Nie sposób również podzielić rozważań Sądu Rejonowego w zakresie podwyższenia należnej Komornikowi Sądowemu opłaty o podatek o towarów i usług VAT. W pierwszej kolejności na aprobatę nie zasługuje stanowisko, iż prawomocne jest postanowienie Komornika Sądowego z dnia 25 listopada 2015 r. o kosztach postępowania egzekucyjnego, skoro stanowi przedmiot rozpoznawanej przez Sąd Rejonowy skargi na czynność komornika. Podkreślenia wymaga, że pomimo braku jasnych i precyzyjnych regulacji prawnych doliczanie podatku VAT do czynności egzekucyjnych jest nieuprawnione, skoro brak jest przepisu dającego komornikom sądowym takie uprawnienie. W obecnym stanie prawnym doliczenie do opłaty egzekucyjnej podatku VAT zmierza w istocie do podwyższenia opłat egzekucyjnych, które w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych
i egzekucji określone zostały w wysokości maksymalnej. Tym samym nie jest dopuszczalne pobranie wyższej opłaty niż w jej maksymalnej, ustawowej wysokości. Przeciwne stanowisko jest niczym innym, jak próbą przerzucania na uczestników postępowania egzekucyjnego obowiązku podatkowego nałożonego na organ egzekucyjny. W konsekwencji ciężar podatku ponosiłby zatem przede wszystkim dłużnik a nie zobowiązany organ egzekucyjny
(por. również uchwała SN z 7 lipca 2016 sygn. akt III CZP 34/16 oraz wyrok SN z dnia
15 grudnia 2015 r. w sprawie sygn. akt III ZS 10/15, publ. www.sn.pl).

Z powyższych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

S.S.O. Marian Raszewski S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski