Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Mariusz Karteczka
Protokolant:	st. sekr. sądowy Barbara Machowska

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G.

przeciwko M. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo ,

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej M. K. kwotę 2.952 zł łącznie

z vat tytułem kosztów pełnomocnika z urzędu .

Sędzia

SR Mariusz Karteczka

S..

(...)

(...)

B. dnia 31.05.2016 r.

Sygn. akt I C 1067/15

UZASADNIENIE WYROKU

Z DNIA 31 MAJA 2016R.

Powód E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G. w pozwie skierowanym przeciwko M. K. domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 10 450,08zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego żądania podał, że dochodzona przez niego wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwaną należności wynikającej z umowy kredytu o nr (...) zawartej w dniu 19.06.2007r. z (...) Bank (...) S.A. we W. (poprzednio (...) Bank S.A.). W dniu 29.09.2014r. powód nabył wierzytelność wobec pozwanej, na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej z (...) Bank (...) S.A. we W.. Przed wytoczeniem powództwa, powód podejmował próby polubownego odzyskania należnej od strony pozwanej kwoty, jednakże próby te okazały się bezskuteczne.

W dniu 28.08.2015r. tut. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Od powyższego nakazu pozwana złożyła sprzeciw, zaskarżając go w całości oraz domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu sprzeciwu oraz w dalszych pismach procesowych wskazała, że wszelkie jej zadłużenia zostały uregulowane w związku z prowadzoną przeciwko niej egzekucja komorniczą. Ponadto pozwana podniosła zarzut przedawnienia.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał swoje żądanie wyrażone w pozwie. Wskazał, że istotnie pierwotny wierzyciel prowadził wobec pozwanej postępowanie egzekucyjne jednak nie doprowadziło ono do wyegzekwowania całej należności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. K. zwarła w dniu 19.06.2007r. z (...) Bank S.A. we W. (poprzednik (...) Bank (...) S.A. we W.) umowę kredytu o nr (...). Zgodnie z zawartą umową bank udzielił pozwanej pożyczkę na kwotę 10 545,32zł, a M. K. zobowiązała się zwrócić otrzymaną kwotę wraz z odsetkami w 48 miesięcznych ratach płatnych od dnia 19.07.2007r. do dnia 19.07.2007r.

Dowód: umowa pożyczki nr (...) k. 5-7

Pozwana nie wywiązała się z zawartej umowy, wobec czego w dniu 1.07.2010r. (...) Bank S.A. we W. wystawił przeciwko pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny, któremu postanowieniem z dnia 6.10.2010r. Sąd Rejonowy w Wieliczce nadał klauzulę wykonalności. Na podstawie rzeczonego tytułu wykonawczego na wniosek wierzyciela Komornik Sądowy przy Sądzie (...) (...) E. C. wszczęła postępowanie egzekucyjne sygn. Km 6248/10. Następnie w związku ze zbiegiem egzekucji, akta sprawy egzekucyjnej zostały przekazane Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w W. (...) S. S., który prowadził egzekucję w dalszym ciągu na podstawie tego samego tytułu wykonawczego (sygn. Km 3969/11). Prowadzone postępowanie egzekucyjne z świadczenia emerytalnego pozwanej, nie doprowadziło do wyegzekwowania całości zobowiązania. Na wniosek wierzyciela, postanowieniem z dnia 9.01.2015r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym wW. (...) S. S. postępowanie egzekucyjne umorzył. Zgodnie z wyliczeniami Komornika S. S. na dzień 25.11.2015r. do zapłaty pozwanej pozostała kwota 12 361,95zł.

Dowód: kopia postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu k. 67-68, akta egzekucyjne sprawy Km 6248/10, akta egzekucyjne sprawy Km 3969/11, obliczenia do sprawy Km 3969/11 k. 38

W dniu 29.09.2014r. powód E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G. jako kupujący zawarł z (...) Bank (...) S.A. we W. (następca prawny (...) Bank S.A. we W.) umowę przelewu wierzytelności. W wyniku zawartej umowy powód nabył wierzytelność przysługującą (...) Bank (...) S.A. we W. wobec pozwanej (10 900,64zł). Pismem z dnia 12.11.2014r. pozwana została poinformowana o zmianie wierzyciela w związku z dokonanym przelewem wierzytelności.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 29.09.2014r. k. 19-20, załącznik do umowy przelewu wierzytelności k. 43-44, zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności k. 3

Pismem z dnia 12.02.2015r. powód wezwał pozwaną do uregulowania zobowiązania w wysokości 10 320,25zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 12.02.2015r. k. 4

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie przywołanych wyżej dokumentów. Nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do ich autentyczności, dlatego też Sąd uznał je za miarodajne. Ponadto dokumenty sporządzone przez organ egzekucyjny (zawiadomienia komornika, postanowienie) mają status dokumentów urzędowych w rozumieniu art. 244 kpc i stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone.

Z przymiotów dokumentu urzędowego nie korzysta natomiast kopia postanowienia sądowego o nadaniu klauzuli wykonalności (...), nie była ona jednak kwestionowana przez strony więc Sąd również uznał ją za miarodajną.

Wskazać również należy, że pozwana podnosiła, iż spłaciła całe swoje zadłużenie wobec pierwotnego wierzyciela w związku ze sprzedażą mieszkania i przekazaniem w 2010r. na rzecz Komornika kwoty 100 000zł (akt notarialny z 2 lipca 2010r. rep. A nr 2338/10). Na tę okoliczność M. K. nie przedłożyła jednak żadnych dowodów (nawet przywołanego aktu notarialnego) natomiast z nadesłanych przez Komornika akt egzekucyjnych Km 6248/10 oraz 3969/11 wynika, że środki takie nie zostały przekazane na rzecz wyżej wymienionych postępowań egzekucyjnych. Zgodnie zaś z art.6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ewentualne ujemne skutki nieprzedstawienia dowodu obciążają stronę, która nie dopełniła ciążącego na niej obowiązku. Samo twierdzenie strony nie jest bowiem dowodem (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22.11.2001 r. I PKN 660/00 Wokanda 2002/7-8/44.). W związku z powyższym Sąd nie dał wiary przedstawionym wyżej twierdzeniom pozwanej.

Sąd zważył co następuje:

W rozpatrywanej sprawie powód domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 10 450,08zł wraz odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Bezspornym w niniejszym postępowaniu było, że w dniu 19.06.2007r. pozwana zawarła z (...) Bank S.A. we W. umowę pożyczki, której ostateczny termin spłaty przypadał na dzień 19.06.2011r., z powodu jednak zaległości w płatnościach Bank w dniu 1.07.2010r. wystawił przeciwko pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny, któremu Sąd Rejonowy w(...) nadał klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 6.10.2010r.

W oparciu o powyższy tytuł wykonawczy wierzyciel pozwanej wszczął egzekucję komorniczą, którą prowadził Komornik Sądowy przy (...) (...) E. C. (sygn. Km 6248/10), a następnie kontynuował Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...) S. S. (sygn. Km 3969/11). Prowadzone egzekucje nie doprowadziły jednak do wyegzekwowania całości zobowiązania. W związku z powyższym bez wątpienia wierzytelność dochodzona niniejszym powództwem istnieje i dochodzić jej może powód, ponieważ wykazał on, iż skutecznie nabył tą wierzytelność od pierwotnego wierzyciela M. K..

Pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia i w związku z tym domagała się oddalenia powództwa.

Wskazać w tym miejscu należy, że przedawnienie biegnie w ten sam sposób i zgodnie z tymi samymi regułami zarówno wobec pierwotnego wierzyciela, jak i wobec nabywcy wierzytelności. Wskutek przelewu wierzytelności dochodzi tylko do zmiany osoby, względem której dłużnik jest zobowiązany, natomiast nie następuje wówczas zmiana ani przedmiotu, ani też podstawy prawnej świadczenia, a więc dokonana czynność prawna nie wpływa zasadniczo na kształt prawny wierzytelności, zmienia się jedynie uprawniony do żądania świadczenia (tak np. K. Zagrobelny [w:] „Kodeks cywilny. Komentarz” pod red. E. Gniewka, Warszawa 2006, teza 10 do art. 509, s. 875 lub K. Zawada [w:] „System prawa prywatnego. Prawo zobowiązań – część ogólna. Tom 6” pod red. A. Olejniczaka, Warszawa 2009, s. 1044). Pomimo cesji wierzytelności sytuacja prawna dłużnika pozostaje niezmieniona i przysługuje mu wobec cesjonariusza zarzut przedawnienia na takich samych warunkach, jakie służyłyby mu względem poprzedniego wierzyciela.

Zgodnie z art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2.04.2008 r. III CSK 302/07 ( LEX nr 398487, OSNC – ZD 2009/2/37 ) stwierdził, że do zastosowania trzyletniego terminu przedawnienia nie jest wymagane aby obie strony stosunku prawnego, z którego wywodzi się roszczenie majątkowe prowadziły działalność gospodarczą. Wystarczy, że działalność gospodarczą prowadzi tylko strona dochodząca roszczenia, które wiąże się z tą działalnością.

Do roszczeń dotyczących zapłaty z tytułu umowy pożyczki zastosowanie znajduje przepis art. 118 kc. Nie budzi wątpliwości w okolicznościach niniejszej sprawy, że roszczenie powoda skierowane przeciwko pozwanej dotyczy świadczeń udzielanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponadto spłata zaciągniętego zobowiązania miała być uiszczana okresowo w miesięcznych ratach, dlatego też okres przedawnienia w przedmiotowej sprawie wynosi 3 lat.

Zgodnie z art. 123. § 1. kc bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

Według zaś art. 124. § 1 i 2 kc po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo, a w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

Sam bankowy tytuł egzekucyjny nie przerywa biegu terminu przedawnienia. Utrwalone już stanowisko orzecznictwa przyjmuje natomiast, że czynnością przerywającą bieg przedawnienia jest wystąpienie z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. Złożenie tego wniosku nie tylko powoduje przerwanie biegu przedawnienia, ale też jego zawieszenie aż do czasu ukończenia postępowania wywołanego tym wnioskiem (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004 roku III CZP 101/03, wyrok z dnia 12 stycznia 2012 roku sygn. akt II CSK 203/11).Dopiero po zakończeniu postępowania o nadanie klauzuli wykonalności bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się na nowo. Zgodnie zatem z poglądem Sądu Najwyższego należy przyjąć, że zawieszenie biegu przedawnienia spowodowane wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności kończy się z chwilą uwzględnienia przez sąd tego wniosku (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2015 r. (III CZP 103/14, LEX nr 1643191),

Mając na uwadze powyższe rozważania wskazać należy, że w rozpatrywanej sprawie bieg terminu przedawnienia został przerwany w dniu złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności i rozpoczął swój bieg na nowo dopiero od dnia 6.10.2010r. czyli od dnia zakończenia postępowania o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu (postanowienie Sądu Rejonowego w (...)sygn. I Co 3149/10 z dnia 6.10.2010r.)

Następnie na podstawie powyższego tytułu wykonawczego wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne, które zostało umorzone na wniosek wierzyciela zgodnie z art. 825 pkt.1. kpc .Oczywiste jest, że złożenie wniosku egzekucyjnego do komornika stanowi czynność zmierzającą bezpośrednio w celu zaspokojenia roszczenia, przerywającą bieg terminu przedawnienia. Zgodnie jednak z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2015 r. (III CZP 103/14, LEX nr 1643191), umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela - banku, prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności, niweczy skutki przerwy biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji.

W związku z powyższym nie można przyjąć, iż bieg terminu przedawnienia został przerwany po raz kolejny na skutek wszczęcia i prowadzenia postępowania egzekucyjnego, ponieważ zostało ono umorzone na wniosek wierzyciela, a co za tym idzie zniweczony został skutek złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji. Bez znaczenia jest ponadto fakt, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym(...) E. C., zamknęła prowadzoną przez siebie egzekucję przekazując akta sprawy egzekucyjnej Komornikowi Sądowemu w W.. W rozpatrywanej sprawie doszło bowiem do zbiegu egzekucji. W takim przypadku Komornik E. C. została zobowiązana do przekazania akt sprawy Komornikowi S. S. w celu dalszego prowadzenia egzekucji. Postępowanie egzekucyjne zatem nie cofnęło się do fazy wstępnej, lecz było dalej kontynuowane. Oba prowadzone postępowania egzekucyjne stanowiły zatem jedną spójną całość i zostało dopiero zakończone umorzeniem postępowania na wniosek wierzyciela.

Wspomnieć w tym miejscu również należy, że w art. 125 k.c. przewidziano wydłużenie terminu przedawnienia do 10 lat, niezależnie od długości terminu określonego w przepisie szczególnym dla danego rodzaju roszczeń - w odniesieniu do roszczeń stwierdzonych prawomocnym orzeczeniem organów wskazanych w tym przepisie, lub ugodą przed nimi zawartą. Jednak rozszerzenie skutku z art. 125 k.c. na tytuły egzekucyjne - wymienione w art. 96-98 ustawy z 1997 r. - Prawo bankowe - nie znajduje uzasadnienia. Inne racje przemawiają bowiem za uznaniem określonego tytułu jako wystarczającego do nadania klauzuli wykonalności, inne zaś za wprowadzeniem dłuższego terminu przedawnienia. Ten ostatni efekt ustawodawca wyraźnie wiąże wyłącznie z kontrolą zasadności roszczenia przez organ niezależny od stron.(wyrok Sadu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 7.02.2014r. I Aca 687/13). Przepis art. 125 § 1 k.c. nie będzie miał zatem zastosowania do roszczeń objętych bankowymi tytułami egzekucyjnymi, ponieważ choć są to tytuły egzekucyjne, nie są to jednak ani orzeczenia organów powołanych do rozpoznawania spraw cywilnych, ani ugody w rozumieniu art. 125 § 1 k.c. (por. A. Marciniak, Podstawa egzekucji sądowej z przedmiotu zastawu lub hipoteki, Problemy Egzekucji 2000, nr 5, poz. 5; A. Janiak, O przywilejach bankowych, Pr. Bank. 2000, nr 11, s. 47-60).

Zgodnie z powyższym skoro bieg terminu przedawnienia został przerwany przez złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, a następnie rozpoczął swój bieg na nowo od dnia 6.10.2010r. (i nie ulegał już potem przerwaniu), to trzyletni okres przedawnienia upłynął w dniu 6.10.2013r.

Pozew w niniejszej sprawie został złożony natomiast w sierpniu 2015r., zatem po upływie terminu przedawnienia, dlatego też powództwo należało oddalić.

Mając powyższe na uwadze na podstawie wyżej wymienionych przepisów oraz art. 509 i nast. kc orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc –zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. W oparciu o te przepisy Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2 952zł tytułem kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z urzędu, zgodnie z obowiązującym w dacie wniesienia pozwu rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.). Zgodnie z § 6 pkt 5 przywołanego rozporządzenia koszt wynagrodzenia pełnomocnika przy wartości przedmiotu sporu powyżej 10 000zł wynosi 2 400zł i do kwoty tej należało doliczyć podatek VAT wysokości 552zł.

SSR Mariusz Karteczka

S/

(...)

(...)

(...)

B., dnia 20.06.2016r.