Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 438/17 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Nowym Sączu z 2017-06-22

Sygn. akt: I C 438/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Agnieszka Poręba

Protokolant:

st. sekr. sądowy Anna Nowobilska

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. w Nowym Sączu

sprawy z powództwa (...) Banku SA w W.

przeciwko W. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda (...) Banku SA w W. kwotę 69.205,39 zł (sześćdziesiąt dziewięć tysięcy dwieście pięć złotych 39/100) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie, od kwoty 63.757,86 złotych od dnia 20 września 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda (...) Banku SA w W. kwotę 8.083 zł (osiem tysięcy osiemdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Z:/

1.  (...)

2.  (...)

Dnia 22 czerwca 2017 roku

Sygn. akt I C 438/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22.06.2017 roku

Strona powodowa (...) Bank S.A. (dawniej Bank (...) S.A.) w pozwie wniesionym w dniu 20.09.2016 roku do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie wniosła o zapłatę od pozwanego W. K. 69205,39 złotych z odsetkami umownymi w wysokości zmiennej stopy procentowej stanowiącej czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP, które na dzień wniesienia pozwu wynosiły 10% w stosunku rocznym od kwoty 63757,86 złotych od dnia 20.09.2016 roku do dnia zapłaty. Strona powodowa wniosła także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu strona powodowa wskazała, iż pozwany zawarł ze stroną powodową umowę o nr (...) z dnia 07.08.2013 roku. Z uwagi na fakt, iż pozwany nie regulował zobowiązań w dniu 06.06.2016 roku skierowano do pozwanego wypowiedzenie umowy. Na niespłaconą należność składa się kwota główna 63757,86 złotych, umowne odsetki kapitałowe w kwocie (...),10 za zwłokę naliczone na podstawie § 7.2 umowy za okres od 07.12.2016 roku do dnia wystawienia wyciągu, 1565,43 zł oraz 740 złotych opłaty. Łącznie niespłacona należność na dzień wniesienia pozwu wynosiła 69205,39 złotych.

Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 10.11.2016 roku przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Nowym Sączu (k. 4).

W dniu 25 maja 2017 roku pozwany złożył odpowiedzi na pozew, w której wniósł o oddalenie powództwa i zasadzenie kosztów procesu (k. 56-57).

W uzasadnieniu przyznał, iż zaciągnął zobowiązanie u strony powodowej. Wskazał, iż kwestionuje fakt niewywiązywania się przez niego z umowy, zakwestionował wyciąg z ksiąg bankowych. Zakwestionował nadto wysokość odsetek umownych za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP zarówno sposób ich naliczania, jak i terminy. Podniósł nadto zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07.08.2013 roku pozwany W. K. zawarł z Bankiem (...) S.A. (poprzednikiem prawnym (...) Bank S.A.) umowę o kredyt gotówkowy nr (...), na podstawie której pozwany otrzymał od strony powodowej do dyspozycji kwotę 84000 zł, która miała być spłacona w 84 ratach na okres do 07.08.2020 roku, z oprocentowaniem stałym wynoszącym 14,7% w skali roku (§ 1 - 3 umowy). W umowie (§3pkt 9) wskazano, iż całkowita kwota do spłaty wynosi 135.817,08 złotych, na którą składają się kwota udzielonego kredytu oraz odsetki umowne za całkowity okres kredytowania w kwocie 51817,08 złotych.

Strony w umowie zastrzegły, iż oprocentowanie od zadłużenia przeterminowanego wynosi czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP i w dniu zawarcia umowy wynosiło 16% w stosunku rocznym (§ 7 pkt 2).

Zgodnie z § 8 pkt 1 w przypadku niedotrzymania przez Kredytobiorcę warunków umowy bank mógł wypowiedzieć umowę z terminem wypowiedzenia 30 dni o czym winien zawiadomić kredytobiorcę listem poleconym.

Rata kreytu wynosiła 1616,87 złotych i była stała.

Dowód: kopia umowy o kredyt - k. 37-39, tabele opłat - k. 40, pismo - k. 41

Na skutek niespłacania kredytu w dniu 06.06.2016 roku strona powodowa wypowiedziała pozwanemu umowę kredytu. Wypowiedzenie pozwany odebrał osobiście w dniu 14 czerwca 2016 roku. Na kwotę dochodzonej należności składa się kwota należności głównej - 63757,86 złotych, skapitalizowane odsetki umowne w kwocie 3142,10 złotych za okres od dnia 08.01.2016 roku (zaprzestania spłaty kredytu) do dnia 16.07.2016 roku(skutek wypowiedzenia umowy), skapitalizowane odsetki karne w kwocie 1565,43 złotych od dnia 07.12.2013 roku od zadłużenia przeterminowanego zgodnie z § 7 pkt 2 umowy oraz opłaty za czynności windykacyjne w kwocie 740 złotych.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych z dnia 19.09.2016r, wypowiedzenie umowy i wezwanie do zapłaty - k. 46

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez stronę powodową, tj. umowie kredytu, wyciągu z ksiąg bankowych, dokumencie wypowiedzenia umowy i wezwaniu do zapłaty. Pozwany zakwestionował wyciąg z ksiąg banku oraz istnienie przesłanek do wypowiedzenia umowy, jak również wysokość zobowiązania. Należy jednak zważyć, iż pozwany nie przedstawił żadnych dowodów by kwestionował wypowiedzenie umowy, które otrzymał osobiści. Wyszczególniono na nim zarówno wysokość należności głównej jak i wysokość poszczególnych odsetek. Pozwany miał zatem doskonale świadomość faktu wypowiedzenia przez bank umowy kredytu jak i sum jakie bank wskazuje na zaległość przeterminowaną. Skoro wówczas nie kwestionował wysokości należności oraz istnienia podstaw do wypowiedzenia umowy, należało przyjąć, iż obecnie podniesione zarzuty zmierzają wyłącznie do przewlekania postępowania i są całkowicie gołosłowne. Należało także zważyć, iż pozwany, iż pomimo że sam wnosił o przeprowadzenie dowodu z jego zeznań, wezwany na rozprawę nie stawił się, skutkiem czego spowodował pominięcie dowodu z jego zeznań. Ten fakt także pozwolił Sądowi na przyjęcie, iż pozwany w żaden sposób nie wykazał by spłacił kredyt bądź by roszczenia powoda były nieuzasadnione.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jest części uzasadnione.

Strona powodowa domagała się zasądzenia od pozwanego W. K. kwoty 69205,39 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP wynoszącej na dzień wniesienia pozwu 10 % w stosunku rocznym, od kwoty 63757,86 złotych od dnia 20.09.2016 roku.

Roszczenie powoda wynika z umowy kredytu gotówkowego (...) z dnia 07.08.2013 roku. Umowa kredytu uregulowana jest w art. 69 ustawy Prawo bankowe, podlegając jednocześnie w zakresie nieuregulowanym w ustawie indywidualnym postanowieniom umownym.

W sprawie niniejszej niesporne było, iż pozwany otrzymał na podstawie przedmiotowej umowy kredytu kwotę 84000 zł, która miała być spłacona w 84 ratach z oprocentowaniem stałym wynoszącym 14,70% w skali roku. Pozwany z umowy tej nie wywiązał się, spłacając jedynie część rat kredytu, a następnie w styczniu 2016 roku zaprzestał spłat.

Zgodnie z § 8 pkt 1 umowy strona powodowa w dniu 16.06.2016 roku wypowiedziała umowę kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia twierdząc, iż należność powoda jako wynikająca z działalności gospodarczej Banku, uległa przedawnieniu zgodnie z art. 118 k.c.

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Roszczenie powoda stało się niewątpliwe wymagalne najpóźniej w dniu 16.06.2016 roku tj. 30 dni od dokonanego w dniu 16.06.2016 roku wypowiedzenia umowy.

W ocenie Sądu zarzut przedawnienia roszczenia okazał się niezasadny. Termin przedawnienia biegnie bowiem dopiero od opóźnienia w zapłacie rat, a nie od daty udzielenia kredytu. Roszczenie powoda stało się wymagalne w dniu 16.07.2016 roku, pozew wpłynął w dniu 20.09.2016 roku zatem termin przedawnienia nie upłynął.

Wymagalne roszczenie powoda zgodnie z wyciągiem z ksiąg bankowych i dokumentem wypowiedzenia umowy z uwzględnieniem wpłaty po wniesieniu pozwu wynosiło 69205,39 złotych (63757,86 złotych należności głównej, odsetki umowne w kwocie 3142,10 złotych, odsetki karne w kwocie 1565,43 złotych). Zgodnie z § 7 ust 2 umowy powodowi należą się także dalsze odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP wynoszącej na dzień wniesienia pozwu 10 % w stosunku rocznym, z ograniczeniem do wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie w płatności na podstawie art. 481 § 2 1 k.c. od dnia 20 stycznia 2016 roku liczonymi od kwoty (...),865 zł od dnia 20.09.2016 roku do dnia zapłaty.

O powyższym orzeczono w pkt I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono w pkt IV wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwany jako strona przegrywająca sprawę winien zwrócić stronie powodowej poniesione przez nią koszty procesu. Na te koszty złożyły się kwota 866 złotych opłaty od pozwu, kwota 7200 złotych na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015 roku poz. 1804) oraz 17 złotych opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

SSR Agnieszka Poręba

ZARZĄDZENIE

1/ (...)

2/(...)

3/ (...)

N., 7 lipca 2017 roku

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Liszka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nowym Sączu
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Poręba
Data wytworzenia informacji: