Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Katarzyna Wysoczyńska
Protokolant:	st. sek. sąd. Dagmara Pałka

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. w Jędrzejowie na rozprawie

sprawy z powództwa Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko M. S.

o zapłatę

oddala powództwo

Sygn. akt I C 299/17 upr.

UZASADNIENIE

WYROKU ZAOCZNEGO z dnia 5 grudnia 2016 roku

W dniu 29 czerwca 2017 roku do tutejszego Sądu wpłynął pozew Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W. przeciwko M. S. o zapłatę kwoty 2867,94 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i kosztami procesu. W uzasadnieniu swego żądania strona powodowa wskazała, że wierzytelność przeciwko pozwanej nabyła od (...) Banku S.A., jako następcy prawnego (...) Banku S.A, który zawarł z pozwaną w dniu 26 czerwca 2008 roku umowę bankową o nr (...). Strona powodowa wskazała nadto, że umowa przelewu wierzytelności została zawarta w dniu 2 kwietnia 2014 roku. Strona powodowa wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się kwota 1490,40 zł tytułem należności głównej, kwota 110,86 zł tytułem odsetek, kwota 850,31 zł tytułem odsetek karnych i kwota 416, 37 zł ty tytułem odsetek ustawowych.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 26 czerwca 2008 roku pozwana oraz (...) Bank S.A. zawarli umowę nr (...) o kredyt gotówkowy.

Dowód: umowa (k. 25 – 28 i akta I Co 958/09).

(...) Bank S.A. oraz strona powodowa zawarły w dniu 2 kwietnia 2014 roku umowę przelewu wierzytelności. W ramach umowy strony ustaliły, że Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. nabywa od (...) Bank S.A. wierzytelności objęte załącznikiem nr 1A i 1B.

Dowód: umowa (k. 8 - 11).

W wydruku w formie tabeli z listy wierzytelności do umowy z dnia 2 kwietnia 2014 roku wskazano dane M. S. oraz kwotę 2725,42 zł jako zadłużenie, a także datę zawarcia umowy i identyfikator klienta.

Dowód: wydruk (k. 12).

W piśmie bez daty powiadomiono pozwaną, że strona powodowa nabyła wierzytelność przeciwko niej.

Dowód: pismo (k. 13v).

W dniu 22 czerwca 2017 roku został sporządzony wyciąg z ksiąg rachunkowych Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego reprezentowanego przez (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A., w którym wskazano, że w księgach Funduszu widnieje zadłużenie przeciwko M. S. z umowy pożyczki nr (...) w kwocie 2867,94 zł.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych (k. 7).

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 509 §1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na rzecz osoby trzeciej, chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albowiem właściwości zobowiązania.

Na podstawie wskazanego przepisu przelew wierzytelności jest umową, na podstawie której dotychczasowy wierzyciel przenosi wierzytelność ze swojego majątku do majątku osoby trzeciej, a przedmiotem przelewu jest wierzytelność istniejąca, którą cedent może swobodnie rozporządzać i która jest w dostateczny sposób oznaczona (zindywidualizowana). W tym zakresie konieczne jest wyraźne określenie stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność. Wymaga się zatem oznaczenia stron tego stosunku zobowiązaniowego oraz przedmiotu świadczenia (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 15 października 2015 roku sygn. akt I ACa 492/15 LEX nr 184218; wyrok SN z dnia 11 maja 1999 r. III CKN 423/98 Biuletyn Sądu Najwyższego 2000/1 str. 1).

W ocenie Sądu obowiązkiem strony powodowej było wykazanie, że Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. nabył konkretną wierzytelność przeciwko pozwanej z umowy z dnia 26 czerwca 2008 roku nr (...), a także wysokość nabytej wierzytelności.

Podstawą dochodzenia przeciwko pozwanemu kwoty objętej żądaniem w ocenie strony powodowej są umowa przelewu wierzytelności, wyciąg z ksiąg rachunkowych Funduszu oraz wydruk k. 12.

W ocenie Sądu te dokumenty nie są wystarczające do uznania, że strona powodowa nabyła konkretną, zindywidualizowaną wierzytelność przeciwko pozwanej, wskazaną
w pozwie, a nadto nie stanowią dowodu wysokości zobowiązania pozwanej.

W uzasadnieniu wskazanego już orzeczenia z dnia 15 października 2015 roku sygn. akt I ACa 492/15 Sąd Apelacyjny w Białymstoku wskazał, że „w żaden sposób nie da się wywieść faktu nabycia przedmiotowej wierzytelności z wydruku zawierającego tabelkę, w której zamieszczone są dane pozwanego i inne informacje, a wydruk ten, niepodpisany przez strony umowy cesji, z całą pewnością nie jest też załącznikiem do tej umowy i w żaden sposób nie potwierdza, że przedmiotem przelewu wierzytelności względem pozwanego jest konkretna wierzytelność”.

Akceptując w całości wskazane przez Sąd Apelacyjny uwagi, Sąd doszedł do przekonania, że ogólna umowa sprzedaży wierzytelności i wydruk tabela (k. 12), a także wyciąg z ksiąg rachunkowych Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego, nie stanowiły wystarczających dowodów przemawiających za zasadnością żądania strony powodowej.

Jeżeli chodzi o umowę przelewu wierzytelności to ma ona charakter ogólny, nie wynika z niej, że faktycznie strona powodowa nabyła jakąkolwiek wierzytelność przeciwko pozwanej, że przedmiotem umowy z dnia 2 kwietnia 2014 roku była wierzytelność przeciwko pozwanej. W ocenie Sądu uzupełnieniem umowy przelewu wierzytelności są załączniki nr 1 A i 1B do tej umowy, obejmujące konkretne wierzytelności objęte umową. Załączniki te mają istotne znaczenie albowiem konkretyzują przedmiot umowy przelewu wierzytelności. W ocenie Sądu tylko umowa przelewu wierzytelności i załączniki do niej łącznie mogłyby być niewątpliwym dowodem na to, że strona powodowa nabyła konkretną wierzytelność przeciwko pozwanej z umowy nr (...).

W ocenie Sądu, przy uwzględnieniu rozważań wskazanych w uzasadnieniu wskazanego wyżej orzeczenia Sądu Apelacyjnego, dowodem potwierdzającym nabycie wierzytelności przeciwko pozwanej ze wskazanej w pozwie umowy, nie mógł być wydruk z k. 12. W szczególności należy wskazać, że wydruk ten nie został podpisany przez strony umowy przelewu wierzytelności, nie wiadomo także kiedy został sporządzony i przez kogo.

Nadto sam wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu (k. 7) nie mógł być dowodem potwierdzający wysokość wierzytelności i nabycie konkretnej wierzytelności przeciwko pozwanej z umowy nr (...). Należy zważyć, że sam wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu nie korzysta z waloru dokumentu urzędowego, a jedynie jest dokumentem prywatnym potwierdzającym określony zapis w księgach rachunkowych funduszu (wyrok TK z dnia 11.07.2011 roku P 1/11 (...) Seria (...) 2011 nr 6 poz. 53; wyrok Sadu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 25 lipca 2015 roku I ACa 824/14 legalis 1213577).

Zapis z ksiąg rachunkowych bez odniesienia do konkretnych dokumentów, w tym wypadku umowy sprzedaży wierzytelności i szczegółowych załączników do niej, a także źródła istnienia samego zobowiązania pozwanej, nie mógł być dowodem przemawiającym za zasadnością żądania pozwu.

Wreszcie należy wskazać, że strona powodowa nie przedłożyła żadnego dokumentu, z którego wynikałaby wysokość wierzytelności dochodzonej pozwem, w szczególności wysokość należności odsetkowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd doszedł do przekonania, że strona powodowa nie udowodniła w sposób nie budzący wątpliwości, że nabyła wobec pozwanej konkretną wierzytelność z umowy nr (...) i nie udowodniła wysokości swego żądania.

Z uwagi na powyższe powództwo oddalono.