Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2015 roku

Sąd Rejonowy w Żorach Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Lidia Czapla

Protokolant: Sabrina Pawlińska

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2015 roku w Żorach

na rozprawie

sprawy z powództwa P. we W.

przeciwko A. F.

o zapłatę

1)  oddala powództwo;

2)  zasądza od powoda P.we W. na rzecz pozwanego A. F. kwotę 1.217,00 (jeden tysiąc dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

P. we W. wniósł pozew przeciwko A. F. o zapłatę kwoty 5.697,96 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 1.200 złotych. W uzasadnieniu wskazał, że pozwany oraz (...) Bank Spółka Akcyjna we W. w dniu 3 października 2006 roku zawarli umowę bankową numer (...), na podstawie której pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach określonych w umowie. Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy i nie spłacił należności. W dniu 29 września 2009 roku pierwotny wierzyciel zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na jego rzecz całość praw i obowiązków wynikających z w/w umowy. Dochodzona pozwem kwota stanowi należność główną z umowy oraz odsetki skapitalizowane 2.436,42 złotych i koszty uboczne 559,40 złotych.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazem zapłaty z dnia 31 stycznia 2012 roku w sprawie VI Nc-e (...) w elektronicznym postępowaniu upominawczym uwzględnił powództwo w całości.

Wobec sprzeciwu pozwanego oraz skargi na orzeczenie referendarza sądowego w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności doszło do uchylenia klauzuli wykonalności oraz stwierdzenia skutecznego wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

W treści sprzeciwu pozwany A. F. domagał się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zarzucił, że nie był zobowiązany do zapłaty jakiejkolwiek kwoty z tytułu przedmiotowej umowy, albowiem nigdy jej nie zawierał, ani nigdy nie dysponował środkami z tej umowy. Nabrał podejrzeń, że ewentualne zobowiązanie mogło zostać zaciągnięte przez inną osobę posługującą się jego danymi osobowymi i zgłosił ten fakt organom ścigania. Dodatkowo, z ostrożności procesowej, podniósł zarzut przedawnienia.

Na rozprawie w dniu 27 stycznia 2015 roku pozwany oświadczył, że powód zwrócił mu pieniądze, jakie wyegzekwował na podstawie nakazu zapłaty w toku postępowania prowadzonego przez Komornika Sądowego J. A. o sygn. akt (...)bez zwrotu kosztów niniejszego postepowania.

Sąd ustalił, co następuje:

W księgach rachunkowych powoda widnieje wierzytelność względem pozwanego A. F., wynikająca z zawartej w dniu 3 października 2006 roku umowy o kredyt numer (...). Wysokość zobowiązania według stanu na dzień 18 listopada 2011 roku wynosiła 5.697,96 złotych, w tym 2.702,14 złote tytułem należności głównej, 2.436,42 złotych tytułem odsetek, 559,40 złotych tytułem kosztów. Powód nabył przedmiotową wierzytelność od pierwotnego wierzyciela, tj. (...) Bank Spółki Akcyjnej we W. w dniu 29 września 2009 roku. Po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji pozwany niezwłocznie, wobec nieotrzymania wówczas nakazu zapłaty, podjął kroki celem uchylenia klauzuli wykonalności oraz wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty. Jednocześnie złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa na Policji, albowiem nigdy nie zawierał wskazanej w pozwie umowy o kredyt.

W dniu 3 października 2006 roku doszło do zawarcia umowy o kredyt na zakup towarów pomiędzy (...) Bankiem Spółką Akcyjną we W., a osobą posługującą się danymi pozwanego. Na podstawie zawartej umowy bank przelał na rzecz sprzedawcy wskazaną w umowie kwotę. Podpis pod umową nie został nakreślony ręką pozwanego A. F.. Wobec niewykrycia sprawcy postępowanie przygotowawcze zostało umorzone.

(wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej k. 50; umowa przelewu wierzytelności k. 43-49; zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności i wezwanie do zapłaty k. 51-52; zeznania świadka E. F. k. 94v; przesłuchanie stron k. 94v-95; dokumenty zgromadzone w aktach K. w Ż. o sygn. akt (...), w tym znajdująca się w nich opinia laboratorium kryminalistyki KWP w K. z dnia 24 czerwca 2013 roku, postanowienie o umorzeniu dochodzenia z dnia 27 czerwca 2013 roku, umowa kredytu na zakup towaru/usług z dnia 3 października 2006 roku).

Dano wiarę zeznaniom świadka i pozwanego – były one spójne, logiczne i nie były przez powoda kwestionowane oraz dowodom w postaci dokumentów, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości, a nie zachodziły okoliczności z urzędu nakazujące podważyć ich autentyczność. W szczególności w zakresie ekspertyzy kryminalistycznej, która choć nie mogła na potrzeby niniejszego postępowania zostać uznana za dowód z opinii biegłego na gruncie k.p.c. i miała wyłącznie charakter dokumentu prywatnego, jednakże powód nie kwestionował jej wiarygodności (kopia ekspertyzy była dołączona do sprzeciwu i mimo zobowiązania do ustosunkowania się do jej treści, powód nie zgłosił żadnych zastrzeżeń). Z tych przyczyn, mając na uwadze charakter tego dokumentu, jego treść oraz sposób przeprowadzonej ekspertyzy, w całości uznano ten dokument za wiarygodny.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawą roszczenia powoda, które wskazał w treści wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, była umowa o kredyt zawarta pomiędzy pozwanym, a wierzycielem pierwotnym, którym był (...) Bank Spółka Akcyjna w W..

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Prawo bankowe (Tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r. poz. 128) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Z tytułu umowy o kredyt zobowiązany jest wyłącznie kredytobiorca, na którego rzecz zostaje wypłacona kwota przyznanego kredytu. Skoro z ekspertyzy kryminalistycznej wynikało jednoznacznie, że pod umową z dnia 3 października 2006 roku podpis (...) nie został sporządzony przez pozwanego, to nie zawierał on przedmiotowej umowy, a tym samym nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności z tego tytułu. Tylko i wyłącznie sprawca czynu zabronionego, którego tożsamości nie ustalono w toku postępowania karnego, ponosi odpowiedzialność deliktową i tylko ta osoba jest zobowiązana do zwrotu udzielonego kredytu. Powód na żadnym etapie procesu nie kwestionował ustaleń poczynionych przez organy postępowania przygotowawczego, dlatego wymienione dowody mogły być podstawą ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Wobec powyższego, skoro pozwany nie podpisał przedmiotowej umowy przyjęto, że powód nie wykazał, a do czego był zobowiązany zgodnie z art. 6 k.c., iż to pozwany zawarł umowę kredytową z dnia 3 października 2006 roku i że był zobowiązany do zapłaty dochodzonych pozwem należności.

Tym samym, wobec nie spełnienia przesłanek z 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Prawo bankowe, orzeczono jak w punkcie 1 sentencji.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 i art. 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik postępowania i zasądzono od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.217 złotych, na którą złożyło się wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego będącego radcą prawnym w stawce podstawowej według norm przepisanych, tj. kwota 1.200 złotych oraz kwota 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.