Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI GC 944/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Rybniku z 2018-02-02

Sygn. akt VI GC 944/17

WYROK

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Witold Zawisza

Protokolant: Anna Janyga

po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2018 roku w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. T.

przeciwko (...) sp. z o.o. w J.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) sp. z o.o. w J. na rzecz powoda M. T. kwotę 15.312,39 zł (piętnaście tysięcy trzysta dwanaście złote 39/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot:

a)  1.214,38 zł od 28 czerwca 2016 r.,

b)  1.180,55 zł od 05 lipca 2016 r.,

c)  1.115,36 zł od 09 lipca 2016 r.,

d)  71,96 zł od 13 lipca 2016 r.,

e)  1.216,22 zł od 16 lipca 2016 r.,

f)  1.078,59 zł od 27 lipca 2016 r.,

g)  1.015,00 zł od 02 sierpnia 2016 r.,

h)  1.210,94 zł od 07 sierpnia 2016 r.,

i)  1.078,96 zł od 15 sierpnia 2016 r.,

j)  595,44 zł od 20 sierpnia 2016 r.,

k)  1.061,12 zł od 24 sierpnia 2016 r.,

l)  847,47 zł od 31 sierpnia 2016 r.,

m)  339,11 zł od 21 września 2016 r.,

n)  331,73 zł od 09 listopada 2016 r.,

o)  326,38 zł od 25 listopada 2016 r.,

do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.383,00 zł (cztery tysiące trzysta osiemdziesiąt trzy złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt. VI GC 944/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 03 marca 2017 r. powód M. T. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) Sp. z o.o. w J. kwoty 15.312,39 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

a)  1.214,38 zł od 28 czerwca 2016 r.,

b)  1.180,55 zł od 05 lipca 2016 r.,

c)  1.115,36 zł od 09 lipca 2016 r.,

d)  71,96 zł od 13 lipca 2016 r.,

e)  1.216,22 zł od 16 lipca 2016 r.,

f)  1.078,59 zł od 27 lipca 2016 r.,

g)  1.015,00 zł od 02 sierpnia 2016 r.,

h)  1.210,94 zł od 07 sierpnia 2016 r.,

i)  1.078,96 zł od 15 sierpnia 2016 r.,

j)  595,44 zł od 20 sierpnia 2016 r.,

k)  1.061,12 zł od 24 sierpnia 2016 r.,

l)  847,47 zł od 31 sierpnia 2016 r.,

m)  339,11 zł od 21 września 2016 r.,

n)  331,73 zł od 09 listopada 2016 r.,

o)  326,38 zł od 25 listopada 2016 r.,

oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu podał, że strony zawarły na czas nieokreślony umowę, której przedmiotem była dostawa gazów w butlach oraz dzierżawa butli. Powód za dostarczone gazy wystawił pozwanej piętnaście faktur. Pomimo upływu terminu płatności oraz wezwania do zapłaty, pozwana nie uregulowała należności przysługujących powodowi. Ponad należność z faktur powód dochodził należności tytułem rekompensaty za koszt odzyskiwania należności w wysokości łącznej 2.629,18 zł, a to kwota 40 euro za każdą fakturę przeliczone według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzanego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne – na podstawie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.

Nakazem zapłaty z dnia 14 kwietnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt VI GNc 562/17 wydanym w postępowaniu upominawczym uwzględniono powództwo.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenia kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazała na możliwość ugodowego zakończenie sporu poprzez zawarcie ugody sądowej.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podniósł, iż nie wyraża zgody na zakończenie sporu poprzez zawarcie ugody sądowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony postępowania są przedsiębiorcami. Powód prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży gazów w butlach, zaś pozwana prowadzi działalność w zakresie naprawy i konserwacji metalowych wyrobów gotowych, maszyn i urządzeń. Strony pozostawały w stałych stosunkach gospodarczych.

Okoliczność bezsporna

W ramach prowadzonej działalności strony dnia 6 maja 2016 r. zawarły umowę, której przedmiotem było dostarczanie pozwanej gazów, m.in. acetylenu, argonu, tlenu oraz propan butanu za ustalone ceny. Cena propan butanu była zmienna, a koszt dzierżawy butli wynosił 1 zł za dobę. Umowa została zawarta na czas nieokreślony, z prawem wypowiedzenia ze skutkiem natychmiastowym w wypadku niewywiązywania się przez pozwaną z postanowień umowy. Strony ustaliły 60-dniowy termin płatności za zobowiązania.

Dowód: umowa k. 11-11v.

W ramach zawartej umowy powód dostarczał pozwanej gazy, za które wystawił pozwanej piętnaście faktur VAT, zgodnie z postanowieniami umowy z 60-dniowym terminem płatności.

Dowód: faktura VAT k. 12-26

Pismem z dnia 25 października 2016 r. powód wezwał pozwaną do uregulowania należności wynikających z wystawionych faktur. Wobec dalszego braku płatności powód dnia 25 listopada 2016 r. wystosował do pozwanej kolejne pismo wzywające do zapłaty.

Dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania k. 27-30

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o złożone i wskazane powyżej dokumenty, uznając zgromadzony w ten sposób materiał dowodowy za wystarczający, a przeprowadzone postępowanie dowodowe za pozwalające na wyjaśnienie i rozstrzygnięcie sprawy i nie wymagające uzupełnienia. Sąd nie znalazł podstaw, by kwestionować wiarygodność treści dokumentów, nie dopatrzył się też żadnych okoliczności , które pozwoliłyby na podważenie ich wiarygodności i dlatego uwzględnił fakty z nich wynikające w całości.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości. Zgodnie z art. 535 § 1 kc przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Wszystkie okoliczności w sprawie w istocie był bezsporne pomiędzy stronami. Pozwana nie kwestionowała zawarcia umowy, dostarczenia towaru ani wysokości wystawionych faktur. W sprzeciwie pozwana wskazała jedynie, że nie posiadała odpowiednich środków na uregulowanie należności wobec powoda z uwagi na trudności finansowe wynikające z opóźnienia w płatnościach przez kontrahentów pozwanej. Wniosła o ugodowe zakończenie sporu poprzez zawarcie ugody sądowej. W związku z tym można uznać fakty wskazane przez powoda za pośrednio przyznane przez pozwaną.

Zgodnie z art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Zebrany materiał dowodowy nie budził żadnych wątpliwości.

Mając na uwadze powyższe zasądzono od pozwanej na rzecz powódki kwotę 15.321,39 zł, o czym orzeczono w pkt 1 wyroku.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481§ 1 i 2 k.c. zasądzając zgodnie z żądaniem pozwu ustawowe odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia następującego po dniu wymagalności każdej z faktur.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c. obciążając nimi pozwaną jako stronę przegrywającą sprawę. Koszty postępowania obejmowały : opłatę od pozwu 766,00 zł oraz koszty zastępstwa 3.600,00 zł oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Rybnik, dnia 26 marca 2018 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krystyna Ryszka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  Witold Zawisza
Data wytworzenia informacji: