Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Wyrwas-Oliwkiewicz

Protokolant : Izabela Niedobecka-Kępa

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2016 roku w Rybniku na rozprawie

sprawy E. N. (poprzednio P.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania E. N. (poprzednio P.)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 26 maja 2015 roku nr (...)

1)  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 26 maja 2015 roku w ten sposób, iż:

a)  stwierdza, iż ubezpieczona E. N. ma prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 09 lipca 2014 roku do dnia 05 sierpnia 2014 roku oraz za okres od dnia 03 września 2014 roku do dnia 21 września 2014 roku z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

b)  stwierdza, że ubezpieczona E. N. nie ma obowiązku zwrotu kwoty 12.352,77 zł (dwanaście tysięcy trzysta pięćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt siedem groszy);

2)  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kwotę 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Justyna Wyrwas-Oliwkiewicz

Sygn. akt V U 366/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26 maja 2015 roku, znak (...) - (...), nr sprawy (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. pozbawił ubezpieczoną E. P. prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 09 lipca do dnia 05 sierpnia 2014 roku oraz od dnia 03 do dnia 21 września 2014 roku, a także zobowiązał ubezpieczoną do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 12.352,77 zł.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż wypłacił ubezpieczonej zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy w ww. okresach. Organ rentowy ustalił, iż ubezpieczona wykorzystywała otrzymane zwolnienia lekarskie niezgodnie z przeznaczeniem, bowiem zgłaszała do ubezpieczenia społecznego pracowników na podstawie zawartych umów o pracę.

W odwołaniu ubezpieczona E. N. (poprzednio P.) wniosła o uchylenie decyzji bądź jej zamianę poprzez przyznanie prawa do zasiłku chorobowego za ww. okresy, a także o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu zaprzeczyła, by wykorzystywała zwolnienie lekarskie niezgodnei z przeznaczeniem. Podnosił równeiz, że w okresie niezdolności wykonywała działalność gospodarczą polegającą na dokonywaniu zgłoszeń pracowników do ubezpieczenia. Zgłoszeń dokonywało biuro (...), z którym ubezpieczona zawarła stosowną umowę. M. K. została zgłoszona do ubezpieczenia w związku z jej zatrudnienia bezpośrednio po okresie stażu z urzędu pracy. Natomiast drugi pracownik został zgłoszony w wyniku wcześniejszej decyzji ubezpieczonej o jego zatrudnieniu.

W odpowiedzi na odwołanie (k. 21-22).organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał wcześniejsze twierdzenia. Organ rentowy sprecyzował, iż podstawą decyzji było wykonywanie przez ubezpieczoną działalności gospodarczej w trakcie orzeczonej niezdolności do pracy, poprzez zgłaszanie do ubezpieczeń społecznych pracowników na podstawie umów o pracę. Nadto, organ rentowy wskazał, że uzyskał również informację o innych przejawach aktywności zawodowej ubezpieczonej polegających na dokonaniu zamówienia na emisję reklamy w tygodniku (...), prowadzeniu rozmów z klientami oraz sporządzaniu i przesyłaniu do partnerów biznesowych dokumentacji kredytową klientów, a także zamieszczaniu nowych ogłoszeń reklamowych na swoim profilu na portalu F.

W piśmie z dnia 17 listopada 2015 roku (k. 34-36) ubezpieczona zaprzeczyła by wykonywała dodatkowe czynności wskazane w odpowiedzi na odwołanie, podkreślała, że źródłem informacji organu rentowego jest S. M. – były partner życiowy ubezpieczonej z którym posiada małoletnią córkę i którym pozostaje w silnym konflikcie, nadto wskazywała, iż zlecenie reklamy składała jej pracownica A. P..

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona E. N. (poprzednio P. – okoliczności bezsporne) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na pośrednictwie kredytowym i jest objęta z tego tytułu ubezpieczeniem chorobowym. Działalność jest prowadzona pod firmą (...). (dowód: zaświadczenie płatnika składek – akta organu rentowego k.1; przesłuchanie stron – ubezpieczonej k.97-98 verte)

W okresach:

-

od dnia 17 czerwca 2014 roku do dnia 08 lipca 2014 roku,

-

od dnia 09 lipca 2014 roku do dnia 05 sierpnia 2014 roku oraz

-

od dnia 03 do dnia 21 września 2014 roku

ubezpieczona była niezdolna do pracy w związku z ciążą, na potwierdzenie czego otrzymała stosowne zaświadczenia lekarskie. Zaświadczenia lekarskie zawierały adnotacje, iż chora może chodzić. (dowód: zaświadczenia lekarskie – akta organu rentowego k.3-7)

Pismem z dnia 20 marca 2015 roku S. M. zawiadomił Zakład Ubezpieczeń Społecznych, iż w trakcie przebywania na zwolnieniu lekarskim ubezpieczona nie zaprzestała wykonywania prowadzonej działalności gospodarczej. Ubezpieczona miała w tym czasie: spotykać się z klientami, wysyłać i negocjować ich umowy kredytowe, prowadzić działalność biurową i marketingową, odbywać rozmowy kwalifikacyjne z kandydatami do pracy, otworzyć dwa nowe punkty kredytowe w R. i R., a także wszcząć spór sądowy ze swoim pracownikiem S. S.. (dowód: pismo S. M. z 20 marca 2015 roku – akta organu rentowego k.17‑21)

Decyzją z dnia 26 maja 2015 roku, znak (...) - (...), nr sprawy (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. pozbawił ubezpieczoną prawa do zasiłku chorobowego za okres od 9 lipca do 5 sierpnia 2014 roku oraz od dnia 03 do dnia 21 września 2014 roku, a także zobowiązał ubezpieczoną do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 12.352,77 zł.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż wypłacił ubezpieczonej zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy w ww. okresach. Organ rentowy ustalił, iż ubezpieczona wykorzystywała otrzymane zwolnienia lekarskie niezgodnie z przeznaczeniem, bowiem zgłaszała do ubezpieczenia społecznego pracowników na podstawie zawartych umów o pracę. (dowód: decyzja organu rentowego z 26 maja 2015 roku, protokół sporządzony z urzędu z 26 maja 2015 roku – akta organu rentowego k.11, 15)

W dniu 15 lutego 2013 roku ubezpieczona zawarła z doradcą podatkowym E. S. (1) prowadzącą Biuro (...) w R. umowę, na mocy której ubezpieczona zleciła doradcy prowadzenie jej ksiąg rachunkowych. Jednocześnie, ubezpieczona udzieliła E. S. (1) pełnomocnictwa do występowania w jej imieniu przed ZUS obejmującego m.in. upoważnienie do składania dokumentacji zgłoszeniowych do ZUS oraz podpisywania deklaracji rozliczeniowych. (dowód: umowa z dnia 15 lutego 2013 roku wraz z pełnomocnictwem k.8-10; przesłuchanie stron – ubezpieczonej k.97-98 verte)

Wnioskiem z dnia 13 stycznia 2014 roku ubezpieczona zwracała się do Powiatowego Urzędu P. w R. o skierowanie bezrobotnego do odbycia w jej zakładzie pracy 6‑miesięcznego stażu na stanowisku pracownika biurowego. Wniosek ubezpieczonej został zaakceptowany, wobec czego PUP oraz ubezpieczona zawarli w dniu 13 marca 2014 roku umowę o odbywanie stażu przez bezrobotnego, na podstawie której PUP skierował M. K. do odbycia u ubezpieczonej stażu w okresie od dnia 17 marca do dnia 16 września 2014 roku. W ramach w/w umowy ubezpieczona miała obowiązek zatrudnienia M. K. po odbyciu stażu na okres co najmniej dalszych 6 miesięcy. W wykonaniu tego obowiązku po odbyciu stażu M. K. została zatrudniona u ubezpieczonej na okres od dnia 17 września 2014 roku do dnia 10 września 2015 roku. Projekt umowy o pracę przygotowała pracownica ubezpieczonej, ubezpieczona złożyła na niej swój podpis, a zgłoszenia do ZUS dokonało biuro rachunkowe. (dowód: wniosek o zawarcie umowy o zorganizowanie stażu z 13 stycznia 2014 roku k.13-15; pismo PUP z 6 lutego 2014 roku k.12; umowa o odbywanie stażu przez bezrobotnego z 13 marca 2014 roku k.16-20; program stażu k.11; zeznania świadka M. K. k.50-50 verte; przesłuchanie stron – ubezpieczonej k.97-98 verte)

Firma ubezpieczonej posiadała siedzibę w R., gdzie były zatrudnione A. P. oraz A. M., a od marca 2014 roku pracowała na stażu M. K.. W okresie niezdolności do pracy ubezpieczonej zastępowała ja, jako dyrektor A. M.. Ubezpieczona pojawiała się biurze raz miesiącu w celu wypłaty wynagrodzenia pracownikom oraz zabrania korespondencję przychodzącej.

W czasie przyjmowania na staż M. K. ubezpieczona utworzyła dodatkowo biuro w R.. Początkowo, od kwietnia 2014 roku w biurze w R. pracowała S. S., a po jej odejściu A. K.. (dowód: zeznania świadka M. K. k.50-50 verte; przesłuchanie stron – ubezpieczonej k.97-98 verte)

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej ubezpieczona współpracowała z Fabryką (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w R., wydawcą portalu i tygodnika Nasz R.. Ubezpieczona zlecała spółce zamieszczanie reklam jej działalności na portalu oraz w tygodniku. Spółka przyjmowała zamówienia od ubezpieczonej zazwyczaj na okres roku lub półrocza. Wystawiane faktury także obejmowały dłuższe okresy, z zastrzeżeniem możliwości wystawienia faktur dodatkowych w przypadku zapłaty za dodatkową reklamę wynikającą z większej ilości tygodni w miesiącu lub wydań specjalnych – po wcześniejszym telefonicznym ustaleniu takiej reklamy. Spółka obciążyła ubezpieczoną fakturą z dnia 16 lipca 2014 roku nr FV (...) na kwotę 123,00 zł brutto tytułem reklamy na portalu i w tygodniku edycja lipiec 2014. Nadto w dnia 01 grudnia 2014 roku ubezpieczona złożyła w ww. spółce zamówienie na emisję dodatkowej reklamy (artykuł sponsorowany) w tygodniku w dniach 05, 12 oraz 19 grudnia 2014 roku. (dowód: zeznania świadka M. P. k.64-64 verte; zeznania świadka K. K. k.65-65 verte; faktura z 16 lipca 2014 roku nr FV (...), zamówienie nr 2004/01/12/2014 – akta organu rentowego k.23, 25; przesłuchanie stron – ubezpieczonej k.97-98 verte)

W dniach 7 oraz 25 lipca 2014 roku na (...) Grupy (...) na portalu F. zostały umieszczone wpisy zawierające ogłoszenia reklamowe działalności gospodarczej prowadzonej przez ubezpieczoną. Wpisy zostały zamieszczone przez A. P. (login (...) Aga), której ubezpieczona nadała uprawnienia administratora profilu. Ubezpieczona zamieściła wpis na profilu pod własnym loginem (E. N.) w dniu 13 stycznia 2014 roku. (dowód: ogłoszenia reklamowe k.23‑25; wydruk z profilu k.37-41)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Z mocy art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2014 r., poz. 159 j.t. ze zm.) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądowy, wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy zawsze stanowi wykorzystywanie zwolnienia niezgodnie z jego celem, którym jest odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy. W jego osiągnięciu przeszkodą może być zarówno wykonywanie pracy zarobkowej (co przesądził ustawodawca), jak i inne zachowania ubezpieczonego utrudniające proces leczenia i rekonwalescencję (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I UK 606/12 , LEX nr 1391152). Nie każdy jednak przejaw aktywności stanowi wypełnienie przesłanki z art. 17 ust. 1 ustawy, powodujące utratę prawa do zasiłku chorobowego (zob. post. Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2012 r., I UK 70/12, LEX nr 1675215). Przesłanką do utraty prawa do zasiłku jest wykonywanie pracy zarobkowej w okresie niezdolności do pracy, nadto praca ubezpieczonego nie może mieć jedynie charakteru incydentalnego i być wymuszona okolicznościami (zob. uzasadnienie wyr. Sądu Najwyższego z dnia 3 marca 2010 r., III UK 71/09, LEX nr 585848). Czynności formalnoprawne podejmowane w okresie niezdolności do pracy przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą w związku z posiadanym przez nią statusem pracodawcy nie są pracą zarobkową powodującą utratę prawa do zasiłku chorobowego (zob. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2009 r., II UK 359/08, OSNP 2011/1-2/16).

Jak stanowi przepis art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1442 j.t. ze zm) osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego, z uwzględnieniem ust. 11. Na podstawie art. 84 ust. 2 ustawy systemowej, za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się: 1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania; 2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia.

W orzecznictwie dotyczącym problematyki zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przyjmuje się, że organ rentowy może domagać się zwrotu nienależnie pobranego świadczenia tylko wówczas, gdy ubezpieczonemu można przypisać złą wolę. Obowiązek zwrotu obciąża tylko tego, kto przyjął świadczenie w złej wierze wiedząc, że mu się nie należy, co dotyczy zarówno osoby, która została pouczona o okolicznościach, w jakich nie powinna pobierać świadczeń, jak też tej osoby, która uzyskała świadczenia na podstawie nieprawdziwych zeznań lub dokumentów, albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd instytucji ubezpieczeniowej. Podstawowym zatem warunkiem uznania, że wypłacone świadczenie podlega zwrotowi w myśl przepisu art. 84 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych jest, po pierwsze, brak prawa do świadczenia oraz, po drugie, świadomość tego osoby przyjmującej to świadczenie, płynąca ze stosownego pouczenia. Obie te przesłanki wystąpić muszą w trakcie pobierania świadczenia, a nie po zaprzestaniu jego wypłaty (zob. wyr. Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 2009 r., I UK 174/09, LEX nr 585709).

Mając na uwadze powyższe przepisy i wyniki postępowania dowodowego Sąd stwierdził, iż ubezpieczona nie utraciła prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 09 lipca do dnia 05 sierpnia 2014 roku oraz od dnia 03 września 2014 roku do dnia 21 września 2014 roku, a zatem wypłacony zasiłek nie stanowi świadczenia pobranego nienależnie i nie podlega zwrotowi.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że organ rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji jako przyczynę pozbawienia ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego wskazał fakt wykorzystywania zwolnienia lekarskiego niezgodnie z przeznaczeniem, poprzez zgłaszanie do ubezpieczenia społecznego pracowników na podstawie zawartych umów. Organ rentowy nie podał jednak jakich konkretnie pracowników i kiedy ubezpieczona zgłaszała. Niezależnie od tego organ rentowy nie podjął żadnej próby uzasadnienia czy i w jaki sposób powyższe miało wpływać negatywnie na stan zdrowia ubezpieczonej.

Dopiero w odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podniósł zarzut wykonywania przez ubezpieczoną działalności gospodarczej w trakcie orzeczonej niezdolności do pracy. Organ rentowy zarzucał ubezpieczonej zgłaszanie do ubezpieczeń społecznych pracowników na podstawie umów o pracę (bez bliższych szczegółów), dokonanie zamówień na emisję reklamy, prowadzenie rozmów z klientami, sporządzanie i przesyłanie do partnerów biznesowych dokumentacji kredytowej klientów, a także zamieszczenie nowych ogłoszeń reklamowych na swoim profilu na portalu F.. Okoliczności te nie znalazły jednak wystarczającego potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym.

Organ rentowy nie wykazał w szczególności, by ubezpieczona dokonała osobistego zgłoszenia jakiegokolwiek pracownika do ubezpieczenia społecznego. W trakcie orzeczonej niezdolności do pracy ubezpieczona zawarła umowę o pracę z jednym pracownikiem, jednakże jego zgłoszenie do ubezpieczenia nastąpiło za pośrednictwem biura doradcy podatkowego E. S. (2), której ubezpieczona udzieliła stosownego pełnomocnictwa. Nadto, nawet gdyby ubezpieczona dokonała tego samodzielnie, należałoby uznać, iż jest to czynność formalnoprawna przedsiębiorcy będącego pracodawcą i stanowi wypełnienie obowiązków wynikających z przepisów prawa ubezpieczeń społecznych. Dodatkowo, była to czynność incydentalna, jednorazowa, będąca zarazem konsekwencją wcześniejszej umowy o zorganizowanie stażu dla osoby bezrobotnej, a tym samym wymuszona zaistniałymi okolicznościami.

Jednocześnie podnieść należy, że wskazywana przez organ rentowy okoliczność obciążenia ubezpieczonej fakturą z dnia 16 lipca 2014 roku tytułem reklamy na portalu i w tygodniu Nasz R. edycja lipiec 2014, nie stanowi dowodu, iż ubezpieczona dokonała zamówienia na taką reklamę w okresie zwolnienia lekarskiego Przeciwnie, okoliczności współpracy ubezpieczonej z Fabryką (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w R. wskazują, iż ww. faktura została wystawiona w związku z zamówieniem na reklamę złożonym we wcześniejszym okresie, bowiem strony ustalały zazwyczaj roczne lub półroczne okresy reklamowe. Jeżeli chodzi o zamówienie na reklamę w dniach 5, 12 oraz 19 grudnia 2014 roku to pozostawało ono bez znaczenia dla niniejszej sprawy – zostało ono złożone dopiero w dniu 01 grudnia 2014 roku, tj. poza okresem objętym niniejszym postępowaniem.

W odniesieniu do zarzutu, iż w trakcie zwolnienia lekarskiego ubezpieczona dokonywała wpisów reklamowych na profilu prowadzonej działalności gospodarczej na portalu F., to jak wynika z ich treści zostały one zamieszczone przez A. P., pracownicę ubezpieczonej, której ubezpieczona nadała uprawnienia administratora profilu.

W ocenie Sądu organ rentowy nie wykazał również, iż w okresie orzeczonej niezdolności do pracy ubezpieczona w dalszym ciągu prowadziła rozmowy z klientami, a także iż sporządzała i przesyłała do partnerów biznesowych dokumentacje kredytowe klientów. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka S. M. (vide k.66-67), w tym zakresie, gdyż nie znalazły one potwierdzenia w pozostałych przeprowadzonych w sprawie dowodach. Nadto, jak wynika zarówno z zeznań świadka oraz przesłuchania samej ubezpieczonej, S. M. i ubezpieczona pozostają w konflikcie osobistym mającym swoje podłoże w zakończonym związku oraz braku porozumienia obojga co do wychowywania wspólnego dziecka. Relacja osobista S. M. do ubezpieczonej budzi uzasadnione wątpliwości Sądu co do obiektywności świadka. Nadto, w okresie niezdolności do pracy ubezpieczoną pod jej nieobecność zastępowała inna pracownica A. M.. Ubezpieczona, pojawiała się w miejscu prowadzenia działalności zaledwie raz w miesiącu i zajmowała się jedynie dokonywaniem wypłaty wynagrodzenia swoim pracownikom oraz odbiorem korespondencję przychodzącej.

Na marginesie wskazać należy, iż nawet w przypadku gdyby ubezpieczona utraciła prawo do zasiłku chorobowego, świadczenie to nie mogłoby zostać uznane za świadczenie pobrane nienależnie w rozumieniu art. 84 ustawy systemowej i nie podlegałoby zwrotowi. Przepisy ustawy jednoznacznie określają, iż przesłanką konieczną dla uznania świadczenia za pobrane nienależnie jest wcześniejsze pouczenie ubezpieczonego co do braku prawa do pobierania świadczeni, jednakże organ rentowy nie wykazał by takie pouczenie nie miało miejsca w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie przywołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję stwierdzając, iż ubezpieczona jest uprawniona do zasiłku chorobowego za okres od dnia 09 lipca 2014 roku do dnia 05 sierpnia 2014 roku oraz od dnia 03 września 2014 roku do dnia 21 września 2014 roku z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, a także iż ubezpieczona nie ma obowiązku zwrotu kwoty 12.352,77 zł.

O kosztach zastępstwa procesowego stron orzeczono na mocy art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy i na podstawie § 12 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013, poz. 461 j.t.), w brzmieniu obowiązującym w dacie wszczęcia postępowania. Organ rentowy przegrał spór z ubezpieczoną, wobec czego winien zwrócić na jej rzecz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 60,00 zł.