Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 995/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Rybniku z 2018-07-13

Sygn. akt I C 995/17 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Kamila Przeczek

Protokolant:

sekretarz sądowy Malwina Folek-Pietrygała

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2018 r. w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa K. S. (1), A. O.

przeciwko K. B. (1)

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR Kamila Przeczek

Sygn. akt: I C 995/17

UZASADNIENIE

Powódka A. C. K. S. A. (...) Spółka Jawna wniosła pozew, w którym domagała się zasądzenia od pozwanego K. B. (1) kwoty 225 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i zwrotu kosztów sądowych.

W uzasadnieniu podała, iż zawarła z pozwanym umowę oświadczenie usług telekomunikacyjnych w zamian za co pozwany zobowiązał się do płacenia abonamentu. Powódka wykonała umowę i wystawiła pięć faktur na 45 zł każda, ale K. B. (1) nie dokonał stosownych wpłat w związku z czym umowa została wypowiedziana. Pomimo wezwania pozwany do tej pory nie zapłacił dochodzonej kwoty.

21 lipca 2017r. wydano sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W ustawowym terminie K. B. (1) złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa.

Pozwany potwierdził fakt zawarcia umowy z powodem. Podniósł jednak, że umowa ta została rozwiązana ze skutkiem na dzień 31 marca 2016r. i po tej dacie powód przestał świadczyć usługi telekomunikacyjne. 9 marca 206r. powód wystawił wezwanie do zapłaty na kwotę 180 zł i pozwany tę kwotę wpłacił na stosowny rachunek.

Powódka w odpowiedzi na sprzeciw wyjaśniła, że wobec spłaty przez pozwanego zadłużenia wypowiedzenie umowy z lutego 2016r. zostało anulowane i przywrócono pełny dostęp do usług. Dopiero ponowne zadłużenie spowodowała ostateczne wypowiedzenie umowy ze skutkiem na 31 lipca 2016r.

Sąd ustalił :

W dniu 2 sierpnia 2011r. między K. S. (1) i A. O. prowadzącymi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej (...) s.c. (...), A. O. (Operatorem), a K. B. (1) (Abonentem) zawarta została umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...). Na mocy tej umowy Operator udostępnił Abonentowi łącza internetowe w zamian za opłaty wynikające z cennika (45 zł miesięcznie). Umowa zawarta została na okres od 4 sierpnia 2011r. do 30 września 2011r., przy czym zgodnie z § 6 umowa zawarta na czas określony ulegała przedłużeniu na czas nieokreślony, o ile Abonent nie złoży przeciwnego oświadczenia woli w terminie 30 dni przed upływem terminu obowiązywania umowy na czas określony. W przypadku umowy na czas nieokreślony każda ze stron mogła wypowiedzieć umowę z 1-miesięcznym okresem wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone wypowiedzenie. (umowa z 2.08.2011r. o świadczenie usług telekomunikacyjnych i regulamin doł. do umowy k. 14-23)

Decyzją Operatora z 27 lutego 2016r. umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z dnia 2 sierpnia 2011r. została rozwiązana ze skutkiem na dzień 31 marca 2016r. (decyzja o rozwiązaniu umowy z 27.02.2016r. k. 48)

9 marca 2016r. wystawiono wezwanie pozwanego do zapłaty zaległości w wysokości 180 z i kwota ta została przez K. B. (2) zapłacona. (wezwanie do zapłaty (...) z 9.03.2016r. wraz z kopią przelewu k. 49-50)

Operator wystawił za wykonanie swoich usług faktury w dniach 1 marca 2016r., 1 kwietnia 2016r., 1 maja 2016r., 1 czerwca 2016r. i 1 lipca 2016r. (faktury doł. do pozwu k. 24-28)

Decyzją Operatora z 20 czerwca 2016r. umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) z dnia 4 sierpnia 2011r. została rozwiązana. (pismo z 20.06.2016r. k. 29)

Uchwałą z dnia 27 maja 2016r. (...) s.c. K. S. (1), A. O. przekształciła się w spółkę jawną. (poza sporem)

Pismem z 12 grudnia 2016r. wezwano pozwanego do zapłaty 225 zł. (pismo z 12.12.2016r. k. 30)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody uznając je za w wiarygodne, albowiem ich treść nie budzi wątpliwości, a żadna ze stron ich nie kwestionowała.

Należy zauważyć bowiem, że pozwany nie kwestionował faktu wystawienia drugiego wypowiedzenia, faktur i drugiego wezwania do zapłaty. Twierdził natomiast, że powód w tym czasie nie świadczył już usług i dlatego brak jakiegokolwiek zobowiązania po stronie pozwanego.

Sąd zważył :

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Poza sporem jest, że strony łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) zawarta w dniu 2 sierpnia 2016r. Poza sporem jest również fakt, że umowa ta została wypowiedziana ze skutkiem na dzień 31 marca 2016r., oraz że pozwany zaspokoił istniejące wówczas zaległości.

Jednocześnie K. B. (1) w żaden sposób nie potwierdził, że wypowiedzenie to zostało anulowane i zakwestionował by po 31 marca 2016r. usługa telekomunikacyjna nadal była świadczona. W tej sytuacji to strona powodowa winna była wykazać, że skutecznie cofnęła swoje wypowiedzenie i nadal wykonywała usługi. Zgodnie bowiem z treścią art. 6 k.c. to powód, jako wywodzącą ze swych twierdzeń skutki prawne ma obowiązek wykazania swoich racji. Przepis art. 232 k.p.c. normuje natomiast jedną z podstawowych zasad procesu cywilnego, jaką jest zasada kontradyktoryjności. W myśl tej zasady przygotowanie, gromadzenie i dostarczanie materiału dowodowego należy do stron, do sądu należy zaś jedynie ocena tego materiału i wydanie na jej podstawie rozstrzygnięcia. Zasada ta oznacza odstąpienie od odpowiedzialności sądu orzekającego za rezultat postępowania dowodowego, którego dysponentem są strony.

To właśnie na stronach spoczywa obowiązek przytaczania dowodów na poparcie swych twierdzeń, a zatem jeśli bezczynność strony w zakresie inicjatywy dowodowej nie znajduje żadnego usprawiedliwienia, w szczególności strona nie jest nieporadna, ani nie napotyka trudnych do przezwyciężenia przeszkód, to musi się liczyć z groźbą ujemnych dla niej skutków związanych z brakiem wykazania faktów, na które się powołuje. Oczywiście zasada ta nie wyłącza możliwości dopuszczenia przez Sąd z urzędu dowodu niewskazanego przez strony, zastrzega jednak takie uprawnienie do wyjątkowych wypadków, nie może zaś prowadzić do zastępowania strony w spełnianiu jej obowiązków, w szczególności jeśli strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie.

Generalnie jednak Sąd nie ma możliwości zarządzania dochodzeń w celu poszukiwania dowodów niezbędnych dla rozstrzygnięcia sprawy, a w ślad za tym nie ma obowiązku poszukiwania takich dowodów. Działanie sądu w takiej sytuacji z urzędu, zgodnie z utrwalonym w tej mierze orzecznictwem, mogłoby prowadzić do naruszenia prawa do bezstronnego sądu i odpowiadającego mu obowiązku równego traktowania stron.

W ocenie Sądu wystawienie drugiego wypowiedzenia, faktur i drugiego wezwania do zapłaty nie stanowi wystarczającego dowodu na wykazanie, że po 31 marca 2016r. usługa telekomunikacyjna była nadal świadczona.

W tym miejscu należy zauważyć, że w drugim wypowiedzeniu mowa była o umowie zawartej w dniu 4 sierpnia 2016r. Tym bardziej więc z tego dokumentu nie wynika by dotyczył on wypowiedzenie umowy, z której powódka wywodzi swoje roszczenie.

Wobec powyższego powództwo została oddalone w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł po myśli art.98 kpc, przy czym strona pozwana nie poniosła żadnych kosztów wobec czego w tym zakresie nie zawarto w wyroku żadnego rozstrzygnięcia.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Walenko
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  Kamila Przeczek
Data wytworzenia informacji: