Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 126/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Raciborzu z 2017-02-10

Sygn.akt III RC 126/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Raciborzu Wydział III Rodzinny i Nieletnich: w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kosiorowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Sławomir Mika

Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10/02/2017 roku w R.

sprawy z powództwa G. G. (1)

przeciwko D. H. (1)

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  obciąża powoda kosztami postępowania.

Sygn. akt III RC 126/16

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 10 lutego 2017 r.

W dniu 29 kwietnia 2016 r. powód G. G. (1) złożył przeciwko D. H. (1), pozew o pozbawienie tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 23 lutego 2016 roku, sygn. akt III RC 90/14 wykonalności, w części

dotyczącej zarówno wysokości określonych tam świadczeń alimentacyjnych jak czasokresu ich trwania. W punkcie 2 –gim pozwu zawarł żądanie pozbawienia wykonalności powyższego tytułu wykonawczego za okres od 1.06.2015 roku do dnia 3 września 2015 roku ponad kwotę 2.000 złotych miesięcznie . W punkcie 3-cim pozwu zwarł zaś żądanie pobawienia tytułu wykonawczego przywołanego w punkcie 1-szym za okres od 3.09.2015 roku do dnia prawomocnego zakończenia postępowanie w sprawie II RC 978/14 ponad kwotę 2.500 złotych miesięcznie.

Wezwany do sprecyzowania żądania pozwu poprzez podanie czy domaga się pobawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości , podał ,iż domaga się pozbawienia wykonalności jedynie w części wskazanej w punkcie 2 i 3 pozwu.

Żądanie uzasadnił tym ,iż w okresie od 1 czerwca 2015 r. do dnia 26 października 2015 r. na mocy postanowienia o zabezpieczeniu postępowania oraz wyroku powód został zobowiązany do łożenia alimentów na mocy dwóch orzeczeń za ten sam okres czasu. Zatem alimenty wyegzekwowano od powoda dwukrotnie za ten sam okres w kwotach po 2.000 i 3.000 złotych.

W szczególności w postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia z dnia 11 czerwca 2015 r. o sygn. akt II RC 978/14 , Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. zasądził od powoda alimenty w kwocie po 2000 zł miesięcznie od 1 czerwca 2015 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Ww. postanowienie zostało zmienione postanowieniem z dnia 3 września 2015 r. Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek (...) w R. w ten sposób, że zobowiązano powoda do płacenia alimentów w kwocie 2500 zł od 3 września 2015 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Postępowanie niniejsze zakończyło się prawomocnie w dniu 27 października 2016 r.

Pozwana w niosła o oddalenie powództwa. Przeczyła jakoby wyegzekwowała alimenty w wysokości wynikającej z wyroku z dnia 23.02.2016 roku oraz wynikające z orzeczeń Sądu Okręgowego. W odpowiedzi na pozew podniosła szereg argumentów dotyczących m.in. wspólnego pożycia stron , jej stanu zdrowia , które jednak pozostawały bez związku z żądaniem pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony postępowania D. H. (2) i G. G. (1) byli małżeństwem, które zostało rozwiązane na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodka (...) w R. z dnia 3 września 2016 r. o sygn. akt II RC 978/14, który uprawomocnił się z dniem 23.09.2017 roku.

W wyroku tym, Sąd orzekł o zobowiązaniu powoda do łożenia alimentów na rzecz pozwanej w kwocie 2500 zł. poczynając od prawomocności wyroku.

W toku postępowania rozwodowego Sąd udzielił pozwanej zabezpieczenia w ten sposób ,iż:

- postanowieniem z dnia 11.06.2015 roku zasądził od G. G. (1) na rzecz D. G. alimenty w kwocie po 2.000 złotych miesięcznie poczynając od dnia 1.06.2015 roku;

- postanowieniem z dnia 3.09..2015 roku podwyższył kwotę alimentów do 2.500 złotych poczynając od dnia 3.09.2015 roku do prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie.

( dowód :orzeczenia k. 10-12).

Przed tutejszym Sądem , pod sygnaturą akt III RC 90/14 toczyło się postępowanie z powództwa D. G. przeciwko G. G. (1) o alimenty.

Postępowanie to zbiegło się w czasie ze sprawą o rozwód pomiędzy stronami.

Wyrokiem częściowym z dnia 2.10.2014 roku Sąd zasądził od G. G. (1) na rzecz D. G. alimenty w kwocie po 3.000 złotych miesięcznie za okres od 5.06.2014 roku do 16.07.2014 roku. Po czym postępowanie zostało zawieszone.

Po zakończeniu postępowania o rozwód , wyrokiem z dnia 23.02.2016 roku tutejszy Sąd zasądził od G. G. (2) na rzecz D. H. (1) alimenty w kwocie po 3.000 złotych miesięcznie za okres od 17.07.2014 roku do dnia 26.10.2015 roku.

(dowód : akta III RC 90/14).

Komornik Sądowy S. K. wszczął z wniosku D. G. następujące postępowania egzekucyjne:

- w sprawie Kmp 27/15 o egzekucję alimentów , na podstawie tytułu wykonawczego –postanowienia z dnia 11.06.2015 roku wydanego przez Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. ,co do kwoty 2.000 złotych miesięcznie . Na wniosek wierzycielki postępowanie to objęło również postanowienie Sadu Okręgowego z dnia 3.09.2015 roku oraz wyrok z dnia 3.09.2015 roku i nadal jest w toku.:

- w sprawie Kmp 16/16 o egzekucję alimentów na podstawie wyroku tutejszego Sadu z dnia 23.02.2016 roku , sygn akt III RC 90/14 co do kwoty łącznej 45.967,73. Postępowanie to objęło egzekucję z nieruchomości , która wskutek spełnienia świadczenia przez dłużnika została zakończona.

( dowód akta Kmp16/16 i 27/15).

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na zgromadzonych dokumentach urzędowych , który prawdziwość nie była kwestionowana przez strony.

Sąd oddalił wnioski dowodowe zgłaszane przez strony , a dotyczące ,w przypadku pozowanej, wykazania jej trudnej sytuacji życiowej i zdrowotnej oraz niewłaściwej postawy powoda w trakcie małżeństwa stron , a w przypadku pozwanego kwot jakie miałby wyliczyć biegły z tytułu kosztów jakie poniósł w związku z egzekucją alimentów.

Okoliczności powyższe nie mają bowiem znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W szczególności w postępowaniu niniejszym zadaniem Sądu nie było zasądzenie jakiejkolwiek kwoty na rzecz powoda , gdyż nie to jest celem postępowania o pozbawienie tytułu wykonalności.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo oparte zostało na treści art. 840 § 1 kpc, zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym nie będącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Powód , mimo ,iż korzystał z pomocy profesjonalnego pełnomocnika , nie wskazał na którą z powyższych przesłanek się powołuje.

Sąd rozważał zatem każdą z powyższych przesłanek, po czym doszedł do następujących konkluzji:

Powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego jest jedną z form merytorycznej obrony dłużnika przed egzekucją. Powództwo przewidziane w art. 840 kpc, określane mianem opozycyjnego, nie służy ponownemu merytorycznemu rozpoznaniu sprawy zakończonej prawomocnym orzeczeniem. Wytaczając powództwo opozycyjne dłużnik powinien wykazać, że tytuł wykonawczy nie odpowiada istotnemu i rzeczywistemu stanowi rzeczy (por. H. Pietrzkowski, [w:] Ereciński, Komentarz KPC, t. 4, 2009, s. 225). W wyniku rozpoznania powództwa opozycyjnego nie jest dopuszczalna merytoryczna zmiana uprzednio wydanego prawomocnego orzeczenia w oparciu o art. 840 KPC (wyr. SN z 12.12.1972 r., II PR 372/72, OSPiKA 1973, Nr 11, poz. 222).

Jak zaś wynikało z żądania powoda , dąży on do zamiany orzeczenia mniej korzystnego dla niego – wyroku z dnia 23.02.2016 roku i zastąpienie go orzeczeniami Sądu Okręgowego ,które jest dla niego względniejsze.

Cel ten nie może być osiągnięty w drodze powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności.

Odnośnie zaś przesłanek opisanych w art. 840 § 1 kpc, w przedmiotowej sprawie dłużnik nie wykazał, żadnej z wymaganych do pozbawienia tytułu wykonawczego przesłanek. Podnosił tylko, iż orzeczenia wydane przez Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek (...) w R. i Sąd Rejonowy w Raciborzu wydały orzeczenia dotyczące tego samego czasookresu.

Dokonując analizy chronologicznej orzeczeń wydawanych przez Sądy stwierdzić należy , iż wyrok z dnia 23.02.2017 roku , co do którego, w części powód wnosi o pozbawienie go wykonalności , jest ostatnim co do daty wydania , orzeczeniem regulującym stosunki alimentacyjne pomiędzy stronami. Zatem wydając wyrok z dnia 23.02.2016 roku Sąd miał świadomość istnienia pozostałych tytułów wykonawczych. Nie może zatem mieć zastosowania w niniejszej sprawie treści art. 840 § 1 pkt 2 kpc. Powód bowiem spełniał świadczenia alimentacyjne na rzecz pozwanej , gdyż były one egzekwowane przez Komornika w sprawie Kmp 27/17 , jednak źródłem tych świadczeń były orzeczenia Sądu Okręgowego , a nie wyrok z dnia 23.02.2016 roku. Świadczenia wynikające z tego tytułu powód zaczął spełniać dopiero po wszczęciu postępowania egzekucyjnego w sprawie Kmp 16/16.

Należy również zauważyć, że postanowienie o zabezpieczeniu jest zarządzeniem tymczasowym, które upada po upływie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu. (art. 7541 § 1 kpc). Zważywszy zatem na upływ czasu od uprawomocnienia się wyroku z dnia 3.09.2015 roku przyjąć należy ,iż postanowienia z dnia 11.06.2015 roku i 3.09.2015 roku upadły. Nie może zatem być mowy o konkurencji orzeczeń podlegających wykonaniu.

Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 98 §1 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc.

Powód jako strona przegrywająca sprawę został obciążony kosztami postępowania , na które złożyła się opłata stosunkowa oraz koszty wynagrodzenie pełnomocnika powoda.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Dworak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Raciborzu
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Kosiorowska
Data wytworzenia informacji: