Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 25 września 2017 roku sygn. akt IX W 331/17 uznał obwinionego D. P. za winnego popełnienia wykroczenia z art.51 ust.2 punkt 13 ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji, polegającego na tym, że w dniu 8 grudnia 2016 roku pomimo otrzymania decyzji o cofnięciu dopuszczenia do posiadania broni nie dopełnił obowiązku zwrotu legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni i za to wykroczenie na podstawie art.51 ust.1 w/w ustawy w związku z art.24 § 1 kw wymierzył mu karę 50 złotych grzywny. Nadto zwolnił obwinionego od ponoszenia kosztów postępowania w sprawie.

Od wyroku tego apelację wniósł obrońca obwinionego. Zaskarżył orzeczenie Sądu I instancji w całości. W wywiedzionym środku odwoławczym wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę i mający wpływ na jego treść poprzez przyjęcie, że obwiniony jest winny popełnionego wykroczenia, polegającego na niedopełnieniu obowiązku zwrotu legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni, podczas gdy z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego, któremu Sąd dał wiarę (tj. przesłuchanie świadka oraz obwinionego) wynika, że obwiniony nie mógł popełnić zarzucanego mu czynu, skoro zagubił tę legitymację jeszcze przed otrzymaniem decyzji o cofnięciu dopuszczenia do posiadania broni.

Wskazując na powyższe apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie obwinionego od zarzucanego mu czynu.

Sąd Okręgowy stwierdził, co następuje :

Apelacja obrońcy okazała się zasadna w całości. Ustalenia Sądu I instancji oraz wywiedzenie środka odwoławczego wyłącznie na korzyść obwinionego musiały doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie D. P. od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art.51 ust.2 ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji.

Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o wyjaśnienia obwinionego, które uznał w pełni za wiarygodne, że D. P. w listopadzie 2016 roku w związku z przeprowadzką zagubił legitymację osoby dopuszczonej do posiadania broni. Przyjmując te ustalenie za prawidłowe należy zasadnie zarzucić Sądowi I instancji, że z okoliczności tej nie wyprowadził jedynego prawidłowego wniosku. Skoro obwiniony dokument ten zagubił w listopadzie 2016 roku, to nie mógł zrealizować ciążącego na nim z mocy art.18 ust.8 ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji obowiązku zwrotu do właściwego organu Policji dokumentu potwierdzającego legalność posiadania broni i amunicji, w terminie 7 dni od uprawomocnienia się z dniem 1 grudnia 2016 roku decyzji o cofnięciu pozwolenia na posiadanie broni palnej gazowej.

Bez znaczenia przy tym jest, że zagubienie legitymacji obwiniony ujawnił 13 stycznia 2017 roku. Istotne, że na dzień od którego można mu było zarzucić niewykonanie wskazanego obowiązku, czyli począwszy od dnia 8 grudnia 2016 roku D. P. nie posiadał tego dokumentu. W konsekwencji nie mógł zwrócić legitymacji, którą zgubił. Ma rację obrońca, że w przedstawionych okolicznościach wcześniejsze ujawnienie zagubienia legitymacji nie miałoby żadnego znaczenia dla postępowania. Zgodzić się też trzeba i z tym, że przedmiotem niniejszego postępowania była odpowiedzialność obwinionego za niedopełnienie obowiązku zwrotu legitymacji posiadacza broni palnej, nie zaś niezawiadomienie o zgubieniu tego dokumentu czy też o niemożności jego zwrotu z innych powodów.

W przedstawionych realiach nie może być mowy o popełnieniu przez obwinionego zarzucanego mu wykroczenia nawet w sposób nieumyślny. Okoliczność zagubienia dokumentu przed prawomocnością decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń palną gazową, która stała się ostateczna i wykonalna w dniu 1 grudnia 2016 roku (a nie jak pisze Sąd Rejonowy 31 listopada 2016 roku, gdyż listopad liczy tylko 30 dni), wyklucza jakąkolwiek odpowiedzialność obwinionego. D. P. w ustalonym stanie faktycznym, co oczywiste, nie miał rzeczywistej i realnej możliwości zachowania się zgodnie z przepisami prawa.

Z tych powodów Sąd odwoławczy uniewinnił obwinionego. Konsekwencją tego jest obciążenie kosztami postępowania w sprawie Skarb Państwa.