Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grażyna Tokarczyk

Protokolant Sylwia Sitarz

przy udziale -

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2014 r.

sprawy obwinionego S. S. ur. (...) w G.

syna R. i J.

z art. 92 § 1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 11 lipca 2014 r. sygnatura akt IX W 703/13

na mocy art. 104 § 1 pkt 7 kpw i art. 118 § 2 kpw

uchyla zaskarżony wyrok i na mocy art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw umarza postępowanie wobec S. S. o wykroczenie z art. 92 § 1 kw,
a kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 838/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 11 lipca 2014 r. sygn. akt IX W 703/13 S. S. został uznany za winnego tego, że w dniu 11 października 2012 r. około godziny 16.30 w G. na ulicy (...) kierując pojazdem marki T. o numerze rejestracyjnym (...) zaparkował za znakiem drogowym B- 36 tj. „zakaz zatrzymywania się” to jest wykroczenia z art. 92 § 1 k.w. i za to wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 50 złotych i zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa 100 złotych tytułem wydatków oraz odstąpił od obciążania opłatą.

Apelację od wyroku wywiódł obwiniony, zaskarżając orzeczenie w całości wniósł o uchylenie wyroku i uniewinnienie, w apelacji nawiązując do prezentowanej przed Sąd I instancji linii obrony oraz treści wyjaśnień.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Sąd Odwoławczy uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie wobec obwinionego o przypisane mu wykroczenie z art. 92§1 k.w., jednak nie na skutek zarzutów wskazanych w apelacji.

Zgodnie z art. 45 § 1 k.w. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu. Przedawnienie orzekania stanowi bezwzględną negatywną przesłankę postępowania (art. 5 § 1 pkt 4 k.p.w.), co oznacza, że w razie jej stwierdzenia nie wszczyna się postępowania a wszczęte umarza. Okoliczność ta jest nadto brana przez sąd pod uwagę z urzędu (art. 62 § 1 k.p.w.), a w razie jej stwierdzenia po rozpoczęciu przewodu sądowego sąd wydaje wyrok o umorzeniu postępowania (art. 62 § 2 k.p.w.).

W niniejszej sprawie zarzucono obwinionemu, iż dopuścił się popełnienia wykroczenia w dniu 11 października 2012 r. Postępowanie przeciwko obwinionemu wszczęto przed upływem roku od dnia popełnienia czynu. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 45 § 1 k.w. należy uznać zatem, że karalność wykroczenia zarzucanego obwinionemu ustała po upływie 2 lat od jego popełnienia, to jest z dniem 11 października 2014 r. Z tych względów Sąd Odwoławczy zmienił wyrok Sądu I instancji i umorzył postępowanie przeciwko obwinionemu, obciążając Skarb Państwa kosztami postępowania.

Równocześnie Sąd Okręgowy odwoławczy nie dopatrzył się okoliczności przemawiających za zmianą wyroku i uniewinnieniem obwinionego, co pomimo zaistnienia negatywnej przesłanki procesowej było możliwe. Sprzeciwia się temu ocena zakresu przeprowadzonego przez Sąd I instancji postępowania dowodowego oraz zaprezentowana w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, a zasługująca na pełne poparcie ocena dowodów, której nie sposób przypisać dowolności, sprzeczności z zasadami wiedzy, logicznego rozumowania, czy doświadczenia życiowego.