Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Cz 832/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-07-08

Sygn. akt III Cz 832/14

POSTANOWIENIE

Dnia 8 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Barbara Braziewicz

Sędziowie: SO Lucyna Morys – Magiera

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa P. W.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

od postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt I C 910/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Barbara Braziewicz SSO Lucyna Morys – Magiera

Sygn. akt III Cz 832/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Gliwicach stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kaliszu wskazując, że jest to wyłączna właściwość związana z miejscem zamieszkania poszkodowanego.

Zażalenie na to postanowienie złożył powód zarzucając mu naruszenie art. 20 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, gdyż nie stanowi on o właściwości miejscowej, lecz przemiennej oraz art. 202 kpc poprzez nieuprawnione badanie z urzędu właściwości miejscowej i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne i dlatego zostało oddalone.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz 392 ze zm.) powództwo o roszczenie wynikające z umów ubezpieczeń obowiązkowych lub obejmujące roszczenia z tytułu tych ubezpieczeń można wytoczyć bądź według przepisów o właściwości ogólnej, bądź przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania lub siedziby poszkodowanego lub uprawnionego z umowy ubezpieczenia. Powództwo na podstawie tego przepisu można wytoczyć więc wg właściwości ogólnej – miejsca siedziby pozwanej (art. 30 kpc) lub miejsca zamieszkania powoda, który zamieszkuje w okręgu właściwego dla Sądu Rejonowego w Kaliszu. Przepis ten został sformułowany z wykorzystaniem alternatywy rozłącznej i prawidłowa jego wykładnia prowadzi do wniosku, iż powód może wytoczyć powództwo wyłącznie przed jednym z sądów w nim wskazanych, z wyłączeniem art. 35 kpc, dlatego też przepis art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych stanowi lex specialis w stosunku do przepisów kodeksu postępowania cywilnego regulujących kwestie właściwości. Przepis ten ponadto jest regulacją prawą o charakterze ius cogens i nie może być zmieniony wolą stron (por. M. Serwach: [w:] Prawo ubezpieczeń gospodarczych. Komentarz. Tom I. Komentarz do przepisów prawnych o funkcjonowaniu rynku ubezpieczeń, Warszawa 2010 r., s. 781).

Art. 202 kpc wskazuje, iż jedynie niewłaściwość sądu dającą się usunąć za pomocą umowy stron bierze się pod rozwagę tylko na zarzut pozwanego i tylko takiej właściwości sąd nie bada z urzędu.

Z powyższego wynika, że właściwość miejscową w rozpoznawanej sprawie, jako wynikającą z przepisu o charakterze ius cogens sąd może badać z urzędu. Dlatego też zarzuty zażalenia są nieuzasadnione, zaś przedstawione w załączeniu orzeczenia nie dotyczą rozpoznawanej sprawy, a przyjęcie w nich, iż art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych nie stanowi właściwości wyłącznej i jest możliwe jej badanie tylko na zarzut strony pozwanej jest spowodowane inną oceną prawną dokonaną przez sądy. Dodać tylko należy, że prawo wyboru sądu właściwego przyznane powodowi na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wskazuje w jakim zakresie powód może się wyłącznie poruszać składając pozew, a skoro niewłaściwości miejscowej sądu w rozpoznawanej sprawie nie da się usunąć za pomocą umowy stron, to musi ona zostać wzięta pod uwagę z urzędu.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 385 kpc w związku z art. 397 § 1 i 2 kpc i art. 13 § 2 kpc oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zażalenie jako bezzasadne należało oddalić.

SSR(del.) Roman Troll SSO Barbara Braziewicz SSO Lucyna Morys-Magiera

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Kornelia Dziambor
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Barbara Braziewicz,  Lucyna Morys – Magiera
Data wytworzenia informacji: