Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Tatarczyk

Sędzia SO Krystyna Hadryś

Sędzia SR (del.) Roman Troll (spr.)

Protokolant Marzena Makoś

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) w Z. przy ul. (...)

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 22 maja 2014 r., sygn. akt I C 312/11

oddala apelację.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Ca 1603/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 marca 2011 roku powód J. S. wniósł przeciwko pozwanej Wspólnocie Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w Z. pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 10 maja 2007 roku wydanego sprawie I C 1050/06 opatrzonego klauzulą wykonalności nadaną postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2010 roku oraz zwrotu kosztów procesu, gdyż pozwana w sprawie o sygn. akt I C 1050/06 domagała się zapłaty zaległego czynszu i opłat z tytułu korzystania z lokalu, a powództwo zostało uwzględnione i uzyskała klauzulę wykonalności wszczynając postępowanie egzekucyjne, a nie uwzględniając dokonanych przez powoda wpłat. W tej sytuacji powód podniósł zarzut spełnienia świadczenia, którego skutkiem miało być wygaśnięcie zobowiązania. Ostatecznie ustnie na rozprawie zmienił żądanie pozwu w ten sposób, iż zażądał zapłaty od pozwanej wskazując, że domaga się zwrotu kwoty 65000 zł i włączenia prądu, natomiast komornik odstąpił od egzekucji, lecz mimo to podtrzymał żądanie pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania. Wskazała, że dowody wpłat przedstawione przez powoda nie zostały zarachowane na należność objętą wyrokiem w sprawie o sygn. akt. I C 1050/06 - dowody wpłaty oznaczone numerem (...)/414/05, na kwotę 3.648,79 zł, 205,39 zł i 2.758,10 zł dotyczyły należności wynikających ze sprawy o sygn. akt I Nc 943/05, pozostałe natomiast wpłaty zostały zarachowane na wskazywane przez powoda konkretne zaległości, niewynikające z wyroku I C 1050/06. Wpłaty, które zostały regulowane przez powoda bez konkretyzacji zaległości zostały przez pozwaną zarachowane na najstarsze zaległości, a zatem te, które powstały przez datą uprawomocnienia się wyroku w sprawie I C 1050/06. Ostatecznie pozwana wskazała, że cała należność wynikająca z kwestionowanego tytułu wykonawczego została wyegzekwowana i w związku z tym wniosła o oddalenie powództwa z uwagi na wyegzekwowanie całej wierzytelności.

Zaskarżonym wyrokiem z 22 maja 2014 roku Sąd Rejonowy w Zabrzu oddalił powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności (pkt 1) oraz nie obciążył powoda kosztami postępowania (pkt 2).

Wyrok ten zapadł przy ustaleniach faktycznych, z których wynika, że w powód w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zabrzu P. W. w sprawie o sygn. kat Km 1031/10 spłacił całą należności wynikającą z wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu wydanego w sprawie o sygn. akt I C 1050/06, a nadpłata w tym zakresie wynosi 658 zł, gdyż tą kwotę powód uregulował 8 września 2008 roku, dlatego nie powinna być dochodzona w toku postępowania egzekucyjnego. W imieniu powoda w dniu 8 września 2008 roku zostały uregulowane następujące kwoty: 3648,79 zł na poczet zaległości zasądzonych wyrokiem w sprawie I Nc 943/05; 205,39 zł na spłatę odsetek zasądzonych do wyroku I Nc 943/05; 2758,10 zł, która została zaksięgowana na koszty procesu w sprawie I Nc 943/05 wynoszące 692,10 zł. Pozostała kwota, tj. 2060 zł została zaksięgowana na pokrycie kosztów postępowania sądowego w sprawie I C 1050/06 w wysokości 658 zł plus należność na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 126 zł oraz sprawy VIII Nc 1543/08 w kwocie 1283 zł. Pismem z dnia 6 sierpnia 2010 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Zabrzu P. W. zawiadomił powoda o wszczęciu postępowania egzekucyjnego w sprawie o sygn. akt Km 1031/10 na podstawie tytułu wykonawczego stanowiącego wyrok Sądu Rejonowego w Zabrzu wydany w sprawie o sygn. akt I C 1050/06 i wskazał, że egzekucja obejmuje zgodnie z wnioskiem wierzyciela: należność główną w kwocie 3370,01 zł, odsetki do dnia 6 sierpnia 2010 roku w kwocie 1700,53 zł i koszty procesu w kwocie 658 zł oraz koszty klauzuli - 6 zł. We wcześniej toczącej się sprawie egzekucyjnej prowadzonej przez tego samego komornika o sygn. akt Km 1827/09 wyegzekwowano od dłużnika łącznie kwotę 3542,73 zł, z której potrącono koszty egzekucyjne w kwocie 447,10 zł, wierzycielowi przekazano kwotę 2572,80 zł, a nadwyżkę w kwocie 522,83 zł przeksięgowano do sprawy Km 1031/10. W sprawie Km 1031/10 wyegzekwowano od dłużnika kwotę 6892,52 zł, z której – po potrąceniu kosztów egzekucyjnych w kwocie 570,48 zł – przekazano wierzycielowi kwotę 6322,04 zł. Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2012 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Zabrzu P. W. zakończył postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 1031/10 wobec wyegzekwowania całości roszczenia.

Przy takich ustaleniach faktycznych i żądaniu powoda, który tylko ustnie zmienił żądanie domagając się zapłaty od strony pozwanej, ale nadal podtrzymał żądanie pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności Sąd Rejonowy w Zabrzu oddalił to powództwo, albowiem tytuł wykonawczy został już w pełni zrealizowany w toku postępowania egzekucyjnego, co uniemożliwia skuteczne wytoczenie powództwa przeciwegzekucyjnego. W tym zakresie Sąd Rejonowy oparł się na treści art. 840 § 1 k.p.c. Jednocześnie Sąd Rejonowy wskazał, że powód zmieniając powództwo nie zastosował się do normy art. 193 § 2 ¹ k.p.c., a co za tym idzie zmiana powództwa była nieskuteczna, gdyż nie nastąpiła w piśmie procesowym. Orzeczenie o kosztach postępowania zapadło na podstawie art. 102 k.p.c.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożył powód zaskarżając wyrok w całości i zarzucając mu, że od 22 marca 2011 roku do 22 maja 2014 roku nie skutkowało przeciwegzekucyjnie z wnioskiem o zabezpieczenie powództwa, który zginął z wokandy i akt sądowych, a przewlekłość sprawy spowodowała przedawnienie terminów roszczenie. Wskazał, że Sąd Rejonowy posiadał odpisy dowodów wpłat przekazami pocztowymi i bankowymi, zażądał także oryginalnych dokumentów na rozprawę 10 maja 2012 roku i je otrzymał, a w tym czasie odbywały się egzekucje komornika sądowego w sprawach Km 1827/09 i Km 1031/10, gdzie wyegzekwowano także koszty procesowe, a komornik sam podał ile przekazał wierzycielowi. Wskazał także, że na skutek nieprawidłowego działania pozwanej poniósł szkodę. Przy tak postawionych zarzutach wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd Okręgowy podziela i uznaje za własne ustalenia faktyczne i prawne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, ponieważ ustalenia te znajdują oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, które to dowody Sąd ten ocenił w granicach zakreślonych przepisem art. 233 § 1 kpc. Orzekając Sąd Rejonowy nie uchybił zasadom logicznego rozumowania, ani też doświadczenia życiowego, a wnioski co do faktów w sposób logiczny wynikają z treści dowodów zgromadzonych w sprawie, a zaoferowanych przez obie strony.

Należy zauważyć, że wniosek powoda o zabezpieczenie roszczenia został rozpoznany przez Sąd Rejonowy w Zabrzu, który postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2011 r. go oddalił. W żaden więc sposób nie mogą być skuteczne zarzuty powoda dotyczące nieprawidłowości postępowanie co do zabezpieczenia powództwa.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2014 r. w sprawie o sygn. akt II CSK 679/13 powództwo przeciwegzekucyjne skierowane na pozbawienie lub ograniczenie wykonalności tytułu wykonawczego może być skutecznie wniesione tylko pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego w całości lub w określonej jego części. Dłużnik traci możliwość wytoczenia powództwa opozycyjnego z chwilą wyegzekwowania świadczenia objętego tytułem wykonawczym w całości lub w określonej części w odniesieniu do już wyegzekwowanego świadczenia. Powództwo jest więc niedopuszczalne w części, w której wykonalność tytułu wykonawczego wygasa na skutek jego zrealizowania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2014 r. wydane w sprawie o sygn. akt II CSK 679/13, LEX 1475081). Podobnie Sąd Najwyższy wskazał w wyroku z dnia 4 kwietnia 2002r. w sprawie I PKN 197/01, iż powództwo przeciwegzekucyjne może być realizowane tylko pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego. Żądanie pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności nie może być jednak skutecznie złożone po wyegzekwowaniu należności w całości (por. wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2002 r. wydany w sprawie o sygn. akt I PKN 197/01, opublik. w Wokandzie z 2002 r., nr 12, poz. 27).

W rozpoznawanej sprawie, na rozprawie w dniu 13 marca 2014 roku, powód rzeczywiście wskazał, że domaga się zwrotu 65000 złotych i włączenia prądu, ale nadto nadal żądał pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności. Co oznacza, że nie zmienił powództwa w zakresie żądania pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności na zapłatę – interwencja w treść żądania musi być bowiem na tyle ważka, żeby kształtowała powództwo o treści odmiennej od dotychczasowej zamiast lub obok zgłoszonego wcześniej – pomimo tego, że w sprawie Km 1031/10 komornik wyegzekwował już całą należność, a w dodatku także wszystkie koszty postępowania, które w wysokości 658 zł zostały już wcześniej uregulowane przez powoda. Żądanie powoda zapłaty kwoty w 65000 zł nie jest żądaniem występującym w miejsce żądania pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w sprawie I C 1050/06 - dlatego też Sąd Rejonowy prawidłowo uznał, że powód nie domaga się zapłaty zamiast pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności, a co za tym idzie nie zasądził na jego rzecz kwoty 658 zł, która została nadpłacona na tytuł wykonawczy stanowiący wyrok Sądu Rejonowego w Zabrzu o sygn. akt I C 1050/06. Sąd Rejonowy prawidłowo więc zastosował normę art. 193 § 2 ¹ k.p.c., który stanowi, że zmiana powództwa może być dokonana tylko na piśmie, a także art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., albowiem powód żądania nie zmienił, a co za tym idzie należało je rozpoznać.

Ostatecznie więc Sąd Rejonowy rozpoznawał powództwo powoda zgodnie z jego żądaniem o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Nie ulega żadnej wątpliwości, nie jest to też kwestionowane przez żadną ze stron, że tytuł wykonawczy stanowiący wyrok Sądu Rejonowego o sygn. akt I C 1050/06 został w całości wyegzekwowany przez komornika sądowego, a co za tym idzie w żaden sposób nie może zostać pozbawiony wykonalności, albowiem pozwana w żaden sposób z tego tytułu nie może już skorzystać, gdyż doszło do jego wyegzekwowania w trybie egzekucji komorniczej i na tym tytule w została umieszczona wzmianka o jego wykonaniu, która uniemożliwia powtórne z niego skorzystanie. Ta okoliczność sama w sobie wskazuje, że powództwo pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności jest bezzasadne. Zarzuty apelacji pozostają więc bezzasadne.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 385 k.p.c., apelację jako bezzasadną należało oddalić.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś