Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III AUa 2452/11 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Katowicach z 2012-09-19

Sygn. akt III AUa 2452/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSA Krystyna Budzianowska (spr.)

Sędziowie

SSA Krystyna Merker

SSA Małgorzata Woźnowska-Gallos

Protokolant

Beata Gandyk

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2012r. w Katowicach

sprawy z odwołania D. W. (D. W. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o wysokość świadczenia

na skutek apelacji ubezpieczonej D. W.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 21 września 2011r. sygn. akt X U 1221/11

oddala apelację.

/-/SSA M.Woźnowska - Gallos/-/SSA K.Budzianowska/-/SSA K.Merker

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 2452/11

UZASADNIENIE

Ubezpieczona D. W. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. z 21.09.2011 roku domagając się podwyższenia należnej jej renty rodzinnej z zastosowaniem przelicznika 1,8 za okres od
15 marca 1958 roku do 23 lutego 1962 roku.

Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania podnosząc, iż w tym okresie mąż ubezpieczonej był zatrudniony jako sztygar oddziałowy urządzeń elektrycznych na powierzchni. Dlatego okres ten należy zakwalifikować jako pracę mieszaną z zastosowaniem przelicznika 1,4.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach po rozpoznaniu sprawy wyrokiem z 21.09.2011 roku oddalił odwołanie.

Z dokonanych przez Sąd ustaleń wynikało, iż mąż ubezpieczonej J. W. był zatrudniony w KWK (...) w okresie od 23.10.1952 roku do 27.01.1978 roku, przy czym w spornym okresie od 15.03.1958 roku do 28.02.1967 roku na stanowisku sztygara oddziału elektrycznego na powierzchni. Wykonywanie pracy na tym stanowisku ubezpieczony potwierdził w wypełnionej ankiecie personalnej. Zatwierdzenie na dotąd zajmowane stanowisko sztygara oddziału elektrycznego na powierzchni Okręgowy Urząd Górniczy wydał w 1958 roku.

Przesłuchany w charakterze świadka H. Ś. potwierdził wykonywanie przez ubezpieczonego pracy pod ziemią. Nie był jednak w stanie określić czy później pracował
z nim razem na dole czy na powierzchni.

Jednocześnie w okresie od 12 kwietnia 1957 roku do 23 lutego 1962 roku J. W. był członkiem kopalnianej drużyny ratowniczej.

Akcje ratownicze w których brał udział odbywały się przeciętnie raz na kwartał i trwały od jednego dnia do tygodnia.

Dwa razy w tygodniu odbywały się ćwiczenia w (...) w B. i raz w miesiącu na dole kopalni. Mimo, że będąc członkiem drużyny ratowniczej mąż odwołującej pracował na powierzchni, to musiał zjeżdżać pod ziemię, gdy przyjeżdżano po niego z kopalń, by uczestniczył w akcjach ratowniczych.

Mając powyższe ustalenia na uwadze Sąd Okręgowy uznał, iż brak jest podstaw do ponownego ustalenia wysokości renty rodzinnej dla ubezpieczonej z zastosowaniem przelicznika 1,8 za okres od 15 marca 1958 roku do 23 lutego 1962 roku. W tym okresie ubezpieczony był wprawdzie członkiem kopalnianej drużyny ratowniczej, ale nie był już zatrudniony pod ziemią i nie świadczył tam stale pracy, jak też nie pracował stale w drużynie ratowniczej. Sąd powołał jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art.51 ust.1 pkt 2, art.50d ust.1 pkt 2 i art.50d ust.2 ustawy emerytalnej w związku z § 3 i § 4 rozporządzenia MPiPS
z 23 grudnia 1994 roku.

Apelację od powyższego wyroku wniosła ubezpieczona, która zarzucając:

1.  naruszenie prawa materialnego, a to art.50d i art.51 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
oraz § 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty przez uznanie, że w stanie faktycznym sprawy nie są spełnione przesłanki uzasadniające zastosowanie przelicznika 1,8 do części okresu przynależności męża odwołującej do kopalnianej drużyny ratowniczej od 15 marca 1958 roku do 23 lutego 1962 roku i podwyższenie pobieranej przez nią renty rodzinnej z uwzględnieniem przelicznika 1,8 za powyższy okres,

2.  naruszenie przepisów postępowania, a to przepisu art.233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego poprzez sprzeczność poczynionych przez Sąd istotnych ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego jak również przekroczenie zasad swobodnej oceny dowodów przez przyjęcie, iż brak jest podstaw do uznania, iż J. W. spełniał warunki do zastosowania przelicznika 1,8 do części okresu przynależności męża odwołującej do kopalnianej drużyny ratowniczej od 15 marca 1958 roku do 23 lutego 1962 roku i podwyższenie pobieranej przez nią renty rodzinnej z uwzględnieniem przelicznika 1,8 za powyższy okres,

3.  naruszenie art.328 § 2 k.p.c. poprzez brak wskazania przyczyn, dla których odmówiono wiarygodności i mocy dowodowej zapisów znajdujących się
w legitymacji ubezpieczeniowej J. W.,

wnosiła o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie wniosku odwołującej poprzez przyznanie odwołującej prawa do zastosowania przelicznika 1,8 do części okresu przynależności jej męża do kopalnianej drużyny ratowniczej od 15 marca 1958 roku do 23 lutego 1962 roku i podwyższenie pobieranej przez nią renty rodzinnej
z uwzględnieniem przelicznika 1,8 za powyższy okres, względnie uchylenie wyroku
w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania,

2.  zasądzenie od organu rentowego na rzecz odwołującej kosztów postępowania za dwie instancje w tym kosztów postępowania zastępstwa radcowskiego według norm przypisanych.

W wywodach apelacji ubezpieczona podnosiła, iż zarówno ustawa o z.e.g. jak i obowiązująca obecnie ustawa emerytalna oraz rozporządzenie wykonawcze zawierają identyczne uregulowanie kwestii, których dotyczy niniejszy spór.

Przepisy rozporządzeń wskazując stanowisko sztygara oddziałowego urządzeń elektrycznych nie różnicują czy chodzi o zatrudnienie na takim stanowisku pod ziemią czy na powierzchni. Oznacza to, że każdy pracownik dozoru ruchu i kierownictwa ruchu kopalń zajmujący to stanowisko, będący zarazem członkiem drużyny ratowniczej, ma prawo do zaliczenia
w wymiarze półtorakrotnym okresów przynależności do drużyn ratowniczych.

W związku z treścią § 4 rozporządzenia MPiPS z 23.12.1994 roku (załącznika nr 4) należy uznać, iż mąż ubezpieczonej, będąc zatrudnionym na stanowisku sztygara oddziałowego urządzeń elektrycznych i będąc jednocześnie członkiem kopalnianej drużyny ratowniczej, ma prawo do zaliczenia w wymiarze półtorakrotnym okresów przynależności do drużyn ratowniczych niezależnie od ilości wykonywanych zjazdów.

Ponadto ubezpieczona zarzuciła, iż Sąd Okręgowy nie wskazał dlaczego nie wziął pod uwagę zapisu znajdującego się w legitymacji ubezpieczeniowej ubezpieczonego, iż od 9 listopada 1954 roku zajmował stanowisko sztygara oddziału elektrycznego na powierzchni.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

apelacja ubezpieczonej nie ma uzasadnionych podstaw.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, iż mąż ubezpieczonej, będący od 23 października 1952 roku pracownikiem KWK (...), w okresie od 15 marca 1958 roku zajmował stanowisko sztygara oddziału elektrycznego na powierzchni.

Potwierdzają to zarówno znajdujące się w aktach osobowych angaże jak i treść pism J. W. z 4.09.1962 roku i 16.03.1965 roku.

Okręgowy Urząd Górniczy w 1958 roku zatrudnił ubezpieczonego na to stanowisko. Jednocześnie w okresie od 12 kwietnia 1957 roku do 23 lutego 1962 roku mąż ubezpieczonej był członkiem kopalnianej drużyny ratowniczej. Nie uprawnia to jednak ubezpieczonej do skutecznego domagania się przeliczenia tego okresu z zastosowaniem przelicznika 1,8 czego domaga się w apelacji.

Stosownie bowiem do treści art.51 ust.1 pkt 2 ustawy z 17.12.1998 roku przelicznik 1,8 stosuje się przy ustalaniu wysokości emerytur o których mowa w art.50d. Z mocy tego przepisu zastosowanie przelicznika 1,8 ma miejsce przy ustalaniu uprawnień do emerytury górniczej dla pracowników zatrudnionych pod ziemią oraz w kopalniach węgla brunatnego lub siarki, zalicza się w wymiarze półtorakrotnym okres pracy na obszarze Państwa Polskiego w drużynach ratowniczych. Analiza tych przepisów wyraźnie wskazuje, co trafnie podniósł Sąd Okręgowy, iż uprawnienia do zastosowania wspomnianego przelicznika przysługują jedynie pracownikom zatrudnionym pod ziemią na wymienionych stanowiskach pracy. Również w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 23.12.1994 roku
w załączniku nr 3 pod poz.21 wymienia się ratowników kopalnianych drużyn ratowniczych, jest mowa o stanowiskach pracy na których okresy pracy pod ziemią zalicza się w wymiarze półtorakrotnym.

Stanowisko takie wyrażone jest w orzecznictwie Sądu Apelacyjnego w tym w powołanym przez Sąd Okręgowy wyroku z 3.06.2008 roku sygn. akt III AUa 1845/07, które Sąd Apelacyjny w niniejszym składzie w pełni podziela.

Mając powyższe na uwadze należy przyjąć, iż Sąd Okręgowy trafnie uznał,
iż ubezpieczona nie spełniła wymogów niezbędnych do przeliczenia świadczenia
z zastosowaniem przelicznika 1,8 za sporny okres pracy jej męża. J. W. pracował w tym czasie w kopalnianej drużynie ratowniczej, ale nie był zatrudniony pod ziemią, a także nie pracował stale w drużynie ratowniczej.

Wbrew zarzutom ubezpieczonej brak było podstaw do przyjęcia, iż jej mąż pracował na stanowisku o którym mowa w pkt 4 załącznika nr 4 do rozporządzenia MPiPS z 23.12.1994 roku, skoro wykonywał w tym czasie pracę na powierzchni kopalni na stanowisku sztygara oddziału elektrycznego i jedynie sporadycznie zjeżdżał pod ziemię. Nie mógł być więc zaliczony do tych pracowników dozoru ruchu kopalni, którzy pracowali co najmniej połowę dniówek roboczych pod ziemią.

Uszło również uwadze ubezpieczonej, iż Sąd Okręgowy w sposób wyczerpujący
i przekonywujący uzasadnił w uzasadnieniu dlaczego nie wziął pod uwagę zapisu znajdującego się w legitymacji ubezpieczeniowej J. W..

Mając powyższe na uwadze orzeczono po myśli art.385 k.p.c. jak w sentencji.

/-/SSA M.Woźnowska - Gallos/-/SSA K.Budzianowska/-/SSA K.Merker

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Lidia Sznurawa
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Katowicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Krystyna Budzianowska,  Krystyna Merker ,  Małgorzata Woźnowska-Gallos
Data wytworzenia informacji: