Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - SSO Barbara Plewińska / spr /

Sędziowie - SO Lech Gutkowski

- SO Mirosław Wiśniewski

Protokolant - st. sekr. sąd. Katarzyna Kotarska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Bożeny Mentel

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 roku

sprawy K. T.

oskarżonej z art. 278 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 19 czerwca 2013 roku sygn. akt VIII K 500 / 13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że w miejsce art. 66 § 1 i 2 kk jako podstawy warunkowego umorzenia postępowania przyjmuje przepis art. 66 § 1 i 3 kk wobec naprawienia przez oskarżoną szkody w stosunku do M. S. i uzgodnienia przez oskarżoną sposobu naprawienia szkody z pokrzywdzonym (...)w T.;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych za drugą instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 469/13

UZASADNIENIE

K. T. została oskarżona o to, że w dniu 28 lutego 2013 r. w godzinach
7:55-8:10 w T. przy ul. (...), z budynku (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia nosidełka samochodowego marki M. (...) o wartości
450,- zł, na szkodę M. S. oraz kocyka o wartości 50,- zł na szkodę (...), czym spowodowała łącznie straty w wysokości 500,- zł.

– tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

Sad Rejonowy w Toruniu wyrokiem z dnia 19 czerwca 2013 roku na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umorzył postępowanie karne prowadzone przeciwko K. T. na okres jednego roku próby.

Na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk sąd orzekł wobec niej środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości 100,- zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w W..

Ponadto w punkcie III wyroku na podstawie art. 67 § 3 kk sąd zobowiązał K. T. do całkowitego naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego – (...) przy ul. (...) w T., kwoty 50,- zł. w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

Sąd zwolnił oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych, zaś poniesionymi w sprawie wydatkami obciążył Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonej.

Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego w postaci przepisu art. 66
§ 2 kk, poprzez jego zastosowanie i orzeczenie w pkt I wyroku warunkowego umorzenie postępowania karnego wobec K. T. w sytuacji, gdy nie ma podstaw do zastosowania wskazanego przepisu wobec ustalenia, iż czyn zarzucony oskarżonej jest zagrożony karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności.

Powołując się na powyższy zarzut prokurator wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie I poprzez orzeczenie na podstawie art. 66 § 1 i 3 kk oraz art. 67 § 1 kk warunkowego umorzenia postępowania karnego wobec K. T. na okres próby wynoszący 1 rok, zaś w pozostałej części o utrzymanie zaskarżonego wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Podkreślenia wymaga, iż skarżący nie kwestionował poprawności ustaleń faktycznych dokonanych przez sąd pierwszej instancji, jak również dokonanej przez sąd oceny stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu oraz właściwości i warunków osobistych oskarżonej, które pozwalały na uznanie, iż spełnione są warunki pozwalające na skorzystanie wobec niej z dobrodziejstwa instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego.

Sąd Okręgowy w całości podziela stanowisko prokuratora przedstawione w części motywacyjnej złożonego środka odwoławczego. Nie ulega bowiem najmniejszej wątpliwości, iż co do zasady, instytucji warunkowego umorzenia postępowania nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności – art. 66 § 2 kk. K. T. zarzucono popełnienie przestępstwa kradzieży w typie podstawowym
tj. czynu z art. 278 § 1 kk. Z powołanego przepisu wynika, iż przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi 5 lat. W oczywistym sposób nie można było zatem wskazać art. 66 § 2 kk jako podstawy warunkowego umorzenie postępowania.

Należy jednak zaznaczyć, iż zgodnie z art. 66 § 3 kk w sytuacji, gdy pokrzywdzony pojedna się ze sprawcą, sprawca naprawi szkodę lub dojdzie do uzgodnienia sposobu jej naprawienia warunkowe umorzenie postępowania może być zastosowane do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Z powyższego wynika, iż w wypadku spełnienia przesłanek z art. 66 § 1 kk gdy sprawca dopuści się czynu zabronionego zagrożonego karą do 5 lat pozbawienia wolności do skorzystania z instytucji warunkowego umorzenia postępowania niezbędne jest spełnienie przesłanek wskazanych
w art. 66 § 3 kk. Należy zatem stwierdzić, iż w świetle ustaleń poczynionych w niniejszej sprawie podstawą warunkowego umorzenie postępowania winny być art. 66 § 1 i 3 kk w zw. z art. 67 § 1 kk.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy dokonał zmiany zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie w punkcie I jako podstawy warunkowego umorzenie postępowania art. 66 § 1 i 3 kk w miejsce art. 66 § 1 i 2 kk, wobec naprawienia przez oskarżoną szkody w stosunku do M. S. i uzgodnienia przez oskarżoną sposobu naprawienia szkody
z pokrzywdzonym (...) w T..

W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy, gdyż nie wystąpiły żadne uchybienia stanowiące bezwzględne przyczyny odwoławcze stanowiące podstawę jego uchylenia, bądź zmiany ponad granice zaskarżenia wskazane we wniesionym środku odwoławczym.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżoną od ich ponoszenia, a wydatkami poniesionymi w toku postępowania odwoławczego obciążył Skarb Państwa. W ocenie Sądu Okręgowego za powyższym rozstrzygnięciem przemawiają względy słuszności, gdyż postępowanie odwoławcze stanowiło konsekwencję błędu sądu pierwszej instancji, co też skutkowało zmianą wyroku.