Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 29 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku w VI Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:

Przewodniczący SSO Andrzej Cyganek

Sędziowie: SO Witold Żyluk

SO Dariusz Dumanowski

Protokolant sekr.sądowy Izabela Kowalik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej Dariusza Iwanowicza

po rozpoznaniu w sprawie B. R.

oskarżonego o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez prokuratora

na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku

z dnia 20 maja 2015 r., sygn. akt II K 268/15

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a

uchylić zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Zażalenie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Decyzja Sądu I instancji w przedmiocie umorzenia postępowania o czyn zarzucany oskarżonemu z art. 279 § 1 k.k. z uwagi na to, iż czyn ten nie zawiera znamion czynu zabronionego, jest niesłuszna.

Istotą sporu w przedmiotowej sprawie jest to, czy użycie należącej do pokrzywdzonego przez oskarżonego karty zbliżeniowej, w następstwie czego dokonano z konta bankowego należącego do pokrzywdzonego kradzieży pieniędzy w kwocie 48,83 zł, stanowiących płatność za zakupiony towar wyczerpuje znamiona przestępstwa kradzieży z włamaniem czy kradzieży,
o ile wartość skradzionego mienia nie przekracza ¼ wartości minimalnego wynagrodzenia.

Sąd Rejonowy w ocenie Sądu Okręgowego zbyt pochopnie postąpił wydając w niniejszej sprawie zaskarżone rozstrzygnięcie. Sąd Rejonowy przyjmując, iż posłużenie się przez oskarżonego kartą zbliżeniową w sklepie, nie wymaga wpisania kodu zabezpieczającego numeru (...), a tym samym nie stanowi pokonania przeszkody materialnej zabezpieczającej dostęp do chronionego mienia, nie rozważał, czy posłużenie się taką kartą nie stanowi w takim wypadku swoistego użycia „klucza pozwalającego na dostęp do rachunku bankowego, analogicznie jak karta elektroniczna do zamka zabezpieczającego pokój hotelowy (...) [a także czy] karta płatnicza miała za zadanie identyfikację w banku jej prawowitego posiadacza, a nie oskarżonego (...) [i wreszcie] brak jest (…) odpowiedzi na pytanie czy działanie takie nie stanowiło wprowadzenia banku w błąd celem niekorzystnego rozporządzenia przez niego mieniem własnym bądź pokrzywdzonego” (patrz wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku wydany w dniu 03.06.2014r. w sprawie
VI Ka 124/14).

Kierując się powyższym oraz zważając na niewyczerpujące i nie wszechstronne rozważanie okoliczności niniejszej sprawy, Sąd Okręgowy orzekł, jak wyżej.