Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku, II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca SSO Aldona Chruściel-Struska

Protokolant sekr. sąd. Izabela Kowalik

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku Bożeny Jakubowskiej

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2015 roku sprawy:

K. K. – syn S. i R. z domu S., urodzonego
8 sierpnia 1977 roku w S.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie XIII K 258/07 za czyn popełniony 27 września 2006 roku z art. 286 § 1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 19 marca 2010 r. o sygnaturze XIII Ko 81/09,

II.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 8 lipca 2008 r. w sprawie XIII K 814/08 za czyn popełniony 25 października 2005 roku z art. 177 § 1 k.k. na karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 40 (czterdzieści) złotych każda stawka,

III.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 2 października 2008 r. w sprawie II K 842/07 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. popełnione 25 sierpnia 2006 roku na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, a nadto wymierzono grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 30 (trzydzieści) złotych każda stawka,

IV.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 13 listopada 2008 r. w sprawie II K 906/07 za:

a.  czyn popełniony od 25 do 27 stycznia 2006 roku z art. 286 § 1 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

b.  czyn ciągły popełniony od 28 marca 2006 roku do 10 maja 2006 roku z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

c.  ciąg pięciu przestępstw popełnionych kolejno 6 października 2006 roku, od 25 do 26 października 2006 roku, od 25 do 26 października 2006 roku, od 26 do 27 października 2006 roku i od 10 do 12 stycznia 2007 roku z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

z tym, że na mocy art. 91 § 2 k.k. połączono powyższe kary jednostkowe orzekając w ich miejsce karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 12 sierpnia 2008 r. w sprawie II K 1062/06 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 9 lipca 2009 r. o sygnaturze VI Ka 125/09 za:

a.  czyn popełniony od 16 maja 2005 roku do 22 czerwca 2005 roku z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art.12 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

b.  ciąg czterech przestępstw popełnionych od 21 maja 2005 roku do 31 października 2005 roku, 22 lipca 2005 roku, od 1 do 2 września 2005 roku i od 27 września 2005 roku do 8 grudnia 2005 roku z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

c.  czyn popełniony od 28 czerwca 2005 roku do 2 lipca 2005 roku z art. 296 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę roku pozbawienia wolności,

d.  czyn popełniony 30 czerwca 2005 roku z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

e.  czyn popełniony od 30 lipca 2005 roku do 10 listopada 2005 roku z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art.12 k.k. na karę roku i 2(dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

z tym, że na mocy art. 91 § 2 k.k. połączono powyższe kary jednostkowe orzekając w ich miejsce karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której, na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono okres zatrzymania od 25 do 26 lipca 2006 roku,

III.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 25 marca 2009 r. w sprawie XIII K 685/08 za czyn ciągły z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.
i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony od 25 stycznia 2008 roku do nie później niż 28 stycznia 2008 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie XIII K 168/08 za występek popełniony 19 grudnia 2006 roku z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. na kary 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny po 30 (trzydzieści) złotych każda stawka oraz roku pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt.1 k.k. warunkowo zawieszono na okres próby 3 (trzech) lat,

V.  Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 15 października 2009r. w sprawie II K 321/09 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. popełnione 13 lipca 2006 roku na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. warunkowo zawieszono na okres próby 5 (pięciu) lat,

VI.  Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 30 listopada 2010 r. w sprawie II K 113/07 za:

a. czyn popełniony w dniu 11 lipca 2005 roku z art. 271 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

b. ciąg trzech występków z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełnionych od 17 lipca 2005 roku do 21 lutego 2006 roku, od 1 sierpnia 2005 roku do 27 lutego 2006 roku i od 16 stycznia 2006 roku do 27 stycznia 2006 roku na karę 2 (dwóch) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych grzywny po 25 (dwadzieścia pięć) złotych każda stawka,

na podstawie art. 91 § 2 k.k. w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzono mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 30 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygnaturze II K 19/12 połączono:

A.  kary pozbawienia wolności opisane w punktach I, IVa, IVb, IVc, Va, Vb, Vc, Vd, Ve oraz IX i wymierzono karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w postaci zatrzymania w sprawie Sądu Rejonowego w Słupsku o sygnaturze II K 1062/02 od 25 do 26 lipca 2006 roku,

B.  kary grzywny opisane w punktach II, III, VII i IX i wymierzono karę łączną 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny po 30 (trzydzieści) złotych każda stawka;

VII.  Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 22 maja 2014 r. w sprawie II K 41/13 za czyn popełniony w okresie od 25 lipca 2008 roku do 11 grudnia 2008 roku z art. 271§1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. łączy orzeczone wobec K. K. kary pozbawienia wolności opisane w punktach VI i X i w ich miejsce wymierza karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na mocy art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego co do skazań objętych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 30 kwietnia 2012 roku w sprawie II K 19/12,

3.  w pozostałym zakresie wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie II K 41/13 podlega odrębnemu wykonaniu;

4.  obciąża K. K. wydatkami w sprawie.

UZASADNIENIE

Skazany K. K. złożył wniosek o wydanie wobec niego wyroku łącznego i połączenie kar orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie IIK 19/12 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie IIK 41/13.

(dowód: wniosek – k. 2)

Sąd ustalił:

I. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 18 grudnia 2007 roku w sprawie XIII K 258/07 K. K. skazany został za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 27 września 2006 roku, na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 19 marca 2010 roku w sprawie XIII Ko 81/09.

(dowód: wyrok – k.15, postanowienie - k. 16 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku )

II. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 8 lipca 2008 roku w sprawie XIII K 814/08 K. K. za czyn z art. 177 § 1 k.k. popełniony 25 października 2005 roku został skazany na karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 40 złotych każda stawka.

(dowód: wyrok – k.17 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku)

III. Dalej, wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 2 października 2008 roku w sprawie II K 842/07 K. K. został skazany za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. popełniony 25 sierpnia 2006 roku na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 lat, a nadto wymierzono grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych po 30 każda stawka. Wykonania kary pozbawienia wolności nie zarządzono wobec skazanego.

(dowód: wyrok – k.18 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku, teczka w sprawie IIK 842/07, W. 32/09)

IV. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 13 listopada 2008 roku w sprawie II K 906/07 K. K. skazany został za:

a.  czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony od 25 do 27 stycznia 2006 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  czyn ciągły z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony od 28 marca 2006 roku do 10 maja 2006 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

c.  ciąg pięciu przestępstw z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. popełnionych kolejno 6 października 2006 roku, od 25 do 26 października 2006 roku, od 25 do 26 października 2006 roku, od 26 do 27 października 2006 roku i od 10 do 12 stycznia 2007 na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

z tym, że na mocy art. 91 § 2 k.k. połączono powyższe kary jednostkowe orzekając w ich miejsce karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

(dowód: wyrok – k.19 - 21 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku)

V. Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 12 sierpnia 2008 roku w sprawie II K 1062/06, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 9 lipca 2009 roku o sygnaturze VI Ka 125/09 K. K. został skazany za:

a. czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art.12 k.k. popełniony od 16 maja 2005 roku do 22 czerwca 2005 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności,

b. ciąg czterech przestępstw z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełnionych od 21 maja 2005 roku do 31 października 2005 roku, 22 lipca 2005 roku, od 1 do 2 września 2005 roku i od 27 września 2005 roku do 8 grudnia 2005 roku na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

c. czyn z art. 296 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony od 28 czerwca 2005 roku do 2 lipca 2005 roku na karę roku pozbawienia wolności,

d.  czyn z art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony 30 czerwca 2005 roku na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

e.  czyn z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art.12 k.k. popełniony od 30 lipca 2005 roku do 10 listopada 2005 roku na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

z tym, że na mocy art. 91 § 2 k.k. połączono powyższe kary jednostkowe orzekając w ich miejsce karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której, na zaliczono okres zatrzymania od 25 do 26 lipca 2006 roku,.

(dowód: wyroki – k. 22 - 24, 25 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku)

VI. Ponadto K. K. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 25 marca 2009 roku w sprawie XIII K 685/08 za czyn ciągły z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k.
i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony od 25 stycznia 2008 roku do nie później niż 28 stycznia 2008 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

(dowód: wyroki – k. 26, 27 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku)

VII. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 3 lipca 2009 roku w sprawie XIII K 168/08 K. K. skazany został za występek z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. popełniony 19 grudnia 2006 roku na karę 30 stawek dziennych grzywny po 30 złotych każda stawka oraz roku pozbawienia wolności, której wykonanie, warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat. Wykonania kary pozbawienia wolności wobec K. K. nie zarządzono.

(dowód: wyrok – k. 28 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku, teczka w sprawie XIIIK 168/08, W. 904/09)

VIII. Następnie, wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 15 października 2009 roku w sprawie II K 321/09 K. K. został skazany za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. popełnione 13 lipca 2006 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat. Wykonania tej kary pozbawienia wolności wobec K. K. nie zarządzono.

(dowód: wyrok – k. 29 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku, teczka w sprawie IIK 321/09, W. 944/09)

IX. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 30 listopada 2010 roku w sprawie II K 113/07 K. K. został skazany za:

a. czyn z art. 271 § 1 k.k. popełniony w dniu 11 lipca 2005 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

b. ciąg trzech występków z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełnionych od 17 lipca 2005 roku do 21 lutego 2006 roku, od 1 sierpnia 2005 roku do 27 lutego 2006 roku i od 16 stycznia 2006 roku do 27 stycznia 2006 roku na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 120 (stawek dziennych grzywny po 25 złotych każda stawka,

a na podstawie art. 91 § 2 k.k. w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzono mu karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 30 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygnaturze II K 19/12 połączono:

C.  kary pozbawienia wolności opisane w punktach I, IVa, IVb, IVc, Va, Vb, Vc, Vd, Ve oraz IX i wymierzono karę łączną 6 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w postaci zatrzymania w sprawie Sądu Rejonowego w Słupsku o sygnaturze II K 1062/02 od 25 do 26 lipca 2006 roku,

D.  kary grzywny opisane w punktach II, III, VII i IX i wymierzono karę łączną 200 stawek dziennych grzywny po 30 złotych każda stawka.

(dowód: wyroki – k. 34 39, 40, 62 - 63, 67 - 71, 9 - 93 akt IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku)

X. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 22 maja 2014 roku w sprawie II K 41/13 K. K. został skazany za czyn z art. 271§1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od 25 lipca 2008 roku do 11 grudnia 2008 roku na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

(dowód: wyroki – k. 9 - 15 akt IIK 6/15 Sądu Okręgowego w Słupsku)

Sąd zważył co następuje:

Sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki pozwalające na orzeczenie kary łącznej określone w art. 85 k.k., a dodatkowo osoba została skazana co najmniej dwoma prawomocnymi wyrokami.

Oznacza to, że warunki do wydania wyroku łącznego zachodzą wówczas, gdy dwoma lub więcej, prawomocnymi wyrokami, wymierzono tej samej osobie kary tego samego rodzaju lub inne kary, jednak muszą to być kary podlegające łączeniu, za dwa lub więcej przestępstw popełnionych zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Zaznaczenia przy tym wymaga, że zawarty w art. 85 k.k. zwrot: "zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa ( por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 roku w sprawie I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13). Tym samym kolejność i konfiguracja łączenia kar zawartych w poszczególnych orzeczeniach jest ściśle ustawowo określona i nie pozostaje do swobodnej oceny Sądu, ani też nie jest uzależniona od wniosku skazanego w tym zakresie.

Wymiar kary łącznej określony został przepisem art. 86 k.k. stanowiącym, iż zakreślają go granice od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, przy czym wskazano, iż łączna kara pozbawienia wolności nie może przekroczyć 15 lat.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 575 § 1 k.p.k. jeżeli po wydaniu wyroku łącznego zachodzi potrzeba wydania nowego wyroku łącznego, z chwilą jego wydania poprzedni wyrok łączny traci moc. Przy czym, zgodnie z poglądem wyrażonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2012 roku w sprawie IKZP 15/12, OSNKW 2012/11/111, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2013 roku w sprawie IIIIKK 382/12. LEX nr 1308129, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2011 roku w sprawie (...), OSNIK rok 2011, Nr. 6, poz. 49) utrata mocy wyroku łącznego ipso iure następuje w odniesieniu do tych tylko jego rozstrzygnięć o połączeniu kar tego samego rodzaju, które zostały objęte nowym wyrokiem łącznym, wydanym w związku z powstałą po wydaniu tego wyroku potrzebą, wynikającą z przesłanek prawnomaterialnych określonych w art. 85 k.k.

Stosownie do treści art. 89 § 1 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania sąd może w wyroku łącznym warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 69 k.k. Przy czym, połączenie kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania i kary bezwzględnej oraz wymierzenie skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności, bez warunkowego zawieszenia jej wykonania byłoby sprzeczne z treścią art. 89 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 8 czerwca 2010 roku ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2011 roku w sprawie VKK 108/11, LEX nr 817560).

Z kolei art. 89 § 1 a k.k. wprowadzony ustawą z 2009 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy i innych ustaw (Dz. U. z 2009 roku, Nr 206, poz. 1589), stanowi, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Jednakże wraz z wprowadzeniem tego przepisu nie uległ zmianie art. 89 § 1 k.k., a zatem na podstawie tego przepisu Sąd jest uprawniony do orzekania kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia wykonania, gdy połączeniu podlegają kary orzeczone z warunkowym i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 czerwca 2011 roku w sprawie IVKK 159/11, LEX nr 848159). Jednakże konstatacja ta dotyczy skazań za zbiegające się przestępstwa popełnione po dniu 7 czerwca 2010 roku, a zatem po dniu wejścia w życie nowelizacji kodeksu karnego z 2009 roku.

Wobec tego do czynów popełnionych przed tą datą zastosowanie ma przepis art. 89 k.k. w poprzednim brzmieniu. Wówczas zaś, zgodnie z poglądem prezentowanym przez Sąd Najwyższy, a akceptowanym przez niniejszy skład Sądu, wymierzenie przez Sąd w wyroku łącznym w miejsce kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary i bez warunkowego zawieszenia – kary łącznej bezwzględnego pozbawienia wolności oznaczałoby faktycznie zarządzenie wykonania zawieszonej uprzednio kary, ze wszystkimi ujemnymi dla skazanego ustawowymi skutkami, pomimo braku ku temu podstaw (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 marca 2001 roku w sprawie IKZP 2/01, OSNKW 2001/5-6/41, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 roku w sprawie IVK 69/09, LEX nr 491364).

Analiza skazań K. K. za przestępstwa prowadzi do wniosku, że co do niego, po wydaniu wyroku łącznego w sprawie IIK 19/12 Sądu Okręgowego w Słupsku powstały przesłanki do wydania wyroku łącznego obejmującego skazania w sprawach XIIIK 685/08 Sądu Rejonowego w Słupsku i IIK 41/13 Sądu Okręgowego w Słupsku. Natomiast brak jest podstaw do dokonywania zmian w zakresie połączenia kar dokonanego wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie IIK 19/12, albowiem kara pozbawienia wolności za skazanie K. K. po dniu wydania tego wyroku, w dniu 22 maja 2014 roku w sprawie IIK 41/13 Sądu Okręgowego w Słupsku za czyn popełniony w okresie od 25 lipca 2008 roku do 11 grudnia 2008 roku nie podlega łączeniu z żadną z kar za czyny w sprawach XIIIK 258/07, IIK 906/07 pkt a, b, c, IIK 1062/06 a, b, c, d, e, IIK 113/07 a, b w zakresie kary pozbawienia wolności, ani z karami grzywny w sprawach XIIIK 814/08, IIK 842/07, (...) 168/08i IIK 113/07 albowiem czyn ze sprawy IIK 41/13 popełniony został po wydaniu wyroku z dnia 18 grudnia 2007 roku w sprawie XIIIK 258/07, który rozpoczyna pierwszy ciąg przestępstw, w związku z którymi zachodziły warunki do połączenia kar pozbawienia wolności (czyny w sprawach IIK 906/07, IIK 1062/06 i IIK 113/07 popełnione zostały przed dniem wydania wyroku w sprawie XIIIK 258/07 i oskarżony w tych sprawach został skazany na bezwzględną karę pozbawienia wolności, choćby na skutek zarządzenia jej do wykonania, a w sprawie IIK 41/13 popełniony został po dniu wydania tego wyroku, tj. w okresie od 25 lipca 2008 roku do 11 grudnia 2008 roku).

Ponadto kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie IIK 41/13 nie podlegała łączeniu z żadną karą grzywny orzeczoną w innych sprawach. Kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie IIK 41/13 nie podlegała też łączeniu z karą pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie IIK 842/07, albowiem czyn objęty sprawą IIK 41/13 popełniony został po wydaniu w dniu 2 października 2008 roku wyroku w sprawie IIK 842/07.

Natomiast kary orzeczone wyrokami z dnia 3 lipca 2009 roku w sprawie XIIIK 168/08 i z dnia 15 października 2009 roku w sprawie IIK 321/09, a będące karami pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, nie podlegały łączeniu z karą orzeczoną w sprawie IIK 41/13, mimo, że czyn objęty tym ostatnim wyrokiem został popełniony przed wydaniem wyroków w sprawach XIIIK 168/08 i IIK 321/09, albowiem kara orzeczona w sprawie IIK 41/13 była bezwzględną karą pozbawienia wolności. Jak zaś wspominano wyżej, kary z tych spraw, przy spełnieniu warunków art. 69 k.k. mogłyby podlegać łączeniu, gdyby czyny w nich opisane zostały popełnione po dniu 7 czerwca 2010 roku, a zatem po dniu wejścia w życie nowelizacji kodeksu karnego z 2009 roku. Tymczasem czyny te popełnione zostały przed tą datą, a zatem możliwość ich połączenia uzależniona jest od tego, czy Sąd mógłby orzec w tym wypadku karę łączną z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Biorąc zaś pod uwagę, że w sprawie IIK 41/13 została orzeczona kara 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, to nawet przy całkowitej absorpcji kar ze spraw XIIIK 168/08 i IIK 321/09, przepis art. 69 k.k. nie pozwala na warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności przekraczającej swym rozmiarem 2 lata. Stąd brak możliwości dokonania połączenia kar ze spraw IIK 41/13, XIIIK 168/08 i IIK 321/ 09.

Wobec tego, uznać należy, że z uwagi na czas popełnienia czynu opisanego w sprawie IIK 41/13, przed wydaniem wyroku w sprawie XIIIK 685/08, jak i okoliczność, że w obu sprawach wymierzono K. K. kary pozbawienia wolności, bez zastosowania środka probacyjnego, tylko w tym zakresie istnieje możliwość dokonania połączenia kar.

Odnosząc się do rozmiaru jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach IIK 41/13 i XIIIK 685/ 08 stwierdzić trzeba, że w pierwszej sprawie wymierzono K. K. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, a w drugiej sprawie karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wobec tego stosownie do treści art. 86 § 1 k.k. granice możliwej do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności w odniesieniu do K. K. wynoszą w tym zakresie od 2 lat i 6 miesięcy (przy zastosowaniu zasady absorpcji) do 3 lat (przy zastosowaniu zasady kumulacji).

Dokonując ustalenia kary łącznej, która winna być orzeczona w tej sytuacji co do K. K., godzi się podkreślić, że kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętym skazaniami.

Przy czym, Sąd wydając wyrok łączny, nie rozstrzyga ponownie o stopniu społecznej szkodliwości i winie skazanego w zakresie poszczególnych przestępstw, a jedynie rozważa przedmiotowo-podmiotowy związek zachodzący między realnie zbiegającymi się przestępstwami oraz kładzie nacisk na cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma odnieść w stosunku do skazanego nowo wymierzona kara.

Zważyć trzeba, że orzeczenie kary łącznej nie jest sposobem na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw, nie ma służyć ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się dopuścił. Popełnienie więcej jak jednego przestępstwa powinno skłaniać do odstępstwa od absorpcji kar, niż za nią przemawiać, albowiem stanowi negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną.

Wymierzenie bowiem kary przy zastosowaniu całkowitej absorpcji prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych (por. wyroki Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 października 2007 roku w sprawie II AKa 183/07, Prokuratura i Prawo 2008/4/17/1 i z dnia 4 października 2000 roku w sprawie II AKa 175/00, KZS /2000/10/3, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 7 maja 2009 roku w sprawie IIAKa104/09, przegląd orzecznictwa Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, Nr (...)).

Niemniej jednak zastosowanie zasady pełnej absorpcji jest uzasadnione wtedy, gdyby przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych, jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy.

Warto nadmienić również, iż orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji.

Przyjmuje się, że priorytetową zasadą kary łącznej powinna być zasada asperacji (tj. częściowej absorpcji), natomiast kara łączna, orzeczona na zasadzie absorpcji lub kumulacji - wyjątkiem. Zaznaczenia wymaga, że automatyczne stosowanie zasady kumulacji - byłoby wyrazem formy odpłaty, zaś zasady absorpcji - wyrazem formy nagrody (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 15 maja 2008 roku, w sprawie II AKa 98/08, KZS 2009/12/47).

Zważywszy na okoliczności niniejszej sprawy, a przede wszystkim zachowanie skazanego w czasie odbywania dotychczasowych kar pozbawienia wolności zasadna jest ocena, iż kara łączna winna być wymierzona z zastosowaniem zasady absorpcji.

Przystępując do wymiaru kary łącznej wobec K. K. w ramach wskazanych granic, Sąd miał też na uwadze, że wymierzając karę łączną uwzględnić należy głównie związek podmiotowo - przedmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Im bardziej jest on ścisły, tym bardziej powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar. Przez związek ten należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich.

Zważyć należy, że pomiędzy przestępstwami popełnionymi przez K. K., a opisanymi w sprawach IIK 41/13 i XIIIK 685/08 zachodził stosunkowo bliski związek czasowy, albowiem czyny objęte wyrokami w obu sprawach popełnione zostały przez skazanego w tym samym roku, w odstępie 6 miesięcy (licząc od początku czynu w sprawie IIK 41/13). Nadto czyny opisane w tych sprawach zostały popełnione przez K. K. w S., a nadto w sprawie IIK 41/13 także w innych nieodległych od S. miejscach, tj. w M., B., U., S., T. i K..

Wobec tego między tymi czynami zachodził związek miejscowy i czasowy. Nadto czyny w obu sprawach łączyła kwalifikacja prawna z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k., tym samym czyny te godziły w te same dobra chronione prawem, co także przemawia za zastosowaniem wobec K. K. zasady absorpcji.

Przy orzekaniu kary łącznej wobec K. K., należało także uwzględnić opinię dotyczącą skazanego z miejsca odbywania kary pozbawienia wolności. Nie można bowiem pomijać okoliczności, że decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2001 roku, w sprawie II Aka 154/01, Prok. i Pr. 2002/4/26).

Jak zaś wynika z opinii z Aresztu Śledczego w S., zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary ocenić należy jako pozytywne. K. K. był bowiem 210 razy nagradzany regulaminowo, a raz został ukarany dyscyplinarnie za oddalenie się z miejsca pracy.

Nadto w czasie odbywania przez K. K. kary zauważono, że skazany nie deklarował udziału w podkulturze przestępczej, bezkonfliktowo funkcjonował z Zakładzie Karnym typu półotwartego, gdzie bardzo dobrze pełnił funkcję pawilonowego. Nadto skazany prowadził zgodne relacje w grupie skazanych, nie spełniał kłopotów natury wychowawczej, angażował się w prace społeczne na rzecz oddziału mieszkalnego, a zlecone prace wykonywał sumiennie i rzetelnie. Korzystając z przepustek i zezwoleń na czasowe opuszczenie jednostki penitencjarnej, powracał do niej zawsze w terminie i bez zastrzeżeń do jego osoby. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego

K. K. prezentował też krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw (k. 32 - 36).

Z kolei z opinii z miejsca zamieszkania K. K. wynika, że skazany po opuszczeniu jednostki penitencjarnej na skutek przedterminowego warunkowego zwolnienia, podjął pracę, wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego, często kontaktuje się ze swoją córką, kurator nie zauważył, aby skazany nadużywał alkoholu, kontaktował się ze środowiskiem przestępczym, nie ustalił też, aby przeciwko skazanemu toczyły się nowe postępowania karne (k. 39 - 40).

Analiza zachowania K. K. w okresie odbywania kary pozbawienia wolności, jak i po jej zakończeniu prowadzi zatem do wniosku, że kara ta już w znacznym zakresie odniosła wobec skazanego skutek wychowawczy.

Biorąc pod uwagę wymienione wyżej przesłanki Sąd uznał, że uzasadnionym jest zastosowanie wobec K. K. zasady całkowitej absorpcji.

W tym stanie rzeczy, Sąd orzekł wobec K. K. za czyny opisane w sprawie Sądu Rejonowego w Słupsku XIIIK 685/08 i w sprawie IIK 41/13 Sądu Okręgowego w Słupsku karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd miał przy tym na uwadze także cel kary łącznej, jakim jest zapewnienie racjonalnego i humanitarnego stosowania kar w wypadku realnego zbiegu przestępstw.

Co do zaś skazań już objętych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 30 kwietnia 2012 roku w sprawie IIK 19/12, mając na uwadze, że nie zachodzą warunki do połączenia kary z żadnego wyroku objętego tym wyrokiem łącznym z karą orzeczona w sprawie IIK 41/13, Sąd na mocy art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. postępowanie w tym zakresie umorzył, z uwagi na brak możliwości rozstrzygania o tym samym w niniejszym wyroku łącznym, z uwagi na powagę rzeczy osądzonej (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 29 października 2012 roku w sprawie IKZP 15/12, OSNKW 2012/11/111).

Pozostałe rozstrzygnięcia w sprawie IIK 41/13 Sądu Okręgowego w Słupsku Rejonowego w S. podlegają odrębnemu wykonaniu.

Skazanego K. K. obciążono wydatkami w sprawie.