Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2016 r. w G. sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. przeciwko S. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej S. W. na rzecz powoda Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 10.326,33 zł (dziesięć tysięcy trzysta dwadzieścia sześć złotych trzydzieści trzy grosze) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, za okres od dnia 16 maja 2013 r. do dnia zapłaty;

II.  w odniesieniu do roszczenia uwzględnionego w punkcie I. niniejszego wyroku zastrzega pozwanej S. W. prawo powołania się w toku egzekucji na ograniczenie jej odpowiedzialności do wartości stanu czynnego spadku po G. T. (zmarłej 16 maja 2010 r. w G.);

III.  nie obciąża pozwanej S. W. kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

G. T. była stroną umowy pożyczki 10.000 zł z dnia 19 sierpnia 2008 r. zawartej ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. z siedzibą w G.. Aktualna wysokość zadłużenia z tytułu tej umowy wynosi 10.326,33 zł (kapitał 6.245,48 zł, odsetki umowne – 4.080.85 zł). W Regulaminie (...) przewidziano, że od zaległości przeterminowanych przysługują wierzycielowi odsetki wg stopy procentowej odpowiadającej czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego.

Okoliczności bezsporne

G. T. zmarła 16 maja 2010 r., a spadek po niej nabyli: B. T., A. T., S. W. – każde w 1/3 części spadku z dobrodziejstwem inwentarza.

Okoliczności bezsporne

Z protokołu spisu inwentarza wynika, że zmarła G. T. nie pozostawiła żadnych aktywów.

Dowód: protokół spisu inwentarza, k. 31

Ocena dowodów

Powództwo zostało uznane (k. 93) i okoliczności faktyczne sprawy są bezsporne.

Kwalifikacja prawna

Sąd jest związany uznaniem powództwa (art. 213 § 2 k.p.c.). W niniejszej sprawie nie jest ono sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do obejścia prawa.

W tym stanie rzeczy w punkcie I. sentencji na mocy art. 922 § 1 k.c. w zw. z art.720 § 1 k.c. w zw. z art. 359 § 1 i § 2 k.c.

W punkcie II. orzeczono zgodnie z art. 319 k.p.c. w zw. z art. 1013 § 1 k.c.

Koszty

W punkcie III. sentencji nie obciążono małoletniej pozwanej kosztami procesu na mocy art. 102 k.p.c. Pozwana jest małoletnim dzieckiem, nie wzbogaciła się w wyniku spadkobrania po G. T. i nie miała żadnego wpływu na to, że powód zdecydował się przeciwko niej wytoczyć powództwo. Należy zwrócić uwagę, że zachowanie strony przeciwnej w toku procesu zasługuje na stanowczą dezaprobatę w kontekście dobrych obyczajów procesowych. Po wykazaniu na rozprawie w dniu 14 września 2016 r. przez stronę pozwaną (k. 91), że w skład spadku nie wchodziły żadne aktywa, każdy rozsądnie i roztropnie działający powód winien rozważyć cofnięcie powództwa. Tymczasem profesjonalny pełnomocnik powoda nie stawił się bez usprawiedliwienia na żaden termin rozprawy i nie podjął takiej – spodziewanej w normalnym toku zdarzeń – decyzji. Powstaje pytanie: dlaczego tak się stało? D. podtrzymywanie powództwa w sytuacji, gdy wyrok go uwzględniający nie pozwoli na uzyskanie podstawowego celu takiego postępowania (zaspokojenia majątkowego wierzyciela) świadczy o jedynie taktycznej bierności powoda, który chce się wzbogacić przynajmniej o koszty postępowania. Takie zachowanie instytucji finansowej – w szczególności względem małoletniego dziecka – należy uznać za naganne od strony moralnej i niegodne powagi reprezentującego ją profesjonalnego pełnomocnika wykonującego zawód zaufania publicznego.

Reasumując, czymś skrajnie niesprawiedliwym byłoby obciążanie w okolicznościach sprawy małoletniego dziecka kosztami procesu.