Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I1 C 1395/17 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Gdyni z 2018-04-19

Sygn. akt: I1 C 1395/17 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I1 Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Iwona Tusk-Kasiewicz

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2018 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) (Luxembourg) Spółki Akcyjnej z (...) w Luxembourg

przeciwko R. N.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo;

II.  Kosztami postępowania, które uznaje za uiszczone, obciąża powoda.

UZASADNIENIE

Powód (...) Luxembourg S.A. z siedzibą
w Luxembourgu pozwem wniesionym w dniu 21 czerwca 2017 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagał się zasądzenia od pozwanego R. N. kwoty 265,44 zł wraz odsetkami ustawowymi liczonymi: od kwoty 228,00 zł – od dnia 28 marca 2015 r. do dnia zapłaty; od kwoty 37,44 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa prawnego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu powód wskazał, że na podstawie umowy cesji przejął od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. prawa do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu umowy
o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Nadto powód wyjaśnił, że dochodzi od pozwanego zapłaty kwoty 265,44 zł wraz z odsetkami ustawowymi z tytułu faktury o nr (...)- MP, której termin wymagalności upłynął w dniu 28 marca 2015 r.

/pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 2-5/

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 24 lipca 2017 r. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1206436/17, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny orzekł zgodnie
z żądaniem pozwu.

/nakaz zapłaty z dn. 24.07.2017 r., k. 5v/

Na skutek sprzeciwu pozwanego, w treści którego kwestionował on zasadność powództwa, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni – zgodnie z właściwością ogólną.

/postanowienie z dn. 30.08.2017 r. – k. 9/

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód (...) Luxembourg S.A. z siedzibą w Luxembourgu, usunął braki formalne pozwu
w trybie art. 505 37 § 1 k.p.c. i podtrzymał żądanie pozwu złożonego w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Nadto powód złożył do akt sprawy dokumenty w postaci m.in.: umowy przelewu wierzytelności z dnia 29 października 2015 r.; załącznika nr 1 do ww. umowy; zawiadomienia o przelewie wierzytelności i wezwania do zapłaty kierowanego do pozwanego; umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 2 kwietnia 2009 r.; wyliczenia odsetek, etc.

/pismo procesowe powoda z dnia 21.09.2017 r. wraz z załącznikami - k. 15-55v/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. N. w dniu 2 kwietnia 2009 r. zawarł z (...) Spółką Akcyjną
z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr MixPlus (...) dla nr tel. (...) na czas nieoznaczony na warunkach określonych w regulaminie promocji o nr (...)#2.

/niesporne, nadto umowa z dnia 02.04.2009 r. – k. 33-34; regulamin świadczenia usług – k. 35-38/

W dniu 29 października 2015 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w W. (cedent) i (...) Luxembourg S.A.
z siedzibą w Luxembourgu (cesjonariusz) zawarły umowę przelewu wierzytelności, przedmiotem której zgodnie z jej treścią były niesporne i wymagalne wierzytelności pieniężne przysługujące cedentowi od dłużników, wynikające z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych i umów zawieranych w ramach promocji (...).

/niesporne, nadto umowa sprzedaży wierzytelności z dn. 29.10.2015 r. – k. 20-21/

W wykazie wierzytelności stanowiącym załącznik nr 1 do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 29 października 2015 r. wskazana została wierzytelność w kwocie 228 zł dotycząca numeru konta (...), przysługująca wobec R. N..

niesporne, nadto wyciąg z załącznika nr 1 do umowy sprzedaży wierzytelności z dn. 29.10.2015 r.– wykaz wierzytelności – k. 23-24/

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. sporządziła skierowane do R. N. na adres przy ul. (...) w G. zawiadomienie o dokonanej na podstawie umowy o przelew wierzytelności z dnia 29 października 2015 r. cesji wierzytelności w kwocie 228,00 zł wraz z prawem naliczania odsetek na rzecz (...) Luxembourg S.A. z siedzibą w Luxembourgu.

/niesporne, nadto zawiadomienie o cesji - k. 31/

W dniu 8 stycznia 2016 r. (...) Luxembourg S.A.
z siedzibą w Luxembourgu wystawił kierowane do R. N. na adres w G. przy ul. (...) wezwanie do zapłaty kwoty 242,64 zł, na którą złożyły się: kwota 228,00 zł
z tytułu nieopłaconych faktur, a także odsetki naliczane od dnia 15 stycznia 2016 r.

/niesporne, nadto wezwanie do zapłaty z dn. 8.01.2016 r., - k. 32/

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dowodów z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania, które nie budziły wątpliwości Sądu co do swojej wiarygodności, a nadto ich prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę pozwaną, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartą w dniu 2 kwietnia 2009 r. między pozwanym a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., regulowaną przez przepisy art. 56 i nast. ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1907). Jednocześnie powód wskazywał, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na podstawie umowy o przelew wierzytelności, zgodnie z art. 509 k.c. Pomiędzy stronami znajdzie zatem zastosowanie przepis art. 513 § 1 k.c., z którego wynika, że dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

W sprawie bezspornym było, że pozwanego łączyła z operatorem (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w W. wskazywana przez powoda umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 2 kwietnia 2009 r. Nie mniej jednak wskazać należy, że powód - po myśli art. 6 k.c. - zobowiązany był do udowodnienia faktu istnienia wierzytelności dochodzonej w niniejszym procesie, tj. faktu powstania po stronie pozwanego zaległości obejmującej dochodzone przez powoda należności w łącznej kwocie 265,44 zł. Ponadto powód winien wykazać również wysokość dochodzonego roszczenia, tj. wysokość poszczególnych kwot składowych swojego żądania.

W ocenie Sądu powód nie wykazał faktu istnienia swojej wierzytelności, ograniczając się jedynie do wskazania, że pozwanego łączyła z poprzednikiem prawnym powoda w/w umowa, a pozwany nie dokonał zapłaty za korzystanie z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez poprzednika prawnego powoda oraz nie wykonał zobowiązania wskazanego w tej umowie. Jako dowód na powyższe powód przedłożył umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 2 kwietnia 2009 r. oraz zawiadomienie o cesji wierzytelności, w treści którego wskazane zostały żądane przez niego kwoty. Z dokumentów tych w żaden sposób nie wynika jednakże ani fakt powstania po stronie pozwanego zaległości w regulowaniu opłat za korzystanie z usług telekomunikacyjnych, ani fakt niewykonania przez pozwanego zobowiązania określonego w tej umowie. Z przedłożonej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych wynika wprawdzie obowiązek uiszczania przez pozwanego opłat za korzystanie z usług telekomunikacyjnych, jednakże obowiązek ten nie przekłada się automatycznie na fakt, iż pozwany opłat tych nie uiszczał w jakiejkolwiek części. Powód natomiast w żaden inny sposób nie wykazał, aby po stronie pozwanego powstały zaległości z tego tytułu. Powód również w ogóle nie wykazał,
w jaki sposób i na jakiej podstawie wyliczona została żądana przez niego kwota. Powód nie przedłożył bowiem faktury, z której wynikałaby dochodzona należność z tytułu opłat za korzystanie z usług telekomunikacyjnych, na podstawie której możliwe byłoby ustalenie,
z jakiego tytułu i czy zasadnie opłaty te zostały naliczone.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że powód nie podołał obowiązkowi udowodnienia istnienia swojego roszczenia względem pozwanego, a ponadto nie wykazał również jego wysokości. Powództwo nie zasługiwało zatem na uwzględnienie.

Nadto istotnym staje się, by wskazać, iż Sąd zobowiązał powoda do przedstawienia rozliczenia abonamentu pozwanego, ze wskazaniem jakie należności wynikały z jakich dokumentów rozliczeniowych, a które z nich, kiedy i w jakich kwotach uregulował pozwany –
w terminie 14 dni – pod rygorem pominięcia. W odpowiedzi na powyższe zobowiązanie powód wskazał, że zwrócił się do poprzedniego wierzyciela o przesłanie przedmiotowych dokumentów, jednak ich nie otrzymał w terminie zakreślonym przez Sąd, w związku z czym wniósł
o przedłużenie terminu do ich złożenia i jednocześnie oświadczył, że złoży te dokumenty niezwłocznie po ich otrzymaniu od poprzedniego wierzyciela. Sąd nie uwzględnił w/w wniosku powoda uznając, że wynikający z art. 6 k.c. obowiązek wykazania przez powoda zasadności
i wysokości dochodzonego roszczenia obliguje go do należytego przygotowania się do wytoczenia powództwa, w tym przygotowania (zgromadzenia) dokumentów, z których wynika dochodzone roszczenie. Tak więc to powoda obciąża fakt, iż wnosząc pozew przeciwko pozwanemu nie uzyskał od pierwotnego wierzyciela pełnej dokumentacji dotyczącej dochodzonego roszczenia, w tym w szczególności dokumentów księgowych, z których roszczenie to miałoby wynikać. Wskazać również należy, że to nie do Sądu, lecz do powoda należy gromadzenie materiału dowodowego wykazującego zasadność jego roszczenia, zaś rzeczą Sądu jest jedynie ocena tego materiału przedstawionego przez powoda. Nadmienić należy, że do zamknięcia rozprawy powód nie przedłożył przedmiotowych dokumentów.

Podsumowując, Sąd na podstawie art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1907) w zw. z art. 6 k.c. a contrario w zw. z art. 509 k.c. w pkt. I wyroku oddalił powództwo jako nieudowodnione w całości.

O kosztach procesu w pkt. II wyroku Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. i obciążył nimi powoda, jako stronę przegrywającą niniejsze postępowanie, uznając je za uiszczone w całości

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce „uzas.”,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  akta z wpływem lub za 30 dni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Izabela Mikiciuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Iwona Tusk-Kasiewicz
Data wytworzenia informacji: