Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Iwona Tusk-Kasiewicz
Protokolant:	protokolant Agata Langa

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2019 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) M. S. (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G.

przeciwko V. C.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej V. C. na rzecz powoda (...) M. S. (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G. kwotę 4 690,78 zł (cztery tysiące sześćset dziewięćdziesiąt złotych siedemdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 lutego 2019 r. do dnia 25 czerwca 2019 r;

II.  zasądzoną w punkcie I. wyroku kwotę rozkłada na 5 rat: pierwsze cztery raty każda po 1 000 zł (jeden tysiąc złotych) i ostatnia piąta rata obejmująca kwotę 690,78 zł (sześćset dziewięćdziesiąt złotych siedemdziesiąt osiem groszy) oraz zasądzone odsetki, raty płatne do dnia 28-go każdego miesiąca począwszy od miesiąca lipca 2019 r.

III.  odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) M. C. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G. wniósł pozew przeciwko V. C. o zapłatę kwoty 4.690,78 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 8 lutego 2019 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu. Powód wskazał, że pozwana zawarła w dniu 8 listopada 2017 r. z (...) S.A. z siedzibą w O. umowę pożyczki o nr (...) i nie wywiązała się warunków spłaty pożyczki, w związku z czym wierzyciel pierwotny wypowiedział w/w umowę, a roszczenie stało się wymagalne z dniem 1 lutego 2019 r. Powód wskazał również, że w dniu 18 grudnia 2017 r. wierzyciel pierwotny dokonał przelewu przysługującej mu od strony pozwanej wierzytelności na rzecz powoda, na którą składa się zadłużenie pozwanej w kwocie 4.690,78 zł: kwota 2.497,20 zł z tytułu niespłaconego kapitału udzielonej pożyczki, kwota 81,44 zł z tytułu odsetek umownych stanowiących część odsetkową niespłaconych rat pożyczki do dnia wypowiedzenia, kwota 18,11 zł z tytułu odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych naliczonych od przeterminowanych rat kapitałowych w trakcie obowiązywania umowy pożyczki oraz naliczonych od dnia następnego po wypowiedzeniu umowy pożyczki do dnia sporządzenia pozwu, kwota 2.094,03 zł z tytułu prowizji za udzielenie pożyczki oraz prowizji operacyjnej, naliczonej zgodnie z warunkami umowy.

(pozew – k. 3 –4v)

Pozwana wniosła o rozłożenie zadłużenia na raty płatne po 1000 zł do dnia 28 – go każdego miesiąca.

(zeznania- k.39)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 listopada 2017 r. pozwana V. C. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w O. umowę pożyczki o nr (...) w kwocie 2.900 zł na okres od dnia 8 listopada 2017 r. do dnia 18 listopada 2021 r. Całkowita kwota do zapłaty wynosiła 6.483 zł.

(niesporne, nadto umowa pożyczki – k. 13 - 18)

Pismem z dnia 20 grudnia 2017 r. powód poinformował pozwaną o cesji wierzytelności
i o wstąpieniu w prawa pierwotnego wierzyciela, a także zmianie rachunku do dokonywania wpłat z tytułu umowy pożyczki. W dniu 23 listopada 2018 r. powód wezwał do zapłaty przez pozwaną zaległych rat pożyczki pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki. Pismem z dnia 18 grudnia 2018r., powód wypowiedział umowę pożyczki nr (...) wobec braku spłaty zaległych rat pożyczki, a roszczenie powoda stało się wymagalne w dniu 1 lutego 2019 r.

(pismo z dn. 20.12.2017 r. – k. 8, pismo z dn. 23.11.2018 r. – k. 9 - 10, pismo z dn. 18.12.2018 r. – k. 11 – 12)

Pozwana jest świadoma, że zaciągnęła pożyczkę, jednak nie pamięta w jakiej wysokości wypłacone zostało jej świadczenie i nie wie też dlaczego zaprzestała spłacać pożyczkę. Pozwana prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem i z siostrą. Na dochód gospodarstwa domowego pozwanej składa się jej emerytura w kwocie 1300 zł netto, emerytura męża pozwanej w kwocie 1600 zł netto oraz siostry męża w kwocie 1400 zł netto. Pozwana nie posiada oszczędności oraz innego majątku poza mieszkaniem, w którym mieszka ze swoją rodziną. Do miesięcznych kosztów gospodarstwa domowego pozwanej należą opłaty za mieszkania w kwocie 470 zł (okres letni) lub ok.770 zł (okres zimowy), opłata za prąd w kwocie 100 zł, opłata za multimedia w kwocie 120 zł, opłata za telefony mobilne w kwocie 80 zł, koszt zakupu lekarstw od 250 zł do 300 zł, rata zadłużenia w (...) 500 zł (ostatnia w lipcu). Pozwana otrzymuje emeryturę do 25 – go dnia każdego miesiąca. Zaciągnięcie przez pozwaną pożyczki u powoda było wynikiem trudnej sytuacji życiowej, w której znalazła się pozwana, tj. kradzież 2 emerytur oraz portfela z pieniędzmi.

(zeznania pozwanej – k. 33 -34)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań pozwanej oraz w/w dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, które nie budziły wątpliwości Sądu co do swojej wiarygodności, a nadto ich prawdziwość nie była kwestionowana przez strony, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanej kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę o przelewie wierzytelności, zgodnie z art. 509 k.c. W sprawie bezspornym było, że pozwaną łączyła z (...) S.A. z siedzibą w O. umowa pożyczki, a powód nabył przedmiotową wierzytelność w dniu 18 grudnia 2017 r. Pozwana nie kwestionowała zasadności żądania powoda, a jedynie wniosła o rozłożenie zadłużenia na raty z uwagi na swoją trudną sytuację materialną.

W ocenie Sądu, powództwo zasługiwało na uwzględnienie, o czym Sąd orzekł w pkt. I wyroku. Powód domagał się również zasądzenia odsetek za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, stąd odsetki za opóźnienie od kwoty 4.690.78 zł zostały zasądzone w pkt. I wyroku od 8 lutego 2019 r. do dnia zapłaty.

W związku z wnioskiem pozwanej o rozłożenie zobowiązania na raty, wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Niniejszy przepis zezwala Sądowi na dokonanie modyfikacji sposobu spełnienia zasądzonego świadczenia poprzez ustalenie rat spłaty, dając możliwość orzekania o sposobie spełnienia świadczenia w sposób bardziej dogodny dla zobowiązanego, aniżeli wynikałoby to z regulacji prawa materialnego. Nie ulega wątpliwości, iż skorzystanie z tego uprawnienia możliwe jest tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i Sąd powinien korzystać z tego uprawnienia wyjątkowo i ze szczególną ostrożnością. Za szczególnie uzasadnione uznać należy sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione.

W ocenie Sądu sytuacja majątkowa pozwanej, która posiada już zadłużenie z tytułu innej pożyczki ( (...)), jak też przy uwzględnieniu trudnej sytuacji życiowej w której znalazła się pozwana (kradzież jej pieniędzy) oraz wysokości przychodu i kosztów utrzymania pozwanej, jest na tyle trudna, że spełnienie świadczenia należnego powodowi (niekwestionowanego przez pozwaną co do zasady) może okazać się niemożliwe po przez jednorazową zapłatę tego świadczenia. Biorąc pod uwagę deklarację pozwanej i jej wolę dobrowolnego spełnienia świadczenia wobec powoda, jak też możliwość uniknięcia w ten sposób żmudnego postępowania egzekucyjnego, Sąd w ramach swojego moratorium i przy uwzględnieniu okoliczności niniejszej sprawy, uznał że zachodzi przesłanka do rozłożenia świadczenia na raty. Przy uwzględnieniu wysokości przychodu pozwanej 4300 zł po odjęciu stałych kosztów miesięcznych (1.520 – 1.870 zł, średnio: 1.695 zł), do dyspozycji pozwanej i pozostałych domowników pozostaje kwota 2.430 – 2.780 zł (średnio: 2.605 zł) miesięcznie, co w przeliczeniu na jednego domownika daje w przybliżeniu kwotę średnio 868 zł, co czyni niemożliwym zasądzenie świadczenia w sposób jednorazowy bez uszczerbku dla egzystencji pozwanej i jej rodziny. Pozwana jest w stanie ponosić koszt raty w wysokości 1.000 zł miesięcznie. Ponadto wkrótce pozwana zakończy spłatę innych zobowiązań, co zwiększy miesięczny przychód pozwanej o kwotę 500 zł. Dysponowanie przez pozwaną środkami finansowymi niezbędnymi do opłacenia miesięcznej raty oraz fakt, że obecnie spłaca terminowo pozostałe zobowiązania przemawia za ratalnym sposobem spłaty zasądzonego świadczenia. Rozłożenie na raty świadczenia pozwoli również nie obciążać pozwanej dodatkowo odsetkami w sytuacji, gdyby pozwana zobowiązana była do świadczenia jednorazowego i nie byłaby w stanie go spłacić w ten sposób, co mogłoby dodatkowo pogłębić już trudną sytuację materialną pozwanej, w której znalazła się nie ze swojej winy. Do zwiększenia zadłużenia pozwanej przyczyniła się trudna sytuacja życiowa, w której znalazła się pozwana, gdyż skradziono jej 2 emerytury oraz zgubiła portfel, co może wynikać z nieporadności pozwanej spowodowanej starszym wiekiem i tłumaczy okoliczność, że pozwana nie dysponuje żadnymi oszczędnościami które mogłaby przeznaczyć na jednorazową spłatę zadłużenia. Obecny dochód pozwanej uniemożliwia spłatę świadczenia wierzycielowi w sposób jednorazowy bez uszczerbku dla domowego budżetu oraz zagrożenia egzystencji pozwanej oraz jej współdomowników pozostających w wieku poprodukcyjnym, którzy nie są czynni zawodowo i nie są w stanie uzyskać dodatkowego źródła dochodu. Uwzględniając wysokość przychodu pozostałą do dyspozycji pozwanej po odliczeniu stałych kosztów miesięcznych, którą mogłaby przeznaczyć na spłatę zadłużenia, Sąd zdecydował się zasądzić od pozwanej świadczenie w 5 ratach: pierwsze cztery rat każda po 1.000 zł i ostatnia piąta rata obejmująca kwotę 690.78 zł oraz zasądzone odsetki, raty płatne do dnia 28 – go każdego miesiąca począwszy od miesiąca lipca 2019 r., o czym orzekł na podstawie art. 320 k.p.c. jak w pkt. III wyroku,

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. i odstąpił od obciążania pozwanej kosztami procesu z uwagi na trudną sytuację życiową w jakiej znalazła się pozwana, co zostało wyjaśnione we wcześniejszych rozważaniach, a która to sytuacja została uznana przez Sąd za szczególnie uzasadniony wypadek przemawiający za odstąpieniem od obciążania pozwanej kosztami procesu.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce „uzas”,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  akta z wpływem lub za 30 dni.