Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I1 Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Piotr Jędrzejewski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Maja Żyrek

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2016 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

przeciwko W. K.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Kosztami procesu obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

III.  Zasądza od powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. na rzecz pozwanej W. K. kwotę 1.217 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. w dniu 23 października 2015 r. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko W. K. o zapłatę kwoty 4.863,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi od poszczególnych kwot i kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej dostarczał stronie pozwanej energię elektryczną do lokalu wskazanego w umowie. Powód wyjaśnił, że w związku z wykonaniem usługi w okresie od października 2014 r. do lipca 2015 r. wystawił i doręczył pozwanej faktury VAT, które nie zostały przez pozwaną opłacone.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 2-5)

W dniu 19 listopada 2015 r. Referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2060006/15, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 5v.-6)

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana W. K. wywiodła sprzeciw, którym zaskarżyła wydany nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa w całości. Pozwana podniosła zarzut wygaśnięcia roszczeń dochodzonych pozwem w związku z nierozpatrzeniem reklamacji pozwanej z dnia 22 maja 2014 r., doręczonej powodowi w dniu 26 maja 2014 r., w ustawowym terminie (art. 6c ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne), co skutkuje traktowaniem jej jako uwzględnionej w całości. Nadto z ostrożności procesowej pozwana podniosła zarzut braku legitymacji biernej w związku z roszczeniami powoda z tytułu dostarczania energii elektrycznej do budynku zlokalizowanego na działce nr (...) przy ul. (...) w G. przed 8 lipca 2010 r., tj. przed zawarciem umowy kompleksowej nr (...) przez pozwaną. Pozwana podniosła również zarzut przedawnienia roszczeń dochodzonych przez powoda, bowiem roszczenia te stały się wymagalne przed 23 października 2013 r. Pozwana również zarzuciła powodowi błędne oznaczenie daty wymagalności roszczenia poprzez uwzględnienie daty wystawienia faktury korygującej przez powoda, zamiast dat wynikających z wiążących strony postanowień umowy kompleksowej z dnia 8 lipca 2010 r. Nadto pozwana podniosła zarzut niezgodnego z umową kompleksową dokonania korekt faktur obciążających pozwaną, niestosowania umówionego sposobu odczytu wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, niedotrzymania umówionych okresów rozliczeniowych, zawyżania wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego przy jego wymianie, a w konsekwencji błędnego rozliczenia pobranej energii oraz zawyżenia faktur obciążających pozwaną. Pozwana zarzuciła również wygaśnięcie roszczeń w związku ze spełnieniem świadczeń wynikających z faktur wystawionych od 17 grudnia 2014 r. do 2 lipca 2015 r. oraz błędnego zarachowania uiszczanych przez pozwaną na bieżąco płatności, z naruszeniem art. 451 § 1 k.c.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 7v.-8, 141-142, uzupełnienie sprzeciwu – k. 48-56)

Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2060006/15, wobec skutecznego wniesienia przez pozwaną sprzeciwu od nakazu zapłaty, przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie – k. 10v.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 lipca 2010 r. pomiędzy (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w G. (operator) a W. K. (odbiorca) doszło do zawarcia umowy kompleksowej nr (...), której przedmiotem była dystrybucja i sprzedaż energii elektrycznej do obiektu znajdującego się przy ul. (...) w G., działka nr (...). Integralną część umowy stanowiły „Ogólne warunki umów kompleksowych (...) S.A.”.

okoliczność niesporna, a nadto umowa kompleksowa nr (...) – k. 37-37v., Ogólne warunki umów kompleksowych (...) S.A. – k. 164-167v.

W dniu 28 sierpnia 2013 r. na zlecenie operatora zdemontowano licznik energii elektrycznej nr (...) znajdujący się na działce nr (...) przy ul. (...) w G. i zamontowano nowy o nr (...). Wymiana licznika odbyła się pod nieobecności W. K.. Zlecenie wymiany zostało podpisane w miejscu odbiorcy przez nieznaną W. K. osobę.

dowód: zlecenie z dnia 16 czerwca 2013 r. – k. 134, zeznania świadka J. K. - zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:19:07-00:29:50, k. 252, zeznania świadka K. K. (2) - zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:30:07-01:05:29, k. 252

Od września do grudnia 2013 r. w garażu w/w budynku odbywał się remont zakupionej przez K. K. (2) łodzi. W tym czasie około dwadzieścia razy włączano przenośny grzejnik elektryczny, dmuchawę tzw. farelkę i korzystano z elektronarzędzi.

okoliczność niesporna, a nadto zeznania świadka A. H. – zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:03:12-00:11:54, k. 251, zeznania świadka M. K. – zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:12:11-00:18:53, k. 257, zeznania świadka K. K. (2) - zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:30:07-01:05:29, k. 252

Pismem z dnia 8 maja 2014 r. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wezwała W. K. do zapłaty kwoty 12.663,16 zł tytułem faktur wystawionych w okresie od 7 lutego 2014 r. do 24 marca 2014 r. w terminie 14 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wstrzymania dostarczania energii elektrycznej i wypowiedzenia umowy.

okoliczność niesporna, a nadto wezwanie do zapłaty – k. 88

Pismem z dnia 22 kwietnia 2014 r., złożonym operatorowi w dniu 24 kwietnia 2014 r., W. K. wniosła o ponowne, wnikliwe zweryfikowanie ilości zużytej energii w okresie od 8 lipca 2010 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. W odpowiedzi na powyższe operator podtrzymał swoje stanowisko i prawidłowość wystawienia faktury VAT nr (...) w wysokości 14.189,41 zł.

okoliczność niesporna, a nadto pismo z dnia 22 kwietnia 2014 r. – k. 84-87, pismo z dnia 10 czerwca 2014 r. – k. 208-209

Pismem z dnia 22 maja 2014 r., które wpłynęło do operatora w dniu 26 maja 2014 r., W. K. w reakcji na wezwanie do zapłaty z dnia 8 maja 2014 r. złożyła reklamację.

W odpowiedzi na złożoną reklamację operator w piśmie z dnia 13 czerwca 2014 r. nie dopatrzył się jakichkolwiek nieprawidłowości.

okoliczność niesporna, a nadto reklamacja – k. 91-92, odpowiedź na reklamację – k. 93-94

W dniu 26 czerwca 2014 r. na zlecenie operatora zdemontowano licznik energii elektrycznej nr (...) znajdujący się na działce nr (...) przy ul. (...) w G.. Demontaż licznika odbył się pod nieobecności W. K.. Zlecenie demontażu zostało podpisane w miejscu odbiorcy przez nieznaną W. K. osobę.

dowód: zlecenie z dnia 23 czerwca 2014 r. – k. 95, zeznania świadka

Pismem z dnia 21 lipca 2014 r. W. K. wskazała, iż złożona uprzednio reklamacja nie została rozpatrzona w ustawowymi terminie 14 dni, zatem należy ją traktować jako uwzględnioną. Nadto wniosła o umorzenie należności określonych w wezwaniu do zapłaty z dnia 8 maja 2014 r., zarachowanie dokonywanych na bieżąco wpłat na poczet właściwych faktur, zgodnie z tytułami przelewów oraz ponowne zamontowanie układu pomiarowo-rozliczeniowego na koszt dystrybutora energii.

okoliczność niesporna, a nadto pismo z dnia 21 lipca 2014 r. – k. 96

W dniu 20 sierpnia 2014 r. operator, w związku z nieuregulowaniem należności w terminie wskazanym w wezwaniu do zapłaty z dnia 8 maja 2014 r., złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o nr (...) z zachowaniem 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

okoliczność niesporna, a nadto oświadczenie z dnia 20 sierpnia 2014 r. – k. 97

Operator w piśmie z dnia 10 października 2014 r. poinformował W. K., że po ponownym rozpatrzeniu sprawy uznał złożoną reklamację za częściowo zasadną i przeprowadził korektę wcześniejszych rozliczeń obejmujących okres 2 lat. Nadto operator poinformował, iż w dniu 6 października 2014 r. dokonano wznowienia nieprawidłowo wstrzymanej dostawy energii elektrycznej.

okoliczność niesporna, a nadto pismo z dnia 10 października 2014 r. – k. 98

Pismem z dnia 24 listopada 2014 r. (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w G. wezwała W. K. do zapłaty kwoty 6.755,17 zł, wynikającej z wystawionych w dniu 9 października 2014 r. pięciu faktur, w terminie 14 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wstrzymania dostarczania energii elektrycznej i wypowiedzenia umowy.

okoliczność niesporna, a nadto wezwanie do zapłaty z dnia 24 listopada 2014 r. – k. 103

Pismem z dnia 9 grudnia 2014 r., które wpłynęło do operatora w dniu 11 grudnia 2014 r., W. K. w reakcji na wezwanie do zapłaty z dnia 24 listopada 2014 r. złożyła reklamację, wskazując, iż dochodzona przez operatora kwota 6.755,17 zł stanowi cześć spornego roszczenia, wynikającego z wielokrotnie korygowanej faktury nr (...), opiewającej pierwotnie na kwotę 14.129,83 zł.

W odpowiedzi na złożoną reklamację operator w piśmie z dnia 16 grudnia 2014 r. wyjaśnił, iż udzielił odbiorcy bonifikaty za niedotrzymanie czternastodniowego terminu na rozpoznanie reklamacji w kwocie 915,63 zł. Nadto operator poinformował, że obecnie zadłużenie W. K. wynosi 4.719,39 zł oraz do zapłaty pozostaje również kwota 228,85 zł z tytułu bieżącego rozliczenia (...)/1F.

okoliczność niesporna, a nadto reklamacja – k. 104, odpowiedź na reklamację – k. 105-106

(...) Spółką Akcyjną z siedzibą w G. wystawiła W. K. następujące faktury VAT:

- w dniu 9 października 2014 r. korygującą nr (...), dotyczącą faktury VAT nr (...) z dnia 22 sierpnia 2012 r., dotyczącą okresu od 31 stycznia 2012 r. do 30 lipca 2012 r., na kwotę 1.439,09 zł, płatną do dnia 28 października 2014 r.,

- w dniu 9 października 2014 r. korygującą nr (...), dotyczącą faktury VAT nr (...) z dnia 20 lutego 2013 r., dotyczącą okresu od 30 lipca 2012 r. do 31 stycznia 2013 r., na kwotę 1.466,42 zł, płatną do dnia 28 października 2014 r.,

- w dniu 9 października 2014 r. korygującą nr (...), dotyczącą faktury VAT nr (...) z dnia 21 sierpnia 2013 r., dotyczącą okresu od 31 stycznia 2013 r. do 31 lipca 2013 r., na kwotę 1.554,41 zł, płatną do dnia 28 października 2014 r.,

- w dniu 28 listopada 2014 r. nr (...)/1F, dotyczącą okresu od 6 października 2014 r. do 28 listopada 2014 r., na kwotę 7.001,79 zł, płatną do dnia 17 grudnia 2014 r.,

- w dniu 30 stycznia 2015 r. nr (...)/1F, dotyczącą okresu od 28 listopada 2014 r. do 29 stycznia 2015 r., na kwotę 5.260,96 zł, płatną do dnia 16 lutego 2015 r.,

- w dniu 27 marca 2015 r. nr (...)/1F, dotyczącą okresu od 29 stycznia 2015 r. do 6 marca 2015 r., na kwotę 5.279,95 zł, płatną do dnia 15 kwietnia 2015 r.,

- w dniu 15 czerwca 2015 r. nr (...)/1F, dotyczącą okresu od 6 marca 2015 r. do 8 czerwca 2015 r., na kwotę 4.863,18 zł, płatną do dnia 2 lipca 2015 r.,

okoliczność niesporna, a nadto faktura VAT korygująca – k. 25-26, 27-28, 29-30, faktura VAT – k. 31-31v., 32-32v., 33-33v., 34-34v.

W okresie od lutego do maja 2014 r. W. K. dokonała na rzecz operatora wpłat na łączną kwotę 1.716,76 zł oraz w dniu 21 października 2014 r. na kwotę 57,29 zł.

okoliczność niesporna, a nadto potwierdzenia przelewu – k. 128-133

Pismem z dnia 27 lutego 2015 r., doręczonym operatorowi w dniu 2 marca 2015 r., W. K. wniosła o korektę faktury nr (...) z dnia 30 stycznia 2015 r. z powodu stwierdzonych nieprawidłowości w rozliczeniach. Nadto operator poinformował, że w dniu 3 grudnia 2014 r. przyznano odbiorcy bonifikatę i wystawiono fakturę korektę nr (...) na kwotę do zwrotu 1.126,50 zł dotyczącą faktury (...) z dnia 28 listopada 2014 r.

okoliczność niesporna, a nadto reklamacja – k. 117-120, odpowiedź na reklamację – k. 121

W dniu 27 marca 2015 r. operator wystawił W. K. fakturę korygującą VAT (...) dotyczącą faktur: nr (...)Fz dnia 27 marca 2015 r., nr (...)/1F z dnia 30 stycznia 2015 r. i nr (...)/1F z dnia 28 listopada 2014 r., w której ustalił kwotę do zwrotu w wysokości 456,27 zł.

okoliczność niesporna, a nadto faktura korygująca VAT – k. 122-124

W dniu 31 marca 2015 r. operator, w związku z nieuregulowaniem należności w terminie wskazanym w wezwaniu do zapłaty z dnia 14 stycznia 2015 r., złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o nr (...) z zachowaniem 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

okoliczność niesporna, a nadto oświadczenie z dnia 31 marca 2015 r. – k. 127

(...) Spółką Akcyjną z siedzibą w G. wystawiła W. K. następujące noty odsetkowe:

- w dniu 15 czerwca 2015 r. nr (...) na kwotę 10,45 zł, płatną do dnia 2 lipca 2015 r.,

- w dniu 15 czerwca 2015 r. nr (...) na kwotę 6,97 zł, płatną do dnia 2 lipca 2015 r.

okoliczność niesporna, a nadto kopia noty odsetkowej – k. 35, 36

Budynek usytuowany na działce nr (...) przy ul. (...) w G. zarówno w czasie podpisywania w/w umowy kompleksowej nr (...), jak i w chwili jej wypowiedzenia przez operatora był obiektem niezamieszkałym - w stanie zamkniętym surowym, bez poprowadzonej energii elektrycznej. Możliwość korzystania z prądu była jedynie w dwóch pomieszczeniach – pokoju przy wejściu do budynku i łazience w piwnicy. W budynku tym korzystano z energii elektrycznej celem zapalania światła w w/w dwóch pomieszczeniach, do koszenia trawy w okresie letnim, co dwa miesiące oraz przy w/w remoncie łodzi w okresie od września do grudnia 2013 r.

okoliczność niesporna, a nadto wydruk dokumentacji zdjęciowej – k. 64-71, zeznania świadka A. H. – zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:03:12-00:11:54, k. 251, zeznania świadka M. K. – zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:12:11-00:18:53, k. 257, zeznania świadka J. K. - zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:19:07-00:29:50, k. 252, zeznania świadka K. K. (2) - zapis rozprawy z dnia 29 czerwca 2016 r. – 00:30:07-01:05:29, k. 252

Pismem z dnia 15 lipca 2015 r., doręczonym w dniu 21 lipca 2015 r., operator wezwał W. K. do zapłaty kwoty 4.863,18 zł w terminie 7 dni od otrzymania wezwania.

okoliczność niesporna, a nadto wezwanie przedsądowe – k. 38, potwierdzenie odbioru – k. 39-39v.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Dowody uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu, co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, tym bardziej, że strona przeciwna nie negowała ich mocy dowodowej.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd nie oparł się na złożonej przez powoda historii raportów odczytów, albowiem historia ta dotyczy licznika o nr (...) i obejmuje okres od lipca 2007 r. do czerwca 2015 r., natomiast licznik o tym numerze został zamontowany pozwanej dopiero w dniu 28 sierpnia 2013 r. Z uwagi na powyższe Sąd powziął wątpliwości co do wiarygodność w/w dokumentu, a tym samym nie uwzględnił go przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy.

Pozostałe dokumenty złożone w sprawie nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wniosły do sprawy żadnych nowych istotnych okoliczności.

Dla ustalenia stanu faktycznego sprawy istotne znaczenie miały również zeznania świadków A. H., M. K., J. K. i K. K. (2), którym Sąd dał wiarę w całości. Na podstawie zeznań w/w świadków Sąd ustalił stan budynku znajdującego się na działce nr (...) przy ul. (...) w G. oraz zapotrzebowanie na energię elektryczną w tym budynku w szczególności w okresie od września do grudnia 2013 r.

Nadto na podstawie zeznań świadków J. K. oraz K. K. (2) Sąd ustalił zapotrzebowanie w przedmiotowym budynku na energię elektryczną w całym okresie objętym sporem oraz szereg nieprawidłowości po stronie operatora związanych z realizacją zawartej z pozwaną umowy.

W ocenie Sadu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie bezsporne było, że strony łączyła umowa kompleksowa nr (...), której przedmiotem była dystrybucja i sprzedaż energii elektrycznej do obiektu znajdującego się przy ul. (...) w G., działka nr (...). Poza sporem pozostawało również to, że w dniu 28 sierpnia 2013 r. zdemontowano licznik energii elektrycznej nr (...) znajdujący się na działce nr (...) przy ul. (...) w G. i zamontowano nowy o nr (...). Niesporne było również to, że pozwana wielokrotnie reklamowała wystawiane przez powoda faktury, wskazując na zawyżone zużycie energii elektrycznej.

Spór sprowadzał się do ustalenia czy w okresie objętym żądaniem pozwu, tj. od stycznia 2012 r. do lipca 2013 r. oraz od października 2014 r. do 8 czerwca 2015 r., doszło do pobrania energii elektrycznej uzasadniającego obciążenie pozwanej dochodzonymi przez powoda należnościami. Nadto pozwana podniosła zarzut nieistnienia roszczeń dochodzonych pozwem, w związku z nierozpatrzeniem reklamacji pozwanej z dnia 22 maja 2014 r., doręczonej powodowi w dniu 26 maja 2014 r., w ustawowym terminie. Pozwana zarzuciła również brak legitymacji biernej w związku z roszczenia powoda z tytułu dostarczania energii elektrycznej przed 8 lipca 2010 r., tj. przed zawarciem umowy kompleksowej nr (...) przez pozwaną. W związku z podniesionym przez pozwaną zarzutem przedawnienia sporne było również to, czy żądanie powoda może być skutecznie dochodzone z uwagi na upływ czasu. Pozwana zarzuciła również błędne oznaczenia daty wymagalności roszczeń oraz niezgodne z umową dokonanie korekt faktur obciążających pozwaną oraz ich rażącego zawyżenia. Kwestią sporną było również to, czy roszczenie powoda wynikające z faktur wystawionych w okresie od 17 grudnia 2014 r. do 2 lipca 2015 r. może być skutecznie dochodzone czy też wygasło na skutek zapłaty przez pozwaną.

Przechodząc do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy Sąd w pierwszej kolejności zajął się zbadaniem najdalej idącego zarzut pozwanej, a mianowicie braku legitymacji biernej. W ocenie Sądu zarzut ten nie zasługiwał na uwzględnienie, albowiem umowa łącząca strony niniejszego postępowania została zawarta w dniu 8 lipca 2010 r., natomiast żądanie powoda – w oparciu o wskazane w uzasadnieniu pozwu faktury VAT - dotyczyło zapłaty za zużycie energii elektrycznej w okresie od 31 stycznia 2012 r. do 31 lipca 2013 r. oraz w okresie od 6 października 2014 r. do 8 czerwca 2015 r. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że strony niniejszego procesu – w okresie objętym żądaniem pozwu - łączył stosunek obligacyjny, a zatem po stronie pozwanej W. K. występuje legitymacja bierna.

Odnosząc się do kolejnego zarzutu pozwanej, a mianowicie zarzutu przedawnienia roszczenia powoda, należy wskazać, iż zarzut ten zasługiwał na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat 10, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – 3 lata. Zgodnie natomiast z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że roszczenie powoda częściowo uległo przedawnieniu jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Powód jest przedsiębiorcą i umowa łącząca strony niniejszego postępowania zawarta została przez powoda w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie Sąd - w oparciu o treść faktur korygujących oraz pozostałych faktur wskazanych w uzasadnieniu pozwu jako podstawy żądania powoda – przyjął, że należność stwierdzona wystawioną w dniu 9 października 2014 r. fakturą korygującą nr (...), dotyczącą faktury VAT nr (...) z dnia 22 sierpnia 2012 r., dotyczącą okresu od 31 stycznia 2012 r. do 30 lipca 2012 r., na kwotę 1.439,09 zł, uległa przedawnieniu. Należy wskazać, że za datę wymagalności roszczenia powoda dotyczącego okresu od 31 stycznia 2012 r. do 30 lipca 2012 r. nie można było przyjąć daty płatności w/w faktury korygującej, albowiem należność stwierdzono fakturą VAT nr (...) z dnia 22 sierpnia 2012 r., zgodnie z § 17 ust. 1 pkt 1 OWU była płatna najwcześniej po upływie 10 dni od wystawienia, tj. w dniu 1 września 2012 r., a tym samym wymagalność roszczenia za zużycie energii elektrycznej w w/w okresie i stwierdzonej w/w fakturą jest niezależna od daty płatności faktury korygującej i przypadała najwcześniej na dzień 1 września 2012 r. i z pewnością nastąpiła przed dniem 23 października 2012 r. Zatem należność stwierdzona w/w fakturą korygującą w kwocie 1.439,09 zł na dzień wniesienia pozwu, tj. 23 października 2016 r., była już przedawniona.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż roszczenie powoda, zarówno co do należności głównej, stwierdzonej w/w fakturą, jak i odsetek, uległo przedawnieniu. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego jak i poglądami doktryny, roszczenie o odsetki za opóźnienie przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego.

W pozostałym zakresie zarzut przedawnienia nie zasługiwał na uwzględnienie, albowiem roszczenie w pozostałym zakresie dotyczyło zużycia energii elektrycznej w okresie od dnia 30 lipca 2012 r. do 31 stycznia 2013 r., stwierdzonego fakturą z dnia 20 lutego 2013 r., oraz późniejszych okresów i faktur, a zatem na dzień wniesienia pozwu, tj. 23 października 2015 r., żadna z pozostałych należności żądanych przez powoda nie uległa przedawnieniu.

Przechodząc do kwestii zasadności żądania powoda w pozostałym zakresie, należy wskazać, iż w myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa.

W niniejszej sprawie powód dochodząc zapłaty wskazanej w pozwie kwoty powinien był wykazać zasadność obciążenia pozwanej żądaną kwotą, a mianowicie zużycie przez pozwaną energii elektrycznej w spornym okresie uzasadniające wystawienie faktur stanowiących podstawę żądania powoda. Pozwana zaś, zaprzeczając twierdzeniom powoda i wnosząc o oddalenie powództwa, winna była wykazać, że w okresie objętym żądaniem pozwu nie doszło do poboru energii elektrycznej w takiej ilości, która uzasadniałaby wystawienie przez powoda faktur wskazanych w pozwie.

W ocenie Sądu pozwana wykazała, iż w okresie objętym żądaniem pozwu w obiekcie, do którego powód, na podstawie umowy kompleksowej z dnia 28 lipca 2010 r., dostarczał energię elektryczną nie mogło dojść do poboru energii elektrycznej w wysokości wskazanej w fakturach wskazanych przez powoda, a tym samym skutecznie zakwestionowała żądanie pozwu w pozostałym zakresie. Nadto należy wskazać, że do większego zużycia energii elektrycznej mogło dojść w okresie od września do grudnia 2013 r. w czasie remontu łodzi, jednakże okres ten nie był objęty żądaniem pozwu.

Należy wskazać, że w toku postępowania ustalono, iż przedmiotowy budynek nie nadawał się, i wciąż nie nadaje się, do zamieszkiwania, gdyż znajduje się w stanie surowym zamkniętym, bez poprowadzonej instalacji, w tym elektrycznej, a dostęp do energii elektrycznej jest jedynie w dwóch pomieszczeniach. W oparciu o doświadczenie życiowe Sąd przyjął, iż korzystanie z energii elektrycznej w takim zakresie, jak to czyniła pozwana – zapalanie żarówki w dwóch pomieszczeniach budynku będącego de facto w ciągłej budowie i używanie kosiarki elektrycznej, nie mogło doprowadzić do poboru energii elektrycznej w takim zakresie, jak to wynika z faktur wskazanych w pozwie, a tym samym powód nie był uprawniony do obciążenia pozwanej kwotami wskazanymi w tych fakturach. Nadto należy wskazać, iż kwoty żądane w oparciu o faktury korygujące nr (...) (dotyczącą faktury nr (...) z dnia 20 lutego 2013 r.) i nr (...) (dotyczącą faktury VAT nr (...) z dnia 21 sierpnia 2013 r.) powielają okres rozliczony w fakturze VAT nr (...) na kwotę 14.189,41 zł, zareklamowanej przez pozwaną. W tej sytuacji Sąd powziął wątpliwości czy powód nie domaga się od pozwanej zapłaty za zużycie energii elektrycznej za okres rozliczony wskazany w fakturze nr (...), co do której pozwana zgłaszała wiele zastrzeżeń i wdrożyła tryb reklamacyjny.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że pozwana skutecznie zakwestionował zasadność oraz wysokość żądania powoda.

W związku z powyższym Sąd nie zajmował się pozostałymi zarzutami pozwanej.

Reasumując, wobec uznania, iż strona powodowa nie wykazała zasadności swojego żądania i jego wysokości, a nadto żądanie częściowo uległo przedawnieniu, Sąd orzekł na podstawie w/w przepisów jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt II wyroku, na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., § 6 pkt 3 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349), zasądzając od powoda, jako strony przegrywającej proces, na rzecz pozwanej kwotę 1.217,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.200,00 zł (2 x 600,00 zł) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i kwotę 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Zasądzając zwrot kosztów zastępstwa procesowego Sąd przyznał pełnomocnikowi pozwanej dwukrotność stawki minimalnej mając na względzie rzetelną analizę sprawy – obszernej dokumentacji, dążenie do ugodowego załatwienia sprawy, złożenie szeregu pism zarówno w postępowaniu przedsądowym jak i w niniejszym procesie, oraz to, iż według obecnie obowiązujących przepisów określających stawki minimalne - za prowadzenie sprawy o tej wartości przedmiotu sporu - pełnomocnik pozwanej otrzymałby właśnie kwotę 1.200,00 zł jako stawkę minimalną.