Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Aneta Szałkiewicz-Łosiak
Protokolant:	(...)

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2016 r. w Gdańsku na rozprawie

sprawy z powództwa B. P.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powódki B. P. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 1.217 zł (tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1134/16

UZASADNIENIE

Powódka B. P., domagała się zasądzenia na swoją rzecz od Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 2.657,20 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Należności tej dochodziła z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą z dnia 3 grudnia 2015 r. w pojeździe marki T. (...), którego była współwłaścicielem.
W dniu 04 lipca 2016 r., Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku wydał w sprawie I Nc 1247/16 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

W dniu 27 lipca 2016 roku pozwany skutecznie wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, domagając się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazał, iż decyzją z dnia 14 sierpnia 2013 r. przyznał powódce kwotę 4.166,85 zł, w tym 3.576,85 zł tytułem kosztów naprawy i kwotę 590 zł tytułem zwrotu najmu pojazdu zastępczego, uznając ją za adekwatną do powstałej szkody, przy uwzględnieniu stawki dobowej najmu wysokości 118 zł brutto.

W odniesieniu do żądania refundacji kosztów najmu pojazdu zastępczego pozwany kwestionował jego zasadność co do wysokości. Wskazywał, iż uszkodzony pojazd stanowi współwłasność powódki, A. P. i P. P. (1) zatem odszkodowanie przypada w częściach równych wszystkich współwłaścicielom. W konsekwencji powódka może domagać się jedynie 1/3 kwoty objętej pozwem, a wynikającej z faktury VAT nr (...). Na rozprawie w dniu 23 grudnia 2016 r. pozwany doprecyzował swoje stanowisko w sprawie wskazując, iż kwestionuje roszczenie również co do zasady.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 03 grudnia 2015 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ pojazd marki T. (...), stanowiący współwłasność B. P. w udziale 2/3 oraz A. P. i P. P. (1) w udziale 1/6. W chwili zdarzenia pojazdem kierował D. P. - mąż A. P..

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: zeznania świadka P. P. (2) –k. 73, zeznania świadka A. P. –k. 74-75, zeznania powódki –k. 76-77, dowód rejestracyjny – k.39)

Odpowiedzialnym za powstanie kolizji oraz powstałą w jej wyniku szkodę był kierujący pojazdem, którego posiadacz ubezpieczony był z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w Towarzystwie (...) Spółce Akcyjnej w W.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 07 stycznia 2016 r. D. P. zgłosił szkodę do (...) Spółki Akcyjnej w W.. D. P. zajmował się wszelkimi formalnościami związanymi zarówno z naprawą uszkodzonego pojazdu, jak i najmem pojazdu zastępczego.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: zgłoszenie szkody –k. 37-38 zeznania świadka A. P. –k. 74-75, zeznania powódki –k. 76-77)

W okresie od 03 grudnia 2015 r. do dnia 24 grudnia 2015 r. A. P. wraz z mężem D. P. korzystali z pojazdu zastępczego O. (...), na podstawie umowy zawartej z A. R., prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowo – Handlowe (...) A. R. w G., opiewającą na kwotę 3.247,20 zł. Z pojazdu zastępczego nie korzystała B. P.. Nie zawierała ona umowę najmu pojazdu zastępczego.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: zgłoszenie szkody –k. 37-38 zeznania świadka A. P. –k. 74-75, zeznania powódki –k. 76-77, zeznania świadka P. P. (2) –k. 73, faktura VAT-k.9)

Decyzją z dnia 13 stycznia 2016 r. pozwany przyznał na rzecz B. P. kwotę 4.166 zł tytułem odszkodowania w związku ze szkodą z dnia 03 grudnia 2015 r., w tym kwotę 590 zł z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: decyzja wraz z kalkulacją naprawy –k. 31-36)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

W nin. postępowaniu powódka domagała się zapłaty od pozwanego odszkodowania odpowiadającego wartości najmu pojazdu zastępczego. W pozwie podniosła, że konieczność skorzystania z pojazdu zastępczego powstała po tym, jak jej pojazd został uszkodzony w wyniku kolizji, za spowodowanie której odpowiedzialność ponosi ubezpieczony u pozwanego.

Pozwany nie kwestionował, że odpowiada za szkody powstałe w związku z przedmiotową kolizją. Negował jednak wysokość odszkodowania dochodzonego przez powódkę, później – z uwagi na nowe okoliczności ujawnione podczas rozprawy – także to, że powódce należy się odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego.

W sprawie bezspornym było to, że miała miejsce kolizja, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd, będący przedmiotem współwłasności powódki B. P. w udziale (...) oraz A. P. i P. P. (1) w udziale po (...). Dlatego niewątpliwie, każdy ze współwłaścicieli mógł wystąpić o rekompensatę kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu. Czynność mająca na celu dochodzenie zapłaty odszkodowania za uszkodzony pojazd należy bowiem do czynności zachowawczych, o których mowa w art. 209 k.c. W takiej sytuacji każdy współwłaściciel może dokonywać wszelkich czynności i dochodzić wszelkich roszczeń, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.

Jednak w realiach nin. sprawy powódka nie zgłosiła żądania odszkodowania za uszkodzony pojazd. Domagała się natomiast zwrotu kosztów związanych z najmem pojazdu zastępczego.

Poszkodowany, którego auto uległo uszkodzeniu, co do zasady ma prawo do zrekompensowania kosztów najmu pojazdu zastępczego. Niemożność korzystania z rzeczy np. z samochodu, który został uszkodzony i wymaga naprawy, jest normalnym następstwem, o którym mowa w art. 361 § 1 k.c. i uzasadnia przyznanie odszkodowania odpowiadającego wydatkom, poniesionym w związku z zastąpieniem rzeczy uszkodzonej. Powstanie zobowiązania zapłaty wynagrodzenia w związku z najmem pojazdu zastępczego powoduje bowiem uszczerbek w majątku poszkodowanego. Jednak, jak z powyższego wynika, dla powstania roszczenia o odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego, konieczne jest powstania po stronie poszkodowanego obowiązku pokrycia wobec osoby trzeciej kosztów takiego najmu.

Powódka w nin. postępowaniu, uzasadniając żądanie zapłaty odszkodowania, powołała się na umowę najmu pojazdu zastępczego, zawartą z A. R.. Jednak z przeprowadzonego postępowanie dowodowego wynikało, że powódka nie była stroną umowy najmu, nie była zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z auta. Z zeznań świadków, jak i samej powódki wynikało wprost, że nie tylko nie korzystała z pojazdu zastępczego, ale także to, że nie ona zawierała umowę najmu takiego pojazdu. Powódka zaprzeczyła by dokonała zapłaty za najem pojazdu. Dlatego, w ocenie sądu, brak było podstaw by przyjąć, że zasadnie pozwana została wskazana w fakturze VAT z dnia 28 grudnia 2015 r., opiewającej na kwotę 3.247,20 zł, jako zobowiązana do zapłaty. Z ustaleń dokonanych przez sąd wynika, że wszelkie formalności związane z naprawą uszkodzonego pojazdu, jak i z najmem pojazdu zastępczego dokonywał D. P.. To on i córka powódki - współwłaścicielka pojazdu A. P., korzystali z pojazdu zastępczego. W. to dowodzi tego, że powódka nie poniosła szkody związanej z najmem pojazdu zastępczego. Po pierwsze nie miała potrzeby by taki pojazd najmować, skoro w ogóle nie korzystała z pojazdu uszkodzonego. Po drugie, nie zawierała umowy najmu pojazdu zastępczego, więc nie była zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia z tego tytułu. Poza tym, w ogóle nie korzystała z pojazdu zastępczego, bowiem stale miała w dyspozycji swoje prywatne auto. Brak więc podstaw do przyjęcia, iż powódka z tytułu najmu pojazdu zastępczego poniosła szkodę.

Zgodnie z przepisem art. 822 k.c. w wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody (art. 805 k.c.). Skoro pozwana nie poniosła szkody z tytułu najmu pojazdu zastępczego, jej żądanie podlegało oddaleniu.

Z uwagi na powyższe ustalenie bezcelowym było dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, który ocenić miał wysokość kosztów najmu pojazdu zastępczego.

O kosztach procesu sąd orzekł na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. i art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. uznając, że powódka przegrała sprawę w całości wobec czego należało zasądzić od niej na rzecz pozwanego kwotę 1.217 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, orzeczone na mocy § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 poz. 1804), w brzmieniu obowiązującym na dzień wniesienia pozwu, powiększone o opłatę od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

G., (...).