Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Marcin Sroczyński
Protokolant:	sekr. sądowy Joanna Operacz-Nizioł

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015 roku w Inowrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa Szpitala (...) im. dr L. B. w I.

przeciwko Skarb Państwa - Prokuratura Okręgowa w Jeleniej Górze

o zapłatę

1.  oddala powództwo w zakresie zapłaty kwoty 4.531,00 zł (cztery tysiące pięćset trzydzieści jeden złotych 00/100),

2.  umarza postępowanie w zakresie zapłaty kwoty 1.449,90 zł (tysiąc czterysta czterdzieści dziewięć złotych 90/100),

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.200,00 zł (tysiąc dwieście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Marcin Sroczyński

Sygn. akt I C 1447/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 stycznia 2014 roku powód Szpital (...) im. dr. L. B. w I. wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa –Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze kwoty 5.980,90 z wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 października 2011 roku do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż powód jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej świadczącym usługi w zakresie ochrony zdrowia. W ramach swej działalności działając jeszcze pod nazwą Publiczny (...) Zakład Opieki Zdrowotnej w I. na podstawie faktur nr (...) z dnia 17 marca 2006 roku, nr FA- (...) z dnia 11 sierpnia 2006 roku oraz nr (...)/ (...)/06 z dnia 14 września 2006 roku dokonał zakupu od (...) S.A. z siedzibą w W. leków o nazwie C. w dawkach 25 mg oraz 250 mg. W dniu 29 listopada 2006 roku funkcjonariusz Komendy Powiatowej Policji w I. na wniosek Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze dokonał zatrzymania u powoda w ramach pomocy prawnej leków o nazwie C. w dawkach 25 mg i 100 mg dla potrzeb prowadzonego przez Prokuraturę postępowania przygotowawczego w sprawie V Ds. 28/06/Sp. Pismem z dnia 22 września 2011 roku powód wystąpił do Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze o udzielnie informacji w zakresie zatrzymanego leku. Pismem z dnia 11 października 2011 roku Prokuratura poinformowała, że postępowanie karne w sprawie V Ds. 28/06/S zostało umorzone postanowieniem z dnia 7 lipca 2011 roku z uwagi na niewykrycie sprawców przestępstwa. W oparciu o postanowienie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 25 maja 2011 roku wydanego w sprawie o sygn. akt III Kp 55/11 lek C. w dawkach 25 mg i 100 mg został przekazany do utylizacji. W związku powyższym powód w dniu 20 grudnia 2011 roku wystawił spółce (...) S.A. notę księgową nr (...) obciążając ją kwotą 5.980,90 zł stanowiącą równowartość leku zabezpieczonego. Pismem z dnia 29 grudnia 2011 roku J. poinformowała powoda, iż odmawia zapłaty dochodzonej należności, gdyż zabezpieczone przez pozwaną Prokuraturę leki nie były obarczone żądnego rodzaju wadą i w związku z tym odmówił zapłaty. Powód wskazał, iż decyzją Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 9 listopada 2006 roku nr (...) wstrzymano w obrocie na terenie całego kraju m. innymi leki C. 25 mg i 100 mg z uwagi na trwające postępowanie wyjaśniające. Następnie decyzją Głównego Inspektora Farmaceutycznego nr (...) z dnia 17 stycznia 2007 roku uchylono decyzję nr (...) w zakresie leku C. 25 mg i 100 mg. Z tym , iż decyzja ta nie dotyczyła produktów leczniczych, które zostały zwrócone do aptek przez pacjentów indywidualnych oraz produktów zabezpieczonych przez organy ścigania. Powód wskazał, iż domaga się zapłaty od pozwanego kwoty 5.980,90 zł odszkodowania tytułem zwrotu równowartości leku C. 25 mg i 100 mg zabezpieczonego i odebranego powodowi w ramach postępowania karnego w sprawie V Ds. 28/06/S. Prokuratura Okręgowa w Jeleniej Górze prowadząc postępowanie karne zdecydowała o sposobie dokonania zabezpieczenia przez fizyczne odebranie w/w leku co spowodowało pozbawienie tego leku wartości użytkowej z uwagi na przechowywanie go w warunkach niewłaściwych. Powód swoje roszczenie oparł na podstawie art. 417 § 1 k.c. Wskazał, iż rzeczywista szkoda to kwota jaką zapłacił on firmie (...) S.A. z siedzibą w W. za zakup leku C. 25 mg i 100 mg w ilościach zajętych na polecenie pozwanej Prokuratury. Pomiędzy szkodą, a zdarzeniem ją wywołującą w ocenie powoda istnieje adekwatny związek przyczynowy. W ramach prowadzonego postępowania pozwany zdecydował o zabezpieczeniu dowodów w postaci leku C. 25 mg i 100 mg poprzez fizyczny odbiór od powoda w dniu 29 listopada 2006 roku. Powód wskazał, iż pozwany miał wybór pomiędzy odebraniem przedmiotowych leków od powoda oraz pozostawienia ich pod dozorem powoda. Z uwagi na właściwości przedmiotu zabezpieczenia leku, specyficzne wymogi jego przechowywania oraz niemożliwość spełnienie tych wymogów przez pozwanego jako organu prowadzącego postępowanie karne zasadne było pozostawienie przedmiotowych leków pod dozorem powoda. Powód jako placówka lecznicza dawał bowiem rękojmię prawidłowego wykonania dozoru. Z powodu działań podjętych przez pozwaną Prokuraturę przedmiotowe leki stały się bezużyteczne w związku z czym po zakończeniu prowadzonego przez nią postępowania zostały one oddane przez pozwaną do utylizacji co spowodowało szkodę powoda. Gdyby natomiast leki te zostały pozostawione u powoda to po zwolnieniu zabezpieczenia oraz na podstawie decyzji Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 17 stycznia 2007 roku powód mógłby je wykorzystać w działalności leczniczej co spowodowałoby że nie poniósłby szkody. Na rozprawie w dniu 16 stycznia 2015 roku powód ograniczył powództwo o kwotę 1.449,90 zł i zrzekł się tym zakresie roszczenia. Wskazał, iż na kwotę dochodzoną tj. 4.531,00 zł składa się kwota 3.591,05 zł która jest równowartością zabezpieczonych (...) ampułek leku C. 100 mg o wartości 3,866 zł za każdą ampułkę leku oraz kwota 579,95 zł stanowiąca równowartość 175 zabezpieczonych ampułek leku C. 25 mg o wartości 3,314 zł za każdą ampułkę.

Pozwany Skarb Państwa – Prokuratura Okręgowa w Jeleniej Górze podniósł zarzut przedawnienia roszczenia w oparciu o art. 442 ¹ k.c. oraz wskazał, iż działał w oparciu o obowiązujące przepisy prawa i tym samym nie można uznać jego działania za bezprawne na co wskazuje regulacja art. 417 k.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Powód w dniu 17 marca 2006 roku i 14 września 2006 roku zakupił od (...) S.A lek C. 25 mg i 100 mg o wartości 4.531,00 zł.

Dowód: faktura (...) z dnia 17 marca 2006 roku k. 10, faktura

FA – (...) z dnia 14 września 2006 roku k. 16

Decyzją nr (...) z dnia 9 listopada 2006 roku Główny Inspektor Farmaceutyczny wstrzymał w obrocie na terenie cegło kraju produkty lecznicze C. 25 mg, C. 100 mg i C. 250 mg z uwagi na trwające postępowanie wyjaśniające związane ze stwierdzonymi podczas kontroli niezgodnościami w zakresie stosowania zasad Dobrej Praktyki Wytwarzania. W dniu 29 listopada 2006 roku u powoda został zabezpieczony lek C. 25 mg, 100 mg i 250 mg poprzez jego wydanie Prokuraturze Okręgowej w Jeleniej Górze.

Dowód: decyzja nr (...) z dnia 9 listopada 2006 roku Głównego

Inspektora Farmaceutycznego k. 31, spis i opis rzeczy k.19-24

Decyzją nr (...) z dnia 17 stycznia 2007 roku Główny Inspektor Farmaceutyczny uchylił decyzję nr (...) z dnia 9 listopada 2006 roku Głównego Inspektora Farmaceutycznego w zakresie leku C. 25 mg i 100 mg. W treści tej decyzji wskazano, iż nie obejmuje ona swym zakresem przedmiotowych produktów leczniczych, które zostały zwrócone do aptek przez pacjentów indywidualnych oraz produktów, które zostały zabezpieczone przez organy ścigania. Produkty nie mogą być ponowienie przedmiotem obrotu oraz nie mogą być stosowane w lecznictwie.

Dowód: decyzją nr (...) z dnia 17 stycznia 2007 roku Głównego

Inspektora Farmaceutycznego

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze postanowieniem dnia 25 maja 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III Ko 55/11 zarządził zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci 72.425 sztuk fiolek leku C. w dawce 25 mg i 431579 sztuk fiolek leku C. 100 mg.

Dowód: postanowienie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia

25 maja 2011 roku wydane w sprawie o sygn. akt III Ko 55/11 k.52

akt III Ko 55/11

Pismem z dnia 22 września 2011 roku powód zwrócił się do pozwanego o podanie informacji na temat przekazanego leku C.. W odpowiedzi pozwany poinformował powoda pismem z dnia 11 października 2011 roku o przekazaniu leku C. 25 mg i 100 mg w oparciu o postanowienie Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 25 maja 2011 roku wydanego w sprawie o sygn. akt III Ko 55/11 do utylizacji.

Dowód: pismo z dnia 22 września 2011 roku wraz z potwierdzeniem odbioru

k. 25, pismo z dnia 11 października 2011 roku k. 27

Sąd zważył co następuje

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone dokumenty. Ustalony przez Sąd stan faktyczny był bezsporny między stronami. Nie była kwestionowana także wartość żądania. Powód jako podstawę swego żądana wskazał art. 417 § 1 k.c. zgodnie którym za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca te władzę z mocy prawa. Przesłankami zaistnienia odpowiedzialności z art. 417 § 1 k.c. są niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej, szkoda i związek przyczynowy między bezprawnym działaniem lub zaniechaniem przy wykonywaniu władzy publicznej, a zaistniałą szkodą.

Zasadniczą przesłanką odpowiedzialności Skarbu Państwa w oparciu o wskazany wyżej artykuł jest niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej, którego skutkiem stała się szkoda. W przedmiotowej sprawie okolicznością bezsporną było, iż powód nabył od (...) S.A. lek C. w dawkach 25 mg, 100 mg i 250 mg. Również okolicznością bezsporną był fakt zatrzymania tego leku przez Prokuraturę Okręgową w Jeleniej Górze poprzez jego zabranie od powoda i następnie dokonania jego utylizacji. Natomiast sporne było to, czy można przypisać odpowiedzialność za szkodę w postaci zniszczenia tego leku pozwanemu Skarbowi Państwa - Prokuraturze Okręgowej w Jeleniej Górze. Powód w toku postępowania wskazał, iż nie kwestionuje okoliczności zatrzymania i jego podstawy prawnej, ale bezprawność w jego ocenie odnosi się do tego w jaki sposób ten lek był przechowywany i wyrządzeniem szkody w związku jego zatrzymaniem. Podstawą dokonanego zatrzymania leku C. był art. 228 § 1 k.p.k. zgodnie z którym przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy po dokonaniu oględzin, sporządzeniu spisu i opisu zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie. Z treści tej regulacji prawnej wynika, iż organ procesowy może przedmioty wydane zabrać albo oddać osobie godnej zaufania. Jest to uprawnienie organu i decyzja w tym zakresie należy do niego. Powód wskazał, iż pozwany miał wybór pomiędzy odebraniem przedmiotowych leków od powoda oraz pozostawienia ich pod dozorem powoda. Z uwagi na właściwości przedmiotu zabezpieczenia leku, specyficzne wymogi jego przechowywania oraz niemożliwość spełnienie tych wymogów przez pozwanego jako organu prowadzącego postępowanie karne zasadne było pozostawienie przedmiotowych leków pod dozorem powoda. Powód jako placówka lecznicza dawał bowiem rękojmię prawidłowego wykonania dozoru. Z powodu działań podjętych przez pozwaną Prokuraturę przedmiotowe leki stały się bezużyteczne w związku z czym po zakończeniu prowadzonego przez nią postępowania zostały one oddane przez pozwaną do utylizacji co spowodowało szkodę powoda. Gdyby natomiast leki te zostały pozostawione u powoda to po zwolnieniu zabezpieczenia oraz na podstawie decyzji Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 17 stycznia 2007 roku powód mógłby je wykorzystać w działalności leczniczej co spowodowałoby że nie poniósłby szkody. Odnosząc się do tego stanowiska powoda wskazać należy, iż postępowanie karne dotyczyło leku w stosunku do którego Główny Inspektor Farmaceutyczny w dniu 9 listopada 2006 roku wydał decyzję o wstrzymaniu obrotem z uwagi na trwające postępowanie wyjaśniające związane ze stwierdzonymi podczas kontroli niezgodnościami w zakresie stosowania zasad Dobrej Praktyki Wytwarzania. W tym zakresie należy mieć na uwadze stanowisko wyrażone w treści uzasadniania postanowienia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 25 maja 2011 roku w sprawie o sygn. akt III Ko 55/11, gdzie Sąd Okręgowy wskazał, iż zgodnie z treścią opinii Głównego Inspektora Farmaceutycznego zabezpieczony lek nie może być zwrócony do dalszego obrotu i nie może być skierowany do badań jakościowych przez Państwową Inspekcję Farmaceutyczną i że lek ten winien zostać unieszkodliwiony. Również Sąd Okręgowy wskazał, iż z opinii Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 25 września 2009 roku wynika, iż produkt ten stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia pacjentów. W tej sytuacji Sąd Okręgowy uznał, iż przechowywana substancja o nazwie C. stanowi źródło zagrożenia dla bezpieczeństwa powszechnego co uzasadnia powinność jego zniszczenia. Z uwagi na to, iż lek ten nie mógł być skierowany do dalszego obrotu i tym samym jak wskazywał powód wykorzystany w jego placówce brak jest przesłanek w ocenie Sądu do przypisania odpowiedzialności pozwanemu. W tym przedmiocie należy również mieć na uwadze cel działania pozwanego, który dokonując zabezpieczenia leku zabrał go z placówki powoda. Lek ten jak wynika z treści wskazanego wyżej orzeczenia Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze stanowił zagrożenie dla życia i zdrowia pacjentów i nie mógł być dopuszczony do obrotu. Mając powyższe na uwadze w ocenie Sądu brak jest przesłanek do przypisania pozwanemu bezprawności w działaniu i odpowiedzialności za szkodę. Tym samym Sąd oddalił powództwo w zakresie zapłaty kwoty 4.531,00 zł. Sąd nie uwzględnił przy rozpoznawaniu tej sprawy zarzutu przedawnienia roszczenia podnoszonego przez pozwanego w oparciu o art. 442 ¹ § 1 k.c. W ocenie Sądu bieg terminu przedawnienia roszczenia rozpoczął się w dniu 14 października 2011 roku tj. w dniu powzięcia informacji przez powoda o dokonaniu utylizacji leku, a nie jak wskazywał pozwany od dnia 29 listopada 2006 roku tj. od dnia dokonania zatrzymania leku przez pozwanego. Z uwagi na cofnięcie pozwu i zrzeczenie się roszczenia przez powoda w zakresie kwoty 1.449,90 zł Sąd umorzył postępowanie. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

SSR Marcin Sroczyński