Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII Gz 117/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2015-11-06

Sygn. akt VIII Gz 117/15

POSTANOWIENIE

Dnia 6 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Marek Tauer (spr.)

Sędziowie: SSO Elżbieta Kala

SSO Wojciech Wołoszyk

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2015 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku T. G. o ogłoszenie upadłości

na skutek zażalenia wnioskodawcy od zarządzenia Przewodniczącego

z dnia 13 sierpnia 2015 r., sygn. akt XV GU 82/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

Marek Tauer Elżbieta Kala Wojciech Wołoszyk

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący zwrócił (na podstawie art. 130 § 2 kpc w zw. art. 35 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze) wniosek T. G. o ogłoszenie upadłości. W uzasadnieniu wskazano, że doręczonym dnia 4.08.2015 r. zarządzeniem pełnomocnik wnioskodawcy ustanowiony z urzędu został zobowiązany do uzupełnienia braków formalnych wniosku, w terminie 7 dni, pod rygorem jego zwrotu. W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 7.08.2015 r. pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o przedłużenie w/w terminu oraz ponownie o wyznaczenie innego pełnomocnika, celem dokonania czynności w miejscu pobytu dłużnika. Przewodniczący podkreślił, że określony w art. 130 § 1 kpc termin ma charakter ustawowy, a co za tym idzie, nie może być przedłużany ani skracany. Odnośnie zaś wniosku o wyznaczenie innego pełnomocnika, Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia w trybie art. 118 § 4 kpc.

Wnioskodawca w zażaleniu domagał się uchylenia zaskarżonego zarządzenia i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, zarzucając obrazę art. 118 § 4 kpc i art. 328 § 2 kpc w zw. z art. 35 Prawa upadłościowego i naprawczego. W uzasadnieniu skarżący podkreślił, że jego pełnomocnik zarządzeniem z dnia 22.06.2015 r. został zobowiązany do uzupełnienia braków formalnych wniosku, a w ramach tego do wykonania siedmiu czynności wymagających osobistego kontaktu z wnioskodawcą, w terminie 7 dni, który zdaniem wnioskodawcy, nie jest wystarczający. Stąd zwrócono się o zastosowanie w sprawie art. 118 § 4 kpc. Skarżący zarzucił, że Sąd I instancji lakonicznie jedynie wskazał, że nie znajduje podstaw do wyznaczenia innego pełnomocnika w trybie powołanego przepisu, czym naruszył przepis art. art. 328 § 2 kpc. Reasumując, skarżący podkreślił, że zwrot przedmiotowego wniosku nastąpił na skutek rażącego naruszenia elementarnych norm prawa procesowego, a przyznana wnioskodawcy pomoc prawna stała się iluzją.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

W ocenie Sądu Okręgowego, Przewodniczący Składu prawidłowo zarządził zwrot wniosku z uwagi na nieuzupełnienie jego braków formalnych w zakreślonym terminie. W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż jak wynika z akt sprawy, pełnomocnik żalącego w odpowiedzi na wezwanie Sądu Rejonowego, nie uzupełnił braków formalnych wniosku do czego został zobowiązany, a jedynie wniósł (w piśmie z dnia 6.07.2015 r., k. 67) o zwrócenie się przez Sąd w trybie art. 118 § 4 kpc o wyznaczenie innego pełnomocnika do wykonania wymienionych w piśmie Sądu z dnia 22.06.2015 r. czynności. Sąd Rejonowy udzielił zaś odpowiedzi, że nie zachodzą, jego zdaniem, w sprawie podstawy do wyznaczania innego pełnomocnika do wykonania czynności w Areszcie Śledczym. Następnie zaś, w piśmie z dnia 6.08.2015 r. wnioskodawca domagał się wydłużenia terminu do uzupełnienia braków wniosku. Zdaniem Sądu Odwoławczego, Sąd I instancji zasadnie tego wniosku nie uwzględnił.

Zauważyć należy, iż wprawdzie stosownie do treści przepisu art. 166 k.p.c., przewodniczący może z ważnej przyczyny przedłużyć lub skrócić termin sądowy na wniosek zgłoszony przed upływem terminu, nawet bez wysłuchania strony przeciwnej, jednak regulacja ta dotyczy wyłącznie terminów sądowych, a więc wyznaczanych przez sąd lub przewodniczącego. Na uwagę zasługuje zaś okoliczność, że siedmiodniowy termin, określony w art. 130 § 1 k.p.c., jest terminem ustawowym a zatem nie podlega skracaniu ani wydłużaniu, wobec czego wniosek strony o jego przedłużenie bądź skrócenie nie może zostać uwzględniony. Termin, o którym mowa może być natomiast przywrócony na zasadach ogólnych (zob. uwagi do art. 168 i n.; postanowienie SN z dnia 20 stycznia 1967 r., I CZ 149/66, OSNC 1967, nr 9, poz. 158, z glosą J. Klimkowicza, OSP 1968, z. 3, poz. 56).

Nie ulega zatem wątpliwości, iż w przedmiotowej sprawie w stosunku do wnioskodawcy miał miejsce bezskuteczny upływ terminu do usunięcia braków formalnych wniosku.

W myśl przepisu art. 130 § 2 k.p.c., po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie. Pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu.

Na koniec zaś zauważyć należy, że rolą pełnomocnika procesowego jest w szczególności dokonanie wyboru drogi najkorzystniejszej z punktu widzenia interesów procesowych swego klienta. Tymczasem w piśmie z dnia 6 lipca 2015 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, pełnomocnik wnioskodawcy ograniczył się jedynie do złożenia wniosku o wyznaczenie dla wnioskodawcy na podstawie art. 118 § 4 kpc innego pełnomocnika do wykonania czynności wskazanych w zarządzeniu z dnia 22.06.2015 r. Ocena potrzeby wyznaczenia adwokata (czy radcy prawnego) z innej miejscowości w celu podjęcia czynności poza siedzibą sądu orzekającego stanowi zaś prerogatywę sądu. Jakkolwiek w sprawie niniejszej Sąd Rejonowy faktycznie lakonicznie wskazał, że nie znajduje podstaw do zastosowania w sprawie art. 118 § 4 kpc, to jednak naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. może być, w ocenie Sądu Okręgowego, uznane za uzasadnione tylko w skrajnych wypadkach, kiedy uzasadnienie sądu pierwszej instancji jest na tyle wadliwie, że uniemożliwia przeprowadzenie instancyjnej kontroli prawidłowości zaskarżonego orzeczenia. W przedmiotowej sprawie zaś nie mamy z taką sytuacją do czynienia.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

Marek Tauer Elżbieta Kala Wojciech Wołoszyk

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożena Przewoźniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  Marek Tauer,  Elżbieta Kala ,  Wojciech Wołoszyk
Data wytworzenia informacji: