Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 28 maja 2015 r.

S ąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Irena Dobosiewicz

Sędzia SO Piotr Starosta

Sędzia SO Maria Leszczyńska ( spr.)

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2015 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku E. T., R. T.

z udziałem J. T., A. T.,P. T.
o ustanowienie służebności gruntowej
na skutek zażalenia biegłego M. Ł.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 14 stycznia 2015 r. sygn. akt. II Ns 509/11

postanawia:

oddali ć zażalenie.

II Cz 307/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 14 stycznia 2015 r. ustalił i przyznał biegłemu M. Ł. wynagrodzenie w kwocie 1.437,88 zł za sporządzoną opinię z 14 sierpnia 2014 r. w pozostałym zakresie wniosek o przyznanie wynagrodzenie za opinię pisemną z dnia 14 sierpnia 2014 r. oddalił.

Z motywów rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego wynikało, co następuje:

Zgodnie z art. 89 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - dalej: u.k.s.c. (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.) biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii. Wysokość wynagrodzenia biegłego za wykonaną pracę ustala się, uwzględniając wymagane kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy, a wysokość wydatków, o których mowa w ust. 1 - na podstawie złożonego rachunku. Wynagrodzenie biegłych oblicza się według stawki wynagrodzenia za godzinę pracy albo według taryfy zryczałtowanej określonej dla poszczególnych kategorii biegłych ze względu na dziedzinę, w której są oni specjalistami. Podstawę obliczenia stawki wynagrodzenia za godzinę pracy i taryfy zryczałtowanej stanowi ułamek kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa.

Zgodnie z treścią przepisu § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. (Dz. U. z 2013, poz. 518) w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym, stawka wynagrodzenia biegłych powołanych przez sąd za każdą rozpoczętą godzinę pracy, wynosi - w zależności od stopnia złożoności problemu będącego przedmiotem opinii oraz warunków, w jakich opracowano opinię - od 1,28% do 1,81% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa. Kwota bazowa wynosi 1.766,46 zł, a najwyższa stawka za godzinę pracy biegłego wynosi 31,97 zł.

Biegły sądowy M. Ł. sporządził opinię pisemną i wniósł o przyznanie wynagrodzenia w kwocie 2.089,54 zł

W ocenie Sądu wynagrodzenie wyliczone przez biegłego sądowego należy uznać za zawyżone i nieuzasadnione nakładem pracy, który wykonał przy sporządzeniu opinii. Czas, jaki przeznaczył biegły na opracowanie zleconej opinii, odbiega od przeciętnego czasu, jaki potrzebny jest innym biegłym na opracowanie opinii w podobnych sprawach. Takie wyliczenie godzin czasu pracy nie może być zaaprobowane. Należy mieć na względzie, że w ostatecznym rozrachunku koszty postępowania będą musieli ponosić uczestnicy bądź Skarb Państwa. Zawsze trzeba więc baczyć, by wynagrodzenie biegłego nie zostało wyliczone w sposób wygórowany.

Wątpliwości budziła przede wszystkim deklarowana przez biegłego liczba godzin, jaką poświęcił na wykonywanie poszczególnych czynności. Biegły oświadczył, że opinię sporządzał przez 64 godziny, co oznacza, iż poświęcił na jej przygotowanie 8 dni roboczych (64:8h= 8).

Przeznaczenie ponad całego tygodnia na napisanie 5-stronnicowej opinii (przy założeniu, że biegły pracował tylko nad przedmiotową opinią przez cały tak długi okres i cały czas pracy poświęcał wyłącznie jej sporządzeniu) jest nadmierne i nieprawdopodobne.

Aby ocenić wiarygodność deklaracji biegłego dotyczącej długości czasu opracowania opinii, należy wnikliwie zanalizować i zweryfikować zestawienie godzin pracy wykazywane w karcie pracy biegłego i porównać je do innych analogicznych zestawień czasu pracy biegłych opiniujących w podobnych dziedzinach.

Po pierwsze, wygórowana jest liczba godzin, którą biegły przeznaczył na zapoznanie się z aktami sprawy liczącymi 222 karty. Przeznaczenie na to 16 godzin (czyli 2 dni roboczych) przez osobę o wiedzy specjalistycznej, legitymującej się wykształceniem wyższym, a także znacznym doświadczeniem zawodowym, jest nieprawdopodobne. W ocenie Sądu biegły winien zapoznać się z aktami sprawy najwyżej w ciągu 8 godzin.

Nie budziła natomiast wątpliwości Sądu liczba godzin przeznaczonych na 2 wizje lokale nieruchomości (6 godzin), uzyskanie, porównanie, przeanalizowanie aktualnych

norm, rozporządzeń związanych z siecią gazową (10 godzin) oraz uzyskanie i wykorzystanie wyników z lokalnych przetargów na roboty sieciowe (8 godzin).

W związku z tak dokładanym przygotowaniem danych i informacji do opracowania opinii, wygórowana jest, w ocenie Sądu, liczba godzin podana przez biegłego na sporządzenie opinii wraz z wnioskami (24 godziny). Oznacza to, że biegły 5- stronicową opinię redagował przez 3 dni robocze W ocenie Sądu, samo sporządzenie opinii przez doświadczonego biegłego winno zająć najwyżej 12 godzin.

Po wnikliwej analizie karty pracy biegłego Sąd uznał, że jedynie łączna liczba godzin pracy w wysokości 44 godzin jest uzasadniona nakładem pracy biegłego. Przyznanie biegłemu wynagrodzenia za czas przekraczający wyżej wskazany jest pozbawione podstaw.

Mnożąc powyższą liczbę godzin przez stawkę godzinową, ustalono wynagrodzenie biegłego na kwotę 1.406,68 zł. W pozostałym zakresie wniosek o przyznanie wynagrodzenia oddalono.

Biegły złożył również wniosek o zwrot poniesionych przez niego wydatków w kwocie 43,46 zł związanych z dwukrotnym dojazdem na wizję lokalną nieruchomości (2x26 km).

Możliwość zwrotu poniesionych kosztów dojazdu na miejsce wykonania czynności przez biegłego nie budzi wątpliwości w świetle § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. (Dz. U. z 2013, poz. 518). Jednakże stawka za 1 km przebiegu winna zostać ustalona w analogiczny sposób jak stawka obowiązująca przy zwrocie kosztów podróży biegłego na podstawie art. 90 w związku z art. 85 ust. 1 u.k.s.c. Górną granicę tej należności stanowi wysokość kosztów przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Jednocześnie zgodnie z § 1 zarządzenia nr (...) Prezesa Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 2 listopada 2012 r. w sprawie określenia zasad rozliczania kosztów podróży biegłych, tłumaczy, mediatorów, świadków, ławników z miejsca zamieszkania do Sądu Rejonowego w Bydgoszczy wydanego na podstawie art. 85 i art. 86 ust. 1 u.k.s.c, biegłym, tłumaczom, świadkom, ławników na pisemny wniosek może być udzielona zgoda na przejazd w podróży z miejsca zamieszkania do Sądu Rejonowego w Bydgoszczy samochodem

prywatnym wg stawek ustalonych w/w zarządzeniem za 1 km przebiegu (w zależności od pojemności silnika pojazdu). W myśl § 2 cytowanego zarządzenia Prezesa Sądu Rejonowego w Bydgoszczy dla biegłych, tłumaczy, mediatorów, świadków, ławników korzystających z samochodów prywatnych w związku z odbytą podróżą ustala się stawkę za I km przebiegu do 0,60 zł - dla samochodu o pojemności skokowej powyżej 900 cm ³.

Wysokość kwoty podanej przez biegłego w rachunku nie mieści się jednak w kwocie możliwej do zawnioskowania zgodnie z wyżej przywołanymi regulacjami. Biegłemu przysługuje zwrot 31,20 zł (52 km x 0,60 zł). W pozostałym zakresie wniosek o zwrot kosztów dojazdu oddalono.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł biegły M. Ł.. Zakwestionował argumentację Sądu I instancji, w zakresie ilości godzin przeznaczonych na sporządzenie opinii oraz jej rzetelności i fachowości. Z treści zażalenia wywieść należało, że biegły domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia i uwzględnienia wniosku o przyznanie wynagrodzenia w całości.

S ąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie biegłego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo cenił, że wyliczone przez biegłego wynagrodzenie nie było uzasadnione nakładem pracy, który niezbędny był przy sporządzaniu opinii.

Rację miał przy tym Sąd I instancji, że od biegłego legitymującego się wyższym wykształceniem, posiadającego doświadczenie zawodowe należy wymagać, aby akta sprawy, składające się z 222 kart (w tym wezwania, zwrotne potwierdzenia odbioru, zarządzenia dotyczące czynności technicznych) czytał w miarę sprawnie i ze zrozumieniem. Biegły bowiem musi posiadać taką umiejętność po pierwsze dla usprawnienia swojej pracy, po wtóre zaś po to, by nie narażać stron czy uczestników postępowania na nadmierne koszty związane ze sporządzeniem opinii.

Rację miał również Sąd I instancji, że analiza problemu, jak również sporządzenie opinii 5 stronicowej nie powinno zająć biegłemu więcej niż 12 godzin roboczych.

Zauważyć należy, że biegłego zobowiązano do sporządzenia opinii z dziedziny, w której jest profesjonalistą. Oznacza to, że przy jej sporządzaniu biegły korzysta ze swojej

wiedzy teoretycznej i doświadczenia zawodowego, jak również doświadczeń związanych z występowaniem w charakterze biegłego w innych sprawach sądowych.

Oznacza to również, że posiada on umiejętność korzystania z wszelkich niezbędnych źródeł, w tym również opracowań teoretycznych i przepisów niezbędnych przy sporządzaniu opinii.

Powyższe argumenty pozwalają na dokonanie oceny, że sporządzenie opinii nie powinno trwać nadmiernie długo i w przedmiotowej sprawie powinno było wystarczyć biegłemu, jak przyjął Sąd I instancji, 12 godzin.

Z tych zatem względów Sąd Okręgowy oddalił bezzasadne zażalenie na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art 385 k.p.c.