Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący - SSO Barbara Jankowska-Kocon

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Agencji (...)w W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego - sędziego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 11 lutego 2014 r., sygn. akt XII C 6/14

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie.

Sygn. akt II Cz 204/14

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 11 lutego 2014 roku Sędzia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy zwrócił pozew J. K. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. W uzasadnieniu wskazał, iż powód złożył pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – opatrzonego klauzulą wykonalności nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Poznaniu z dnia 6 czerwca 1997 roku, w sprawie I Nc 369/97/7. Wskazując na treść art. 130 § 1 i 2 k.p.c. podkreślił, iż zarządzeniem doręczonym powodowi w dniu 29 stycznia 2014 roku został wezwany do usunięcia braków formalnych pozwu poprzez między innymi podanie wartości przedmiotu sporu w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu. Zgodnie bowiem z art. 126 ¹ § 1 k.p.c. w każdym piśmie należy podać wartość przedmiotu sporu lub wartość przedmiotu zaskarżenia, jeśli od tej wartości zależy właściwość rzeczowa sądu, wysokość opłaty lub dopuszczalność środka odwoławczego, a przedmiotem sprawy nie jest oznaczona kwota pieniężna. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie w dniu 5 lutego 2014 roku, w terminie tym powód złożył dokument zatytułowany „pozew o zwrot naruszonego posiadania oraz naruszone dobra osobiste”.

Mając na uwadze powyższe wobec nieuzupełnienia braków formalnych w zakreślonym terminie Sędzia na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. zwrócił pozew.

Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł powód, wskazując na wartość przedmiotu zaskarżenia – 5.000.000 zł oraz zaznaczył, iż zarządzenie jest niesłuszne z uwagi na to, że sprawa winna być podjęta bez względu na wartość przedmiotu sporu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest zasadne, co skutkowało uchyleniem wydanego zarządzenia.

Ocena sposobu realizacji przez powoda wezwania Przewodniczącego do uzupełnienia braków formalnych pozwu nie może być dokonywana w oderwaniu od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, w szczególności nie bez znaczenia jest ocena poradności powoda w formułowaniu pism procesowych. Należy bowiem przede wszystkim ocenić czy wezwanie skierowane do konkretnego powoda, celem uzupełnienia przez niego braków formalnych pozwu, było dla niego w ogóle zrozumiałe i czy był on należycie pouczony.

Analiza zarówno treści samego wezwania jak i następnie udzielonej przez powoda odpowiedzi świadczy, zdaniem Sądu Okręgowego, o tym, iż wezwanie przewodniczącego nie zadośćuczyniło takiemu wymaganiu.

Przede wszystkim należy podkreślić, iż w złożonej w terminie odpowiedzi, powód zatytułował swoje pismo „pozew o zwrot naruszonego posiadania oraz naruszone dobra osobiste”. Nie budzi wątpliwości, iż powód jako osoba nie posiadająca wykształcenia prawniczego nie musi posiadać wiedzy w zakresie tego, jakie elementy istotne winien zawierać pozew, w szczególności, że wartość przedmiotu sporu zgodnie z art. 19 § 1 i 2 k.p.c. jest: w sprawach o roszczenia pieniężne, zgłoszone choćby w zamian innego przedmiotu, dochodzona pozwem kwota; w innych sprawach majątkowych – kwota pieniężna, którą powód ma obowiązek podać w pozwie, kierując się regułami wskazanymi w art. 20-24 k.p.c.

Powyższe rozważania mają jednak dopiero o tyle drugorzędne znaczenie, iż z uwagi na treść zażalenia, w którym powód podaje kwotę 5.000.000 zł, jak i z treści wydanego nakazu zapłaty opiewającego na kwotę 154.176,38 zł wynika konieczność rozważenia przez Przewodniczącego czy do rozpoznania sprawy nie będzie właściwy Sąd Okręgowy – art. 17 pkt 4 k.p.c.

Zgodnie bowiem z treścią § 107 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 roku regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz.U.2014.259 t.j.), jeżeli pismo wszczynające postępowanie nie odpowiada warunkom formalnym, a z treści pisma wynika, że podlega ono odrzuceniu albo że sprawę należy przekazać innemu sądowi lub innemu organowi, przewodniczący wydziału wyznacza posiedzenie niejawne bez wzywania strony do usunięcia braków formalnych pisma, chyba że bez ich usunięcia nie można wydać postanowienia w przedmiocie odrzucenia pisma lub przekazania sprawy. Z ustępu 2 cytowanego paragrafu wynika, iż w przypadku określonym w ust. 1 nie zachodzi również potrzeba sprawdzenia wartości przedmiotu sporu, chyba że od wartości tej zależy właściwość sądu. Nie wzywa się także do uiszczenia opłat sądowych ani nie rozpoznaje wniosku o przyznanie zwolnienia od kosztów sądowych, chyba że składający pismo wniósł środek odwoławczy od postanowienia o odrzuceniu pisma lub przekazaniu sprawy.

Powyższe oznacza, iż nawet gdyby należycie pouczony powód przy ponownym wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych pozwu, poprzez oznaczenie wartości przedmiotu sporu, nie zadośćuczyniłby wezwaniu, to właściwym do wydania ewentualnego zarządzenia o zwrocie pozwu byłby Przewodniczący właściwego Wydziału Sądu Okręgowego.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone zarządzenie.