Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Biskupcu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Katarzyna Wilchowska
Protokolant:	stażysta Natalia Zabłocka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2016 r. w B.

sprawy z powództwa Banku (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko F. K.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.100,58 zł (osiem tysięcy sto złotych pięćdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 4 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.718,02 zł (dwa tysiące siedemset osiemnaście złotych dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew przeciwko F. K. o zapłatę kwoty 8100,58 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów sądowych w tym opłaty, kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych oraz innych kosztów w kwocie 1.02 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzona wierzytelność wynika z zawartej przez powoda z pozwanym umowy o kredyt gotówkowy, na mocy której Bank udzielił pozwanemu kredyt gotówkowy, a pozwany zobowiązał się go zwrócić w terminie przewidzianym w harmonogramie stanowiącym załącznik do umowy. Pozwany nie zaspokoił wszystkich należności wynikających z powyższego stosunku, dlatego powód złożył pisemne wypowiedzenie umowy, zaś całe roszczenie stało się wymagalne 24.07.2015 r.
Na zobowiązanie pozwanego na dzień wniesienia pozwu składają się następujące kwoty: 7447,89 zł tyt. należności głównej, 307,39 zł tyt. odsetek umownych naliczonych w związku z zawarciem umowy od kwoty kapitału umownego liczone za okres korzystania z tego kapitału, tj. od 23.03.2015 r. do 23.07.2015 r. wedle stawki określonej w umowie, 337,60 zł tyt. odsetek od zadłużenia przeterminowanego naliczonych od dnia wymagalności do dnia poprzedzającego złożenie pozwu wedle stawki umownej określonej przy zastosowaniu treści art. 359 § 2 ¹ kc w zw. z art. 481 kc, tj. w wysokości nieprzekraczającej czterokrotności stopy kredytu lombardowego ogłaszanej przez NBP za okres od 24.07.2015 r. do 03.01.2016 r. –
10 % w skali roku, 7,70 zł tyt. opłat umownych. Powód następnie sprostował pozew wskazując, że odsetki karne w kwocie 337,60 zł za okres od 01.01.2016 r. do 03.01.2016 r. naliczone zostały w wysokości nieprzekraczającej dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie równych sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów referencyjnych.

Wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 2 lutego 2016 r. wydanym w sprawie VI Nc-e (...) przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Biskupcu.

Pozwany F. K. na rozprawie w dniu 7 lipca 2016 r. uznał powództwo w całości. Pozwany oświadczył, iż przestał spłacać kredyt nie ze swej złej woli i został mu on wypowiedziany. Zadeklarował, że będzie się starał spłacać zobowiązanie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 maja 2013 r. powód Bank (...) S.A. z siedzibą we W. zawarł z pozwanym F. K. umowę o kredyt gotówkowy nr (...), na mocy której powód udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 9356,00 zł do dnia 25 maja 2019 r. z przeznaczeniem na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na inny dowolny zdeklarowany cel. Pozwany zobowiązał się do zwrotu kwoty udzielonego kredytu w 72 miesięcznych ratach na wskazany w umowie rachunek bankowy, zgodnie z otrzymanym harmonogramem. Następnie strony zawarły aneks nr 1 umowy zmieniający numer rachunku, określony w § 6 ust. 4 umowy.

(bezsporne; nadto: umowa pożyczki nr (...) k. 7-12, harmonogram spłat z dnia 28.05.2013 r. k. 13-14; aneks z 19.06.2015 r. k. 15-16)

Powód wypowiedział pozwanemu umowę.

(bezsporne)

W związku z brakiem spłaty zadłużenia wynikającego z przedmiotowej umowy kredytu, pismem z dnia 22 października 2015 r. powód wezwał pozwanego do dobrowolnego uregulowania zadłużenia w łącznej wysokości 7952,88 zł, w terminie do dnia 29 października 2015 r.

(bezsporne, nadto: wezwanie do zapłaty z 22.10.2015 r. k. 17-18)

Sąd zważył, co następuje:

Bezsporne w sprawie jest, że pozwany zawarł z powodem umowę o kredyt. Nie było również kwestionowane, że F. K. zaprzestał jego spłaty, dlatego umowa została mu wypowiedziana, zaś powód naliczył odsetki i opłaty wynikające z umowy, według oprocentowania dla należności przeterminowanych.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2012 roku poz. 1376 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu materiał zgromadzony w sprawie potwierdza zarówno wysokości, jak i wymagalność zobowiązania pozwanego w stosunku do strony powodowej.

Przedstawione przez powoda dokumenty i wyliczenia nie zostały przez pozwanego skutecznie zakwestionowane i podważone. Pozwany na rozprawie w dniu 7 lipca 2016 r. uznał powództwo w całości, nie negował zarówno faktu zawarcia umowy o kredyt z powodem, jak również wysokości niespłaconej należności.

Zgodnie z art. 213 § 2 kpc sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Dokonując analizy materiału dowodowego Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przesłanek, określonych w art. 213 § 2 kpc , do uznania tego aktu dyspozycji procesowej pozwanego za niedopuszczalnego.

Przyjmuje się, że uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjności materialnej pozwanego, który za zasadne uznaje zarówno roszczenie powoda, jak i przyznaje uzasadniające je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne, a w konsekwencji godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego żądanie pozwu (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 września 1983 r., III CRN 188/83, OSNC 1984, nr 4, poz. 60). Uznanie powództwa odnosi się zarówno do podstawy prawnej jak i faktycznej zgłoszonego żądania i stanowi akt dyspozycyjny podlegający kontroli sądu, tylko z punktu widzenia powyżej wymienionych przesłanek z art. 213 § 2 kpc. Innymi słowy poprzez uznanie powództwa pozwany uznaje nie tylko samo żądanie powoda, ale także przytoczone przez niego okoliczności faktyczne, a kryteria kontroli sądu w takiej sytuacji odnoszą się jedynie do skutków prawnego uznania, a nie do okoliczności faktycznych sprawy. Jak wyraził to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia
22 lutego 2010 r. (w sprawie o sygn.. IV CSK 436/09) „sąd jest obecnie związany uznaniem powództwa, chyba, że jest ono sprzeczne z prawem, przez co rozumie się sprzeczność z przepisami bezwzględnie obowiązującymi, albo zmierza do obejścia prawa lub jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli żadna z tych okoliczności nie zachodzi sąd jest obowiązany wydać wyrok zgodny z uznaniem powództwa, bez względu na to, czy uznanie znajduje uzasadnienie w okolicznościach sprawy." Uznanie powództwa w rozumieniu
art. 213 § 2 kpc zakłada bowiem stwierdzenie istnienia dochodzonego roszczenia, a tym samym wystąpienie wszystkich przesłanek kreujących jego byt prawny.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy Prawo bankowe orzekł jak w pkt I w sentencji wyroku.

O odsetkach Sąd rozstrzygnął w myśl art. 481 § 1 kc zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 99 kpc., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów po stronie powoda przyjęto łącznie kwotę 2718,02 zł, na którą składają się kwoty: 300,00 zł tytułem opłaty od pozwu, 2400,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego - § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 1,02 zł tytułem uiszczonej prowizji e-C..