Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

X C 2604/15 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-12-05

Sygn. akt X C 2604/15

UZASADNIENIE

Powódka, J. Ł., wniosła o zasądzenie od pozwanego TUZ Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwoty 22.199,97 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 22 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 738,00 złotych tytułem zwrotu wydatków na sporządzenie prywatnego kosztorysu. Wnosiła również o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka podała, że w dniu 18 czerwca 2014 r. zawarła z pozwanym umowę ubezpieczenia nieruchomości, położonej w O. przy ul. (...) na okres od dnia 30 czerwca 2014 r. do dnia 29 czerwca 2015 r. Przedmiotem ubezpieczenia były budynki do sumy ubezpieczenia 120.000,00 złotych oraz odpowiedzialność deliktowa. Powódka uiściła składkę z tytułu zawarcia umowy. W dniu 07 lipca 2014 r. w wyniku ulewy doszło do zalania ubezpieczonego budynku przy ul. (...) w O.. Pismem z dnia 16 lipca 2014 r. pozwany przyznał powódce kwotę 841,00 złotych. W ocenie powódki przyznane jej odszkodowanie było rażąco niskie w porównaniu z wysokością wyrządzonej szkody. Kosztorys, sporządzony na zlecenie pozwanego, wzbudził jej wątpliwości i zastrzeżenia, w związku z czym zleciła ona wykonanie kosztorysu powstałej szkody. Z opinii prywatnej wynika, że szkoda wyniosła 28.463,38 złotych. Koszt sporządzenia opinii prywatnej to kwota 738,00 złotych. Powódka podała, iż po złożeniu odwołania w sprawie wysokości przyznanego odszkodowania i przedłożeniu kosztorysu prywatnego pozwany dopłacił jej kwotę 5.528,91 złotych. Powódka zakwestionowała decyzję pozwanego o wykreśleniu z kosztorysu takich pozycji, jak m.in.: rozebranie posadzki z płytek, rozbiórka ścianki, wymiana końców słupa w ścianach drewnianych, które są jej zdaniem niezbędne do przywrócenia stanu sprzed zdarzenia. Podniosła, iż pozwany ograniczył wypłatę odszkodowania tylko do wybranych przez siebie elementów, co jest niezgodne z zasadą pełnego odszkodowania. W ramach likwidacji szkody zmuszona była do zakupu miski K. oraz śruby za łączną kwotę 106,50 złotych. Zatem szkoda wyniosła 28.569,88 złotych. Pozwany wypłacił tytułem odszkodowania kwoty: 841,00 złotych i 5.528,91 złotych, co oznacza, że nadal zobowiązany jest do wypłacenia kwoty 22.199,97 złotych. Powódka w piśmie z dnia 06 sierpnia 2014 r. wezwała pozwanego do wypłaty kwoty 28.466,28 złotych w terminie 14 dni. Pozwany otrzymał pismo w dniu 07 sierpnia 2014 r. Wyznaczony termin upłynął w dniu 21 sierpnia 2014 r. Powódka dochodzi zapłaty odsetek od dnia następnego, tj. od dnia 22 sierpnia 2014 r. (k. 2-6)

Pozwany, TUZ Towarzystwo (...) z siedzibą w W., w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Pozwany zakwestionował roszczenie powódki co do zasady i co do wysokości. Podniósł, że wypłacona przez niego kwota odszkodowania w całości odpowiada powstałej w wyniku zalania szkodzie. Wskazał, iż powódka była obowiązana do podjęcia wszelkich działań, mających na celu ograniczenie rozmiarów szkody oraz zabezpieczenie przed szkodą mienia bezpośrednio nią zagrożonego. Taki obowiązek wynika wprost z ogólnych warunków ubezpieczenia, stanowiących integralną część umowy. Powódka zwlekając przez tak długi okres z podjęciem prac remontowych w oczywisty sposób nie dopełniła tego obowiązku. Podkreślił, że powódka nie przedstawiła żadnych dowodów, potwierdzających fakt poniesienia nakładów na przywrócenie zalanego budynku do stanu sprzed powstania szkody. Odnosząc się do żądania zwrotu kosztów zakupu miski oraz śruby na łączną kwotę 105,60 złotych, pozwany wskazał, iż jest ono nieuzasadnione, brak jest bowiem adekwatnego związku przyczynowego tych kosztów ze skutkami zalania z dnia 07 lipca 2014 r. Podniósł ponadto, że w jego ocenie odsetki powinny być zasądzone od dnia wyrokowania. (odpowiedź na pozew k. 99-104)

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka J. Ł. zawarła w dniu 18 czerwca 2014 r. z pozwanym TUZ Towarzystwem (...) z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia nieruchomości, położonej w O. przy ul. (...), potwierdzoną polisą numer (...), na okres od 30 czerwca 2014 r. do 29 czerwca 2015 r. Suma ubezpieczenia wynosiła 120.000,00 złotych. Przedmiotem ubezpieczenia był budynek i odpowiedzialność cywilna deliktowa.

(dowód: polisa i wniosek nr (...) z dnia 18 czerwca 2014 r. k. 15-16)

W budynku przy ul. (...) w O. mieści się pawilon handlowo - usługowy. Budynek ten jest parterowy, wykonany w technologii szkieletu drewnianego, wypełnionego wełną mineralną i obłożonego izolacją termiczną z wełny mineralnej. Tynk wewnętrzny wykonano z płyt kartonowo – gipsowych, częściowo z płyt pilśniowych. Obiekt wyposażony jest w instalację wodociągową, kanalizacji sanitarnej i elektryczną. W lipcu 2014 r. w wyniku ulewy doszło do zalania ubezpieczonego budynku wodą opadową i ściekami sanitarnymi. Na skutek zalania uszkodzeniu uległy hala sklepowa, pomieszczenie socjalne i toaleta. Powódka zgłosiła szkodę pozwanemu. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, decyzją z dnia 16 lipca 2014 r. pozwany przyznał jej tytułem odszkodowania kwotę 841,00 złotych.

(dowód: akta szkody nr 05/2745/14 k. 117-171, decyzja pozwanego z dnia 16 lipca 2014 r. k. 17, kosztorys k. 18-23, protokół szkody k. 147, opinia biegłego k. 222)

Powódka nie zgodziła się z wysokością przyznanego odszkodowania. Zleciła wykonanie opinii prywatnej, z której wynikało, że wartość szkody wyniosła 28.463,38 złotych. Powódka poniosła koszty sporządzenia opinii prywatnej w wysokości 738,00 złotych. Pismem z dnia 06 sierpnia 2014 r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 28.466,88 złotych w terminie 14 dni, przedkładając mu kosztorys prywatny. W wyniku powyższego decyzją z dnia 15 października 2014 r. pozwany wypłacił powódce dodatkowo kwotę 5.528,91 złotych.

(dowód: opinia prywatna k. 24-36, faktura VAT nr (...) za sporządzenie opinii prywatnej z dnia 28 lipca 2014 r. z dowodem zapłaty k. 37-38, przedsądowe wezwanie do zapłaty z dowodem odebrania k. 40-42, decyzja z dnia 15 października 2014 r. k. 46, kosztorys po zweryfikowaniu k. 47-56)

Skutkiem zalania budynku, położonego w O. przy ul. (...), są: zapach stęchlizny i pleśni wewnątrz budynku, widoczne ślady po zalaniu pomieszczeń, sięgające ok. 30 cm od posadzki w sali sprzedaży i ok. 40 cm od posadzki w części socjalnej i łazience, naloty pleśni na zawilgoconych ścianach, przewyższające ślady zalania, poobrywane, powyginane listwy PCV przy posadzkach, zwichrowane drzwi zewnętrzne z PCV o wym. 90x205 cm, wybrzuszona napęczniała płyta kartonowo - gipsowa okładzin ścian, tworząca szczeliny przy oknach i drzwiach, nasiąknięte, spęczniałe końcówki drzwi wewnętrznych płytowych do części socjalnej i wc, napęczniała, rozklejona ościeżnica i opaski drzwiowe, napęczniała od wody podstawa szafki dwudrzwiowej w łazience, uszkodzona podstawa pod brodzik, zawilgocona, spęczniała i rozklejona podstawa szafki z drewna litego lakierowanego o wym. 44 cm x 200 cm x 23 cm wpasowana we wnękę łazienki, osprzęt elektryczny, tj. gniazda mogły się znajdować czasowo pod wodą, pod listwą przypodłogową w sali usługowej przebiega wiązka kabli elektrycznych, które były zamoczone i nadal znajdują się w środowisku wilgotnym, w odkrywce od wewnątrz ściany szczytowej budynku przebiegającej przez natrysk i wc i ściany szczytowej w łazience na wysokości 60 cm zamoczona wełna mineralna oraz odeskowanie zewnętrzne budynku. W wc ustawiona została nowa muszka klozetowa typu compact firmy Koło.

Aby doprowadzić budynek do stanu technicznego jak przed szkodą należy wykonać następujące prace: dokładne zmycie posadzek zmywarką ciśnieniową po odłączeniu prądu od budynku, demontaż osprzętu elektrycznego ze ścian, rozebranie okładzin z płyt kartonowo - gipsowych ścian budynku, demontaż wewnętrznych drzwi płytowych i szafki łazienkowej, rozbiórka posadzki w toalecie, demontaż izolacji z wełny mineralnej ścian do wysokości 1 m od posadzki, impregnacja przeciw pleśni, grzybom i algom odkrytych elementów ścian budynku i posadzek, osuszenie budynku do 50 % wilgotności względnej osuszaczami pojemnościowymi, sprawdzenie instalacji elektrycznej budynku, regulacja zawieszenia drzwi zewnętrznych, odbudowa izolacji ścian, odbudowa pokrycia ścian z płyt kartonowo - gipsowych, oszpachlowanie ścian, ułożenie posadzki w toalecie, montaż drzwi do części socjalnej i toalety, malowanie ścian i sufitów, montaż osprzętu elektrycznego, montaż szafy w części socjalnej. Wartość powyższych robót wynosi 15.998,66 złotych netto. Cofająca się kanalizacja sanitarna, która wypłynęła przez muszlę klozetową, nie mogła uszkodzić muszli. Naprawa zniszczonych elementów budynku wymagała zdemontowania muszli klozetowej. Śruby mocujące muszlę z posadzką szybko korodują. Po kilku latach nie jest możliwe ich odkręcenie. Łby śrub ulegają destrukcji, polegającej na złuszczeniu się górnej warstwy łącznie z rowkami, przeznaczonymi do odkręcania śrubokrętem lub sześciokątnej korony do przykręcania kluczem. W takich sytuacjach próby urwania śrub kończą się wyłamaniem fragmentu muszli. Powódka poniosła koszty zakupu miski firmy Koło wraz ze śrubą w kwocie 106,50 złotych.

(dowód: dokumentacja fotograficzna k. 108-110, opinia biegłego k. 213-265, faktura VAT nr (...) z dnia 29 lipca 2014 r. k. 39)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie bezsporne było to, że w lipcu 2014 r. w wyniku ulewy doszło do zalania budynku przy ul. (...) w O., w którym mieścił się pawilon handlowo - usługowy powódki, objęty umową ubezpieczenia, zawartą z pozwanym, potwierdzoną polisą nr (...).

Pomimo tego, że pozwany formalnie zakwestionował roszczenie powódki co do zasady oraz co do wysokości, w ocenie Sądu bezsporna była odpowiedzialność pozwanego za zaistniałe zdarzenie. Pozwany nie przeczył, iż w dniu 18 czerwca 2014 r. zawarł z powódką umowę ubezpieczenia nieruchomości przy ul. (...) w O.. Okoliczność ta, jak wyżej wskazano, została potwierdzona polisą o numerze (...). Okres ubezpieczenia obejmował od 30 czerwca 2014 r. do 29 czerwca 2015 r. Ubezpieczenie było aktualne na dzień zdarzenia. Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności w toku postępowania likwidacyjnego, czemu dał wyraz wypłacając odszkodowanie: decyzją z dnia 16 lipca 2014 r. kwotę 841,00 złotych i decyzją z dnia 15 października 2014 r. kwotę 5.528,91 złotych. W konsekwencji, Sąd uznał odpowiedzialność pozwanego za zaistniałe zdarzenie za bezsporną. Sporna była wysokość należnego powódce odszkodowania.

Powódka wywodzi swoje roszczenie z umowy ubezpieczenia. Zatem podstawę odpowiedzialności pozwanego stanowi art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl § 2 pkt 1), świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniach majątkowych – określonego odszkodowania za szkodę, powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Przesłanką odpowiedzialności zakładu ubezpieczeniowego jest, zgodnie z treścią art. 361 k.c., istnienie związku przyczynowego pomiędzy normalnymi następstwami działania lub zaniechania a zaistniałą szkodą. W świetle art. 363 § 1 k.c. w razie uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty. Efekt naprawienia szkody zostaje osiągnięty, gdy przedmiot umowy ubezpieczenia zostaje doprowadzony do stanu odpowiadającego stanowi przed uszkodzeniem. Obowiązek naprawienia szkody obejmuje zatem wszelkie straty, które poniósł poszkodowany.

W przedmiotowej sprawie sporem objęty był zakres prac, koniecznych do wykonania w budynku powódki, oraz ich koszt. Z uwagi na rozbieżność stanowisk stron, Sąd odwołał się do wiadomości specjalnych biegłego Z. Z..

Biegły na podstawie analizy zebranego w aktach sprawy materiału dowodowego oraz oględzin pawilonu wskazał zakres uszkodzeń oraz prac, koniecznych do wykonania, aby doprowadzić budynek do stanu technicznego sprzed szkody, ustalając wartość robót na kwotę 15.998,66 złotych netto (brutto 19.678,36 złotych).

Odnosząc się do zasadności, celowości, konieczności i związku przyczynowego pomiędzy naprawą szkody a zakupem przez powódkę miski firmy Koło oraz śrub miski, biegły wskazał, iż w jego ocenie cofająca się kanalizacja sanitarna, która wypłynęła przez muszlę klozetową, nie mogła jej uszkodzić. Jednak naprawa zniszczonych elementów budynku (ścian, izolacji, posadzki) wymagała zdemontowania muszli klozetowej. Śruby mocujące muszlę z posadzką szybko korodują i po kilku latach nie jest możliwe ich odkręcenie. Łby śrub ulegają destrukcji, polegającej na złuszczeniu się górnej warstwy łącznie z rowkami przeznaczonymi do odkręcania śrubokrętem lub sześciokątnej korony do przykręcania kluczem. W takich sytuacjach próby urywania śrub kończą się wyłamaniem fragmentu muszli. Wobec powyższego Sąd przyjął - w oparciu o opinię biegłego, iż istniał związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy naprawą szkody a zakupem miski i śrub, i koszt ten uwzględnił w kalkulacji.

Przedstawiona przez biegłego opinia stanowiła główny dowód w niniejszej sprawie w zakresie ustalenia wysokości zaistniałej po stronie powódki szkody. Sąd uwzględnił ten dowód, ponieważ ocenił opinię jako fachową, rzetelną i logiczną. Sąd uznał ją za jasną, nie zawierającą luk i sprzeczności, a rozumowanie biegłego przedstawione w opinii i jej uzasadnieniu za trafne, jak również stwierdził poprawność poszczególnych elementów opinii, składających się na trafność jej wniosków końcowych, które nie zostały zakwestionowane przez strony postępowania. Sąd uznał zeznania świadka M. S. (k. 174) za wiarygodne, choć z uwagi na upływ czasu były one lakoniczne i niewiele wniosły do sprawy.

W tych warunkach, wobec podzielenia wniosków opinii biegłego, Sąd przyjął, iż wartość szkody wyniosła 19.678,36 złotych brutto.

Ponieważ powódka nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, a z tytułu najmu lokalu rozlicza się ryczałtowo (k. 285), i w związku z tym nie ma ona możliwości odliczenia podatku VAT, wartość odszkodowania przyjęto w kwocie brutto.

Mając na uwadze zasadę pełnej kompensacji, Sąd doliczył koszty za miskę K. wraz ze śrubami, tj. 106,50 złotych.

Odnośnie żądania powódki zwrotu kosztów uzyskania opinii prywatnej w kwocie 738,00 złotych, wskazać należy, iż pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego początkowo wypłacił powódce kwotę 841,00 złotych, a dopiero po przedłożeniu kosztorysu prywatnego dopłacił jej kwotę 5.528,91 złotych. W kontekście powyższego przyjąć należało, że istnieje adekwatny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem przez powódkę wydatku na sporządzenie opinii prywatnej, a szkodą. Wydatek ten był konieczny i obiektywnie uzasadniony w świetle zachowania pozwanego, który nieprawidłowo przeprowadził postępowanie likwidacyjne, nie ustalił rozmiarów rzeczywistej szkody. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 18 maja 2004 r. (III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117), koszt ekspertyzy, wykonanej na zlecenie poszkodowanego, może powiększyć należne mu odszkodowanie, w zależności od okoliczności sprawy.

Łącznie więc wartość szkody powódki wyniosła 20.522,86 złotych (19.678,36 + 106,50 + 738,00).

Mając na uwadze, iż pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce kwotę 6.369,91 złotych (841,00 złotych i 5.528,91 złotych), Sąd na podstawie przywołanego art. 805 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 14.152,95 złotych (20.522,86 złotych – 6.369,91 złotych).

W pozostałym zakresie powództwo oddalono.

Mając na uwadze, iż powódka nie żądała odsetek od kwoty 738,00 złotych, Sąd zasądził odsetki ustawowe oraz ustawowe za opóźnienie od kwoty 13.414,95 złotych. (14.152,95 – 738,00). Odsetki zasądzono zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 22 sierpnia 2014 r., mając na uwadze, iż pozwany otrzymał wezwanie do zapłaty w piśmie z dnia 06 sierpnia 2014 r., w którym powódka wyznaczyła mu 14 - dniowy termin na spełnienie świadczenia, który upłynął w dniu 21 sierpnia 2014 r. Pozwany pozostaje zatem w zwłoce od dnia 22 sierpnia 2014 r.

O kosztach procesu orzeczony zgodnie z art. 100 k.p.c. poprzez ich stosunkowe rozdzielenie. Powódka wygrała proces w 61,7%. Poniosła koszty w łącznej wysokości 2.417,00 złotych, obejmujące 2.400,00 złotych wynagrodzenia pełnomocnika i 17,00 złotych tytułem opłaty od pełnomocnictwa. Pozwany nie był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Nie wykazał, aby poniósł koszty procesu. W konsekwencji, zasądzeniu od pozwanego na rzecz powódki podlegała kwota 1.491,29 złotych. (2.417,00 złotych x 61,7 %)

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2016, poz. 623) w zw. z art. 100 k.p.c. nakazano ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Olsztynie kwotę 1.750,10 złotych. Koszty, poniesione tymczasowo przez Skarb Państwa, wyniosły 2.836,43 złote. Są to opłata od pozwu, od której powódka była zwolniona, w kwocie 1.110,00 zł. i koszty opinii biegłego – 1.726,43 zł. Pozwany przegrał proces w 61,7%. Powódka została zwolniona od kosztów sądowych w całości.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Roman
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Data wytworzenia informacji: