Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

X C 2282/17 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-08-16

Sygn. akt 2282/17

UZASADNIENIE

Powódka P. Z. wniosła o zasądzenie od pozwanej kwoty 10.010,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 25.03.2012 r. Ponadto wniosła o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że 14 września 2014 r. doszło do uszkodzenia samochodu marki H. (...) nr rej. (...) stanowiącego własność powódki oraz J. G.. Powódka podała, iż szkoda została zgłoszona następnego dnia po zdarzeniu oraz, że została przez pozwaną uznana i częściowo naprawiona poprzez wypłatę kwoty brutto 10.827,81 zł. Powódka dochodzi odszkodowania z tytułu ubezpieczenia AC, albowiem strony łączy umowa ubezpieczenia autocasco. Powódka dochodzi odszkodowania 10.010,00 ponieważ odszkodowanie wypłacone przez pozwane Towarzystwo w kwocie 10.827,81 zł nie rekompensuje szkody , z uwagi na to, iż środki wypłacone powódce okazały się niewystarczające na naprawę pojazdu z uwagi na dużą rozbieżność w cenie rzeczywistej i przyjętej w kosztorysie pozwanej. Powódka podała, iż kosztorys pozwanej pominął konieczność wymiany między innymi klamki drzwi przednich lewych oraz wskazała, iż pozwana przyjęła pobieżnie ceny części oraz zbyt niską cenę roboczogodziny 52 zł – sprzeczną z warunkami OWU par. 2 pkt 32. Powódka wskazała również, że zgodnie z postanowieniami par 9 ust. 1 OWU Autocasco wysokość świadczenia odszkodowawczego winna być wyliczona jako różnica wartości pojazdu sprzed szkody i wartości pojazdu w stanie uszkodzonym. Powódka zleciła zatem niezależnemu rzeczoznawcy sporządzenie opinii technicznej w celu ustalenia kosztu naprawy pojazdu. Zdaniem powódki wartość odszkodowania jaką winna wypłacić pozwana zgodnie z umową wynosi 32.000,00 zł , zaś po uwzględnieniu kwoty wypłaconej 10.827,81 zł winna wypłacić 21.172,19 zł. Powódka podniosła również, iż w związku z nieprawidłowym wyliczeniem szkody - sprzecznym z postanowieniami umowy poniosła szkodę wynikającą z wydatku 1.200,00 zł tytułem kosztów opinii prywatnej. Ponadto z ostrożności procesowej powódka zastrzegła możliwość modyfikacji powództwa.

(k. 5-8, )

Pismem procesowym z 21 lipca 2017 r. powódka cofnęła powództwo w zakresie żądania odszkodowania za szkodę w pojeździe, podtrzymując jednocześnie wniosek o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa kwoty 1.200,00 zł tytułem zwrotu kosztów opinii prywatnej wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 29.05.2017 do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu według norm przepisanych. Jednocześnie powódka cofnęła powództwo w zakresie błędnie sformułowanego w pozwie roszczenia o odsetki od kwoty 1.200,00 zł za okres do dnia 28.05.2017 wraz ze zrzeczeniem się tegoż roszczenia (k. 94-94v.)

Pozwana (...) S.A.z siedzibą w S. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości. Nadto wniosła o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko potwierdziła, że okolicznością bezsporną jest wystąpienie szkody w pojeździe powódki oraz że strony łączyła umowa dobrowolnego ubezpieczenia autocasco potwierdzona polisą o nr (...) w wariancie III – kosztorys. W wyniku powyższej szkody pozwana prowadziła postępowanie likwidacyjne pod nr (...). Pozwana w niniejszej sprawie dokonała oględzin uszkodzonego pojazdu, sporządziła protokół szkody, kosztorys i wypłaciła odszkodowanie. Wskazała, że w procesie likwidacji szkody wypłaciła na rzecz powódki odszkodowanie w kwocie 10.827,81 zł. Następnie pozwana po rozpatrzeniu i dokonaniu odwołania powódki i po ponownej analizie ustalonego wcześniej odszkodowania dokonała na rzecz powódki dalszych dopłat z tytułu uszkodzenia pojazdu o łącznej wysokości 18.040,87 zł. Ponadto z ostrożności procesowej pozwana podniosła, że w jej ocenie wypłacona dotychczas kwota doprowadziła do naprawy całości szkody powódki, zatem wyczerpuje w całości roszczenie strony powodowej. Pozwana wskazała, iż kwestionuje tak co do zasady jak i wysokości roszczenie powódki zasądzenia kwoty tytułem kosztów prywatnej kalkulacji (k.46-52).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 14 września 2014 r. uszkodzony został samochód marki H. (...) nr rej (...) stanowiący własność powódki i J. G.. Powódkę i pozwaną łączyła umowa dobrowolnego ubezpieczenia autocasco o numerze (...) z dnia 07.02.2014 r. Zaistniałą szkodę powódka zgłosiła pozwanej.

W toku postępowania likwidacyjnego pozwana uznała swoją odpowiedzialność za szkodę powódki i wypłaciła jej odszkodowanie w wysokości 10.827,81 zł.

(okoliczność bezsporna, nadto: Ogólne Warunki Ubezpieczenia k. 12-18, protokół szkody k. 20-20v, pismo z dnia 29.09.2014r k. 21, pismo z dnia 16.10.2014r. k. 22)

Uznając wypłacone odszkodowanie za zaniżone powódka zwróciła się do rzeczoznawcy celem wykonania prywatnej ekspertyzy w zakresie kosztów naprawy pojazdu. Za sporządzoną opinię powódka zapłaciła 1.200,00 zł. Koszty kalkulacji prywatnego rzeczoznawcy zostały udokumentowane fakturą Vat nr (...).

(dowód: kalkulacja naprawy nr 04/01/2017 k. 26-26, wydruki zawierające ceny części k. 30-33, faktura Vat nr (...) k. 35 v.)

Po przeprowadzeniu ponownej analizy poprawności ustalonego odszkodowania pozwana w toku procesu dokonała dopłaty do odszkodowania za szkodę w kwocie 18.040,87 zł powstałą w pojeździe powódki na skutek zdarzenia z 14 września 2014 r.

(dowód: dowód przelewu k. 56, kalkulator odsetek k. 57)

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu ostatecznie zmodyfikowane powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony postępowania, których prawdziwość nie została zakwestionowana w toku procesu. Nadto, Sąd ustalił, że powódka bezsprzecznie zleciła prywatną kalkulację naprawy pojazdu rzeczoznawcy D. K.. W przedmiotowej sprawie bezsporna jest okoliczność, że w wyniku zdarzenia z dnia 14 września 2014 r. uszkodzony został pojazd należący do powódki. Pozwana początkowo uznała swą odpowiedzialność za skutki zdarzenia jedynie w pewnym zakresie uszkodzeń i wypłaciła powódce odszkodowanie w kwocie 10.827,81 zł.

Po wytoczeniu powództwa pozwana po przeprowadzeniu ponownej analizy poprawności ustalonego wcześniej odszkodowania dokonała na rzecz powódki dalszych dopłat o łącznej kwocie 18.040,87 zł, co w całości wyczerpało roszczenia powódki, która w związku z tym cofnęła powództwo w całości odnośnie roszczenia odszkodowawczego z tytułu uszkodzenia pojazdu.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie bezsporna była zatem sama zasada odpowiedzialności pozwanego za szkodę wyrządzoną powódce na skutek zdarzenia z dnia 14 września 2014 r. z tytułu umowy ubezpieczenia autocasco pojazdu H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), zgodnie z polisą nr (...).

Kwestią sporną była natomiast wysokość dochodzonego przez powoda odszkodowania. Powód posiadał u pozwanego ubezpieczenie autocasco w dniu zdarzenia. Podstawę odpowiedzialności pozwanego, która co do zasady nie była kwestionowana, stanowi zatem przepis art. 805 § 1 k.c., zgodnie z którym ubezpieczyciel przez umowę ubezpieczenia zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W przedmiotowej sprawie pozwana uznała swoją odpowiedzialność odszkodowawczą i przyznała, że pierwotnie wyliczone przez nią odszkodowanie było zaniżone.

Bez wątpienia zatem, powodowi należała się kwota 1.200,00 zł jako wydatek poniesiony przez niego w związku ze zleceniem rzeczoznawcy sporządzenia wyceny kosztów naprawy pojazdu oraz wyceny wartości pojazdu powoda w stanie sprzed szkody i sposobu rozliczenia przedmiotowej szkody. Trzeba bowiem wskazać, że ubezpieczyciel w toku postępowania likwidacyjnego kwotę tą znacznie zaniżył. Powódka miała zatem podstawy, by skorzystać z pomocy fachowca w celu wykazania słuszności swego stanowiska i nakłonienia pozwanej do rewizji swego stanowiska przed skierowaniem sprawy do Sądu. W doktrynie i orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że koszty i wydatki poniesione w związki ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę mogą być uznane za jedną z postaci szkody rzeczywistej. W piśmiennictwie podkreśla się, że pojęcie szkody obejmuje w szczególności wydatki poniesione w następstwie zdarzenia wywołującego szkodę. Uzasadnienie objęcia wydatków i kosztów pojęciem szkody, według stanowiska doktryny, wynika z obowiązującej na gruncie prawa polskiego koncepcji szkody różnicowej, zgodnie z którą szkodę stanowi różnica między stanem majątku poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem jaki by istniał, gdyby to zdarzenie nie nastąpiło. Wydatki zmierzające do ograniczenia lub wyłączenia szkody, byleby były celowe i wystarczająco uzasadnione, stanowią stratę, o której mowa w art. 361 § 2 k.c., gdyż prowadzą do zmniejszenia aktywów albo zwiększenia pasywów. Stąd zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 18 maja 2004 r. odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, może – stosownie do okoliczności sprawy – obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego (zob. uchwała SN z 18 maja 2004 r. III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117). Podobny pogląd reprezentowano także w starszym orzecznictwie (zob. wyrok SN z 2 września 1975 r. I CR 505/75 Lex Polonica nr 319344).

Biorąc powyższe okoliczności w oparciu o powołane przepisy, Sąd w punkcie I wyroku zasądził od pozwanej (...) S.A. w S. na rzecz powódki kwotę 1.200,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29 maja 2017r. do dnia zapłaty, a zatem zgodnie ze zmodyfikowanym żądaniem pozwu.

Z uwagi na cofnięcie powództwa w pozostałym zakresie Sąd umorzył postępowanie, bowiem stosowanie do treści art. 203 par. 1 w zw. z art. 355 par 1 k.p.c. sąd wydaje bowiem postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie 3 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c., czyli zgodnie z ogólną zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwana uiściła w toku postępowania na rzecz powódki całą dochodzoną kwotę z tytułu uszkodzenia pojazdu, a więc wytoczenie powództwa było w całości uzasadnione. Pozwana jako strona przegrywająca sprawę w całości miała obowiązek zwrócić powódce celowe i niezbędne koszty postępowania.

SSR Wojciech Krawczyk

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Roman
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Data wytworzenia informacji: