Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 3296/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2018-01-10

Sygn. akt I C 3296/17 upr.

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Data 21 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, I Wydział Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Bieńkowska-Kolarz

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2017 r., w O., na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 341 Kpc,

sprawy z powództwa (...) sp.za o.o. z siedzibą w W.

przeciwko A. G.

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR Joanna Bieńkowska-Kolarz

Sygn. akt I C 3296/17 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o. o w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kwoty 433 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że dochodzona pozwem kwota stanowi składkę OC posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu zawartej z (...) Towarzystwem (...) S.A. umowy ubezpieczenia. Ochrona ubezpieczeniowa obejmowała okres od dnia 11 grudnia 2014r. do dnia 10 grudnia 2015r.

Pozwana A. G. nie stawiła się na rozprawie i nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 27 czerwca 2016r. powód zawarł umowę z (...) Towarzystwem (...) S.A. w przedmiocie nabycia wierzytelności, których wykaz miał znajdować się na płycie CD.

(bezsporne; umowa cesji – k. 28 - 30)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako nieudowodnione podlegało oddaleniu.

Dokonując powyższego rozstrzygnięcia Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, ale jedynie w takim zakresie, w jakim ich prawdziwość oraz treść nie budziła wątpliwości. Sąd pominął wydruk z karty 32 jako niestanowiący dokumentu, a zatem uniemożliwiający przeprowadzenie dowodu. Nie wiadomo też kto sporządził wydruk i na jakiej podstawie uwidoczniono na nim określone informacje w przedmiocie zawarcia umowy ubezpieczenia.

Powód wywodził swe roszczenie z umowy cesji wierzytelności, na podstawie której miał ostatecznie nabyć wierzytelność przeciwko pozwanej.

W myśl przepisu art. 509 § 1 i 2 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Przedmiotem przelewu jest wierzytelność, tj. prawo podmiotowe wierzyciela do żądania od dłużnika świadczenia. Wierzytelność, która ma stanowić przedmiot rozporządzenia powinna być w dostateczny sposób oznaczona (zindywidualizowana). Dotyczy to przede wszystkim wyraźnego określenia stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność, a zatem oznaczania stron tego stosunku, świadczenia oraz przedmiotu świadczenia. Strony stosunku, świadczenie oraz przedmiot świadczenia muszą być oznaczone bądź przynajmniej możliwe do oznaczenia (oznaczalne) w momencie zawierania umowy przenoszącej wierzytelność (por. Kodeks cywilny. Komentarz pod red. A. Kidyby, Tom III, Zobowiązania – część ogólna, Lex 2010 r.).

Okoliczność istnienia stosunku zobowiązaniowego pomiędzy pozwanym a ubezpieczycielem, który rzekomo zbył wierzytelność jest w pierwszej kolejności wątpliwa. Po pierwsze, powód nie wykazał, że pozwana zawarła z (...) umowę ubezpieczenia, co do której dochodzi zapłaty składki ubezpieczeniowej. W tym zakresie niewystarczający jest przedłożony przez powoda wydruk polisy. Wskazać również należy na fakt, że wydruku tego pełnomocnik powoda nie uwierzytelnił, co dodatkowo wzbudza wątpliwość co do istnienia stosunku umownego pomiędzy pozwaną (...).

Mając na uwadze przedstawione okoliczności należy uznać, iż powód nie wykazał, iż przysługuje mu względem pozwanemu dochodzona pozwem wierzytelność. Zgodnie zaś z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa bowiem na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Co więcej, legitymacja procesowa czynna jest w przedmiotowej sprawie wysoce wątpliwa. Powód nie wykazał, że umowa cesji z dnia 27 czerwca 2016r. została podpisana przez uprawnione strony. Kserokopia samej umowy poświadczona została za zgodność z oryginałem wyłącznie w części, a mianowicie wyłącznie jej pierwsza strona, co uniemożliwia zweryfikowanie pełnej jej treści.

Ponadto z umowy cesji nie wynika, aby przedmiotem obrotu była wierzytelność wobec pozwanej i aby powód stał się nabywcą jakiejkolwiek wierzytelności przysługującej zbywcy względem A. G.. W dokumencie tym wierzytelność względem pozwanej nie jest wymieniona.

Powód wprawdzie załączył wydruk tabeli (k. 31), stanowiącej rzekomy wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji, jednakże zdaniem Sądu nie jest to wystarczający dowód na to, że powód nabył wierzytelność względem pozwanej. Dokument ten nie jest podpisany przez sygnatariuszy umowy cesji i nie wynika z niego, aby był integralną częścią umowy sprzedaży wierzytelności.

Mając zatem na uwadze powyższe, na zasadzie art. 6 k.c. powództwo podlegało oddaleniu w całości.

SSR Joanna Bieńkowska - Kolarz

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krystyna Rogalska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Bieńkowska-Kolarz
Data wytworzenia informacji: