Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Sylwia Jaroszewska

Protokolant st. sekr. sądowy Iwona Michałowska

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2018 r. w Mrągowie

sprawy z powództwa A. F. (1)

przeciwko małoletniej B. F. (1)

reprezentowanej przez matkę A. F. (2)

o obniżenie alimentów

powództwo oddala.

Sygn. akt III RC 109/18

UZASADNIENIE

Powód A. F. (1) domagał się obniżenia alimentów ustalonych wyrokiem rozwodowym Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 25 września 2017 roku w sprawie VI RC 28/16, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 21 maja 2018 roku w sprawie I ACa 1001/17 z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty po 300 zł miesięcznie płatnych na rzecz jego małoletniej córki B. F. (1).

W uzasadnieniu wskazał, że jego sytuacja majątkowa i życiowa uległa zmianie od czasu wydania wyroku rozwodowego. Po rozwodzie w dniu 14 czerwca 2018 roku uznał swojego nowonarodzonego syna B. F. (2), ur. (...) i jako ojciec jest również obowiązany do partycypowania w kosztach jego utrzymania, które wynoszą około 1700 zł miesięcznie. Nadto musi pomagać swojej matce i opłacać alimenty na rzecz dwójki swoich pozostałych dzieci i nie ma możliwości wywiązać się z obowiązku alimentacyjnego w dotychczas ustalonej wysokości wobec małoletniej.

Na rozprawie w dniu 25 października 2018 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki A. F. (2) wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. F. (1), urodzona (...) jest dzieckiem A. F. (2) i przysposobioną córką A. F. (1), który w dniu 2103 roku zawarł związek małżeński z A. F. (2).

Wyrokiem z dnia 25 września 2017 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt VI RC 28/16 zmienionym na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 21 maja 2018 roku w sprawie o sygnaturze akt I ACa 1001/17 Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał przez rozwód małżeństwo A. F. (2) i A. F. (1) orzekając, że obie strony zobowiązane są do ponoszenia kosztów utrzymania małoletniej B. F. (1) i zasądził od A. F. (1) na rzecz małoletniej alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie.

Małoletnia B. F. (1) była wówczas uczennicą Gimnazjum numer 2 w M.. Była leczona endokrynologicznie, ortopedycznie i alergologicznie. Nie sprawiała problemów wychowawczych. Razem z matką mieszkała w M. w mieszkaniu własnościowym.

A. F. (2) zatrudniona była w Zespole Szkół nr (...) w M. na stanowisku nauczyciela za wynagrodzeniem około 2 947,02 zł netto miesięcznie. Okazjonalnie pracowała też w czasie dodatkowym za co otrzymywała wynagrodzenie około 500 zł miesięcznie. Miała problemy z funkcjonowaniem po rozwodzie i korzystała z terapii psychologicznej.

A. F. (1) był żołnierzem zawodowym i pracował jako naczelnik Urzędu do spraw Kombatantów Represjonowanych w W. za wynagrodzeniem około 6 700,33 zł netto miesięcznie. Mieszkał w L.. Pozostawał w nieformalnym związku z A. N.. Oprócz świadczeń zasądzonych na rzecz małoletniej B. F. (1) płacił alimenty w łącznej kwocie po 1500 zł miesięcznie na dwoje dzieci z poprzedniego małżeństwa z E. K.

(dowód: odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 21 maja 2018 roku, sygn. akt I ACa 1001/17 k. 8, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 25 września 2017 roku, sygn. akt VI RC 28/16 k. 9-10, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2010 roku, sygn. akt XXV C429/08 k. 11-12, dokumenty w aktach VI RC 28/16 SO w Olsztynie)

Obecnie małoletnia B. F. (1) kontynuuje naukę w gimnazjum. W dalszym ciągu ma problemy zdrowotne. Uczęszcza na korepetycje z języka angielskiego i niemieckiego oraz na zajęcia rehabilitacyjne i basen. Chcę utrzymywać kontakt z pozwanym i przeżywa rozstanie rodziców.

A. F. (2) pracuje w Szkole Podstawowej Nr (...) w M.. Zarabia około 3000 zł netto miesięcznie. Mieszka razem z córką w mieszkaniu własnościowym w M.. Czynsz wynosi 400 zł miesięcznie, energia elektryczna 100 zł miesięcznie. Spłaca pożyczkę z zakładu pracy w kwocie po 280 zł miesięcznie. Posiada samochód osobowy N. (...) z 2010 roku.

A. F. (1) w dalszym ciągu jest zatrudniony w Urzędzie do spraw Kombatantów Represjonowanych w W. i zarabia około 6 500 zł netto miesięcznie. Mieszka w W. u przyjaciela i nie ponosi opłat za mieszkanie. Płaci alimenty w łącznej kwocie po 1500 zł miesięcznie na dwoje dzieci z poprzedniego małżeństwa z E. K., które mieszkają w W. oraz alimenty na małoletnią B. F. (1) w kwocie po 800 zł miesięcznie. Pozostaje w nieformalnym związku z A. J., która pracuje jako urzędnik służby cywilnej. Mają syna B. F. (2), urodzonego (...) wobec którego powód uznał ojcostwo w czerwcu 2018 roku. Przekazuje na rzecz małoletniego dobrowolnie alimenty w kwocie po 1 700 zł miesięcznie. Nie mieszkają razem. Wyjeżdża z nową rodziną na wycieczki zagraniczne. Odziedziczył po śmierci ojca mieszkanie w S., które utrzymuje. Pomaga też finansowo swojej matce przekazując jej kwoty po około 700 zł miesięcznie. Matka powoda otrzymuje emeryturę w wysokości około 2000 zł miesięcznie i mieszka razem z jego babcią, która ma emeryturę w kwocie około 1400 zł miesięcznie. A. F. (1) posiada samochód osobowy o wartości około 5000 zł. Leczy się na kamicę nerkową.

(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 13, rachunki, faktury i potwierdzenia przelewu k. 14-25, 55-81, zestawienie k. 52-54, zaświadczenia o wynagrodzeniu k. 82-87, dokumentacja zdjęciowa k. 88-90, przesłuchanie A. F. (1) k. 93-94, przesłuchanie A. F. (2) k. 94-95)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodu z przesłuchania stron oraz powołanych dowodów z dokumentów, których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała i nie budzą zastrzeżeń Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie podstawę żądania powoda stanowi art. 138 KRO zgodnie z którym, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

Tak określony przedmiot badania Sądu oznacza, że konieczne jest porównanie stanu istniejącego w dacie ostatniego orzeczenia ustalającego wysokość alimentów ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu.

Podkreślić należy, że od daty ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów nie minęło nawet pół roku i w ocenie Sądu po stronie powoda jak i jego małoletniej córki nie doszło w tym czasie do zmiany stosunków, która uzasadniałaby obniżenie dotychczas ustalonych alimentów.

A. F. (1) w dalszym ciągu jest zatrudniony na dotychczasowym stanowisku i w zasadzie osiąga tożsame wynagrodzenie jak w dacie orzeczenia o obowiązku alimentacyjnym względem małoletniej pozwanej. Podobnie nie stanowią nowej okoliczności jego zobowiązania alimentacyjne względem dzieci z poprzedniego związku.

Obniżenia zasądzonych alimentów nie może również uzasadniać fakt, że powód po rozwodzie z A. F. (2) uznał syna ze związku ze swoją obecną partnerką i przekazuje na jego rzecz kwoty po 1700 zł miesięcznie.

Co prawda do okoliczności mogących mieć wpływ na zmianę sytuacji finansowej zobowiązanego może zaliczać się powstanie po jego stronie w związku z założeniem nowej rodziny obowiązków o charakterze majątkowym jednakże w ocenie Sądu w niniejszej sprawie okoliczność ta nie stanowi zmiany stosunków, która powodowałaby konieczność obniżenia dotychczas ustalonych alimentów.

Należy bowiem wskazać, że małoletni B. F. (2) urodził się w czerwcu 2017 roku a więc jeszcze trakcie trwania sprawy rozwodowej stron kiedy powód pozostawał już w związku i utrzymywał stosunki cielesne ze swoją obecną partnerką A. J.. Trzeba więc uznać, że miał świadomość tego, że nowonarodzone dziecko może być jego synem i będzie wiązało się to z koniecznością alimentowania. Nie może być to więc nowa okoliczność w rozumieniu art. 138 KRO. Nadto istotnym jest, że alimenty na rzecz małoletniego B. przekazywane przez A. F. (1) mają charakter świadczenia dobrowolnego. A skoro powoda stać na alimentowanie małoletniego w kwocie po 1 700 zł miesięcznie to tym bardziej może płacić alimenty na rzecz małoletniej B. w kwocie po 800 zł miesięcznie. Fakt, że jest ona jego przysposobionym dzieckiem nie może prowadzić do pokrzywdzenia małoletniej, która pomimo tego, iż powód nie jest jej biologicznym ojcem przywiązała się do niego i przeżywa rozwód stron.

Nie uzasadnia obniżenia alimentów także konieczność pomocy finansowej powoda dla swojej matki i babci. Nie można bowiem uznać, że znajdują się one w niedostatku, gdyż łącznie osiągają dochody rzędu około 3 400 zł miesięcznie.

Niezależnie od powyższego podkreślić też należy, że obecnie powód – co sam przyznał – nie ponosi kosztów utrzymania mieszkania i jedynie ma wydatki związane z wyżywieniem. Może też wynająć odziedziczone po ojcu mieszkanie. Jego sytuacja – bez względu na przyczyny tego stanu rzeczy – obiektywnie w tym zakresie uległa więc poprawie.

Natomiast odnośnie sytuacji finansowej małoletniej uprawnionej pozostaje ona w istocie tożsama ze stanem istniejącym w dacie poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów. Matka małoletniej w dalszym ciągu pracuje jako nauczyciel i osiąga podobne jak poprzednio wynagrodzenie z którego musi utrzymać siebie i córkę oraz opłacić mieszkanie.

Mając na uwadze powyższe zarzuty powoda w stosunku do matki małoletniej, że pozwoliła córce na wyjazd kilka razy do roku do W. do teatru czy na koncert w sytuacji kiedy powód pomimo obciążenia alimentacyjnego pozwala sobie na wyjazdy na wczasy zagraniczne z nową rodziną należy pozostawić bez komentarza.

W ocenie Sądu świadczenia alimentacyjne otrzymywane przez małoletnią B. F. (1) w dotychczasowej wysokości przystają z jednej strony do obecnych potrzeb małoletniej, a z drugiej do możliwości zarobkowych i majątkowych jej ojca A. F. (1) i brak jest podstaw do zmiany dotychczas ustalonego obowiązku alimentacyjnego w tym zakresie. A. F. (1) jest ojcem małoletniej B. F. (1) i jest obowiązany łożyć na swoją małoletnią córkę, która nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie a cały ciężar jej wychowania spoczywa na matce.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 138 KRO a contrario oddalił powództwo.