Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 lipca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Mrągowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Krzysztof Połomski

Protokolant:

p.o. sekretarz sądowy Milena Ziętak

po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2018 r. w Mrągowie

na rozprawie

sprawy z wniosku J. N., E. N.

z udziałem M. N.

o ustanowienie służebności drogi koniecznej

postanawia:

I.  umorzyć postępowanie w sprawie,

II.  zwrócić powodom J. N. i E. N. kwotę 100 zł (stu złotych) tytułem połowy opłaty sądowej od wniosku.

Sygn. akt I Ns 86/18

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy E. N. i J. N. wystąpili z wnioskiem
o ustanowienie służebności drogi koniecznej na nieruchomości stanowiącej własność M. N., położonej w K., składającej się z działek o numerach (...)
i 176/14, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości obejmującej działkę nr (...) położnej w K., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) polegającej na prawie przejazdu przez nieruchomość uczestnika po drodze gruntowej biegnącej przez działkę
nr 176/14 do drogi publicznej.

W odpowiedzi na wniosek uczestnik postępowania M. N. oświadczył,
że uznaje wniosek co do zasady i jednocześnie wnosi o ograniczenie możliwości wykorzystywania służebności do prowadzenia działalności usługowej i turystycznej.

Wobec zawarcia pomiędzy stronami ugody jak na k. 40-41 postanowieniem z dnia
30 lipca 2018 roku Sąd umorzył postępowanie w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie strony postępowania bez nacisków i w sposób całkowicie dobrowolny podjęły decyzję o ugodowym zakończeniu zaistniałego pomiędzy nimi sporu sądowego. Fakt ten odzwierciedlają podpisy stron oraz pełnomocnika wnioskodawców pod osnową ugody wciągniętą do protokołu rozprawy z dnia 30 lipca 2018 roku. Znamiennym jest też, iż już na rozprawie w dniu 11 lipca 2018 roku wnioskodawcy zasygnalizowali chęć prowadzenia rozmów ugodowych i wnieśli o odroczenie rozprawy celem prowadzenia rozmów ugodowych z uczestnikiem postępowania.

Stosownie do treści art. 223 § 2 kpc w zw. z art. 203 § 4 kpc Sąd może uznać
za niedopuszczalne zawarcie ugody tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że jej zawarcie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza
do obejścia prawa.

W niniejszym przypadku Sąd nie dostrzegł takich okoliczności, ipso factum uznając zawarcie ugody w niniejszej sprawie za dopuszczalne. Przemawia za tym kilka istotnych dla sprawy okoliczności. Strony od samego początku były zgodne co do samej istoty wniosku,
tj. ustanowienia drogi koniecznej. Poza sporem stron pozostawało również miejsce przebiegu tej drogi. Ostatecznie były również zgodne co do wysokości wynagrodzenia za służebność,
a także przyjęcia, że będzie miało ono charakter okresowy. To z inicjatywy stron w ugodzie zastrzeżono, że wynagrodzenie zawiera w sobie koszty utrzymania drogi, za wyjątkiem odśnieżania działki (...) na długości działki (...) i utrzymania drogi na tym odcinku,
a w sytuacji kataklizmów pogodowych również do pomocy uczestnikowi postępowania
w zakresie utrzymania działki (...) także na pozostałym odcinku. Uwzględniając oczekiwania uczestnika postępowania w treści ugody zastrzeżono, że przejazd przez jego działkę nie będzie wykonywany na cele związane z działalnością gospodarczą (turystyczną) na działce (...). Co istotne, tego typu zastrzeżenia uczestnik postępowania zgłaszał już
w odpowiedzi na wniosek, w związku z czym były one znane wnioskodawcom jeszcze przed terminem rozprawy.

W ocenie Sądu treść ugody pozostaje w zgodzie z przepisami prawa i zasadami współżycia społecznego. Ograniczenie przez strony sposobu wykonywania służebności pozostaje w zgodzie z postulatem wyrażonym przez art. 288 kc, zgodnie z którym służebność gruntowa powinna być wykonywana w taki sposób, żeby jak najmniej utrudniała korzystanie z nieruchomości obciążonej. Ograniczenie to wpływa wprawdzie również na prawa ewentualnych następców prawnych wnioskodawców, jednakże przepisy kodeksu cywilnego w pewnych sytuacjach przewidują możliwości zmiany treści służebności gruntowej
(np. art. 290 kc, art. 291 kc, art. 294 kc).

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd uznał zawarcie ugody według treści zaakceptowanej przez strony za dopuszczalne i w związku z tym – na podstawie
art. 355 § 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc – umorzył postępowanie w sprawie
(pkt I postanowienia).

/-/ SSR Krzysztof Połomski