Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 307/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Giżycku z 2019-09-16

Sygn. akt II K 307/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – st.sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora --------

po rozpoznaniu w dniach : 15.04.2019 r., 17.04.2019 r., 03.06.2019 r., 02.09.2019 r.

sprawy

M. K. (1) s. W. i M. z d. S., ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

W bliżej nieustalonej dacie w czasie od 01 stycznia 2017 roku do dnia 31 maja 2017 roku w G. nie będąc do tego uprawnionym rozpowszechnił cudzy utwór - działo plastyczne pod nazwą „ Projekt jachtu motorowego V. (...) (...) poprzez wybudowanie trzech łodzi motorowodnych V. (...) (...) o oznaczeniu (...), V. (...) (...) o oznaczeniu (...) (...), V. (...) (...) nie posiadającą oznaczeń w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając tym samym na szkodę (...) Spółka z o.o. z/s w G.

tj. o czyn z art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 04 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych

1.  Oskarżonego M. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 04 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( DZ U Nr 24, poz. 83 z późn. zm.) przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wysokości 100 ( sto) stawek dziennych, przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 30 (trzydzieści) złotych.

2.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty oraz pozostałe koszty sądowe w kwocie 891 ( osiemset dziewięćdziesiąt jeden) złotych.

Sygn. akt II K 307/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Projektantem jachtu motorowego typu (...) (...) (...) jest A. S.. Początkowo autorskie prawa majątkowe i formy do budowy w/w jachtu - w oparciu o umowy z A. S. jako projektantem - twórcą w/w dzieła - należały na zasadzie współwłasności do kilku osób, w tym M. K. (2), natomiast od lutego 2016 roku prawa autorskie majątkowe do tego typu łodzi - dzieła plastycznego pod nazwą „ Projekt jachtu motorowego V. (...) (...) M. K. (2) nabył na wyłączność.

M. K. (2) prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) (...) z siedzibą w G. i - zostając prokurentem (...) Spółka z o.o. z/s w G. - w ramach działalności (...) (...) wszystkie pasywa i aktywa spółki, w tym w postaci praw autorskich majątkowych do łodzi V. (...) (...) oraz dwóch form do tych łodzi, przeniósł do (...) Spółka z o.o. z/s w G..

M. K. (1) prowadził działalność gospodarczą (...) z siedzibą w G..

Oskarżony i M. K. (2) przyjaźnili się od wielu lat, zaś od 2015 roku, w ramach zawartej umowy pomiędzy firmą oskarżonego a (...) (...) podjęli współpracę dotyczącą produkcji skrzynek gazowych. Zważywszy, że M. K. (2) był w posiadaniu dwóch form do łodzi V. (...) (...), posiadał także majątkowe prawa autorskie do tego typu łodzi- dla celów marketingowych zmieniono nazwę jachtu na P. (...) (...) przekazał formy oskarżonemu do zakładu przy ul. (...) w G. albowiem w/w uzgodnili, że M. K. (1), jako podwykonawca, będzie budował na tych formach łodzie V. (...) (...). M. K. (1) za wiedzą M. K. (2) wykonał kilka takich łodzi, które następnie zostały sprzedane, w tym jedna Z. D.- prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie produkcji łodzi wycieczkowych i sportowych.

W bliżej nieustalonej dacie, w czasie od 01 stycznia 2017 roku do dnia 31 maja 2017 roku w G., M. K. (1) poza wiedzą i zgodą M. K. (2), rozpowszechnił cudzy utwór - dzieło plastyczne pod nazwą „Projekt jachtu motorowego V. (...) (...) poprzez wybudowanie trzech łodzi motorowodnych V. (...) (...) o oznaczeniu (...), V. (...) (...) o oznaczeniu (...) (...), V. (...) (...) nie będąc do tego uprawnionym. Łodzie te oskarżony zbył Z. D..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: częściowo wyjaśnień M. K. (1) (k. 478v, 355-356, 500v- 501, 501v), nadto na podstawie zeznań M. K. (2) (k. 478v- 480, 30-35, 420-421), M. B. (k. 480- 480v, 82-86, 336-339), B. K. (1) (k. 482), A. S. (k. 487- 487v, 377-378, 380- 381), B. K. (2) (k. 487v- 488, 325-327), w niewielkiej części w oparciu o zeznania Z. D. (k. 480v- 481, 89-90), J. D. (k. 481v-482, 271-274), W. K. (k. 482- 483, 237- 239), W. Z. (k. 485v- 486, 218-220), P. B. (k. 486- 486v, 284- 285), a nadto na podstawie takich dowodów, jak: informacja k. 5-7, wydruku komputerowe zdjęć k. 8-17, faktura k.18, informacja k. 19-24, 25, raport z badań k. 26, umowa k. 27, 38, schemat skorupy k. 39- 42, projekt k. 43-45, pismo k. 46, 47, raport z badań k. 48, pismo k. 49, wydruki komputerowe zdjęć k. 51-52, folder k. 55, umowa k. 60, faktury k. 61-73, informacja k. 75-77, faktura k. 92-93, protokół oględzin k. 94-96, materiał poglądowy k. 97-98, protokół oględzin k. 99-100, materiał poglądowy k. 101-102 , wydruki zdjęć k. 111-112, protokoły k. 113-115, faktura k. 117, wydruki zdjęć k. 118-121, zdjęcie dokumentu k. 122-123 i 126, wydruki zdjęć k. 124-125, pismo ze starostwa k. 127, zgłoszenie k. 128 i 130, 132, 134, 138, 140, 142, 144, 146, wnioski k. 129, 131, 133, 135, 136, 137, 139, 141, 143, 145, 147, faktura k. 166, rozrachunki z kontrahentami k. 167, informacja k. 170, informacja k. 174-175, oświadczenie k. 176, wniosek k. 177, informacja k. 178-183, akt notarialny k. 184-185, 186-188, umowa k. 189-195, informacja k. 197, 198, zaświadczenie k. 199, decyzja k. 200, zaświadczenie k. 201-202, informacja k. 203, 204, 205, raport z badań k. 206, informacja k. 209-210, wniosek k. 211, informacja k. 212, 213, 217, faktury k. 226-227, faktury k. 231-236, umowa sprzedaży k. 240-241, wyciąg z repertorium k. 242, umowa k. 243, 244-245, deklaracja k. 246-248, informacja k. 249, faktura k. 253, 258-259, umowa k. 262, 263, 264-266, faktura k. 276, 276a, orzeczenie k. 277, deklaracja k. 278, raport z badań k. 287, deklaracja 288, faktury (...), deklaracja k. 291, faktura k. 292, protokół eksperymentu k. 301-302, 303-304, 305-306, 307-309, 310-312, wydruku zdjęć 313-321, płyta CD k. 322, analiza z eksperymentu k. 323, wydruki zdjęć k. 334, umowa k. 347, 348, 349-351, umowa k. 369, 370, 371-373, 382, 383, 384-388, wyciąg z repertorium 389, umowa (...), oświadczenie k. 427, schematy k. 429-430, umowa k. 431, 432, w mniejszym stopniu na podstawie zeznań: R. K. (k. 486v- 487, 364- 365), M. W. (k. 495v- 496), S. M. (k. 496- 496v), D. S. (k. 496v), M. P. (k. 496v- 497), H. K. (k. 497- 497v), P. W. (k. 497v- 498), G. G. (k. 500- 500v), A. K. (k. 487v-498).

M. K. (1) nie przyznał się do winy (wyjaśnienia k. 478v, 355-356, 500v- 501, 501v). Wyjaśnił, że z M. K. (2) łączyły go nie tylko kontakty towarzyskie, ale także wspólna działalność w zakresie produkcji skrzynek gazowych, a następnie łodzi typu V. (...) (...), których był podwykonawcą i produkował je na zlecenie M. K. (2). Zaprzeczył jednak, by poza za wiedzą i zgodą w/w wykonywał tego typu łodzie, czy też sprzedawał je w takich okolicznościach Z. D.. Podał, iż wiosną 2017 roku wykonał i sprzedał na zlecenie M. K. (2) Z. D. jedną łódź typu V. (...) (...), a następnie remontował ją, gdyż Z. D. zgłaszał, że jacht ma usterki. M. K. (1) wyjaśnił, iż całą sprawa jest wynikiem tego, że M. K. (2) jest winny mu pieniądze i obciążając oskarżonego, chce uniknąć w ten sposób spłaty długu.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w jakich nie przyznaje się on do winy, albowiem wyjaśnienia te nie polegają one na prawdzie i stanowią jedynie przyjętą przez oskarżonego linię obrony.

Okolicznością bezsporną jest, iż projektantem jachtu motorowego typu (...) (...) (...) był W. S.. Początkowo autorskie prawa majątkowe i formy do budowy w/w jachtu w oparciu o umowy z A. S. jako projektantem - twórcą w/w dzieła- należały na zasadzie współwłasności do kilku osób, w tym M. K. (2), natomiast od lutego 2016 roku prawa autorskie majątkowe do tego typu łodzi - dzieła plastycznego pod nazwą „ Projekt jachtu motorowego V. (...) (...) M. K. (2) nabył na wyłączność. W/w prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) (...) z siedzibą w G. i - zostając prokurentem (...) Spółka z o.o. z/s w G. - w ramach działalności (...) (...) wszystkie pasywa i aktywa spółki, w tym w postaci praw majątkowych do łodzi V. (...) (...) oraz dwóch form do tych łodzi, przeniósł do (...) Spółka z o.o. z/s w G..

M. K. (1) prowadził działalność gospodarczą (...) z siedzibą w G..

Oskarżony i M. K. (2) - którzy znali się towarzysko od wielu lat - od 2015 roku, w ramach zawartej umowy pomiędzy firmą oskarżonego a (...) (...) podjęli współpracę dotyczącą produkcji skrzynek gazowych. Zważywszy, że M. K. (2), jako właściciel autorskich praw majątkowych do łodzi V. (...) (...), był w posiadaniu dwóch form do tych łodzi - dla celów marketingowych zmieniono nazwę na P. (...) (...) przekazał formy oskarżonemu do zakładu przy ul. (...) w G., albowiem w/w uzgodnili, że M. K. (1), jako podwykonawca, będzie budował na tych formach powyższe łodzie. M. K. (1) za wiedzą M. K. (2) wykonał kilka takich łodzi, które następnie zostały sprzedane, w tym jedna Z. D. - prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie produkcji łodzi wycieczkowych i sportowych Powyższe niekwestionowanie wynika z: wyjaśnień M. K. (1) (k. 478v, 355-356, 500v- 501, 501v), zeznań M. K. (2) (k. 478v- 480, 30-35, 420-421), A. S. (k. 487- 487v, 377-378, 380- 381), B. K. (2) (k. 487v- 488, 325-327), Z. D. (k. 480v- 481, 89-90), J. D. (k. 481v-482, 271-274), W. K. (k. 482- 483, 237- 239), W. Z. (k. 485v- 486, 218-220), P. B. (k. 486- 486v, 284- 285), a także dowodów takich, jak: informacja k. 5-7, faktura k.18, informacja k. 19-24, 25, raport z badań k. 26, umowa k. 27, 38, schemat skorupy k. 39- 42, projekt k. 43-45, pismo k. 46, 47, raport z badań k. 48, pismo k. 49, folder k. 55, umowa k. 60, faktury k. 61-73, informacja k. 75-77, faktura k. 92-93, protokół oględzin k. 94-96, materiał poglądowy k. 97-98, protokół oględzin k. 99-100, materiał poglądowy k. 101-102, protokoły k. 113-115, faktura k. 117, zdjęcie dokumentu k. 122-123 i 126, wydruki zdjęć k. 124-125, faktura k. 166, rozrachunki z kontrahentami k. 167, informacja k. 174-175, oświadczenie k. 176, wniosek k. 177, informacja k. 178-183, akt notarialny k. 184-185, 186-188, umowa k. 189-195, informacja k. 197, 198, zaświadczenie k. 199, decyzja k. 200, zaświadczenie k. 201-202, raport z badań k. 206, informacja k. 209-210, wniosek k. 211, faktury k. 231-236, umowa sprzedaży k. 240-241, wyciąg z repertorium k. 242, umowa k. 243, 244-245, deklaracja k. 246-248, informacja k. 249, faktura k.258-259, umowa k. 262, 263, 264-266, faktura k. 276, 276a, orzeczenie k. 277, deklaracja k. 278, raport z badań k. 287, deklaracja 288, faktury (...), deklaracja k. 291, faktura k. 292, umowa k. 369, 370, 371-373, 382, 383, 384-388, wyciąg z repertorium 389, umowa (...), oświadczenie k. 427, schematy k. 429-430, umowa k. 431, 432.

Przytoczone okoliczności od początku były niesporne, wynikają zgodnie z przywołanych dowodów, którym w tym zakresie nie ma podstaw, by odmówić wiary. Ustalić natomiast w niniejszej sprawie należało, czy M. K. (1) w czasie od 01 stycznia 2017 roku do dnia 31 maja 2017 roku w G., poza wiedzą i zgodą M. K. (2), rozpowszechnił cudzy utwór - dzieło plastyczne pod nazwą „Projekt jachtu motorowego V. (...) (...), poprzez wybudowanie łodzi motorowodnych typu V. (...) (...) nie będąc do tego uprawnionym, a następnie zbył te łodzie osobie trzeciej.

Z zeznań M. K. (2) (k. 478v- 480, 30-35, 420-421), korespondującymi z zeznaniami B. K. (1) (k. 482) i B. K. (2) (k. 487v- 488, 325-327) wynika, że M. K. (2) na początku lipca 2017 roku powziął podejrzenia, iż M. K. (1), w okresie od 01 stycznia 2017 roku do dnia 31 maja 2017 roku, poza jego wiedzą i zgodą zbudował łodzie typu V. (...) (...), które następnie zbył Z. D.. Przeprowadził "prywatne śledztwo", które potwierdziło, jego podejrzenia. M. K. (2) nadto w czasie eksperymentu wskazał łodzie, które zostały zbudowane bez jego wiedzy, przez oskarżonego. Wprawdzie oskarżony w swoich wyjaśnieniach zaprzeczał relacji M. K. (3), to jednak mając na uwadze zeznania wymienionych wyżej świadków oraz zeznania M. B. (k. 480- 480v, 82-86, 336-339) - Sąd odmówił nadania waloru wiarygodności zarówno wyjaśnieniom oskarżonego w tym zakresie, jak i zeznaniom Z. D. (k. 480v- 481, 89-90), w których zaprzecza, by nabył od M. K. (1), poza wiedzą M. K. (2)- łodzie typu V. (...) (...). Znamienne znaczenie dla tych ustaleń mają tu zeznania M. B.. Wprawdzie świadek w toku postępowania przygotowawczego zmienił swoje pierwotne zeznania na temat budowy przez M. K. (1) przedmiotowych łodzi, to jednak w sposób logiczny i przekonywujący uzasadnił takie zachowanie i ostatecznie złożył zeznania, którym Sąd nadał walor wiarygodności, albowiem znalazły one swoje potwierdzenie w pozostałych dowodach. Na wstępie podnieść należy, że wiedza, jaką przekazał M. B. organom ścigania, a korespondująca z tym, co zeznał następnie przed Sądem, w przedmiocie budowy łodzi typu V. (...) (...), wynikała z faktu, iż M. B. był nie tylko zatrudniony przez M. K. (1) jako szkutnik, ale także brał udział w budowie zakwestionowanych jachtów. I tak, jak świadek - jako pracownik oskarżonego- miał interes, by składać zeznania na jego korzyść, tak nie miał żadnego interesu, by obciążać M. K. (1), kiedy zrezygnował już z pracy u w/w. Relacja zdana przez M. B. stanowiła potwierdzenie zeznań przede wszystkim M. K. (2) i ustaleń dokonanych przez niego w drodze "prywatnego śledztwa". M. B. w sposób szczegółowy opisał, kiedy i jakie jachty były wykonane, na czyje zlecenie, kto oraz w jakich okolicznościach je odbierał. Z zeznań w/w wynika, iż takich jednostek na pewno było trzy i wszystkie one- budowane przez M. K. (1)- trafiły w ręce Z. D.. M. B. odniósł się do eksperymentu procesowego, w jakim brał udział i dokonanych wówczas ustaleń. Zauważyć nadto należy, że w czasie eksperymentu procesowego W. K. zaprzeczył, by był producentem łodzi, na którą wskazali M. K. (1) i Z. D., jako pochodzącą z produkcji W. K.. Ta łódź także według relacji M. K. (2) i M. B. miała być zbudowana przez oskarżonego poza wiedzą M. K. (3) ( protokół eksperymentu k. 301-302, 303-304, 305-306, 307-309, 310-312, wydruku zdjęć 313-321, płyta CD k. 322, analiza z eksperymentu k. 323).

Zeznania R. K. (k. 486v- 487, 364- 365), M. W. (k. 495v- 496), S. M. (k. 496- 496v), D. S. (k. 496v), M. P. (k. 496v- 497), H. K. (k. 497- 497v), P. W. (k. 497v- 498), G. G. (k. 500- 500v), A. K. (k. 487v-498) niewiele wniosły do przedmiotowej sprawy, dotyczyły wprawdzie budowy przez oskarżonego jachtów, jego współpracy z M. K. (2), nie mniej świadkowie nie mieli wiedzy na temat tego, czy oskarżony budował łodzie dla osób trzecich bez wiedzy M. K. (2).

W świetle analizy zebranych dowodów nie ma wątpliwości, że M. K. (1) w bliżej nieustalonej dacie w czasie od 01 stycznia 2017 roku do dnia 31 maja 2017 roku w G. nie będąc do tego uprawnionym rozpowszechnił cudzy utwór - działo plastyczne pod nazwą „ Projekt jachtu motorowego V. (...) (...) poprzez wybudowanie trzech łodzi motorowodnych V. (...) (...) o oznaczeniu (...), V. (...) (...) o oznaczeniu (...) (...), V. (...) (...) nie posiadającą oznaczeń w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając tym samym na szkodę (...) Spółka z o.o. z/s w G., w konsekwencji dopuszczając się przestępstwa z art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 04 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się ogólnymi jej dyrektywami zawartymi w art. 53§1 i 2 kk tj. uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu, winy oskarżonego, motywy i pobudki jakimi się on kierował.

W ocenie Sądu zachowanie oskarżonego nie zasługuje na żadne usprawiedliwienie. M. K. (1) kierował się niskimi pobudkami, bo za takie uznać należy działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Okoliczności przedmiotowej sprawy wskazują, że oskarżony wykorzystał okazję, by korzystając z posiadanych przez M. K. (2) majątkowych praw autorskich do projektu łodzi, "zrobić interes" niewątpliwie korzystny dla oskarżonego, ale i dla Z. D.. (...) z tego interesu M. K. (2) obaj w/w mogli domówić warunki transakcji kupna- sprzedaży łodzi po korzystniejszych dla siebie cenach.

Wobec powyższego, Sąd uznając oskarżonego M. K. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, na podstawie art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 04 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( DZ U Nr 24, poz. 83 z późn. zm.) przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazał go na karę grzywny w wysokości 100 ( sto) stawek dziennych, przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 30 (trzydzieści) złotych.

Zdaniem Sądu wymierzenie oskarżonemu kary najłagodniejszego rodzaju, a za taką właśnie ustawodawca uznaje karę grzywny, jest w pełni uzasadnione w świetle przywołanych okoliczności, jak również w świetle tego, że M. K. (1) jest osobą niekaraną ( karta karna k. 492), co uwzględniono, jako okoliczność łagodzącą.

Zdaniem Sądu zarówno rodzaj orzeczonej kary, jak i jej wymiar jest wystarczający do wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości. Przy określeniu liczby stawek grzywny Sąd uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu, winy sprawcy, pobudki i motywy jakimi kierował się oskarżony, zaś sytuację majątkową i osobistą M. K. (1) – przy określeniu wysokości jednej stawki. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą, uzyskuje dochód około 3-4 tys. złotych, ma na utrzymaniu jedno dziecko.

Zdaniem Sądu tak orzeczona kara spełni jednocześnie cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej.

Zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty oraz pozostałe koszty sądowe w kwocie 891 ( osiemset dziewięćdziesiąt jeden) złotych, Sąd kierował się treścią art. 627 kpk.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krystyna Janczewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Giżycku
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Garbarczyk
Data wytworzenia informacji: