Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 października 2017r.

Sąd Rejonowy w Bartoszycach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Wojtanowska

Protokolant: p.o. sekr. sąd. Marlena Kuźmicka

przy udziale oskarżyciela publicznego – W. O.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 12 i 27.07.2017r., 14.09.2017r. i 05.10.2017r. sprawy

M. N., syna G. i J. z domu L., urodzonego (...) w K.

oskarżonego o to, że:

działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru z wykorzystaniem takiej samej sposobności uchylał się od obowiązku opodatkowania w okresie od 10.02.2012r. do 17.08.2012r. nie ujawniając właściwemu organowi tj. Naczelnikowi Urzędu Celnego w O. towaru w postaci 12400 litrów paliwa w postaci oleju napędowego przywożonego samochodem marki F. (...) nr rej. (...) przez przejście graniczne w B. w okresie od 10.02.2012r. do 17.08.2012r. z nie zachowaniem warunku, od którego uzależnione jest zwolnienie towaru od należności celnych przywozowych, a w szczególności naruszeniu warunku określonego w art. 110 rozporządzenia Rady (WE) 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. WE L324 z dn. 10.12.2009r.), odstępowanego osobie trzeciej, przez co narażono na uszczuplenie podatek akcyzowy w kwocie 14813,00 zł, podatek VAT w wysokości 12337,00 zł

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54§1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s.

orzeka:

I.  Oskarżonego M. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego czynu i za to z mocy art. 54§1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s. skazuje go, opierając wymiar kary o art. 54§2 k.k.s., na karę 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 70 (siedemdziesięciu) złotych;

II.  na podstawie art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 113§1 k.k.s. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt II K 232/17

UZASADNIENIE

Zgodnie z wnioskiem złożonym przez oskarżyciela publicznego o uzasadnienie wyroku w zakresie rozstrzygnięcia co do wysokości kary grzywny, Sąd na podstawie art. 424§3 k.p.k., poniżej wyjaśni wskazane rozstrzygnięcie:

Po uznaniu winy oskarżonego M. N. w zakresie zarzucanego mu w sprawie przestępstwa karno – skarbowego, Sąd wymierzył oskarżonemu karę jak w punkcie I wyroku. Podstawą skazania były przepisy art. 54§1 i 2 k.k.s. w zw. z art. 6§2 k.k.s., natomiast podstawą wymiaru kary była norma art. 54§2 k.k.s. Przy wymiarze kary grzywny Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających, w szczególności stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu i stopień winy. Społeczna szkodliwość przypisanego czynu jest zdaniem Sądu średnia. Określając wysokość kary uwzględnione również zostały cele zapobiegawcze i wychowawcze kary w stosunku do oskarżonego, a ponadto potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Jako okoliczność obciążającą Sąd musiał uznać i uznał motywację sprawcy, który dążąc do osiągnięcia łatwego zysku nie zawahał się złamać prawa. Istotną okolicznością obciążającą był również fakt uprzedniej karalności oskarżonego za wykroczenia karno-skarbowe (k. 166-167). Jednocześnie trzeba podkreślić, że wykroczenia te były przez oskarżonego popełnione po dacie dokonania czynu z niniejszej sprawy i to kilka lat później. Za niezgodne z prawem uchylanie się od obowiązku opodatkowania towaru w postaci oleju napędowego musiała być zastosowana odpowiednio surowa represja karna. Sąd jednocześnie przy wymiarze kary brał pod uwagę ilość paliwa, które oskarżony przewiózł w sposób niezgodny z prawem, nie ujawniając powyższego towaru właściwemu organowi, tj. Naczelnikowi Urzędu Celno – Skarbowego w O., a w konsekwencji wartość narażonych na uszczuplenie należności publicznoprawnych.

Z drugiej strony, Sąd nie mógł nie zauważyć okoliczności łagodzących po stronie oskarżonego, które należało uwzględnić przy wymiarze kary. Jest nią z pewnością niekaralność oskarżonego za przestępstwa (k. 179). W ocenie Sądu kara grzywny w orzeczonym wymiarze jest wystarczająco dolegliwa dla oskarżonego, który nie ma obecnie pracy ani nawet zasiłku dla bezrobotnych. Nie ma też żadnego majątku. Sąd podkreśla również, że niebłahą okolicznością jest i fakt, że sprawa dotyczy czynu z 2012r., a więc sprzed 5 lat.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że grzywna w wysokości 70 stawek dziennych będzie karą adekwatną w stosunku do popełnionego przestępstwa. Wysokość jednej stawki została określona na kwotę 70 złotych przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych oskarżonego oraz jego sytuacji materialnej. Wskazać należy, że oskarżony wprawdzie nie ma stałej pracy, jednak może chociażby podjąć prace dorywcze. Nadto oskarżony nie ma nikogo na utrzymaniu. Orzeczona grzywna będzie zatem z całą pewnością odpowiednio surową represją karną dla oskarżonego, mającą na celu powstrzymanie go w przyszłości od podobnych czynów. W samym kodeksie karnym skarbowym jest wszak i art. 23§3, który stanowi, iż ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Wszystkie te okoliczności Sąd rozważył i wymierzył taką grzywnę, jak w punkcie I wyroku. W ocenie Sądu wysokość orzeczonej grzywny, która po przeliczeniu do zapłaty wynosi 4900 złotych, to i tak będzie dla oskarżonego znaczne obciążenie i będzie stanowić odpowiednią nauczkę, aby w przyszłości nie łamać norm prawa karnego skarbowego.

Wobec tak trudnej sytuacji materialnej, którą Sąd wyżej opisał, Sąd na podstawie art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 113§1 k.k.s. zwolnił oskarżonego w całości od kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.