Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI RCa 246/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Olsztynie z 2019-09-25

Sygn. akt VI RCa 246/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2019 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny

w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Lech Dłuski

Sędziowie:

Jolanta Biernat-Kalinowska

Arkadiusz Rokicki (spr.)

Protokolant:

st. sekretarz sądowy Anna Greifenberg - Krupa

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2019 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich K. K. (1) i G. K. reprezentowanych przez przedstawiciela ustawowego M. K.

przeciwko K. K. (2)

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji obu stron

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 12 czerwca 2019 roku

sygn. akt III RC 658/18

I.  Oddala apelację powodów w całości.

II.  Zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że zasądzone tam alimenty od pozwanego K. K. (2) na rzecz małoletniej K. K. (1) obniża do kwoty po 1000 zł miesięcznie, a na rzecz małoletniego G. K. obniża do kwoty 800 zł miesięcznie.

III.  W pozostałej części apelację pozwanego oddala.

IV.  Koszty procesu za instancję odwoławczą wzajemnie znosi.

Arkadiusz Rokicki Lech Dłuski Jolanta Biernat-Kalinowska

Sygn. akt VI RCa 246/19

UZASADNIENIE

M. K. działając jako przedstawicielka ustawowa małoletnich K. K. (1) oraz G. K. wniosła o podwyższenie świadczenia alimentacyjnego określonego w ugodzie sądowej zawartej przed Sądem Rejonowym w Olsztynie w dniu 24 września 2014 r. w sprawie III RC 734/14, należnego od pozwanego K. K. (2) na rzecz córki z kwoty po 600 zł miesięcznie do kwoty 1.400 zł miesięcznie oraz dla małoletniego syna z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty 1.100 zł miesięcznie, łącznie do kwoty po 2.500 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki małoletnich w terminie do 10 – go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu podała, że od czasu zawarcia ugody wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich. K. K. (1) ma (...) lat, jest uczennicą liceum. Miesięczne koszty utrzymania małoletniej wynoszą 1.747,99 zł. G. K. ma (...) lat, uczęszcza do szkoły podstawowej. Miesięczne koszty jego utrzymania wynoszą 1.388,82 zł. Małoletni znajdują się pod bezpośrednią opieką matki M. K., która dba o ich wychowanie, wyżywienie, rozwój pasji. K. K. (2) mieszka i pracuje w (...). Utrzymuje się z dochodów uzyskiwanych z prowadzenia działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na pozew K. K. (2) uznał powództwo o podwyższenie alimentów na rzecz K. K. (1) co do kwoty 700 zł miesięcznie, zaś na rzecz G. K. co do kwoty 600 zł miesięcznie. Argumentując swoje stanowisko wskazał, że jego aktualna sytuacja finansowa i zdrowotna nie pozwala na uiszczanie alimentów w żądanej przez powodów wysokości. Na utrzymaniu pozwanego pozostaje żona i dwoje małoletnich dzieci. Pozwany osiąga dochody w wysokości ok. £2.400 miesięcznie. Podniósł także, że utrzymuje kontakt z małoletnimi powodami. Spotyka się z nimi na tyle często, na ile pozwalają obowiązki szkolne dzieci, a także obowiązki zawodowe pozwanego. Widują się w Święta Bożego Narodzenia oraz Wielkanocy, spędzają razem ok. 5-7 tygodni wakacji. Obecna sytuacja majątkowa nie pozwala mu na uiszczanie alimentów w wyższej, aniżeli uznana przez niego wysokości.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z 12 czerwca 2019 r. zasądził od pozwanego K. K. (2) tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletnich K. K. (1) kwotę po 1200 zł miesięcznie i G. K. kwotę po 900 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletnich M. K. do 10 dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 listopada 2018 r. w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Olsztynie dnia 24 września 2014 r. w sprawie III RC 734/14, w pozostałym zakresie powództwo oddalił, wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadał rygor natychmiastowej wykonalności i nie obciążał stron kosztami procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że małoletni K. K. (1) i G. K. są dziećmi M. K. oraz K. K. (2). W dniu 24 września 2014 r. przed Sądem Rejonowym w Olsztynie strony zawarły ugodę w sprawie III RC 734/14, na mocy której pozwany zobowiązał się płacić na rzecz małoletniej powódki kwotę po 600 zł miesięcznie i na rzecz małoletniego powoda kwotę po 500 zł miesięcznie, łącznie 1.100 zł miesięcznie, płatnych do rąk ich matki, do 10-go dnia każdego miesiąca z góry, z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 października 2014 r. W tamtym czasie małoletnia K. rozpoczynała naukę w gimnazjum, zaś małoletni G. w (...) klasie szkoły podstawowej. Małoletni mieszkali wspólnie z matką i utrzymywali się z wynagrodzenia M. K. w wysokości 2.012 zł netto miesięcznie. K. K. (2) prowadził działalność gospodarczą na terenie (...). Miesięczny dochód pozwanego oscylował w granicach £1.100-1.300. Uzyskiwane środki pozwany przeznaczał na zaspokojenie bieżących potrzeb oraz na utrzymanie małoletnich powodów. Dzielił koszty utrzymania domu z małżonką. Na utrzymanie małoletnich powodów, pozwany przekazywał kwoty ok. £ 200-300 miesięcznie. Obecnie koszty utrzymania małoletniej K. obejmują następujące wydatki: wyżywienie - ok. 500 zł, opłaty za mieszkanie i media - ok. 225 zł, wydatki związane ze szkołą - ok. 40 zł, zajęcia taneczne - ok. 100 zł, wydatki związane z uczestnictwem w urodzinach rówieśników – ok. 17 zł, organizacja urodzin małoletniej - ok. 13 zł, kino, basen - ok. 32 zł, wizyty u kosmetyczki, fryzjera – ok. 77 zł, wizyty u dentysty/ortodonty - ok. 34 zł, zakup odzieży - ok. 150 zł, zakup środków higienicznych - ok. 80 zł, zakup leków - ok. 15 zł, koszty wyjazdów wakacyjnych i świątecznych - ok. 125 zł, koszty remontu/wyposażenia pokoju - ok. 125 zł, kieszonkowe - ok. 100 zł. Małoletnia uczęszcza na korepetycje z matematyki, których koszt wynosi ok. 50 zł tygodniowo. Koszty utrzymania małoletniego G. obejmują wydatki na: wyżywienie w wysokości ok. 500 zł, opłaty za mieszkanie i media - ok. 225 zł, wydatki związane ze szkołą - ok. 36 zł, zajęcia komputerowe - ok. 59 zł, wydatki związane z uczestnictwem w urodzinach rówieśników – ok. 17 zł, organizacja urodzin małoletniej - ok. 13 zł, kino, basen - ok. 50 zł, wizyty u fryzjera – ok. 7 zł, wizyty u dentysty/ortodonty - ok. 17 zł, zakup odzieży - ok. 100 zł, zakup środków higienicznych - ok. 20 zł, zakup leków - ok. 15 zł, koszty wyjazdów wakacyjnych i świątecznych - ok. 125 zł, koszty remontu/wyposażenia pokoju - ok. 42 zł, kieszonkowe - ok. 50 zł. M. K. otrzymała wynagrodzenie w kwocie 2.316,92 zł netto za okres od 01 sierpnia 2018 r. do 31 października 2018 r. Matka powodów spłaca kredyt mieszkaniowy, którego rata wynosi ok. 600 zł miesięcznie. K. K. (2) zamieszkuje wraz z żoną i (...) małoletnich dzieci oraz (...) w W.. Do stycznia 2019 r. prowadził działalność gospodarczą, w ramach której świadczył usługi związane z przeprowadzkami. Wówczas sprzedał firmę za £20.000. Należność nie została w całości uregulowana i jest spłacana w miesięcznych ratach w wysokości £2.000. Aktualnie zajmuje się rozwożeniem paczek dla (...). Z tego tytułu otrzymuje dochód w kwocie £1.800-2.000 miesięcznie. Żona pozwanego nie pracuje, zajmuje się opieką nad małoletnimi dziećmi. Pozwany otrzymuje zasiłek rodzinny w kwocie £ 480 miesięcznie oraz zasiłek na dzieci w kwocie £ 138 miesięcznie. K. K. (2) utrzymuje stały kontakt z małoletnimi powodami. Dzieci odwiedzały ojca w wakacje, poza tym widują się w czasie świąt i podczas wizyt pozwanego w Polsce. Zdarza się, że poza alimentami pozwany przekazuje środki pieniężne na utrzymanie powodów.

W ocenie Sadu Rejonowego naturalny rozwój dziecka pociąga za sobą wzrost jego usprawiedliwionych potrzeb, tak bytowych jak i edukacyjnych. Okoliczność ta czyni zasadnym żądanie podwyższenia alimentów, zwłaszcza w sytuacji, gdy istotne zmiany nastąpiły również w sytuacji zobowiązanego do alimentacji. Sąd ten uznał za uzasadnione wydatki małoletniej powódki związane z opłatami za dodatkowe lekcje jak i koszty zakupu komputera dla małoletniego G.. Istotnej zmianie uległa również sytuacja pozwanego. Jego dochody, choć zakończył on działalność gospodarczą, wzrosły w stosunku do okresu kiedy poprzednio ustalono wysokość świadczenia alimentacyjnego. Choć zarabia on w funtach, to również w funtach ponosi koszty utrzymania swojego i rodziny. W konsekwencji nie można w prosty sposób przeliczyć jego dochodów na złotówki. Zmianie uległa także sytuacja matki małoletnich. Rzeczywiste osiągane przez nią dochody są wyższe niż poprzednio, zmienny składnik jej wynagrodzenia ulega wahaniom uzależnionym od osiąganych wyników sprzedaży. W ocenie Sądu I instancji nie można się zgodzić z twierdzeniem, że skoro zobowiązany na co dzień nie uczestniczy w życiu dzieci, to powinien ponosić zdecydowaną większość – jak zaznaczyła przedstawicielka ustawowa - sięgającą 88% wydatków na dzieci. Wysokość świadczenia alimentacyjnego zależy od możliwości zarobkowych zobowiązanego i usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych. Dzieci są już na tyle duże, że nie wymagają stałej opieki i pielęgnacji ze strony matki sprawującej bieżącą pieczę nad nimi.

Apelację od powyższego orzeczenia wniosły obie strony.

Małoletni powodowie w swojej apelacji zaskarżonemu wyrokowi zarzucili:

I. naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i należytą ich ocenę co doprowadziło do poczynienia przez Sąd Rejonowy dowolnych ustaleń faktycznych, polegających na przyjęciu, że możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego nie pozwalają na partycypowanie w kosztach utrzymania dzieci w wyższym niż wskazany w zaskarżonym wyroku zakresie;

II. naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegające na bezkrytycznym daniu wiary twierdzeniom pozwanego w zakresie kosztów jego utrzymania i wysokości osiąganych dochodów, a zeznaniom przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów przyznanie wiarygodności jedynie w części;

III. naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegające na bezkrytycznym daniu wiary twierdzeniom pozwanego w zakresie stanu jego zdrowia i spędzania czasu z małoletnimi dziećmi;

IV. naruszenie art. 217, 227, 232 i 236 k.p.c. poprzez nierozpoznanie wniosku dowodowego zgłoszonego w piśmie procesowym z 4 marca 2019 r.;

V. naruszenie art. 232 k.p.c. poprzez niezwrócenie się do instytucji celem ustalenia możliwości zarobkowych pozwanego;

VI. naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. Poprzez zaniechanie wskazania przez Sąd Rejonowy faktów, które zostały uznane za udowodnione, przyczyn dla których inne zgromadzone dowody nie zostały uwzględnione;

VII. naruszenie art. 135 1 k.r.o. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na nieuwzględnieni usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych;

VIII. naruszenie art. 135 1 k.r.o. poprzez jego niewłaściwą wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, które doprowadziło do uznania, że koszty utrzymania małoletnich pozwany i ich matka winni ponosić w mniejszych częściach niż wskazane w pozwie;

IX. naruszenia art. 455 k.c. w zw. z art. 481 k.c. poprzez ustalenie daty początkowej naliczania alimentów od dnia 1 listopada 2018 r.;

X. sprzeczność ustaleń z materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

Wskazując powyższe zarzuty strona powodowa wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie tytułem alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej K. K. (1) kwot po 1.400 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego G. K. kwot po 1.100 zł miesięcznie poczynając od dnia wniesienia powództwa.

W uzasadnieniu apelacji strona powodowa wskazała, że Sąd I instancji błędnie ustalił, iż pozwany utrzymuje stały kontakt z dziećmi. Ostatnio spędził z małoletnimi Święta Wielkanocne od (...)r. Pozwany sporadycznie przekazuje dodatkowe środki na utrzymanie dzieci. Odnośnie ubrań i innych rzeczy kupowanych przez ojca w trakcie pobytu u niego, to takie sytuacje zdarzają się, z tym, że w ostatnim okresie dzieci coraz częściej same kupują te rzeczy za swoje pieniądze. Ponadto małoletni powodowie znajdują się pod bezpośrednią opieką matki. Ojciec kontaktuje się z nimi (...) razy w roku przez kilka dni. Nie uczestniczy w ich codziennym wychowaniu i nie spędza z nimi czasu stosownie do ich pasji i upodobań. Możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego pozostają, zadaniem, przedstawicielki ustawowej małoletnich, na wyższym poziomie. W jej ocenie pozwany nie wykazał sprzedaży firmy, a w lutym 2019 r. otworzył kolejną, a więc jest właścicielem obu. Nie wykazał także należycie pogorszenia stanu zdrowia w związku z wypadkiem. W jej ocenie zadłużenie bankowe nie może powodować ograniczenia należnych małoletnim dzieciom alimentów, a fakt poszerzenia się rodziny nie może mieć decydującego znaczenia w zakresie ustalenia jego obowiązku alimentacyjnego.

Pozwany K. K. (2) w swojej apelacji zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

I. naruszenie art. 217 § 3 k.p.c. poprzez zaniechanie poczynienia istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy ustaleń faktycznych co do wydatków pozwanego, jego stanu zdrowia;

II. błędne przyjęcie, że zmiana stosunków po stronie pozwanego polegała jedynie wzroście jego dochodów i pominięcie takich okoliczności jak fakt urodzenia się po ustaleniu dotychczasowych alimentów dwójki dzieci, samodzielnego ponoszenia przez niego kosztów utrzymania rodziny,

a w konsekwencji:

III. błędne przyjęcie, iż możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają na łożenie przez niego alimentów w wysokości ustalonej w zaskarżonym wyroku, mimo, że zestawienie wydatków i dochodów wskazuje, że nie stać go na ich płacenie;

IV. naruszenie art. 140 k.r.o. polegające na uznaniu za zmianę stosunków po stronie uprawnionych do alimentów konieczność zakupu komputera oraz korzystanie przez córkę z dodatkowych lekcji, pomimo, że wydatki te nie mają charakteru stałego, a jako takie nie mogą uzasadniać podwyższenia alimentów o 100 % na rzecz małoletniej K. K. (1) oraz o 80 % na rzecz małoletniego G. K.;

V. naruszenie art. 135 § 1 k.r.o. poprzez niewłaściwe zastosowanie, polegające na uznaniu za usprawiedliwione potrzeby kosztów wypoczynku wakacyjnego i świątecznego w kwocie po 125 zł miesięcznie, kosztów zakupu ubrań dla córki w wysokości po 150 zł miesięcznie oraz kosztów remontu i wyposażenia jej pokoju – 125 zł miesięcznie.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od niego tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniej K. K. (1) kwot po 850 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego G. K. kwot po 650 zł miesięcznie oraz zasądzanie po powodów na jego rzecz kosztów procesu za instancję odwoławczą, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu apelacji pozwany zarzucił, że Sąd I instancji zaniechał poczynienia ustaleń faktycznych dotyczących jego wydatków na utrzymanie domu, jego zadłużenia, mimo, że okoliczności te mają istotny wpływ na ocenę jego zdolności w zakresie alimentacji małoletnich powodów. Brak jest również ustaleń Sądu w odnośnie jego stanu zdrowia. Pozwany podnosił, że w (...) uległ wypadkowi, w wyniku którego doznał urazu kręgosłupa. Zdarzenie to ma poważny wpływ na jego zdolności zarobkowe, albowiem nie tylko wykluczyło na określony czas z pracy, tj. prowadzenia firny przeprowadzkowej, ale doprowadziło także do zaniechania tego rodzaju działalności. Sąd Rejonowy czyniąc ustalenia faktyczne stwierdził, że zamieszkuje z żoną i ich(...)małoletnich dzieci, natomiast fakt ten nie został rozważony w części motywacyjnej uzasadnienia. Okoliczność ta ma duże znaczenia w przedmiotowej sprawie. Sąd I instancji nie uwzględniał także, że pozwany samodzielnie ponosi koszty utrzymania domu i jest jedynym żywicielem rodziny. Jego żona nie pracuje, ponieważ zajmuje się dziećmi. Zestawienie dochodów z ponoszonymi wydatkami wskazuje, że jego możliwości zarobkowe nie pozwalają na łożenie alimentów w wysokości ustalonej w zaskarżonym orzeczeniu. Ustalając zmianę stosunków w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów Sąd I instancji nie wykazał, aby koszty te uległy tak znacznemu wzrostowi, który usprawiedliwiałby podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej córki o 100%, a na rzecz małoletniego syna o 80%. Zakwestionował także część przedstawionych przez matkę dzieci wydatków związanych z ich utrzymaniem, a także wskazał, że spotyka się z nimi w A. i ponosi wówczas koszty ich utrzymania. W ocenie pozwanego, materiał dowodowy zebrany w sprawie, nie daje podstaw do obciążenia go na rzecz małoletnich alimentami w kwocie wyżej niż 1.500 zł miesięcznie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego częściowo zasługiwała na uwzględnienie. Brak było podstaw do uwzględnienia apelacji małoletnich powodów.

Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. W związku z tym, w razie zmiany stosunków, zarówno uprawniony jak i zobowiązany, mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 k.r.o.).

Dla stwierdzenia zmiany stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o., należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i możliwości mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami uprzednio istniejącymi.

Wbrew zarzutom zawartym w obu apelacjach Sąd Okręgowy uznał, iż Sąd I instancji ustalił wszystkie istotne okoliczności faktyczne i trafnie wskazał, że od czasu ustalenia alimentów w dotychczasowej wysokości na mocy ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Olsztynie w dniu 24 września 2014 r. w sprawie III RC 734/14 doszło do istotnych zmian okoliczności w rozumieniu art. 138 k.r.o., które uzasadniały konieczność aktualizacji obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec małoletnich dzieci. Także ocena dowodów dokonana przez ten Sąd mieści się w granicach swobodnej oceny dowodów określonych w art. 233 k.p.c. a uzasadnienie zaskarżonego wyroku spełnia kryteria określone w art. 328 § 2 k.p.c.

Trafnie wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że naturalny rozwój dzieci pociąga za sobą wzrost ich usprawiedliwionych potrzeb, tak bytowych jak i edukacyjnych. Okoliczność ta czyni zasadnym żądanie podwyższenia alimentów, zwłaszcza w sytuacji, gdy istotne zmiany nastąpiły również w sytuacji zobowiązanego do alimentacji. Dochody pozwanego, choć zakończył on dotychczas prowadzoną działalność gospodarczą, wzrosły w stosunku do okresu kiedy ustalono wysokość świadczenia alimentacyjnego w dotychczasowej wysokości. Z prawidłowych ustaleń Sądu I instancji wynika, że zmianie uległa także sytuacja matki małoletnich powodów. Rzeczywiste osiągane przez nią dochody są wyższe niż poprzednio, choć zmienny składnik jej wynagrodzenia ulega wahaniom uzależnionym od osiąganych wyników sprzedaży.

Sąd Okręgowy za trafny uznał zarzut podniesiony w apelacji pozwanego, iż Sąd Rejonowy czyniąc ustalenia faktyczne stwierdził, że ojciec małoletnich zamieszkuje z żoną i ich (...) małoletnich dzieci. Pomimo tego nie odniósł się do tej okoliczności w motywach do zaskarżonego orzeczenia. Nie ulega wątpliwości, że fakt posiadania na utrzymaniu (...) małoletnich dzieci stanowi nową i istotą okoliczność, która powinna być uwzględniona przy określaniu zakresu aktualnego obowiązku alimentacyjnego pozwanego. W związku z tym konieczna była korekta zaskarżonego orzeczenia poprzez ustalenie wysokości alimentów na rzecz małoletniej powódki K. K. (1) na kwotę 1.000 zł, zaś na rzecz małoletniego powoda G. K. na kwotę 800 zł miesięcznie. Tak ustalona kwota, w ocenie Sądu Okręgowego, pozostaje w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego. Wprawdzie K. K. (2) podnosił w swojej apelacji, iż możliwości te uległy obniżeniu na skutek wypadku, ale okoliczności tej należycie nie wykazał.

W świetle całokształtu okoliczności niniejszej sprawy Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia apelacji powodów i podwyższenia alimentów do kwoty po 1.400 zł miesięcznie na rzecz małoletniej K. K. (1) i 1.100 zł miesięcznie na rzecz małoletniego G. K.. Ustalenia faktyczne niniejszej sprawy, zarówno odnoszące się do usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych jak i możliwości zarobkowych zobowiązanego nie dały podstaw do ich podwyższenia o 100 % na rzecz powódki i o 80% na rzecz powoda.

Ustalając alimenty w tej wysokości, Sąd Okręgowy miał na uwadze, że obowiązek alimentacyjny spoczywa również na matce małoletnich powodów z tym zastrzeżeniem, że obowiązek ten jest przez nią również realizowany poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dzieci (art. 135 § 2 k.r.o.). W związku z tym, że zasądzona kwota alimentów pozwala na pokrycie większości kosztów utrzymania uprawnionych oraz uwzględniając mniejsze kwoty, które na ten cel powinna przeznaczać ich matka, usprawiedliwione potrzeby małoletnich powinny być w ten sposób zaspokojone. Podkreślenia wymaga fakt, że przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów również posiada znaczne możliwości zarobkowe, które uległy zwiększeniu od chwili ustalenia alimentów w dotychczasowej wysokości. Jednocześnie Sąd I instancji prawidłowo ustalił, że dzieci są już na tyle duże, że nie wymagają stałej opieki i pielęgnacji ze strony sprawującej bieżącą nad nimi pieczę matki.

W ocenie Sądu II instancji należne powodom alimenty prawidłowo podwyższono od dnia 1 listopada 2018 r., a więc od daty określonej w postanowieniu w przedmiocie zabezpieczenia.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., zaskarżony wyrok należało zmienić poprzez obniżenie alimentów zasądzonych w zaskarżonym wyroku od pozwanego K. K. (2) na rzecz córki K. K. (1) do kwoty po 1.000 zł miesięcznie i na rzecz syna G. K. do wysokości 800 zł miesięcznie – pkt II wyroku i w pozostałym zakresie apelację pozwanego oddalić – pkt II wyroku (art. 385 k.p.c.). Z powyższych względów apelacja małoletnich powodów została oddalona w całości – pkt I wyroku.

O kosztach procesu za instancję odwoławczą orzeczono jak w pkt IV wyroku (art. 100 k.p.c.).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Sowińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Lech Dłuski,  Jolanta Biernat-Kalinowska
Data wytworzenia informacji: