Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 29 sierpnia 2013 r.

SĄD OKRĘGOWY W ŁOMŻY I WYDZIAŁ CYWILNY

w składzie:

Przewodniczący: W. W.

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w G.

przeciwko R. C.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Łomży

z dnia 12 lipca 2013 r., sygn. akt I C 732/13 upr w przedmiocie wymiaru opłaty

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 12 lipca 2013 r. Przewodniczący I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Łomży określił opłatę stałą od pozwu na kwotę 100 zł, a ponieważ powód składając pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym uiścił tytułem opłaty kwotę 47 zł, nakazał wezwać go do opłaceniu pozwu brakującą kwotą 53 zł. Przewodniczący uznał, że samo wniesienie sprawy w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie jest jeszcze przesłanką do ustalenia opłaty w sposób nie podlegający weryfikacji, nieodpowiadającej opłacie jaka powinna być wniesiona we właściwym rodzaju spraw. W ocenie przewodniczącego, ustawodawca przewidział co prawda istotę kontynuowania dalszej części postępowania, ale nie dotyczy to przypadków przekazania sprawy na skutek braku podstaw do zastosowania przepisów postępowania elektronicznego. W związku z tym, iż sprawa nie nadawała się już od samego początku do rozpoznania w postępowaniu elektronicznym, należną opłatą od pozwu jest kwota 100 zł.

W zażaleniu na to zarządzenie powód zarzucił wadliwą interpretację art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. oraz niezastosowanie art. 19 ust. 2 pkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przewidującego pobranie od pozwu tylko jednej opłaty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest uzasadnione.

Kwestia uzupełnienia wysokości opłaty od pozwu w przypadku przekazania sprawy do sądu właściwego z elektronicznego postępowania upominawczego została ostatecznie przesądzona, ponieważ z dniem 7 lipca 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 maja 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z dnia 6 czerwca 2013 r., poz. 654), której art. 1 pkt 8 wprowadził zmianę w brzmieniu przepisu art. 505 ³⁷ § 1 kpc, z godnie z którą po przekazaniu sprawy w przypadkach wskazanych w art. 505 ³³ § 1, art. 505 ³⁴ § 1 oraz art. 505 ³⁶ § 1 przewodniczący wzywa powoda do wykazania umocowania zgodnie z art. 68 zdanie pierwsze oraz dołączenia pełnomocnictwa zgodnie z art. 89 § 1 zdanie pierwsze i drugie, a po przekazaniu sprawy na podstawie art. 505 ³³ § 1 oraz art. 505 ³⁴ § 1 dodatkowo do uiszczenia opłaty uzupełniającej od pozwu - w terminie dwutygodniowym od daty doręczenia wezwania pod rygorem umorzenia postępowania. W razie nieusunięcia powyższych braków pozwu sąd umarza postępowanie.

Przepisy przejściowe powołanej wyżej ustawy z dnia 10 maja 2013 r. stanowią, że do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, a więc przepis art. 505 ³⁷ §1 kpc w jego uprzednim brzmieniu, który nie zawierał szczegółowej regulacji w odniesieniu do kwestii uzupełnienia pozostałych ¾ części opłaty od pozwu.

Zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 2 pkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (dalej u.k.s.c.) od pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym pobiera się czwartą część opłaty. Żaden przepis powołanej ustawy nie nakłada na powoda obowiązku uzupełnienia opłaty od pozwu w przypadku przekazania sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego do sądu właściwości ogólnej. Przepis art. 19 u.k.s.c. nie zawiera bowiem odpowiednika dawnego art. 19 ust. 4 pkt 2 u.k.s.c., który nakazywał pobranie ¾ opłaty od powoda w razie prawidłowego wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym.

Brak takiej regulacji nie jest przeoczeniem ustawodawcy, bo jak wskazano w uzasadnieniu ustawy z 9 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, wprowadzającej postępowanie elektroniczne, opłata od pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym w wysokości ¼ nie będzie uzupełniana w razie wniesienia sprzeciwu, uchylenia nakazu zapłaty i stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, a regulacja ta ma na celu skłonienie jak największej ilości powodów do rezygnacji ze zwykłego postępowania upominawczego przez uczynienie elektronicznego postępowania upominawczego znacznie atrakcyjniejszym dla powodów od dotychczasowego postępowania upominawczego.

Podobne zapatrywanie co do braku podstaw do pobierania opłaty „dodatkowej” lub „uzupełniającej” od pozwu, po przekazaniu sprawy do sądu właściwości ogólnej wyraził autor Komentarza do ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw – P. B. (lex el. 2009).

Reasumując opłata od pozwu po przekazaniu sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego do sądu właściwości ogólnej do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej z dnia 10 maja 2013 r. nie jest uzupełniana, gdyż ustawodawca z uzupełnienia tej opłaty świadomie zrezygnował.

Pomimo że argumentacji wskazanej w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia trudno odmówić logiki, treść obowiązujących w poprzednim stanie prawnym przepisów nie uprawniała do wezwania powoda do uiszczenia brakującej części opłaty do kwoty 100 zł. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie I ACz 1277/11 z dnia 29.08.2011 r., a więc w stanie prawnym sprzed nowelizacji wskazał, że uzupełnieniu nie podlega opłata od pozwu, jeśli w trybie, w którym sprawę będzie rozpoznawał sąd właściwości ogólnej, byłaby ona wyższa niż w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Pobrana opłata w wysokości 1/4 opłaty stosunkowej (cyt. art. 19 ust. 2 pkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych) nie jest uzupełniana do zakończenia postępowania, tj. również w sytuacji, kiedy postępowanie nie zakończy się prawomocnym nakazem zapłaty.

Z tych przyczyn zaskarżone zarządzenie podlegało uchyleniu, o czym Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c. orzekł w sentencji niniejszego postanowienia.

Zarządzenie:

- a/a

- odpis postanowienia doręczyć:

pełnomocnikowi powoda (bez pouczenia)

pozwanemu (z pouczeniem, że od powyższego postanowienia nie przysługuje żaden środek zaskarżenia)

dnia 29 sierpnia 2013 r.