Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 3 lipca 2014 r., złożonym w elektronicznym postępowaniu upominaw-czym, pełnomocnik (...) S.A. z siedzibą w K. wniósł o zasądzenie od pozwanego J. S. na rzecz mocodawcy kwoty 203,50 zł wraz z odsetkami usta-wowymi od dnia 11 września 2013 r. do dnia zapłaty, a nadto o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów sądowych w łącznej kwocie 30,00 zł.

W uzasadnieniu pisma inicjującego niniejszy proces pełnomocnik powodowej spółki wskazywał, iż dochodzona wierzytelność powstała wskutek złożenia przez pozwanego zamó-wienia na usługę (...) dla Pacjentów Indywidualnych – podczas rozmowy telefonicznej, która miała miejsce w dniu 5 lipca 2013 r. Ze względu na powyższe (...) S.A. z siedzibą w K. przesłała J. S. pisemną umowę o świadczenie usług polegających na dostępie do całodobowego monitoringu kardiologicznego oraz aparat służący do badań EKG. W wyniku przeprowadzonego postępowania reklamacyjnego w przedmiocie niedoręczenia przesyłki, ustalono, iż powyższa przesyłka została doręczona pozwanemu w dniu 10 lipca 2013 r.

J. S. nie odesłał powodowi podpisanego egzemplarza umowy, ani też nie zwrócił urządzenia, wobec czego powód w dniu 9 sierpnia 2013 r. wezwał pisemnie pozwanego do wykonania jednej z powyższych czynności. Następnie, z uwagi na brak reakcji pozwanego, w dniu 27 sierpnia 2013 r. powód wysłał J. S. pismo informujące o wystawieniu faktury VAT na kwotę 203,50 zł za niezwrócony aparat do badań EKG wraz z fakturą VAT nr (...) – z terminem płatności oznaczonym na dzień 10 października 2013 r. Strona powodowa wielokrotnie wysyłała wezwania do zapłaty kwoty wynikającej z powyższej faktury, jednak pozwany odmawiał przyjęcia listów poleconych. Pełnomocnik strony powodowej wskazał też, iż w wyniku błędu pisarskiego w zamówieniu oraz w pismach z dnia 9 sierpnia 2013 r., 27 sierpnia 2013 r. i 17 września 2013 r. nieprawidłowo wpisano nazwisko pozwanego (w brzmieniu (...) zamiast (...)).

W dniu 4 sierpnia 2014 r. referendarz sądowy orzekający w VI Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego L. w L.wydał w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty, uwzględniający w całości dochodzone roszczenie (sygn. akt VI Nc-e 923971/14).

J. S. w dniu 26 sierpnia 2014 r. złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, wnosząc zarazem o oddalenie powództwa w całości. Pozwany wskazał jednocześnie, iż nie łączy go z powodem żaden stosunek prawny; podniósł w szczególności, że nie zawierał z nim żadnej umowy.

Takie właśnie stanowisko co do przedmiotu sporu pozwany podtrzymał na rozprawie wyznaczonej przez Sąd Rejonowy w S. na dzień 21 stycznia 2015 r.

Zarządzeniem Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w S., wydanym w dnia 29 października 2014 r., niniejsza sprawa została skierowana do postępowania uproszczonego.

Do pisma opatrzonego datą 5 listopada 2014 r., wniesionego już do Sądu Rejonowego w S., reprezentujący powoda pełnomocnik załączył jedynie pełnomocnictwo procesowe do składania pism procesowych i oświadczeń w niniejszej sprawie w imieniu powodowej spółki, a nadto informację odpowiadającą odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców, pobraną na podstawie art.4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r., Nr 168, poz. 1186 z późn. zm.), dotyczącą danych zawartych pod numerem KRS (...), według stanu na dzień 5 listopada 2014 r.; nie przedłożył natomiast jakichkolwiek dowodów istnienia oraz rozmiaru należności obciążają­cej pozwanego względem inicjatora procesu.

Na rozprawie wyznaczonej na dzień 21 stycznia 2015 r. od powoda nikt się nie stawił –pełnomocnik powoda został wówczas prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód w niniejszym postępowaniu dochodzi wierzytelności, która, według jego twierdzeń, powstała wskutek złożenia przez pozwanego podczas rozmowy telefonicznej, która miała miejsce w dniu 5 lipca 2013 r., zamówienia na usługę (...) dla Pacjentów Indywidualnych W ramach realizacji powyższego zamówienia powodowa spółka miała wysłać pozwanemu umowę o świadczenie usług medycznych oraz urządzenie służące do badania EKG. Z uwagi na powyższe J. S. zobowiązany był, w ocenie strony powodowej, do odesłania powodowi podpisanego egzemplarza umowy, ewentualnie – w przypadku rezygnacji z jej zawarcia – do zwrotu urządzenia lub kwoty 203,50 zł.

Sąd zważył, co następuje:

Wytoczone przez (...) S.A. z siedzibą w K. powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W omawianym zakresie, istotną rolę pełnią także przepisy proceduralne, kształtujące zasadę tzw. kontradyktoryjności postępowania cywilnego. Stosownie bowiem do art. 232 k.p.c. strony zobowiązane są do wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Do momentu udowodnienia faktów będących podstawą żądania ciężar dowodu z reguły spoczywa na powodzie.

W ocenie sądu, (...) S.A. z siedzibą w K. wymaganiom stawianym przez przytoczone wyżej przepisy procedury cywilnej i kodeksu cywilnego nie sprostała. Wskazać bowiem należy, iż w toku niniejszego procesu strona powodowa wykazała jedynie – przedstawiając wyłącznie pełnomocnictwo procesowe oraz informację odpowiadającą odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców, pobraną na podstawie art.4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r., Nr 168, poz. 1186 z późn. zm.), dotyczącą danych zawartych pod numerem KRS (...), według stanu na dzień 5 listopada 2014 r. – fakt, że spółka (...) S.A. z siedzibą w K. jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego oraz że E. N. jest – jako pełnomocnik – jest uprawniona do działania w niniejszej sprawie w imieniu powodowej spółki.

Sąd nie znalazł jednocześnie podstaw do działań zmierzających do uzupełnienia materiału dowodowego z urzędu.

W aktualnym stanie prawnym przeprowadzenie dowodu nieprzedstawionego przez stronę – po uchyleniu art. 3 § 2 k.p.c. – dopuszczalne jest tylko w wyjątkowych sytuacjach procesowych oraz musi wypływać z opartego na zobiektywizowanej ocenie przekonania o konieczności jego przeprowadzenia – działanie sądu z urzędu może bo­wiem prowadzić do naruszenia prawa do bezstronnego sądu i odpowiadającego mu obowiązku przestrzegania zasady równego traktowania stron (art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP; zob.: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 2000 r., V CKN 175/00, OSP 2001, nr 7-8, poz. 116).

W przedmiotowej sprawie brak jest przy tym jakiegokolwiek dowodu, który wskazywałby na istnienie wymagalnej wierzytelności, przysługującej powodowej spółce od J. S.; w szczególności strona powodowa nie przedstawiła żadnych dowodów przemawiających za uznaniem, że J. S. złożył zamówienie na usługi medyczne świadczone przez powodową spółkę i w związku z tym otrzymał urządzenie służące do badań EKG; nie wykazała też zasadności wysokości dochodzonego od pozwanego roszczenia.

Inicjujący niniejszy proces (...) S.A. z siedzibą w K. nie okazała w rzeczonej materii chociażby minimalnej inicjatywy dowodowej, zaniechując nawet przedłożenia pod osąd Sądu (do akt sprawy) dokumentów powołanych w pozwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym – w postaci druku zamówienia z dnia 5 lipca 2013 r., wzoru umowy z dnia 5 lipca 2013 r., potwierdzenia odbioru przez pozwanego przesyłki poleconej z dnia 8 lipca 2013 r., odpowiedzi Poczty Polskiej S.A. z siedzibą w W. na reklamacje przesyłki z dnia 8 lipca 2013 r., faktury VAT nr (...) z dnia 27 sierpnia 2013 r., czy też kopii korespondencji wysyłanej do pozwanego. Zauważyć przy tym należy, iż wysokości należnego powodowej spółce od pozwanego świadczenia nie mogłaby dowodzić wyłącznie wskazywana w pozwie faktura VAT nr (...). Zgodnie bowiem z regulacją z art. 245 k.c. mogłaby bowiem ona zostać potraktowana jako dokument prywatny, dowodzący wyłącznie tego, iż osoba, która go podpisała, złożyła zawarte w dokumencie oświadczenie. Nie dowodziłaby zaś żadną miarą istnienia ani też rozmiaru finansowej powinności świadczenia przez pozwanego.

Zaprezentowane wyżej przez Sąd ustalenia i oceny skutkować musiały oddaleniem powództwa, co też i Sąd na podstawie przywołanego już wyżej przepisu z art. 6 k.c. uczynił._