Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2015 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Anatol Ławrynowicz

Protokolant: Monika Kosobko Derehajło

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa R. P.

przeciwko P. I.

o zapłatę

I Zasądza od P. I. na rzecz R. P. 496,50 złotych (czterysta dziewięćdziesiąt sześć 50/100) z ustawowymi odsetkami w wysokości 13 % w stosunku rocznym od 21 października 2014 roku do dnia 22 grudnia 2014 roku, z 8 % w stosunku rocznym od dnia 23 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty.

II Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu i 60 złotych tytułem wydatków.

IV Zasądza na rzecz kuratora r.pr K. A. tytułem wynagrodzenia 73,80 złotych ( w tym 13,80 złotych zwrotu podatku VAT) i 31 złotych tytułem zwrotu wydatków, które wypłacić z zaliczki pod poz. 172c/15, w pozostałym zakresie z sum budżetowych Skarbu Państwa.

V Odstępuje od obciążania pozwanego P. I. wydatkami w kwocie 44,80 złotych.

I C 1957/14

UZASADNIENIE

R. P. wnosił ostatecznie o zasądzenie od P. I. 496,50 złotych z ustawowymi odsetkami od 21 października 2014 roku do dnia zapłaty i obciążenie pozwanego kosztami procesu. Z uzasadnienia pozwu wynikało iż po nabyciu przez powoda od pozwanego maglownicy do samochodu okazała sie ona wadliwa ( niepasująca dla danego typu pojazdu) i zgodnie z pierwotnym zastrzeżeniem umownym po odesłaniu wadliwego towaru nie otrzymał on od sprzedawcy zwrotu uiszczonej za nią należności.

Pozwany reprezentowany przez kuratora wnosił o oddalenie powództwa, kwestionował aby maglownica miała wady podane przez powoda, podważał skuteczność odstąpienia od umowy sprzedaży. Kurator domagał się zasądzenia wynagrodzenia i zwrotu poniesionych wydatków.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuje:

R. P. na portalu Allegro znalazł ofertę pozwanego sprzedaży używanej maglownicy niezbędnej do naprawy samochodu marki S. (...). Skontaktował się telefonicznie z pozwanym i uzgodnił że ten posiada maglownicę do samochodu marki A., która wedle jego rozeznania powinna pasować również do wspomnianego pojazdu powoda. Strony ustaliły iż w przypadku wystąpienia problemów ( tj. niedopasowania maglownicy do pojazdu) nie będzie problemu ze zwrotem. Powód zamówił rzecz i następnie odebrał ją 24 czerwca 2014 roku za zaliczeniem pocztowym w kwocie 470 złotych. W trakcie montażu okazało się wbrew zapewnieniom pozwanego iż sprzedany powodowi element nie pasuje do jego pojazdu o czym pozwany został powiadomiony. Ten zgodził się odebrać rzecz jednocześnie przyjmując sugestie powoda ( wobec faktu że samochód stal zdemontowany) że może pasować inna maglownica od samochodu Passat i gotów jest ją dostarczyć. Ostatecznie ta druga przesyłka od pozwanego nie nadeszła, zaś powód zwrócił maglownicę pierwotnie mu doręczoną ponosząc koszty nadania i wysyłki w łącznej wysokości 26,50 złotych. Pozwany w kontaktach telefonicznych i SMS- owych deklarował zwrot poniesionych kosztów i uiszczonej ceny nabycia jednakże z czasem kontakt z pozwanym się urwał. Na etapie niniejszego postępowania miejsce pobytu pozwanego pozostaje nieznane co uzasadniało ustanowienie dla niego kuratora.

Powyższe ustalenia maja potwierdzenie w dokumentach dowodach nadania przesyłek i wezwań ( k 5-11, k 55-59) i dowodach wymiany korespondencji drogą elektroniczną ( k 53-54, k 61).

Zgodnie z art. 535. § 1. kc przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Przepisy kodeksu cywilnego odnoszące się do sprzedaży w zasadzie nie zawierają szczególnych unormowań w zakresie sposobu zawarcia i formy umowy sprzedaży. Podlegają one ogólnym regułom prawa cywilnego, których podstawą jest reguła swobody umów i dowolności w zakresie dochodzenia do porozumienia co do umowy oraz formy czynności prawnej. W związku z powyższym wobec zaprzeczenia przez pozwanego ,, okoliczności podanych w pozwie” zwrócić należy uwagę na treść art. 6 kc zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Jeżeli chodzi o rozkład ciężaru dowodu, to powód powinien udowodnić fakty pozytywne, które stanowią podstawę jego powództwa tj. okoliczności prawo tworzące, a pozwany, jeżeli faktów tych nie przyznaje, ma obowiązek udowodnienia okoliczności niweczących prawo powoda. Nie ma ograniczeń w zakresie środków dowodowych mających zaświadczać o faktach mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie ( art 227 kpc). W sprawie jedynie powód przedstawił dowody, zaś pozwany wniosków dowodowych nie zgłaszał. Wniosek o udostepnienie informacji ze zbioru PESEL zmierzał do ustalenia aktualnego miejsca pobytu pozwanego .

W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w sprawie dawał podstawy do uznania, że strony zawarły umowę sprzedaży maglownicy 24 czerwca 2014 roku Pozwany załączył oryginalny ( k 59) dowód nadania przesyłki przez pozwanego na jego adres za pobraniem 470 złotych. Zarówno adres nadawcy, określenie ceny nabycia , oznaczenie przedmiotu przesyłki , podane numery stacji telefonicznych i ewidentny fakt rozpakowania przesyłki nie może być dziełem przypadku. Wymiana korespondencji elektronicznej ( SMS-y) między tymi numerami ich sekwencja potwierdzają słowa powoda że magielnica nie pasowała do jego samochodu i zgodnie z pierwotnym ustaleniem mogła być zwrócona sprzedającemu. Dowody ( k 53-54) potwierdzają iż strony pierwotne uzgadniały ewentualność zwrotu tego co sobie wzajemnie świadczyły jeśli się okaże że magielnica, czy ,, magiel” ( oba pojęcia występują w znaczeniu potocznym urządzenie jest określane jako przekładnia kierownicza) nie będzie pasowała do danego pojazdu powoda. Powód wykazał że dokonał zwrotu rzeczy sprzedanej

Całokształt okoliczności każe przyjąć, iż strony w związku z zawarciem umowy sprzedaży zastrzegły warunek zawieszający ( art 89 kc) mając na uwadze że rzecz sprzedana nie będąca oryginalną częścią składowa samochodu marki S. (...) zostanie przyjęta jeżeli będzie wedle wstępnej acz niepewnej prognozy spełniała swoją funkcję i będzie komplementarna z rzeczą główną. Stanowi to de facto sprzedaż na próbę ( art 592 § 1 kc)

Art. 592. § 1 kc stanowi iz sprzedaż na próbę albo z zastrzeżeniem zbadania rzeczy przez kupującego poczytuje się w razie wątpliwości za zawartą pod warunkiem zawieszającym, że kupujący uzna przedmiot sprzedaży za dobry. W braku oznaczenia w umowie terminu próby lub zbadania rzeczy sprzedawca może wyznaczyć kupującemu odpowiedni termin.

§ 2. Jeżeli kupujący rzecz odebrał i nie złożył oświadczenia przed upływem umówionego przez strony lub wyznaczonego przez sprzedawcę terminu, uważa się, że uznał przedmiot sprzedaży za dobry.

W danym wypadku wynik próby był negatywny, urządzenie nie pasowała do danego modelu auta i niemożliwa była jego instalacja. W takim wypadku strony w istocie zastrzegły warunek rozwiązujący umowę uzgadniając przy tym kolejną próbę tj dopasowanie kolejnej magielnicy z innego pojazdu. W tym wypadku jednak nic nie wskazuje ażeby została ona przez pozwanego wysłana i odebrana przez powoda.

Wyrażenie przez powoda dezaprobaty ( tj nieziszczenie sie warunku) stanowi podstawę do zwrotu rzeczy i zwrotu zapłaconej ceny. W ocenie sądu sama umowa zakładała prawo odstąpienia od niej ( art 395 § 1 kc ) Wspomniany przepis stanowi iż można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy. Prawo to wykonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W razie wykonania prawa odstąpienia umowa uważana jest za niezawartą. To, co strony już świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Za świadczone usługi oraz za korzystanie z rzeczy należy się drugiej stronie odpowiednie wynagrodzenie.

Takie odstąpienie nie może być kojarzone z odstąpieniem w trybie art 560 kc, które w danym przypadku nie wystąpiło. Powód nie wywodzi bowiem roszczeń z przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej

Wykonanie prawa odstąpienia od umowy w trybie przewidzianym art 395 § 1 kc wywołuje ten skutek, że umowa uważana jest za niezawartą, a to, co strony już świadczyły, ulega zwrotowi. W ocenie sądu dotyczy to także poniesionych przez powoda kosztów nadania przesyłki skoro jest to wynikiem wadliwego zapewnienia ze strony sprzedawcy że przewidziany umową warunek się ziści i rzecz będzie odpowiednia i dopasowana do auta powoda.

Bazując na zebranych w sprawie dowodach nie sposób było odmówić twierdzeniem powoda racjonalnego uzasadnienia zaś przedstawionym dowodom wiarygodności.

Mając powyższe na uwadze sąd orzekł jak w sentencji.

Na podstawie art. 98 § 1 kpc sąd orzekł o kosztach procesu obciążając nimi pozwanego

Na podstawie § 1 pkt 1 i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w związku z § 6 ust 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz kosztów ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – sąd orzekł o refundacji wynagrodzenie i wydatków na rzecz kuratora reprezentującego pozwanego.